muszla koncertowa

- tak tak, nie ma za co daisy - zmierzwił jej włosy - czas na ciebie - wziął ją na ręce. sama nigdzie by nie poszła, bo wiadomo była niezbyt świadoma tego co robi - wezmę cię do domu, bo tutaj sama nie zostaniesz - mruknął niezadowolony - gdzie ty w ogóle mieszkasz? - zapytał

boże, on by się wszystkim na chatę spraszał. ale nie odpowiedziała mu, bo zasnęła w jego ramionach, więc albo ją wsadził do celi, albo porzucił po drodze albo zgwałcił u siebie, czy coś. nie wiem.

pojechał z nią na komisariat żeby się ogarnęła a rano wyszła, spokojnie ;p

schował się w muszli koncertowej, siedząc na chłodnej ziemi i gapiąc się w przestrzeń. nie ogarniał o co lisce chodziło, pewnie chciała go rzucić i się załamał! tak sobie to wszystko w głowie poukładał!

maxime przyszła tutaj schować się również przed światem, bo chciała wywołać ducha kuby rozpruwacza żeby powiedział jej jaki był jego sekret w tak idealnym rozpruwaniu człowieka. natknęła się na smutnego quentina do którego podeszła szybkim krokiem - ty! znowu ty! - wytknęła go palcem - śledzisz mnie, a może to ja ciebie - zaśmiała się diabolicznie.

uniósł łeb i spojrzał na nią smutnym wzrokiem. pewnie ryczał i miał czerwone oczy, które szybko wytarł bo nie chciał wyjść na beksę. jezu to on w ogóle w depresje wpadnie jak się o lisce dowie, jak przy takiej sytuacji już ryczy - zostaw mnie - burknął szperając w kieszeni kurtki. włożył sobie papierosa do buzi i odpalił.

- płakałeś, nie płacz nie płacz! tobie nie wolno płakać - spojrzała mu prosto w oczy, żeby złapać jego twarz i pocałować go prosto w usta. wytarła jego łzy, bo przecież wczoraj się w nim zakochała. był jedynym człowiekiem, któremu chciała pomóc, poza tym była wariatką i uważała, że on jest super świetnym facetem i będzie jej - co jest człowieku o nieznanym imieniu? - zapytała poważnie.

psycholka, większa niż kłentin!
oderwał się od niej i podsunął pod samą ścianę. co ona sobie wyobrażała! - nie płakałem - burknął szybko przecierając raz jeszcze oczy - to przez papierosowy dym - znalazł szybko jakąś wymówkę - nie pozwalam ci na to, nie możesz mnie całować - wskazał na nią - nawet cię nie znam! - rzucił dalej się nie przedstawiając.

wyguglowała go sobie w internetach, żeby w końcu dowiedzieć się jak się nazywa. skąd mogła wiedzieć, że jest chłopakiem liski! jej największego wroga, nad którą urządzała jakieś voodoo i dlatego ją przeklęła, żeby wysadziło ją w powietrze i żeby straciła ich dziecko w trymiga. podrapała się po policzku, wgapiając się w jego piękne oczka - quentin halter... - powiedziała mimowolnie - nie mogę cię całować, bo liska będzie o ciebie zazdrosna, prawda? szkoda. lubię twoje usta - powiedziała cicho. teraz to ona była smutna.

jaka sprytna! quentin jednak na chwilę nie pomyślał, że mogłaby go w internetach znaleźć więc wyprostował się i wyrzucił faję gdzieś na bok - jakieś magii użyłaś żeby się o tym dowiedzieć? - bo wyglądała na taką, która wierzy w jakieś czary mary! - lubisz moje usta? - zapytał zdziwiony i zaraz do niej podszedł bo wiadomo była taka sama jak jego zmarła ex - jesteś taka do niej podobna - założył kosmyk włosów za jej ucho.

- tylko internetu - wymamrotała. kiedy się zbliżył, pogłaskała go po policzku też bo wydawał się teraz taki niewinny, kochany. wcale nie wyglądał na wariata, którym był. ona przynajmniej na taką wyglądała - bardzo lubię twoje usta, są takie pełne i ciepłe... - nie wiem dlaczego powiedziała, że są ciepłe ale kto by tam nadążył za maxime. położyła mu dłoń na klacie - jesteś taki przystojny quentin - uśmiechnęła się przymilająco.

roześmiał się histerycznie słysząc jej odpowiedź. jak mógł nie pomyśleć o internecie? to całe przejmowanie się humorkami liski doprowadzało go do obłędu! rozchylił usta kiedy zaczęła miziać go po klacie. owszem było to przyjemne, ale halo miał dziewczynę. był wierny! zawsze był wierny! - nie - mruknął łapiąc ją za nadgarstki - nie możesz tego robić! - burknął - wyglądasz jak mary, ale nią nie jesteś. nie dam się oszukać! - protestował.

- a może nią jestem i wcale nie umarłam, upozorowałam własną śmierć? może wiem o tobie dosłownie wszystko, co tylko chcesz? - zapytała się, zbliżając się do niego, żeby znów go pocałować. ale tym razem bardziej odważnie. liska leżała w śpiączce, poza tym rzuciła na nią urok żeby sobie w niej pobyła jeszcze więcej czasu, bo ona chciała mieć czas na uwiedzenie kłentina. oderwała się od niego i odsunęła - może masz rację, nie powinnam cię w ogóle całować - skrzyżowała ręce na swoich mikroskopijnych cyckach.

chwycił ją mocno i oderwał od siebie - gdybyś nią była to nie całowałabyś mnie wiedząc, że kogoś mam - wytarł dłonią usta - nic o mnie nie wiesz - mruknął ponuro i trzęsącymi rękoma odpalił kolejnego papierosa. jak się denerwował to palił jeszcze więcej - zawsze mam racje - skrzyżował ręce podobnie jak ona i zmierzył ją wzrokiem - kim jesteś? - zapytał w końcu.

przyglądała mu się z daleka, zapaliła papierosa i teraz mogła wyglądać jak violet, która szła z papierosem do szkoły. może ona była zaginioną bliźniaczką tej mary całej i po prostu nie była oddana rodzicom po porodzie, któż to wie? oblizała swoje czerwone usta, jakby chciała go zjeść - lysette jest blondyneczką, uroczą na swój sposób ale kompletnie do siebie nie pasujecie - wzruszyła ramionami - jestem maxime king, siostrą właściciela hotelu w albans, a ty czym się możesz pochwalić? - zapytała - próbą zabicia mary? - zagaiła - chociaż oboje wiemy, że to nie byłeś ty. ona była nieszczęśliwa... w życiu. psychicznie - powiedziała cicho, dotknęła swoich blizn na przedramionach bo się jej przypomniało, że mary była jej bliska i ona też mogła się ciąć xd

chyba nie chciałaby być zaginioną bliźniaczką bo tamta rodzina była patologiczna. mary się zabiła, paul umarł. patologia, patologia! - a co ty możesz wiedzieć o mnie i lysette? - machnął nerwowo ręką. przecież coś czuł do liski, nie była mu obojętna, był bardziej otwarty w jej towarzystwie, starał się, to musiało być coś więcej! boże jakie myśli mu po głowie krążyły - nie zabiłem jej - wyrzucił fajkę i włożył ręce do kieszeni - nie zabiłem nikogo, chociaż wszyscy tutaj sądzą inaczej - wytłumaczył szybko - nie wiem czy była nieszczęśliwa, nigdy mi tego nie powiedziała bo przy mnie ciagle się uśmiechała - stwierdził gapiąc się w dal. sorry, nie będzie zlizywał jej krwi z ran tak jak tate xdd

a może ona chciała, żeby je zlizywał, xddd okej nie, nie chciała, bo nie była aż tak psychicznie chora. uśmiechnęła się do niego - cierpiała. uwierz mi, bardzo cierpiała. chciała się wyrwać z tego świata jak najszybciej, dlatego się powiesiła. najbardziej uśmiechnięci ludzie mają największą depresję, bo łatwiej jest się schować za pięknymi uśmiechami niż za falą łez, na którą i tak nie zwróci uwagi - powiedziała poważnie, zaciągając się znów papierosem. musiała wyglądać pięknie w tym ubraniu i w tym dymie, niczym zjawisko nadnaturalne jakieś ;x - ja wiem, że ty niczego nie zrobiłeś. jestem o tym przekonana... wiesz, że posądzają cie o kolejne morderstwo? był wybuch w mieście w kamienicy w centrum. a ja jestem twoim jedynym alibi - pocałowała go w policzek.

jezu, weź!
zrobił krok w jej stronę i chwycił ją mocno za ramiona - więc dlaczego mi tego nie powiedziała! - wrzasnął jej w twarz wyraźnie roztrzęsiony - mogłem jej pomóc! mogłem ją uratować! - jaka drama, kłentin tak bardzo cierpiący. darł się na biedną maxime bo myślał, że faktycznie jest jak uchylone drzwi pomiędzy światem ludzi i światem zmarłych. - był wybuch? - wytrzeszczył oczy - gdzie? - przygryzł wargę, nie podobało mu się to że była jego alibi. liska się na niego wkurwi jak się dowie, że spędzał z jakąś dziewczyną czas.

pokręciła zaprzeczając głową - nie mogłeś jej pomóc. ona sama tego chciała, sama chciała odejść. planowała to od kilku tygodni, bo nie chciała żebyś cierpiał razem z nią. ale teraz już jest szczęśliwa, obserwuje cię z góry, chroni cię. mówi, że ci wybacza i przeprasza za to, że nie powiedziała prawdy... jej śmierć była niczym ukojenie dla zranionej sarenki - pogładziła go po policzku. nie przejęła się tym, że nią telepał - gdzie? w centrum na ulicy *nazwaulicy*. zginęły trzy osoby, kilka jest rannych, ciężko i lekko... znów jesteś oskarżony o coś czego nie zrobiłeś a jedynym alibi jest wariatka, lekko kopnięta, która widzi duchy - zaśmiała sie.

- gdzie? - mruknął przerażony, bo na tej ulicy mieszkała liska. puścił ją i uciekł szukać lysette, bo bał się że była jedną z tych trzech osób! co go obchodziło alibi, mógł siedzieć, byleby jego dziewczynie nic nie było!

maxime uciekła na cmentarz szukać czarne koty.

siedzieli na ławeczkach otoczeni przez jego ochroniarzy. pewnie już ze sobą normalnie zerwali, bo w sumie to było nawet niepotrzebne, ale teraz serena gapiła się jakie smsy wymienia z zaynem. - chyba powinniśmy się wstrzymać z ogłaszaniem tego zerwania... - była przerażona tym ujawnieniem wszystkiego przed pućkę liama. pewnie zaraz rozbuczał się jej telefon. - boże... pali się, czy co. - mruknęła pod nosem, ale zaraz zobaczyłą te wszystkie filmiki na twitterze z haylor. - patrz! patrz! - szarpnęła go za ramię i pokazała mu wszystko.

- widziałem już, mój telefon wariuje od powiadomień. nie będziemy niczego wstrzymywać, powiemy oficjalnie że się po prostu rozstaliśmy. ty będziesz w końcu szczęśliwa z niallem i będziecie doskonałą parą - potarł dłonią twarz i napił się kawy. miał dzisiaj okropnego kaca, właściwie to wczoraj miał, ale źle się czuł przez cały dzień bo wypił tyle whisky z rozpaczy, że nie ogarniał co się dzieje z nim. niall był takim dobrym przyjacielem, próbował go rozśmieszyć ale było tylko gorzej - larry spłynie po wszystkich jak po kaczce, nikogo to nie obchodzi. mój były się przecież żeni! - powiedział gorzko - ale ty będziesz szczęśliwa - uśmiechnął się do sereny.

- przecież i tak nie będę na razie z niallem latać za rączkę. - mruknęła niezadowolona. to znaczy była zadowolona, że w końcu wyjaśnili sobie z louisem to wszystko. przez to czuła się trochę jak dziwka, ale uważała, że to wszystko to był po prostu dobry uczynek. haha, dobra jest. - louis... jezu. - pogładziła go po policzku. tyłek jej powoli przymarzał do ławeczki. - pewnie tak będzie. to chyba dobra wiadomość? - zapytała z lekkim uśmiechem. chodzilo jej o to całe gejostwo. nie mogła uwierzyć, ze liam na prawdę był takim gnojem. czy on nie widział, ze robi tylko sobie na złość? na tapetę wychodzili ci, ktróych nie znosi. byli bardziej popularni, o nich się mówiło. a on? był tylko tym grubym z 1d.

- wiem o tym, ale cieszę się, że wreszcie będziecie razem szczęśliwi. nie chcę, żebyś cierpiała wiecznie przeze mnie, tylko dlatego że się zmuszałaś do związku ze mną kochając innego faceta. niall to świetny facet, najlepszy kumpel na świecie, ale nie martw się, nie wpłynie to na nasze relacje, że bedziecie razem. kochacie się, więc luz - powiedział z uśmiechem - cieszę się jego szczęściem, lepiej dla mnie, że larry będzie tematem numer dwa. ale gorzej dla mojego zespołu. liam zrobił to po to, żeby nas ze sobą skłócić. nienawidzi naszego zespołu i zawsze chciał z niego odejść - mruknął niezadowolony. louis zastanawiał się teraz jak to będzie jutro. dostawał już teraz miliard powiadomień i pytań na temat tego, co powiedział liam - oni mnie przecież zajebią tymi pytaniami. popatrz, nasze prywatne zdjęcia. debil - pokazał jej to co się działo teraz z jego twitterem itp.