Sala 5432

First topic message reminder :

Sam zawiózł Jude do szpitala! Zrobili jej płukanie żołądka i podłączyli do monitorków, różnych urządzeń i w ogóle. Charliego pewnie musiał się tłumaczyć strasznie, coś tam wkręcił lekarzom. Teraz siedział w sali, na małym krzesełku. a na łóżku, zamiast tego ptaka leżała biedna dziewczyna.

- Dziwne. Jest twoją przyjaciółką, powinna cię wspierać, a nie irytować się przy tym - powiedział, bo teraz to on się zirytował! Przez zazdrość Emily doprowadziła do wypadku Ruby! Okropne. Szkoda, że Ruby była taką egoistką, a on tego nie zauważał! Ścisnął delikatnie jej dłoń i uśmiechnął się.
- Cieszę się, że mnie powiadomiła.

- nie denerwuj się, jasper. przecież to nie jej wina... powinnam poświęcać jej więcej czasu. - gładziła kciukiem jego dłoń. - nie rozmawiajmy teraz o emily. to nie jest aż takie ważne. - uśmiechnęła się delikatnie. - co porabiałeś? i jak twoje studia... zdecydowałeś, gdzie chcesz ostatecznie się wybrać? - bo to jednak była poważna sprawa a ona chciała wiedzieć na czym stoi z jasem.

- No dobrze - westchnął, ale uśmiechnął się. Poprawił się na tym niewygodnym krzesełku, trzymając wciąż dłoń Ruby.
- Studia... Dostałem się wstępnie na obydwa uniwersytety. Ale jeszcze nie zdecydowałem - odparł wzruszając ramionami.

- okeej - zamruczała na to jego niezdecydowanie. gryzła chwilę wargę zerkając na te ich rączki, ale po chwilę wyswobodziła z jego dotyku swoją dłoń i przystawiła mu ją do policzka. - dziękuję za tamtą noc, jasper. - przełknęła ślinę. - nikt czegoś takiego wcześniej dla mnie nie zrobił. i wiele dla mnie znaczy, że teraz również ze mną jesteś. ty... kiedy wszyscy inni zapomnieli. - przymknęła oczy i położyła głowę na poduszce.

Słuchał jej w milczeniu. Nie wiedział za bardzo co powiedzieć, bo miał mętlik w głowie, jeśli chodzi o Ruby. W końcu położył dłoń na tej jej dłoni i pogładził lekko kciukiem.
- Przecież bym cię nie zostawił, Ruby. Przyjaźnimy się, jesteś dla mnie ważna, więc o tobie nie zapomnę - powiedział w końcu.

uśmiechnęła się przez zamknięte usta. przyjaźń jej nie satysfakcjonowała. chciała się z nim kochać! nie tyle być w związku, co właśnie uprawiać seks, którego tak dawno nie miała. - połozysz się obok mnie, jasne? przesunę ci się. - poprosiła go robiąc mu jakieś tam miejsce, ale był taki chudziutki, że i bez tego by sobie poradzili wyśmienicie.

- Położę się - powiedział no i wstał z tego krzesełka. W sumie mógłby się z nią kochać, jemu też tego brakowało, a nie miał po niej żadnej dziewczyny! Jakieś tam się koło niego kręciły, chyba nawet z jedną wylądował w łóżku po jakiejś imprezie! Bo się Jasper troszkę rozimprezował po rozstaniu z Ruby. Ale potem raczej miał wyrzuty sumienia, bo dla niego seks idzie w parze ze związkiem. Objął ją ramieniem i pocałował w skroń.

oparła o jego ramię swój policzek i leżała dluższą chwilę w milczeniu, z zamkniętymi oczami. zastanawiała się, jaką osobą chce być. chciałaby być taka jak dawniej, ale ta stara ruby chyba umarła. miała teraz inne pragnienia. nie potrzebowała zostawać światowej sławy onkologiem pracującym nad wynalezieniem leku na raka, ani nie potrzebowała najwyższej średniej w klasie. chciała za to zachwycać ludzi, być kimś! sławą. - ślicznie pachniesz, jasper. przepraszam, że musisz być w takim brzydkim miejscu ze mną. - przesunęła noskiem po jego policzku, całe szczęście nie była jakaś zasmarkana.

Jasper chyba jeszcze nie znał tej nowej Ruby. Zauważył, że trochę się zmieniła, o dziwo, ale nie znał jej. Wciąż myślał, że była jego kochaną Ruby. Cóż, naiwny był!
- Nie przepraszaj, przecież to nie twoja wina - mruknął jej do uszka, przytulając do siebie.

- ale mogłam cię tu nie ciągnąć. pewnie masz wiele spraw do załatwienia w swoim nowym życiu. - powiedziała z wielkim żalem i smutkiem. - widziałam, że przyszedłeś z kimś do tego klubu. kochasz ją? - zapytała podnosząc się do pozycji siedzącej, a w oczach miała łzy. o dziwo prawdziwe, bo mimo wszystko nie chciała go tracić. był zbyt dobry w łóżku.

- Jakim nowym życiu? - zmarszczył brwi, bo nie za bardzo wiedział o co chodzi. Słysząc jej kolejne pytanie, uniósł je wysoko do góry. To znaczy brwi.
- Nie Ruby, to moja koleżanka - odparł, wstając z łóżka. Przeczesał włosy palcami, mruknął jakieś 'muszę już iść, wpadnę jutro' i poszedł, bo miał mętlik w głowie przez nią!