amokka

First topic message reminder :

siedziała właśnie przy tym oknie, ale pod ścianą i wyczekiwała asha przy szklance wody z cytryną, bo nie miała na nic innego ochoty. tak ją ściskało w żołądku!

w ogóle dopiero po tym, jak tu napisałam, to się skumałam, że oni tu byli podczas swojego pierwszego spotkania, więc to pewnie stało się ich ulubionym miejscem.
- ale nie powinnaś czekać ani minuty! możesz się na mnie obrazić, jeśli chcesz. kupię ci kwiaty, żeby ci przeszło i będę się czuł z tym lepiej. - stwierdził, przecierając swoje zmęczone oczy i szybko kupił sobie trzy kubki kawy, bo teraz oddałby za nie królestwo.

- Daj spokój, nie mam siły, by się na ciebie o cokolwiek obrażać, Julian - zapewniła go, wzdychając ciężko przyjrzała się mu uważnie, zastanawiając się przy tym, czy chłopak już widział wpis na woof woofie, czy jeszcze nie, a jeśli nie to czy powinna się go od razu pytać kim jest Alisha i opowiadać o dziecku, czy może chociaż trochę z tym pozwlekać. Bała się, że Julian się zacznie denerwować i zareaguje jak Andy, a tego by nie chciała. Oblizała swoje usta. - Wyglądasz na zmęczonego - stwierdziła, zastanawiając się, czy ona też tak żałośnie wygląda. Chociaż nie, Julian mimo wszystko wyglądał jak młody bóg, chociaż trochę niewyspany.

- jesteś dla mnie za dobra. - wymruczał i pocałował ją jeszcze ostatni raz we włosy i dopiero wtedy usiadł naprzeciw niej. a on już ten wpis widział, co było zaskakujące, skoro dopiero co zwlekł się z łóżka. chociaż podejrzewam, że po prostu wszyscy dostawali takie smsiki jak w plotkarze, tym bardziej, że wpis był o nim. nie wiedział, jak zacząć ten temat, bo wychodziło na to, że oboje mieli sobie trochę do powiedzenia. julek nie był mistrzem w takich poważnych rozmowach. a już na pewno nie na kacu. - raczej na skacowanego. nigdy nie pij ze swoimi braćmi! - zaśmiał się nawet trochę, ale zaraz się zamknął, bo wlewał w siebie wszystkie te trzy kubki kawy naraz.

Podziwiała dłuższą chwilę jego zdolności do picia kawy, bo ona ledwie sobie radziła z jedną filiżanką. Musiała poprosić Juliana o jakies lekcje. - Nie jestem dla nikogo za dobra - mruknęła i podrapała się po policzku, by potem zastukać palcami w swój kubeczek. - Nie sądzę, by chcieli ze mną pić w najbliższym czasie. Andy obraził się na mnie na śmierć i życie, a Ash chyba też się obrazi, wczoraj nie bardzo kontaktował, więc nie zdążył się pogniewać.. W każdym razie - westchnęła. - No właśnie - Zaczęła, odgarniając włosy za uszy. - Chyba musimy pogadać - stwierdziła, nieznacznie marszcząc nos, bo nie lubiła jakichkolwiek poważniejszych rozmów.

on też nie lubił poważnych rozmów, więc idealnie się dobrali i mogliby po prostu oboje uniknąć tej rozmowy i obejrzeć jakiś film. a, nie. bo tą rozmowę raczej trzeba było przeprowadzić. odstawił kawę i podrapał się niedbale po policzku, przetwarzając wszystkie informacje.
- mhmmm. chodzi o te głupie plotki? - spytał. bo właściwie dla niego ten wpis równie dobrze mógłby być wyssany z palca, w końcu od kiedy alisha dalej go kocha? dobre sobie. część o marie pewnie też była kompletnie wymyślona. spojrzał na dziewczynę, ale po jej twarzy wyczytał, że i tak muszą o tym porozmawiać. - chyba wielu rzeczy jeszcze o sobie nie wiemy. - zauważył. nie opowiadali sobie jeszcze o swoich poprzednich miłościach i błędach młodości.

- Faktycznie wielu rzeczy jeszcze o sobie nie wiemy, ale mam nadzieję, że uda nam się to nadrobić - pokiwała głową, zakładając nogę na nogę, a potem dopiła kawę, która w sumie stanowiła jej śniadanie i drugie śniadanie, pewnie obiad również, bo nie miała dzisiaj w ogóle apetytu. - Jeśli chodzi o te plotki.. Przynajmniej w moim przypadku to nie są do końca plotki - wyjaśniła, zerkając niepewnie na Juliana, bo może ten, mimo swojego wielkiego kaca i ogólnej przyjazności zacznie się rzucać. - W Australii byłam dosyć frywolna i tak jakoś wyszło, że no wiesz.. Wpadłam - cicho westchnęła pokręciła głową, spuszczając wzrok na swoje kolanka. - I usunęłam ciążę. Nie wiem, jak mogłam być taka głupia, by w ogóle dopuścić do czegoś takiego, ale teraz już nie cofnę czasu. Mam nadzieję, że nie znienawidzisz mnie przez to wszystko, Julian. - Miała nadzieję, że nie brzmiała aż tak błagalnie i żałośnie.

- też mam taką nadzieję. - odparł od razu, bo przecież związki opierają się na szczerości, a oni dopiero zaczynali być w związku, dopiero się uczyli tej szczerości i siebie nawzajem. - och! - westchnął tylko po jej słowach, bo chwilowo go zamurowało i nie wiedział, jak ma zareagować. chociaż chyba miał okazję już wcześniej się przyzwyczaić do myśli, że sprawa z ciążą mogła być prawdziwa, kiedy czytał wpis na woof woof. - nie mogę cię za to znienawidzić. rozumiem, że jesteś za młoda i... że teraz się już zmieniłaś. - posłał jej nawet jednokącikowy uśmiech, bo może i kiedyś była frywolna, ale teraz była z nim! i on akceptował ją ze wszystkimi jej przewinieniami z czasów, w których jeszcze się nie znali. - jeśli chodzi o część o mnie, to jest to raczej wymysł autorki. ale i tak myślę, że powinnaś wiedzieć, że pół roku temu zakończyłem bardzo długi związek. - przerwał na chwilę. - byłem z alishą prawie dwa lata. - dodał, ściągając brwi. - ale to już jest przeszłość. teraz chcę być z tobą. - zapewnił ją jeszcze, bo woof woof wyraźnie sugerowała, że między julianem a alishą coś jeszcze mogłoby być. a julian nie dopuszczał do siebie nawet takiej opcji.

Westchnęła cicho i nieznacznie się uśmiechnęła. Bała się, że Julian zareaguje zupełnie inaczej na informacje o tej ciąży, zacznie ją wyzywać, tak jak zrobił to Andy, ale najwidoczniej Julian był o wiele bardziej wyrozumiały. Poza tym niezmiernie się ucieszyła, slysząc o tym, że z Alishą nic go już nie łaczy, bo nie przyjmowała takiej możliwości, by coś miał do niej czuć, ale to przed nią ukrywać, czy coś w ten deseń. - Naprawdę cieszę się, że to rozumiesz, Julian. Boję się, że nie wszyscy będą tacy wyrozumiali i jak przyjdę do szkoły w poniedziałek napotkam na masę oskarżycielskich spojrzeń, ale.. Mniejsza z tym. Dwa lata? Wow.. To naprawdę sporo - stwierdziła i oblizała swoje smakujące kawą usta. - Może zabrzmię samolubnie w stosunku do tej dziewczyny - bo okej, wiedziała, że Julian nic już do niej nie czuł, ale może ona dalej go kochała?- ale naprawdę cieszę się, że zostawiłeś ten związek za sobą.

cóż, julian nie był jej starszym bratem, bo gdyby był, z pewnością zareagowałby inaczej. gdyby na przykład dowiedział się, że madison coś takiego zrobiła, pojechałby do australii i znalazłby dawcę tego szatańskiego nasienia. ale marie była jego dziewczyną i nie miał wpływu na to, jaka była kiedyś. widział zresztą, że żałowała tego, co się stało. jakże mógłby jej tego nie wybaczyć albo bez powodu się złościć? był w nią zbyt zapatrzony, by było to możliwe!
- nie przejmuj się ich spojrzeniami. jutro na woof woof pojawi się post o kimś innym i to on będzie tematem plotek, a o tobie zapomną. tak to już jest. - wzruszył ramionami. ludzie tutaj naprawdę byli zawistni! a przynajmniej autorka tego bloga z pewnością tak. uśmiechnął się lekko, obracając pusty kubek w dłoni. - też się cieszę. bo dzięki temu poznałem ciebie. - zauważył i odstawił kubek, za to wyciągnął rękę i złapał ją za dłoń. i to nic, że spotkania z alishą nadal wwyierały na nim duży wpływ. trudno się temu dziwić, w końcu dwa lata to naprawdę długo. ale dla niego to wszystko było już skończone i tylko marie się teraz liczyła.

Nie mogła uwierzyć, że znalazła tak cudownego faceta, jak Julian, który nie dość, że był nieziemsko przystojny, to jeszcze mądry i kochany jak mało kto. Uniosła kąciki ust i nachyliła się w jego stronę, by musnąć ustami jego usta. - Jesteś najcudowniejszy na świecie, Julian - zapewniła go cicho i mówiła to całkowicie szczerze! Chociaż w sumie jeszcze może się okazać beznadziejny w łóżku, bo chyba ze sobą jeszcze nie spali, wtedy musiałaby zmienić zdanie i znaleźć sobie kogoś innego, bo jednak seks odgrywał dosyć ważną rolę w jej życiu, chociaż może miała taką tyci-tyci traumę po tej ciąży. - Cieszę się, że wszystko sobie wyjaśniliśmy. Naprawdę, dużo mi teraz lżej - westchnęła, pocierając dłonią o swój prawy policzek.

- staram się. żeby choć trochę ci dorównać. - uśmiechnął się za to i dał jej jeszcze jednego słodkiego całusa. i jeszcze ze sobą nie spali, ale jak z takim ciałem mógłby być beznadziejny w łóżku! pewnie nie chciał wszystkiego przyspieszać, w sensie od razu zaciągać jej do łóżka, bo nie wiedział, jak ona podchodzi do tej sprawy, zresztą teraz jeszcze ta ciąża! chociaż on oczywiście chętnie by ją już widział w swoim łóżku, w końcu to facet. no i w końcu to marie! która działała na niego jak nikt inny. - ta poważna rozmowa nie była aż taka straszna, kto by pomyślał. - wyszczerzył zęby, zadowolony, że mają to z głowy. pewnie teraz uważał, że są najfajniejszą i najlepiej dogadującą się parą na świecie.

- Ale mimo wszystko mam nadzieję, że nie będziemy musieli w najbliższym czasie znów poruszać równie poważnych tematów, bo zawsze się w takich chwilach stresuję. Nawet nie wiesz, jak się bałam przed spotkaniem z tobą! - Wyznała mu, chociaż teraz wiedziała, że ów strach był bezsensowny i nie miał żadnego sensownego uzasadnienia. Zastukała palcami w stolik i rozejrzała się po lokalu. Nawet nie dostrzegła nikogo, kto by się oskarżycielsko przyglądał, więc odetchnęła z ulgą i po raz kolejny się uśmiechnęła, zarzucając swoje włosy do tyłu. - W ogóle, jemy coś? W sumie mam ochotę na coś słodkiego - stwierdziła, drapiąc się po swym chudziutkim brzuszku, marząc o truskawkach z bitą śmietaną, którą mogłaby zlizywać z klaty Juliana, ale takich frykasów chyba tu nie podawali. A szkoda!

- mam tak samo. ale uwierz mi, że możesz mi wszystko powiedzieć. naprawdę. - odparł, patrząc jej w oczy. jednocześnie czuł, że jej też może wszystko powiedzieć, a ona go wysłucha i zrozumie. może nawet kiedyś się przełamie i jej opowie o swoich traumach z dzieciństwa, o których nie mówi nikomu. - ja nie jestem głodny - nie zapominajmy, że miał kaca mordercę - ale jeżeli ty coś chcesz, to się nie krępuj. - oznajmił. dla niego wystarczająco słodkie były całusy marie i nic więcej nie potrzebował. ziewnął szeroko, za co ją zaraz przeprosił, bo wcale nie zrobił tego, bo się w jej towarzystwie nudził, tylko był naprawdę zmęczony. miał nadzieję, że madison cierpi tak samo, bo wkurzyłby się, gdyby jak zwykle uszło jej wszystko płazem.

- Hej, nie wiem, czy chciałbyś słyszeć o wszystkim, Julian, zwłaszcza że większość facetów nudzi się podczas opowiadań na temat kupowania rajstop i tego typu rzeczach - zaśmiała się, a potem posłała mu szeroki uśmiech. Wierzyła, że Julian faktycznie wysłuchałby każdych jej problemów i pewnie mogłaby mu nawet opowiedzieć o swoich problemach z odżywianiem i innych pierdołach. Chociaż nie, do bulimii przed nikim, nawet przed sobą samą się nie przyznawała, więc to chyba nie wchodziło w grę. Chwilę się zastanawiała, a potem pokręciła głową. - Nie, w sumie zjem coś najwyżej potem. Nie lubię jeść sama. Jesteś zmęczony, nie chcesz iść się zdrzemnąć? - Spytała, bo bała się, że jak tak dalej pójdzie to Julian zaśnie na siedząco, a ona chyba miałaby problem z przetransportowaniem go do taksówki, czy chociażby ze ściągnięciem go z krzesła.

zaśmiał się.
- ty będziesz mi opowiadać o tym, a ja będę ci recytować kodeks karny, zobaczysz, będzie fajnie. - stwierdził z rozbawieniem. w ogóle ile oni mają problemów, z tego, co widzę! ale jak dobrze, że mieli przynajmniej siebie nawzajem i to dawało im szczęście i jakieś oderwanie od rzeczywistości. - to ja mogę sobie jeszcze zamówić kawę, a ty coś do jedzenia. - zaproponował. sama mówiła, że chce coś słodkiego, więc on teraz będzie uparty i każe jej coś zjeść. - nie, w porządku. gdybym się teraz położył, to obudziłbym się w środę. - roześmiał się znowu i potargał włosy. - co z tym, że twoi bracia cię nienawidzą? jest tak źle? - zmienił temat, a raczej powrócił do poprzedniego.

- Kodeks karny brzmi naprawdę świetnie - zapewniła go, szczerząc się, a potem pokręciła głową. - Co ty, podejrzewam, że głowa by ci wybuchła po kolejnej kawie, poza tym i tak nie jestem głodna. No i trzeba zadbać o linię przed wiosną - zauważyła, chociaz ona akurat nie musiała dbać o linię, bo była idealnie szczupła, by nie powiedzieć chuda. - Zawsze moglibyśmy razem poleżakować - puściła mu oczko. - Albo mogłabym ci wymasować plecki! To chyba jest całkiem rozluźniające, może dodałoby ci trochę energii.. Zresztą.. Nieważne - machnęła ręką, by potem złapać jedna papierową serwetkę, którą zaczęła się bawić, drąc ją na malutkie kawałeczki, z których układała wielką zaspę na swoim spodeczku. - Andy wczoraj mnie zwyzywał od jebanych dziwek i wyszedł trzaskając drzwiami, a Ash był tak upalony, że nie jestem pewna, czy zarejestrował wiadomość o ciąży. Bo w ogóle Andy znalazł papiery z kliniki i tak to się wszystko wydało. Ale już chyba jest lepiej - wzruszyła ramionami. - Tylko robi mi wyrzuty, że nie powiedziałam o tym wcześniej.

- i takie jest! - zapewnił ją, chociaż pewnie wcale go nie znał, a powinien, hmm. - błagam, nie bądź jedną z tych dziewczyn o idealnej figurze, które narzekają, że są za grube. - jęknął błagalnie, bo nie miał zamiaru przekonywać jej milion pięćset razy, że jest szczupła, jeśli nie widziała tego na pierwszy rzut oka. - hmm, to od razu brzmi o wiele przyjemniej. - stwierdził, przymrużając lekko oczy, pewnie przez to, że ciągle miał ciężkie powieki. gdyby mieli teraz razem leżakować, on pewnie od razu by zasnął i jeszcze w dodatku donośnie chrapał, co wcale nie byłoby takie przyjemne. - że jak cię nazwał?! co za... - urwał i odchrząknął. miał już wroga w jednym z braci marie, nie chciał, żeby drugi też się nim stał, chociaż jak on śmiał ją tak nazwać!!!

- Nie jestem taka! - Obruszyła się i przewróciła oczyma. Jasne, że zawsze marudziła, że jest za gruba, ale naprawdę sądziła, że powinna zrzucić kilka kilo, by mieć prawdziwie idealną figurę. Wolała jednak nie kontynuować tego drażliwego tematu z Julianem. - Tak, wiem, Andy potrafi się unosić, ale nie mogę się na niego za to gniewać - wzruszyła ramionami. - Jest tylko przewrażliwionym starszym bratem. Ty z pewnością też się często denerwujesz na swoją siostrę, co? Może jej nie wyzywasz, bo nie jesteś takim paskudnym facetem jak Andy, no ale.. - Uśmiechnęła się, zastanawiając się, czy z siostry Juliana jest jakaś niezła laska, skoro ma takiego ładnego brata musi być ładna... Musi się z nią zakumplować.

- przypomnę ci te słowa, jak ci się zachce narzekać. - pogroził jej palcem ze śmiechem. w końcu jego zdaniem marie naprawdę miała idealną figurę! i twarz! i w ogóle w jego oczach cała była idealna. - to raczej ona się na mnie częściej denerwuje, że niby jestem nadopiekuńczy... czyli pewnie na to samo wychodzi. - uśmiechnął się jednokącikowo. chociaż oczywiście nigdy nie mógłby madison tak zwyzywać, są jakieś granice! nawet jeśli była taka okropna i lądowała na przykład w łóżku z kenny'm. i jego siostra oczywiście, że jest ładna, ale na pewno ich geny nie miały na to wpływu, bo julek był adoptowany! ale marie tego nie wiedziała. chociaż akurat ten jeden fakt dotyczący jego rodziny nie był tajemnicą.

Skubiąc rękaw swojego sweterka, który wisiał na niej jak worek, ale wyglądała w nim i tak przecudownie, jak zresztą we wszystkim, zaśmiała się i przyłożyła dłoń do swego lewego cycka. - Obiecuję, że nie będę narzekać, Julian. Przynajmniej za bardzo.. - Obiecała mu, chociaż podejrzewała, że i tak tej obietnicy nie dotrzyma, chociaż się postara, bo nie chciała, by chłopak się do niej zniechęcił. - Więc wszyscy starsi bracia są nadopiekuńczy.. W sumie Ash nie jest ode mnie starszy, a i tak jest nadopiekuńczy, więc może można to uogólnić do wszystkich możliwych braci - westchnęła i pokręciła głową. - To straszne! Może powinnam się zacząć czepiać o wszystko moich braci, by się im za to odwdzięczyć.

dla niego z pewnością wyglądała we wszystkim przecudownie! w sweterku i bez (a nie, to widział tylko oczyma wyobraźni....)
- nawet jeśli będziesz, to i tak będę tego cierpliwie wysłuchiwać. tylko nie wykorzystuj tego przeciw mnie! - zaśmiał się, bo przestraszył się, że jeszcze sobie pomyśli, że może tyle gadać, że jest gruba, bo on i tak z przyjemnością będzie ją zapewniał, że wcale tak nie jest, zresztą tak by zapewne było. - no tak! bo musimy dbać o nasze siostrzyczki i chronić je przed naszym gatunkiem. - stwierdził z wyraźnym rozbawieniem. - gdybym był tobą, to chyba przestałbym się do niego odzywać, ale co ja tam wiem, nie jestem kobietą! - oznajmił.

- Jeszcze się zastanowię nad tym, czy nie poznęcać się psychicznie gadaniem o mojej monstrualnej tuszy - zachichotała i zamrugała do niego zalotnie. - Nie mogłabym się nie odzywać do któregokolwiek z moich braci. To tacy kochani idioci - westchnęła i pokręciła głową. - To naprawdę świetnie, że nie jesteś kobietą, Julian. I dobrze, że mi to uświadamiasz, bo wiesz, zaczynałam mieć wątpliwości co do twojej płci, bałam się, że cały czas mnie okłamujesz i tak naprawdę jesteś cholernie męską laską - zaśmiała się, machając do niego brwiami. Chociaż nie, bo tak nie potrafiła, więc tylko się śmiała.

- taaa. na pewno będzie o czym opowiadać. - stwierdził ironicznie, sugestywnie mierząc ją wzrokiem. - po prostu nie wybaczyłbym mu tak łatwo. zresztą, mogę teraz w twoim imieniu się nie odzywać do andy'ego. - uśmiechnął się, chociaż pewnie potrzebował andy'ego do kserowania notatek z wykładów, bo andy był chyba rok wyżej na prawie, to nawet pytaniami na egzaminy się mógł z nim dzielić. więc julek nie mógł się do niego nie odzywać! - no wiesz! jak mogłaś w ogóle we mnie zwątpić. - pokręcił głową i podrapał się po podbródku, na którym miał kilkudniowy zarost, kolejny dowód, że raczej nie mógłby być laską.

- Daj spokój, nie możesz się nie odzywać do Andy'ego, bo nie będę mogła znieść myśli, że nie lubisz się z żadnym z moich braci! - Westchnęła, kręcąc głową. Dalej miała nadzieję, że Ash z Julianem się w końcu polubią i zaczną chodzić razem na siłownię i na piwo, by rozmawiać o jakichś męskich sprawach.. Nie miała pojęcia o czym na przykład, ale wolała nie wnikać w to, o czym gadają ze sobą faceci. - Przepraszam! Już nie będę wątpiła w twoją męskość, Julian, zresztą podejrzewam, że i tak jesteś najbardziej męskim z moich facetów! - Zapewniła go, bo kiedyś spotykała się z gościem, co do którego nie była cały czas pewna, czy nie był kobietą, nawet po tym jak się z nim przespała!

a lea była tutaj umówiona z andy'm. oczywiście ten się spóźniał, bo umówili się o w pół do, a już zaraz będzie po..... zajęła jakiś miły stolik, akurat padło na ten obok marie i juliana. może nawet kojarzyła marie z jakiś zdjęć, ale nie wiedziała, że ona to ona, po prostu tylko ją skadś kojarzyła, ale nie mogła dopasować skąd!