trybuny

maud nie ma pojęcia, bo ben niczego jej nie powiedział. poza tym, kazał jej spadać ze szpitala, co musiała zrobić, a pielęgniarki już nie chciały jej dzisiaj tam wpuścić bo ben im zakazał. więc się trochę szlajała bez sensu po mieście. spojrzała na tabletki i odłożyła telefon na bok - oooo, widzę, że coś nowego masz dla mnie, mooogę spróbować? - zrobiła do niego maślane oczka jak zwykle - mój dzień też był udany, ale nie tak bardzo jak twój - zaśmiała się.

czyli rory był bezpieczny, uff!
uśmiechnął się widząc jej reakcję. wiedział podświadomie, ze tak to na nią zadziała - możesz - podał jej tabletkę - ale albo płać, albo całuj - powiedział zadziornie i uniósł brew ku górze. w życiu nie ma nic za darmo, to zasada którą wyznawał rory.

był bezpieczny! bo ben był zestrachany tak bardzo, że nie chciał jej wcale powiedzieć i maud sobie w najlepsze siedziała teraz z kimś, to jej pobił chłopaka. uśmiechnęła się na jego propozycje - poczekaj, zobaczmy - sięgnęła do portfela, w którym oczywiście było tylko 10 funtów i nic więcej. nie nosiła gotówki. miała też kartę, ale nie miał terminala zapewne xd - tyle cię pewnie nie zbawi, nie? - znała jego ceny, nie były aż tak niskie. zbliżyła się więc do niego.

na razie był bezpieczny, ciekawe jak to będzie jak ben wróci do akademika. a przypominam, że mieszka z nim ;x
roześmiał się widząc dziesięc funtów. za dziesięc funtów to mógł jej co najwyżej przybić piątke! - nie wystarczy - pokręcił głową i spojrzał na nią czekając na to co się wydarzy. może da mu w twarz, kto wie?

no zobaczymy, bo ostatnio maud powiedziała że go zabierze do siebie na chatę. złapała go za koszulkę czy co on tam miał i przyciągnęła go do siebie, żeby go zaraz namiętnie pocałować, bo miała na to ochotę już dawno. pocałunek trwał dłuższą chwilę. niechętnie się od niego odsunęła - pasuje? - zapytała wycierając kciukiem szminkę z jego ust. zawsze tak robiła jak się całowali.

miała ochotę na całowanie rory'ego bo benek nie potrafił całować xd
- pasuje - uśmiechnął się i zostawił jej na ławce tabsy, a sam wrócił do akademika.
lece!

podwójne zwycięstwo! miała tabsy i się z nim całowała. wróciła do siebie na chatę zabierając ze sobą towar i wiadomo co z nim zrobiła ;x

kiedy wszyscy byli poza miastem patrick jarał się ciszą i spokojem. siedział ze szkicownikiem i obserwował właśnie trening drużyny piłkarskiej. coś tam kreślił trzymając papieroska w buzi.

czyli obserwował nate'a, który też przyszedł na trening poobserwować, a skończyło się na tym, że się zaangażował i teraz wykrzykiwał coś do zawodników i nawet trener już się nie wtrącał tylko pozwolił mu się wyżyć.

trochę bawiło go zaangażowanie nate'a bo dawno nie widział go tak pobudzonego. chyba od czasu kiedy się całowali. zaczął go dopingować więc - do boju nejt, pokaż im jak się to robi! - może chciał zwrócić jego uwagę na siebie.

jak byli ze sobą tę parę lat temu to nate akurat był piłkarzem, więc patrick mógł teraz dostrzec w nim coś z tego dawnego nejta, nawet jeśli nie biegał po boisku. klaskał akurat na zawodników i dopingował napastnika kiedy usłyszał, że ktoś z tyłu dopinguje jego. gdy odwrócił się i zobaczył patricka, to w pierwszej chwili się zmieszał, ale jednak zaraz uśmiechnął się do niego i podniósł rękę w geście "cześć". zaraz odwrócił się i znów zaczął krzyczeć na zawodników.

pewnie wtedy chodził na jego mecze i też go dopingował. nejt był typem sportowca, a patrick artystyczną duszą. kto by pomyślał, że kiedy byli razem to mieli właśnie takie role he he. podniósł rękę żeby przywitać się z chłopakiem również i zaraz zagwizdał, ale nie na niego, ale tak ogólnie - czas na przerwę! - zaproponował i biegający piłkarze na pewno mu przyklasnęli.

zaskakujące, że teraz nejt był umęczoną duszą i lepiej pasowałby do patricka, a jednak to w tym dawnym nejcie patrick był zakochany! piłkarze się szybko rozproszyli, więc nate sprowokowany popatrzył na patricka i po wymianie kilku słów z trenerem podszedł do niego.
- co daje ci prawo decydować o przerwach w treningach piłkarskich? - spytał go. czy patrick się poczuł do roli trenera? hehe kto to mówi.

może po prostu stary nejt był bardziej rozrywkowy, a teraz był bardziej męczący. patrick był dziwny i może nie potrzebował dziwnego tylko bardziej ogarniającego chłopaka/dziewczyny.
- sam sobie dałem to prawo - wskazał na siebie rozsiadając sie wygodnie - dawno cię tu nie było - a przez 'tu' miał na myśli właśnie trening piłkarski.

dobra analiza, na pewno tak było.
- czy to oznacza, że ty przychodzisz tu na tyle często, żeby wiedzieć, że ja tu nie przychodzę? - teraz nate popadał w analizy, ale nie szło mu tak dobrze jak tobie. klapnął na krzesełku parę siedzeń dalej, bo zmęczył się tym krzyczeniem. - czy ty interesujesz się teraz piłką? - wyłapał i nawet się uśmiechnął triumfalnie. patrick zabierał go do kina i wszystko tłumaczył, a nate zabierał patricka na mecze i też wszystko tłumaczył hehehe.

znam swoje postaci xd
- ja po prostu tu przesiaduję - odpowiedział o dziwo na jego pytanie, choć chyba nie do końca tak jakby chciał tego nate! no ale co się dziwić, patrick nigdy nie odpowiadał tak jakby chciał tego nate! - po prostu chwytam odpowiednią perspektywę - i znowu niejednoznacznie odpowiedział śmiejąc się przy tym i pokazując w szkicowniku swoją pracę którą przed chwilą jeszcze kończył, czyli piłkarzy i trybuny - czyżbyś próbował odnaleźć się w piłce w nieco innej roli? - zapytał spoglądając na niego. byłby pod wrażeniem że ten w końcu trochę się ogarnał.

to się chwali xd
faktycznie popatrzył na patricka próbując rozszyfrować jego zagadki aż w końcu zobaczył jego rysunek.
- więc lubisz obserwować piłkarzy? - uniósł brewkę pytająco i popatrzył na chłopaka z lekkim uśmiechem. chyba te pocałunki z jo go rozbestwiły! na pytanie patricka przeniósł wzrok na murawę. - sam nie wiem. to chociaż jakaś namiastka. - odpowiedział ciągle patrząc w tamtym kierunku. mógłby zacząć mu opowiadać o chęci bycia częścią drużyny albo przypływie adrenaliny kiedy zawodnik z twojej drużyny biegnie za piłką... ale zamiast tego powiedział to wszystko sobie w głowie. i tak dobrze, że zaczął się pojawiać w okolicach boisk, bo jeszcze niedawno unikał ich jak diabeł święconej wody.

twoje żyją własnym życiem, a ja swoje ogarniam!
- och - westchnął - jesteś zazdrosny? - odparł równie zawadiacko. jego nie musiała rozbestwiać żadna dziewczyna żeby czuł się tak pewnie jak w tej chwili nejt - nie przejmuj się, po prostu lubię ich rysować w ruchu, ale nie gadam z nimi - zbliżył się do niego - co drugi nie potrafi prawidłowo przeliterować swojego imienia - zaśmiał się. pewnie próbował ich podrywać, ale stwierdził, że nie chce zadawać się głupkami - wydaje mi się, że powrót tutaj dobrze na ciebie wpływa - tak wynikało z jego obserwacji i on to powiedział na głos zamiast mówić to wewnętrznie.

"jeśli coś kochasz, puść to wolno." xd
parsknął lekkim śmiechem na jego pytanie i uciekł wzrokiem, bo wcale nie chciał odpowiadać. nadal nie wiedział co między nimi jest czy nie jest i czy patrick na przykład nie jest na poważnie z elle, która przecież tak bardzo zapewniała nejta, że patricka kocha. nie omieszkał zauważyć, że nie znalazł się na rysunku patricka, więc nie miał prawa się mieszać do jego życia miłosnego xd
- nie wszyscy piłkarze są głupkami, to krzywdzący stereotyp. - przekrzywił głowę, patrząc na chłopaka. nate był okazem numer jeden! mimo że był piłkarzem i w dodatku synem bridget to jednak nie był głupi, wybryk natury hehe. - tak? - teraz się zainteresował. - pierwszy raz od dawna czuję, że robię coś co ma sens. - bo jak wiadomo włóczenie się noga za nogą bez celu nie miało sensu.

dagna coelho normalnie xd
patrick był wolnym duchem i najwyraźniej nie miał zamiaru wiązać się na ten czas ani z jednym, ani z drugim. chciał mieć z nimi dobre relacje bo trochę im napsuł krwi. och well! też się roześmiał kiedy nie usłyszał od niego odpowiedzi - czyli nauczyłeś się czegoś ode mnie - przyznał - nieodpowiadania na pytania - w tym patrick był bardzo dobry - przecież powiedziałem, że co drugi - złapał go za słowo - spokojnie - poklepał go po kolanie - ty należysz to tej drugiej grupy - czyli do mądrych. wow, nawet walnął nieoczywistym komplementem - pierwszy raz od dawna wyglądasz jakbyś był z czegoś zadowolony - dodał swoje pięć groszy.

to jest z małego księcia, halo. już ostatnio to w jakiejś grze cytowałam, nie wiem co mnie naszło xd
- teraz mogę cię pokonywać twoją własną bronią. - przytaknął. powiedział to poważnym tonem, więc to chyba nie był żarcik. nate powoli się rozkręcał, więc te jego żarty też na razie rozkręcały się powoli. - dzięki. - to nie była odpowiedź na jego komplement o mądrości nate'a tylko na tekst, że wygląda jakby był zadowolony. zadowolony nejt był tak rzadkim widokiem, że nawet on nie wiedział czy to co czuje to radość! - w takim razie muszę tam wrócić. - wskazał na boisko gdzie piłkarze już zbierali się po przerwie dalej poszedł na nich krzyczeć, a po wszystkim trener powiedział mu, zeby więcej nie przychodził i nie przeszkadzał im w treningu xd było miło, ale się skończyło.

wiem skąd to jest ale rzucasz tymi cytatami jak paolo xd
- musisz jeszcze nad tym poćwiczyć - rzucił mu wyzwanie, bo wcale tak łatwo nie pokona go jego własną bronią!
patrick natomiast jeszcze trochę ich szkicował, a potem zwiał do domu!

gral z kolegami w pilke.

przyczłapał się tu i stanął pod trybunami, bo nie będzie skakał po schodkach. szukał marty'ego i pamiętał, że zwykle o tej porze miał trening, ale zapomniał, że skoro jest połamany tak jak on to raczej nie gra. zamiast tego anderson zauwazył brata, też dobrze.
- heej! - zamachał do marcusa kulą. - podajcie do mnie! - zaśmiał się.

spojrzal w strone andersona I machnal do niego. z checia by mu podal pilke I pogral z nim. bylo by zabawnie! nie zrobil tego jednak bo dani by go Kabila gdyby ich brat sie jeszcze bardziej poturbowal. kopnal pilke I ruszyl w jego strone. - czesc - wytarl pot z czola.