#6 |minnie & lily|

First topic message reminder :

Lily wpadła do pokoju z szerokim uśmiechem.
- Minnieminnieminnieminnieminnieminnieminnie!!!! - jęczała od progu i rzuciła się do niej na łóżko zapewne ją budząc, ale wcale jej to nie interesowało!
- Wstawaj w tej chwili! Już, natychmiast!! - potrząsnęła ją i starała się obudzić ją do końca.

uśmiechnęła się i postawiła pamiątkę od niego na widocznym miejscu bo bardzo się jej na pewno podobała. albo nawet jeśli to mu by tego nie powiedziała. - nie ma.- wzruszyła ramionami. - chyba poszła do alexa czy coś.... - stwierdziła cicho. - chcesz coś na brzuch? - zapytała zatroskana i podeszła żeby go po brzusiu pogładzić. - rozmawiałam dzisiaj z tylerem... - westchnęła cicho. - powiedział, że nie da mnie wysłać do kanady. - powiedziała przygryzając wargę bo dziwiła ją ta jego zmiana. bardzo pozytywnie ją jednak dziwiła.

- nie... to dlatego, że byłem zbyt zachłanny. - zaśmiał się pod nosem i objął ją ramieniem i przyciągnął do siebie. - tyler? - zmrużył oczy i zastanawiał o co chodzi w ogóle! - pewnie nie chce cię tam wysłać, bo nie miałby komu obijać mordy. - prychnął całując jej policzek. - ale to dobrze. przynajmniej będziesz na miejscu. o ile mu się uda. - wzruszył ramionami. wierzył, że jednak mu się uda. sam nie musiałby się gimnastykować z ojcem lilki.

- też mnie zdziwił. - powiedziała spokojnie i westchnęła. - ale dzisiaj wydawał się być naprawdę fajny. jak kiedyś... - westchnęła bo chciałaby żeby między nimi były już normalne kontakty i miłe i w ogóle. - liczę na to że on umie przekonać ojca. - powiedziała i lekko się uśmiechnęła. przytuliła się do niego. - wtedy nie musielibyśmy kombinować z żadnymi porwaniami, ślubami, ciążami... - roześmiała się krótko.

- a szkoda... bo dzisiaj miałem zdjęcia z jedną laską. ślub na plaży. - przewrócił oczami. - było nieźle. a ona miała fajną sukienkę, w której widziałem ciebie. - uniósł głowę i popatrzył jej w oczka. - byłoby ci w niej pięknie. - uśmiechnął się szerzej i zrobił z nią noski eskimoski. - wiesz, że wygrywam na woof woof z robertem, by być z tobą? - uśmiechnął się przebiegle.

uśmiechnęła się. - nie wiem czy tak w sukni ślubnej byłoby mi do twarzy, vincent. może kiedyś się o tym przekonamy. - powiedziała z uśmiechem i oblizała usta. pogładziła go po policzku kiedy spoglądał jej w oczy. roześmiała się. - naprawdę? a to niespodzianka. sądziłam, że będą chcieli żebym została sama. widać uważają nas za uroczą parę. - powiedziała z rozbawieniem i splotła ich palce ze sobą. - no nie wiem. masz takie ogromne dłonie.... - powiedziała śmiejąc się ciągle.

- ale ja wiem - powiedział poważnie i przyglądał się jej uważnie. - bo nia jesteśmy, lily. - szepnął ściskając mocniej jej dłoń i uniósł glowę do góry, by pocałować ją w usta. najpierw jakoś czule, a później namiętniej. pchnął ją bardziej na łóżku i sam zawisł nad nią. chyba wziął sobie do serca tą ankietę.

uśmiechnęła się do niego ciągle lekko rozbawiona po czym kiedy ją pocałował to się zdziwiła ogromnie. ale zaraz posłusznie leżała na łóżku i odwzajemniała jego pocałunki jak w transie. jednak zaraz to przerwała i spojrzała mu głęboko w oczy bo w sumie nie wiedziała czy to coś znaczy i o co w ogóle chodzi z tym wszystkim.

pewnie całował ją z jakimś dziwnym namaszczeniem i delikatnością. była taka młoda i delikatna, a on nie chciał jej zrobić niczym krzywdy. - hm? - zapytał poprawiając jej na czole grzywkę, ale zaraz odsunął ją kompletnie i pocałował w owe. przełknął ślinę i położył się na plecach, a ją przyciągnął do siebie. zamknął momentalnie oczy, bo sam do końca nie był pewien, co to znaczy.

- nic. - pokręciła głową i przytuliła się do niego. - po prostu się nie spodziewałam. - uniosła delikatnie kącik ust a potem głowę by spojrzeć mu w oczy i sama musnęła bardzo delikatnie jego wargi po czym znów była w niego wtulona. czuła się dość... dziwnie. zawsze byli przyjaciółmi i teraz coś takiego. ale nie czuła się nieswojo czy niekomfortowo.

kiedy spojrzała mu w oczy uśmiechnął się nieco szerzej. - ja też się nie spodziewałem - przyznał, a kiedy sama go pocałowała złapał ją za kark i przyciągnął do siebie. gładził ją tam palcami i przedłużał pocałunek w coraz to namiętniejszy. drugą ręką miział ją po plecach. wolał nie zjeżdżać na jej tyłek albo macać jej piersi. trochę się obawiał. mimo wszystko leżąc pod nią i całując jej wargi czuł się... wybitnie dobrze.

ponownie odwzajemniła bez sprzeciwu jego namiętny pocałunek sama nie wiedząc dlaczego skoro miała roberta z którym w końcu zaczęło się jej układać po tej macedonii. leżąc na nim wplotła palce w jego włosy, pewnie pełne lakieru chyba że je umył. była stanowczo coraz bardziej zaskoczona jego posunięciami chociaż nie mogła powiedzieć, żeby się jej to nie podobało. przecież jakaś tam część jej ogromnie go kochała. teraz tylko się pogubiła w tym w jaki sposób.

biedna liliann! - mm - zamruczał do jej warg, które jeszcze delikatnie pocałował i odsunął ją od siebie. - jesteś smakowita. - przyznał i podniósł się do pozycji siedzącej by rozejrzeć się po pokoju. - wiesz... - oblizał usta i oparł czoło o jej skroń. - trochę myślałem, bo miałem długi lot... - podrapał się po policzku robiąc chwilową pauzę. - i... - zająknął się by złapać jej rękę. - może jednak to nie jest takie najgłupsze? - zapytał odnośnie ich. ich razem. jego i jej... w końcu faktycznie było im razem dobrze. przecież dogadywał się z nią najlepiej.

zaśmiała się cichutko. - cieszę się, że tak uważasz. - powiedziała z uśmiechem na ustach i zaraz również sobie usiadła skoro i on siedział. słuchała go z lekko przymrużonymi oczami. - co nie jest takie najgłupsze skarbie? - zapytała nie do końca rozumiejąc co do niej mówi. może była tak rozkojarzona tym pocałunkiem ale bardziej prawdopodobne bylo to że nie wyrażał się dość jasno.

- my. - powiedział szczerze. w dodatku szczerze zestresowany. w końcu od trzech ponad lat był jedynie z effie. nie był od wieków na żadnej pierwszej randce ani nie przeprowadzał takich rozmów. - oczywiście, jeśli myślisz inaczej to nic się nie stanie. - wzruszyl ramionami. chociaż dostanie kosza od siedemnastolatki by go mocno zabolało xd

- och. - westchnęła zadziwiona i spojrzała na niego ale ciągle lekko się uśmiechając. co prawda miała co najmniej ogromny mętlik w głowie i nie wiedziała co ma robić. zmarszczyła brwi i przyglądała mu się chwilę w ciszy. oblizała wargi i wzięła głęboki oddech. - wiesz, że z robertem ostatnio zaczęło mi się układać jak wcześniej? - zapytała cicho i przymknęła na chwilę powieki. - to wszystko jest trochę... skomplikowane i nie jestem pewna co powinnam powiedzieć vincent. to nie jest tak, że bym nie chciała. bo wydaje mi się, że powinnam to zrobić. zaryzykować i wybrać ciebie. znamy się tyle czasu a ja... naprawdę ogromnie cię uwielbiam. - powiedziała szczerze prosto z jej obolałego w tej chwili serduszka. zaraz jednak przysunęła się do niego i pocałowała go czule.

spuścił głowę słysząc o robercie. - nie wiedziałem... - wyznał jej smętnie i potarł dłonią swoje oko i złapał ją za ramię i nieco odsunął od siebie, kiedy znowu go całowała. - nie rób tego, lily. nie chcę jeszcze bardziej komplikować ci życia. świetnie wyglądacie z robertem. powodzenia. - zsunął się z łóżka i uśmiechnął do niej. znali się jednak na tyle, by wiedziała kiedy jest to faktyczny uśmiech z radości, a kiedy uśmiecha się, myśląc o samobójstwie.

było jej tak przykro w tej chwili. - ludzie mówią co innego, vincent. - powiedziała cicho i wstała momentalnie żeby go chwycić i zatrzymać. - nie zostawiaj mnie. - poprosiła go ze smutnym wyrazem twarzy. - wiesz przecież, że cię kocham. - dodała i pogładziła jego policzek. - naprawdę chcę z tobą spróbować okej? może się okaże że to jest właśnie to czego zawsze mi brakowało....- powiedziała cicho i chwyciła jego dłoń delikatnie. - proszę cię.... - szepnęła z bólem, bo bała się o niego w tej chwili!

- nie słuchaj ludzi. oni nie są w twoim sercu. - spijrzał w stronę jej cycków właśnie. pewnie zrobił to specjalnie by bezkarnie się tam spojrzeć. - ja ciebie też kocham. ale nie chcę stawać ci na drodze do prawdziwego szczęścia, liliann. - pogładził ją po policzku. - nie chcę być królikiem doświadczalnym, przykro mi. poradzisz sobie... ja też będę musiał. - wysunął dłoń z jej ręki i zmierzwił nią swoje włosy.

- vincent.- jęknęła cicho. - ty jesteś w moim sercu okej? nie robię tego by sprawdzić czy będę szczęśliwa z kimś innym poza nim. wiem, że z tobą będę szczęśliwa. - powiedziała spoglądając mu w oczy i objęła się ramionami skoro nie chciał jej dotyku. spuściła wzrok i przełknęła głośno ślinę. - nie chcę żebyś myślał inaczej.. - powiedziała cicho i uniosła na niego swoje ciemne oczy.

- ale układa ci się z nim. nie psuj tego, liliann... - on chciał jej szczęścia i to dla niego był priorytet. chyba był taką osobą, która chce najpierw szczęścia innych a dopiero później swojego. nauczył się trochę egoizmu na spotkaniach aa i tych z narkomanami. jendak dalej poczuwał się odpowiedzialny za innych. i na avatarze ma niebieskie a nie ciemne ; o - w porządku. - wzruszył ramionami jakby to nie było nic takiego.

nieważne. wydawało mi się że ma brązowe. - ale mimo tego że nam sie teraz układa sam doskonale wiesz ile razy nam się psuło.. - przekrzywiła głowę i usiadła na swoim łóżku. - a my trwamy od zawsze w niezmienionej formie. może masz rację i to naprawdę jest czas na poważne zmiany, vincent. - przygryzła wargę. nei chciała go stracić. tylko teraz nie wiedziała jak go zatrzymać. - nie będę cię naciskać, ale mówię to szczerze, nie dlatego że wydaje mi się że tak powinnam. - dodała.

- no właśnie. ale czy nie czujesz się najszczęśliwszą osobą pod słońcem kiedy właśnie wam idzie dobrze? - zaptał z lekkim uśmiechem. lubił kiedy lily było dobrze z robertem. poza tym widział po nim, że ją kocha. - może... a jeśli nie? chyba właśnie dlatego nam dobrze, że trwamy w niezmiennej formie, liliann. jesteśmy przyjaciółmi. i chyba niech tak zostanie. - posłał jej delikatny uśmiech. teraz nieco bardziej błogi. w jego umyśle były już inne myśli. - w porządku. ja myślę, że powinnaś być z nim. - podszedł do niej i pogładził po głowie.

- nie wiem co czuję. - powiedziała cicho. - kiedy jestem z tobą też czuję się jak najszczęśliwsza osoba na świecie i... wszystko jest takie pokręcone. - powiedziała rozżalona i patrzyła na niego smutnym wzrokiem. miała łzy w oczach bo to wszystko było zbyt wielkim wysiłkiem dla niej

a on chciał jej to wszystko uprościć. - w porządku. ja też jestem z tobą szczęśliwy. ale tak nie może być. - pocałował jej czubek głowy i zrobił krok do tyłu. - kocham cię, liliann. trzymaj się i dbaj o siebie i wasz związek z robertem. będę was obserwował. - pogroził jej paluchem, zrobił krok do tyłu i wyszedł.

o wszystkim dowiedziała się nad ranem i odtąd była w kompletniej rozsypce. chociaż to mało powiedziane. nie wiedziała jak to się mogło stać. jak mógł jej to zrobić. płakała cały boży dzień, nawet kiedy pojawiła się u niego w mieszkaniu pocieszyć jakoś biedną agnes bo musiało być jej równie źle co samej lily. pewnie wyciągnęła od niej ten obraz co namalował i jakieś drobiazgi które były ściśle związane z nimi obojgiem. teraz płakała do tego wszystkiego. no i obraz sobie powiesiła pewnie. kochała go całym serduszkiem i kompletnie nie wiedziała jak to się stało. o wszystko obwiniała siebie! mogła mu powiedzieć, że chce z nim być, nie wspominać o robercie i teraz na pewno szczęśliwi siedzieli by razem na jakimś spacerze czy gdziekolwiek, ale razem! tak to czuła się ogromnie pusta bez niego.