#6 |minnie & lily|

First topic message reminder :

Lily wpadła do pokoju z szerokim uśmiechem.
- Minnieminnieminnieminnieminnieminnieminnie!!!! - jęczała od progu i rzuciła się do niej na łóżko zapewne ją budząc, ale wcale jej to nie interesowało!
- Wstawaj w tej chwili! Już, natychmiast!! - potrząsnęła ją i starała się obudzić ją do końca.

- nie mów jej co ma robić! masz zajebisty związek! w ogóle się nie znasz! - wykopał minnie z łóżka i wtulił się w lilkę. - ruchanie jest dobre. zaczynamy ruchać wszystko co się rusza, nagrywać to i sprzedawać za miliony! - może taki był ich los? powinni zostać aktorami porno. pocałował ją w policzek.

- też sobie na to nie pozwalam. - zapewnila minnie chociaż nie wiadomo jak to będzie jak tak dalej pójdzie, ale pewnie będzie mimo wszystko walić w drzwi hollywooda kiedy będzie potrzebowała się z kimś przespać. przytuliła policzek do czubka jego głowy.zaśmiała się na jego plan gorzko. - ty to masz pomysły vincent. - mruknęła smyrając go opuszkami palców po karku.

- a róbcie co chcecie. - machnęła obiema rękoma i przeturlała się po podłodze na swoje łóżko, skoro wykopali ją z tamtego. usiadła na nim i dalej opróżniała butelkę i jeszcze przytuliła się do poduszki, a może właśnie do tej butelki, bo zabrakło jej teraz czułości, a oni ją wyrzucili z łóżka.

- no co! ty masz wprawę... ja się poduczę. - chyba wywlekał jej profesję w macedonii. ale to nic takiego. zaraz i tak zasnął w jej ramionach.

wywróciła oczami. - no i masz. - westchnęła kiedy vincent zasnął. ale sama zaraz na pewno zasnęła zapewniając minnie o tym jak bardzo ją kocha i jak bardzo jest teraz pijana bo pewnie wypiła z pół litry xd

a minnie pewnie od razu jak się napiła, to nabrała mnóstwo energii i siły i wcale nie chciało jej się spać, a oni odlecieli, to pewnie sama ich oboje wsadziła do szafy albo w ogóle poszła sobie od nich, bo jej się nie chciało spać, w przeciwieństwie do mnie, bo właśnie też miałam kończyć. xd jak następnym razem będziemy grać, będziemy już po pierwszej maturze, radujmy się więc!

okej, tyle się działo u lily, więc żeby nie było, że minnie o niczym nie wie i jej nie wspierała cały czas, to była przez ostatni tydzień w odwiedzinach u swojego ojca w więzieniu gdzieś tam na dalekiej syberii, bo robili mu badania krwi w związku z jej dziedziczną chorobą, a on się nie chciał na nie zgodzić pod warunkiem, że minnie wraz ze swoimi siostrami nie przyjedzie go odwiedzić. widziała go po raz pierwszy od roku i wcale nie była z tego powodu zadowolona, zresztą tak samo jak z wyników badań! akurat weszła do pokoju, ciągnąc za sobą walizkę.
- lily, jesteś? - zawołała na wejściu, bo musiała się dowiedzieć, o co chodziło z smsem roberta, że lily jest w szpitalu i jeszcze z jej zmianą statusu na fejsie. nie było jej kilka dni, a tu takie rzeczy!

Lily miała miliardy problemów jak zwykle. A że nie było Minnie to było jej przykro. Kiedy weszła do pokoju akurat się czegoś uczyła bo musiała w końcu! Uniosła wzrok.
- Cześć Minnie. - powiedziała z ulgą kiedy ją zobaczyła bo naprawdę jej brakowało! Odłożyła na bok wszystkie notatki i przyglądała się jej.
- No i jak? - zapytała

minnie chciała tutaj być i wspierać lily, ale nie mogła. strasznie tego żałowała. nie dość, że musiała spędzać czas ze swoją upiorną rodzinką, to jeszcze wiedziała, że lily ma kolejne problemy i nie mogła jej pomóc.
- nieważne, chodź tu. - rzuciła swoje rzeczy na podłogę i od razu doskoczyła do lily, żeby ją mocno przytulić. nie chciała teraz rozmawiać o sobie. wiedziała, że sama lily też dużo w tych dniach przeżyła. - nic ci się nie stało? wszystko w porządku? co tu się działo? - zasypała ją pytaniami, bo naprawdę się bała, co zastanie po powrocie!

Westchnęła i usiadła obok Minnie po czym się do niej przytuliła. - Wszystko jest nie tak Minnie... - mruknęła przymykając oczy. - Zrobiłam głupią rzecz, nie chciałam już tutaj żyć. - oblizała wargi. - Robert mnie znalazł... - wzięła głęboki wdech. - I to by było na tyle. - przymknęła oczy.

- "to by było na tyle"? jak możesz w ogóle tak mówić? naprawdę chciałaś.... się zabić? - przełknęła ślinę. te dwa ostatnie słowa ciężko przeszły jej przez gardło. oczy jej od razu zaszkliły. myślała, że lily może miała jakiś drobny wypadek albo zasłabła w szkole i dlatego wylądowała w szpitalu. szczególnie, ze teraz wyglądała, jakby nic jej nie było. nie myślała, że lily byłaby zdolna zrobić coś takiego!

westchnęła. - tak.... a teraz ojciec chce mnie wysłać do matki, do kanady. - mruknęła i odsunęła się od niej bo na samą myśl chciało się jej płakać. - tyler wysłał mu jeszcze ten filmik... - przełknęła głośno ślinę. - i powiedział że towarzystwo tutaj ani trochę mi nie służy i że najlepiej będzie jak się od niego uwilnię. - powiedziała cicho. - a ja nie chce stąd jechać. - wyszeptała boleśnie.

- przecież nie mogą cię do tego zmusić. - złapała ją za ręce i mocno ścisnęła. nie wierzyła, że lily mogłoby zabraknąć. że mogłaby wyjechać... albo umrzeć! to było niewyobrażalne. - a co z vincentem? - spytała jeszcze. musiała się dowiedzieć wszystkiego i jakoś to sobie poskładać.

- problem polega na tym, że chyba mogą. - powiedziała cicho. - chcę z nimi jeszcze porozmawiać. mam nadzieję, że coś z tym uda mi się zrobić. - powiedziała cicho i przymknęła oczy. - z vincentem? - westchnęła bo najchętniej by jej wszystko powiedziała, ale nie mogła. - dziwnie. - przyznała cicho. - sama zastanawiam się co do niego czuję. - co akurat było najszczerszą prawdą

- musisz z nimi porozmawiać! nie mogą cię stąd zabrać! - jęknęła, przestraszona, że do czegoś takiego dojdzie. - jak będą chcieli, to przywiążę cię do kaloryfera i powiem, że nie pozwalam! - zawołała bojowo. chociaż z drugiej strony... może zmiana otoczenia naprawdę miałaby jakiś pozytywny wpływ na lily? nie, minnie nie dopuszczała do siebie nawet takiej myśli. lily nie mogło zabraknąć. poradzą sobie, zostanie tutaj i tutaj wszystko się polepszy. - myślisz, że to naprawdę miłość czy po prostu czujesz się samotna? - spytała całkiem poważnie.

- wiem. minnie. postaram się. - powiedziała cicho i westchnęła głośno. Przygryzła wargę. - Sama nie wiem. To raczej nie jest taka miłość jaką czu...ję dalej do Roberta. - musiała się zastanowić czy dalej go kocha, wiadomo. - Ale kiedy mnie całował to wydawało mi się, że coś czułam. Minnie. Ale nie sądzę by coś więcej z tego wyszło. - przymknęła oczy.

- pieprzeni rodzice! myślą, że robią coś dla naszego własnego dobra, a tylko wszystko psują. - mruknęła pod nosem. przyglądała się lily. dopiero co rozstała się z robertem i to było oczywiste, że kocha go nadal. minnie wydawało się dlatego, że to z vincentem to tylko taka odskocznia. oboje skończyli ostatnio poważne związki, więc ubzurali sobie, że powinni być razem. nie chciała jednak jeszcze nic mówić, dopóki nie wybada gruntu. bo może lily mogłaby być z vincentem bardziej szczęśliwa? - ale jesteście razem, tak? no to już chyba coś z tego wyszło. - zauważyła, drapiąc się po policzku.

- taaaak. - mruknęła bez przekonania na to o vincence. - niby coś wyszło, ale chyba szybko się skończy. dzisiaj effie była taka niemiła... - zmarszczyła czoło. najpierw porozrzucała mi wszystkie notatki, a kiedy przyszedł vincent to go uderzyła. - westchnęła. - to nie było fair. - dodała bo według jej odczuć nawet jakby byli serio razem to jej nic do tego.

pokiwała głową.
- postaw się w jej sytuacji. co byś zrobiła, gdyby okazało się, że teraz robert jest z jakąś swoją przyjaciółką? - spytała. nie wiem, jakie robert ma przyjaciółki oprócz minnie, więc trudno mi znaleźć jakiś dobry przykład. minnie raczej nie sugerowałaby siebie. xd

- wiem. rozumiem ją trochę. ale na pewno nie byłabym taka złośliwa, Minnie. A już na pewno bym go nie uderzyła. - wywróciła oczami. - Jak można tak zrobić! Przecież... To nie moja wina, że oni się rozstali. - przymrużyła oczy i zacisnęła usta.

- no tak... rozumiem. - odgarnęła włosy za ucho. - po prostu trudno jej sobie z tym wszystkim poradzić. z tym rozstaniem. i wiem, że wam obojgu też, doskonale to wiem. naprawdę myślisz, że moglibyście być szczęśliwi razem? czy robicie to dlatego, że jesteście oboje samotni i zranieni? - zasypywała ją pytaniami. nie chciała wzbudzać w lily wątpliwości, chciała po prostu wszystko zrozumieć. - czy myślisz, że tak naprawdę cały czas byliście w sobie zakochani, ale tego nie widzieliście? - wymyśliła. tak było w przypadku jej i alexa, może tak samo było z nimi.

- nie jestem pewna. obawiam się że to to pierwsze. chociaż chciałabym tego drugiego. - powiedziała poważnie i przytuliła się do niej. odpowiedziała jej na wszystkie możliwe pytania i poszły spać.

- czas pokaże... - stwierdziła i długo jeszcze nie mogła zasnąć, bo smsowała pod kołdrą z alexem.

lily własnie otworzyła oczy. czuła się dość fatalnie, po za tym zorientowała się szybko, że nie leży sama na łóżku tylko z kimś. a kiedy zobaczyła, że to robert serce mało jej nie wyskoczyło z piersi! walnęła głową jednak znów w jego klatę bo nie miała siły wstać. myślała nad tym co się stało wczoraj, ale wcale nie wyglądało na to żeby się ze sobą przespali. trochę pewnie żałowała... zakryła dłonią oczy bo jej było zbyt jasno.

robertowi spało się dzisiaj jakoś dziwnie fajnie. wtulił się bardziej w lilkę i dopiero po chwili zorientowała się, że on przecież nie dzieli z nikim łóżka. przez chwilę nawet bał się otworzyć oczy, ale w końcu zrobił to. zacisnął mocniej szczękę, kiedy zobaczył lily w swoich ramionach. przez chwilę nie wiedział co się w ogóle stało, ale po chwili przypomniał sobie, że obiecał jej, że zostanie. zastanawiał się czy ma wykorzystać to i dalej spać, czy uciec stąd. było mu wygodnie, ale ostatecznie postawił na to drugie, chyba lepsze rozwiązanie. myślał, że lily jeszcze śpi, więc powoli zaczął wysuwać spod niej swoją rękę.