sala #1

aggie pewnie szła od jednej krawędzi ulicy do drugiej, to słodkie ;x brawo william! - przecież w szpitalu powinni uzdrawiać - zaśmiała się - chyba nie lubisz zbytnio przebywać w takich miejscach co? - aggie to sie raczej przyzwyczaiła do przebywania w takich miejscach jak ciągle coś jej się przytrafiało ;x - nie będę upośledzona jak stąd wyjdę, potrafię zadbać sama o siebie - taka samowystarczalna he he he - poza tym po co o to pytasz? - wzruszyła ramionami - gigi i tak ci nie pozwoli się do mnie zbliżyć - zaśmiała się gorzko.

i skoro to było dla niej lekko to boję się pomyśleć co było w takim razie bardzo.... - nienawidzę. - przyznał szczerze. jeśli nie musiał to omijał takie miejsca szerokim łukiem. no ale nie mógł nie odwiedzić aggie ;x - no nie wiem.... - pokręcił głową. - naprawdę nie powinnaś być sama. - powiedział stanowczo. na jej słowa westchnął i spuścił głowę ale zaraz na nią spojrzał. - nie będę jej pytać o zdanie, aggie. jesteś dla mnie ważna i jej zdanie nic tu nie zmieni. - stwierdził.

bardzo to pewnie wtedy jak już nie mogła iść o własnych siłach ;x - tak? czego tak bardzo nienawidzisz? białych ścian? a może wszelkich pikających wokół urządzeń? - dopytywała. jej to aż tak bardzo nie przerażało! - nigdy nie jestem sama - stwierdziła wzruszając ramionami - albo jest tutaj mój brat, albo daniel, moje przyjaciółki, harry, a nawet ty - uśmiechnęła się - myślę, że to się nie zmieni po tym jak stąd wyjdę - zamrugała oczyskami - ważna jak to? jak ulubiony pluszak? słodki kot? młodsza siostra czy przyjaciółka? - dopytywała, co widać było dla niej ważne xd

- i tego, i tego.... - wzruszył ramionami. - tego, że ludzie tutaj umierają, tych wszystkich smutnych twarzy... - mówił dalej. skoro była taka ciekawska to jej powiedział. nie przerażało jej to skoro dużo czasu tutaj spędzała ;x william trzymał się z daleka od szpitali. - mam nadzieję.... - powiedział niepewnie. akurat fanem harrego nie był i nie sądził, żeby mógł się nią odpowiednio zająć, ale cóż... nie będzie jej o tym opowiadał zapewne. - po prostu ważna, aggie... zawsze musisz się dopytywać? - zaśmiał się zmieszany i przeczesał dłonią włosy.

- ludzie umierają też na ulicach - stwierdziła - a ulic sie nie boisz - wzruszyła ramionami. te jej genialne przemyślenia. jakby przebywał w szpitalach tyle co aggie to też pewnie by do nich przywykł ;x - nie musisz się tak o mnie martwić - poczochrała delikatnie jego włosy. przecież była w jednym kawałku halo - muszę - powiedziała szczerze - bo nigdy do końca nie mówisz mi prawdy - stwierdziła zgodnie z tym co czuła i uważała.

- ale nie aż tyle co w szpitalach. - wzruszył ramionami i westchnął bo ona oczywiście musiała mieć ostatnie zdanie. co pewnie mu się w niej podobało jednak. pewnie tak... na szczęście uważał na siebie najwyraźniej bardziej niż ona. - a może muszę, skoro ty najwyraźniej się tak bardzo nie martwisz tym wszystkim. - stwierdził spokojnie. to, że była w jednym kawałku to jeszcze nie dawało mu spokoju. - bo czasem prawda wszystko komplikuje... - odpowiedział przyglądając się jej.

- mój brat umarł w swoim mieszkaniu, ludzie umierają wszędzie, niestety wszyscy kiedyś umrzemy - nie zapominajmy że miała brata którego jej zajebali i którego ciało ona znalazła. w razie gdybyś nie wiedziała ewka ;x widać naszły ją trochę pesymistyczne myśli ;c - martwię się, ale nic nie mogę poradzić na to co się wydarzy - wzruszyła ramionami - lubię komplikacje - przygryzła dolną wargę i na niego spoglądała.

oczywiście, że nie wiedziałam. ;x pokiwał lekko głową. zdawał sobie sprawę, że nie tylko w szpitalach umierają ludzie, ale co zrobić. i tak nie polubił szpitali. - wcale mnie to nie dziwi... - westchnął. oczywiście, że je lubiła, jakby mogło być inaczej ;x - i co chciałabyś wiedzieć, aggie? że mi się podobasz? oczywiście, że tak... - wzruszył ramionami spoglądając w bok.

co ty byś beze mnie zrobiła ;x aggie wcale nie próbowała sprawić żeby polubił szpitale, chciała mu po prostu wyjaśnić że jego awersja jest nieco irracjonalna skoro gdzie indziej też umierają ludzie - tak, to właśnie chciałam wiedzieć - pokiwała głową. nie po to zrywała z harrym z powodu wyrzutów sumienia żeby potem się okazało że w ogóle tych wyrzutów nie powinna mieć ;x - dlaczego to cię tak krępuje? - próbowała spojrzeć mu w oczy, ale ten uporczywie udawał że ściana jest ciekawsza.

zginęłabym w tej dziczy. może i była irracjonalna, ale on jakoś tego nie dostrzegał nawet po jej próbach wytłumaczenia mu tego. - nie powiedziałbym, że mnie to krępuje, aggie.... problem polega na tym, że ciężko mi się o tym rozmawia, bo nie lubię rozmawiać o takcih sprawach to po pierwsze... - no chyba, że jest pijany to jakoś się otwiera ;x - a po drugie jestem z gigi, ty masz harrego, co dość komplikuje sprawę, nie sądzisz? - zapytał. bo pewnie nie ogarniał, że nie są razem..

słuchała go a kiedy przestał to przewróciła oczyskami - skoro ciężko ci się rozmawia o uczuciach to znaczy że cię to krępuje, ale to tylko czepianie się szczegółów - była niestety taka czepialska. bo przecież szczegóły były dla niej ważne skoro budowała roboty, a te składały się z wielu szczegółowych części - jesteś głupi, nie jestem z harry, ale to fakt ty jesteś z gigi - mruknęła i zaraz zakryła się kołderką aż po sam czubek głowy.

- no pewnie. nie mogłabyś po prostu tego przemilczeć co? - uśmiechnął się lekko bo jak widać aggie czepiała się tak samo jak i ty ;x - to, że tego nie wiedziałem, czyni ze mnie głupiego? - zapytał i spojrzał na nią a ta zakryła się kołdrą. westchnął i troszeczkę ją odkrył. - obraziłaś się na mnie? - zapytał.

- oczywiście, że nie. taka jestem - halo, nie słyszałaś że aggie to najbardziej podobna do mnie postać ze wszystkich. utożsamiam się z nią po części ;x - chciałam powiedzieć niedoinformowanego, ale skoro nazwałeś sie głupim to okej - wzruszyła ramionami. zerknęła na niego jak zajrzał pod kołderkę - nie? teraz mnie to wszystko krępuje - odparła szczerze.

coś mi się obiło o uszy.... uśmiechnął się lekko i pokręcił głową. nachylił się słysząc jej kolejne słowa. - dlaczego? - zapytał. - jeszcze przed chwilą wcale nie wyglądałaś na skrępowaną. co się w takim razie zmieniło? - uniósł brew. był ciekaw.

tylko coś xd
- nie lubię mówić o swoich uczuciach w momencie kiedy czuję że stoję na niepewnym gruncie - już daniel jej tak serce złamał odrzucając jej zaloty i utwierdzając ją w przekonaniu że jest dla niego jak młodsza siostra. nie chciała wylądować we friendzonie! znów sie cała zakryła kołderką.

westchnął. to rzeczywiście był niepewny grunt, ale on nie wiedział jak to wszystko ogarnąć ;x - skarbie.... - westchnął kiedy znów się zakryła cała. - nie chowaj się przede mną, proszę? - mruknął i znów ją odkrył. - wiesz już co do ciebie czuje i wątpię, żeby to się zmieniło w najbliższym czasie... - dodał unosząc kącik ust w uśmiechu.

on jak zawsze nic nie wiedział xd a był o tyle starszy i niby bardziej doświadczony xd jak usłyszała to jak słodko do niej mówi to aż żołądek chciał jej przez gardło wyskoczyć - przynajmniej teraz mówisz prawdę - westchnęła odkrywając się skoro tego chciał - kochasz ją? to znaczy, kochasz gigi? - zapytała. szkoda że ona nie pochwaliła się że kocha i jego i harryego ;x ups.

każdy kto zna williama to nigdy by nie powiedział, że jest mądrym i doświadczonym człowiekiem... ;x a daniel to już pewnie najlepiej to wiedział. - staram się jak mogę. - westchnął. to nie było dla niego łatwe, ale skoro chciała to wszystko wiedzieć to jej powiedział ;x na jej pytanie spojrzał na ścianę i chwilę nic nie mówił. - nie wiem już, aggie.... - zacisnął usta i potargał swoje włosy. - wszystko było fajnie, póki nie zaczęliśmy się na serio ze sobą spotykać. - wytłumaczył.

aggie go jednak za takiego uważała, mimo jego problemów alkoholowych. choć nie wiem czy ona większych nie miała ;x - doceniam to - odparła zaraz. żeby sobie nie myślał że ma to wszystko w dupie - jak możesz tego nie wiedzieć? - zerknęła na niego - przecież to się wie, jeśli kocha się drugą osobę - ona wiedziała o tym i w stosunku do niego i do harryego - a co wtedy się zmieniło? - założyła swoje włosy za ucho.

chyba miała... william nigdy nie wylądował pod kołami samochodu po chlaniu ;x - po prostu, aggie.... nie jest mi obojętna, ale nie wiem czy to milość... - wzruszył ramionami. nie umiał tego potwierdzić, czy powiedzieć na sto procent, że to właśnie to. - najwyraźniej nie zawsze się to wie.... - westchnął. - boże jaka ty jesteś ciekawska. - zaśmiał się - naprawdę chcesz o tym rozmwiać? - zapytał, bo on chyba nie za bardzo...

ktoś ją powinien naprawić, tylko że nie ma kto skoro wszyscy jej faceci na umór piją ;x - rozumiem - zaczęła skubać rąbki kołdry - nie chcę o tym rozmawiać jesli ty nie chcesz - wzruszyła ramionami. nie będzie go przecież do niczego zmusza. zaraz pewnie pochyliła się w jego stronę trochę i pocałowała. to nic że miał dziewczynę, to nic że w międzyczasie kochała jeszcze innego chłopaka. chciała to zrobić. czuła się zagubiona.

no cóz.... z williamem będą chociaż pić wspólnie ;x no i nie ma apodyktycznej babci.... co jest w sumie dość istotne. - wolałbym o tym nie rozmawiać. - wzruszył ramionami. zaraz go pocałowała więc przestał się nad tym wszystkim zastanawiać tylko pochylił się i ją całował.

to że nie mam apodyktycznej babci jest akurat dużym plusem ;x dobrze że ją całował i dobrze, że aggie umyła zęby. nie mogła go długo całować bo ciągle była nieźle poobijana, dlatego zaraz oderwała się od niego - przepraszam - jęknęła - jeszcze nie doszłam do siebie i wszystko mnie boli - stwierdziła zgodnie z prawdą.

- nic nie szkodzi. - uśmiechnął się lekko bo ucieszył się, że się całowali i było fajnie przez to! trochę się rozluźnił nawet. pocałował ją w czoło. - odpoczywaj skarbie. jeszcze do ciebie wpadnę. - zapewnił ją i poszedł.

niech będzie. nina leżała tutaj zwinięta w kulkę na łóżku. nie odzywała się do nikogo, bo jak przyszedł dzisiaj ojciec i próbował ją postraszyć że ją zabije to dostała wielkiego ataku paniki. od razu pielęgniarki skumały, że to on ją pobił i go zamknęli do czasu jak nina nie złoży zeznań. ojczym z mamą próbowali do niej mówić, ale ta jak uparta milczała.