lotnisko

siedział w hali przylotów i nerwowo gapił się w telefon. bateria już prawie się mu rozładowała, a on nie miał pojęcia co zrobić dalej. tylko do tego momentu obmyślił plan xd

brawo sam! rafe jechał do niego całą godzinę i słuchał jakiś agresywnych rapsów na cały regulator, żeby zagłuszyć swoje romantyczne myśli xd wpadł do hali przylotów i już dzwonił do samuela rozglądając się naokolo z telefonem przytkniętym do ucha.

haha, wypierał swój romantyzm xd
pewnie jego telefon jechał na oparach, ale odebrał i podekscytowany aż wstał - jesteś tu? - zapytał nieco wystraszony, przejęty ale i z pewną nadzieją w głosie - widzisz mnie - zaczął skakać i machać jak debil.

albo nakręcał się agresywnie, żeby się pobić z samem xd wiadomo, że to najbardziej romantyczne w ich wykonaniu.
skoro tak skakał to nie dało się go nie zauważyć. pewnie o tej porze nie było za dużo ludzi. dobrze, że nie zauważył esther i dante gdzieś skitranych w kącie xd 
- tak, już idę - w jego głosie nie było entuzjazmu tylko zmęczenie. podszedł do niego pospiesznym krokiem, żeby przestał się wydurniać. poza tym musiał się upewnić, ze to naprawdę on i że magicznie się tu znalazł. - pojebało cię?!?! co do kurwy nędzy ty tu robisz?! nie możesz się pojawiać nagle w kanadzie jak jakiś stalker! - zaczął na niego krzyczeć zamiast rzucić mu się w ramiona.

na lotnisku by ich zgarneli za to xd może chociaż do jednej izolatki by trafili!
esther i dante dobrze się kitrali za automatem!
a w głosie sama był entuzjazm. pewnie od czasu ich kłótni pisał wiersz o nim, ale bardziej radosny niż adam z sex ed o ericu jednak! nie, nie przygotowalam wiersza choć wiem że obiecałam xd no i ten wiersz utkwił mu w głowie, a kiedy skończył go wczoraj w nocy to dotarło do niego kto jest najważniejszy i dlatego z samego rana wsiadł spontanicznie w samolot. trochę się wycofał słysząc krzyki, ale był dziś dość zdeterminowany - nie! - krzyknął w ramach sprzeciwu - nie chcę słyszeć twoich krzyków! nie chce się więcej popychać i wyzywać! - stawiał się mu.

idealne walentynki!
wsysali się w siebie i mógł ich nie rozpoznać xd
sam tak się nakręcił na własną sztukę, że aż go popchnęła do czynów. nigdy się nie doczekam wiersza samuela, już się pogodziłam z tym. 
- a ja nie chcę, żebyś tak mówił! i żebyś przylatywał do mnie! - odpowiadał ciągle podniesionym głosem i wskazał na niego palcem. - bo jeśli będziesz tak robić... - jego ton głosu złagodniał. - to sprawi, że będę chciał z tobą być - powiedział to zduszonym głosem i wyraźnie z trudem, tak jakby to było najstraszniejsze co mogło mu się przytrafić.

najlepsza randka xd
może jeszcze kiedyś napiszę, nie trać nadziei xd może mnie natchnie jak samuela w nocy!
prawda jest taka, że gdyby nie chciał widzieć sama to by po prostu tu nie przyjechał, a tak dał mu nadzieję dlatego tak się stawiał. wiedział, że gra jest warta świeczki! wygrzebał z kieszeni kartkę z wierszem i wcisnął mu - to dla ciebie - i możesz sobie wyobrazić, że było w tym wierszu na pewno coś o tym że spieprzył sprawę, bo przestraszył się tego co może do niego czuć, ale kiedy się rozstali to uczucie tylko potęgowało i że teraz uświadomił sobie jak bardzo mu zależy na byciu z nim - chce żebyś wiedział co czuje, bez kłótni, bez agresywnego seksu, bez złości - odsłonił się przed nim, tak jak zresztą i rafe.

czekam od lipca xd pamiętam, bo po moim urlopie miałaś je zaprezentować xd
mógł go olać i dać mu raz na zawsze do zrozumienia, żeby zostawił go w spokoju. taka samotna noc na obcym lotnisku na pewno dałaby samuelowi jasny przekaz. ale jednak rafe nie mogł mu tego zrobić i w pewien pokręcony sposób cieszył się z tego, że sam był na tyle nienormalny, żeby tu przylecieć. przejął ten wiersz i rozwinął kartkę, żeby przeczytać. nasze postacie komunikują swoje uczucia przez słowo pisane xd rafe nigdy nie był fanem poezji, więc nie odczuł artystycznych doznań, ale zrozumiał przekaz. podniósł wzrok znad kartki i popatrzył na samuela. serce biło mu jak szalone, ale jeszcze coś go powstrzymywało przed rzuceniem się na niego.
- i musiałeś przylecieć do kanady mi to powiedzieć? - spytał. nie wiedział czy to romantyczne czy popieprzone xd

ups xd
myślę że noc na lotnisku na pewno by go otrzeźwiła i sprawiła że zastanowiłby się poważnie nad ich relacja. ale nie było takiej potrzeby skoro rafe się pojawił jednak!
tak nasze postacie zdecydowanie komunikują się za pomocą słowa pisanego. sam nie był aż tak dobrym mówca. raczej wolał pisać i to mu wychodziło zdecydowanie lepiej choć rafe i tak tego nie doceniał przynajmniej w sferze artystycznej. w uczuciowej zrozumiał xd - nie chciałem żebyś spędzał walentynki z kimś innym - przyznał szczerze, był zazdrosny. nie popierzony xd

rafe wyżywał się na nim i ciągle dawał mu nauczkę za to jak wcześniej go potraktował, ale po jego ostatnim wybuchu rafe podskórnie czuł, że to może być jego ostatnia szansa z samem i jeśli by nie skorzystał to te drzwi na zawsze by się zamknęły.
najważniejszy był przekaz w sferze uczuciowej! 
- nie spędzam - odpowiedział zgodnie z prawdą. nie przyznawał się do tego, że to archie go olał dla vicky, a nie rafe archie'go dla sama, na co w tej chwili mogło wyglądać. tak naprawdę olana była tylko rosie, ups! zawiesił wzrok na samuelu - tylko z tobą - powiedział w końcu i ujął jego twarz w dłonie, po czym po prostu pocałował. zdecydowanie, ale nie agresywnie.

nawet rafe poczuł że to jego limit jeśli chodzi o wyzywanie i że miarka może się przebrać. sam też to czuł dlatego te wszystkie emocje w nim buzowały i narastały do momentu kiedy tutaj się pojawił!
- nie? - zapytał licząc na szybka odpowiedź. nie interesowało go kto z kim, dlaczego. dla niego liczył się tylko rafe teraz! nie chciał się więcej kłócić, nie chciał uciekać od odpowiedzialności, chciał mu pokazać co czuje, a potem ewentualnie się ruchać i przytulać xd sam był trochę zmarznięty więc ten pocalunek na pewno go ogrzał dosłownie i w przenośni - tylko z tobą - powtórzył za nim i długo go całował. ale po chwili się oderwał i zetknął z nim czołem uśmiechając się przy tym - będziesz moim chłopakiem? - zapytał oficjalnie. po to tu przyjechał, był konkretny i zdecydowany. nie jak ostatnim razem!

rafe tłamsił te uczucia poprzez swoją znajomość z archie'm, ale jak zobaczył sama na tym lotnisku to wszystko wybuchło. szczególnie w tych pocałunkach. 
- nie - potwierdził jeszcze gdzieś w międzyczasie, a potem długo się całowali. tym razem rafe nie ukrywał się pod warstwami bezczelności, agresji i ochrony przed własnym zranieniem. tym razem wkładał w te pocałunki dużo serca, szczerości i wrażliwości. nie chciał go bić, chciał go przytulać. nie chciał się z nim pieprzyć, chciał się z nim kochać. poematy xd uśmiechnął się również słysząc jego pytanie. - tak, chcę tego - odpowiedział gładząc go po policzku. - to będzie oznaczało, że ty będziesz moim chłopakiem - musiał powiedzieć jasno i wyraźnie, bo jeśli samuel chciał znowu uciekać to teraz ostatnia okazja.

a sam nie tłamsił ich ale wylewał frustrację na prawo i lewo! albo ruchał lub całował innych. to nie ukoilo jego bólu!
te pocałunki były zupełnie inne. pełne uczuć a nie agresji. takie jakie były na początku kiedy się poznali, kiedy wszystko było prawdziwe i łatwe. teraz trochę do tego wracali. piękne poematy o tej porze, piękne! złapał jego rękę pewnym ruchem kiedy powiedział że tego właśnie chce. jego słowa nie wzbudziły w nim strachu, nie tym razem - wiem, chce być twoim chłopakiem - powiedział równie jasno i klarownie jak on - zero uciekania - zapewnił go, bo wiedział czego się obawia.

dopiero w wierszu mu się wszystko wylało!
po jego słowach zaśmiał się, bo taka była reakcja jego organizmu na ten rollercoaster emocji, który teraz czuł i który czuł przy samie przez ostatnie kilka miesięcy. 
- zero uciekania - powtórzył po nim. - bo inaczej skopię ci tyłek - znowu się zaśmiał, ale wiedział, że reaguje coraz bardziej szaleńczo i żeby pozostawić odpowiednią romantyczną atmosferę to zamknął sobie usta całując go znowu. - jesteś wariatem, że tu przyleciałeś - nie mógł wyjść z wrażenia. sam miał szczęście, że dobrze sie to dla niego skończyło. - dom jest godzinę drogi stąd - dodał, bo uznał, że przydałoby się przenieść.

też czuł się dziwnie w tym czasie od kiedy zerwali relacje do teraz. czuł przy rafe zawsze że był jakaś niedokończona historia, czymś co powinno mieć miejsce, a nie miało aż do dzisiaj!
zaśmiał się na jego słowa ale nie odzywał się, tylko delikatnie smyral jego dłoń - może trochę zwariowałem przez ciebie - zażartował uroczo. faktycznie dobrze że nie zamarzł! - to jedzmy - i pewnie pojechali żeby dobic pijana rosie xd albo jej nie spotkali tylko od razu zaszyli się w pokoju gdzie pewnie rzucili się na siebie, ale tym razem nie musiało to być szaleńcze, a powolne i czule. po wszystkim jeszcze długo gadali, a potem usnęli wtuleni w siebie bo mogli to robić teraz bez przeszkód!