daily bar

i tak mi się pomiesza. już ostatnio mi się pomieszało, a myślałam, że ogarniam. za dużo pokręconego rodzeństwa! annie doskonale wiedziała jak to jest, bo sama była od małego przerzucana z rąk do rąk. madeline może i nie uznawała dylana za dobrego ojca, ale sama nie była matką roku i trzeba przyznać dylanowi, że się starał. ostatecznie annie dogadywała się dobrze zarówno z mamą, jak i tatą.
- nie myślę o tym co będzie jutro - stwierdziła dramatycznie. - to nie ja się skompromitowałam, tylko on! - upierała się. - nie! - pociągnęła ją ku dołowi xd

za dużo tego rodzeństwa ma już annie. rodzice w młodości jak widać byli szaleni! sophie miała gorzej, bo ona musiała latać do berlina do macochy i ojca, spędzała z nimi jakiś czas no i wracała do carly. przez większość swojego dziecięcego życia była mocno skonsternowana, bo jej życie wyglądało chaotycznie. ale dało się przyzwyczaić. - ojezusmaria annie! - o mało co nie wylądowała na niej, prawie że nie rozwaliła sobie twarzyczki. była za ładna żeby ją rozbijać. - ja wiem, że to cię boli, że twój ojczym rozwalił waszą rodzinę, jednak nie warto się z tego powodu upijać! moją rodzinę rozbił mój ojciec i zobacz, wyszło nam to na dobre, zobaczysz, będzie dobrze! - próbowała ją podnieść na duchu.

annie miała wystarczająco rodzeństwa już wcześniej, a teraz jeszcze pojawił się francois na dobicie! wiadomo, że to zachwiało całą wypracowaną wielkimi trudami równowagą.
- skąd wiesz co się stało - złapała ją za ramiona i spojrzała jej przerażona w oczy. annie co prawda po pijaku rozgadała, że blaise jest chujem, ale tak naprawdę nie chciała, żeby ktokolwiek o czymkolwiek wiedział. xd - twoi rodzice rozstali się jak nie odrastałaś od ziemi. moi też! to zupełnie inna sytuacja. to dwadzieścia lat kłamstw. - uświadomiła ją. ta cała sytuacja tylko dowodzi, że miłość nie istnieje i wszyscy zawsze ostatecznie się rozstają i ranią.

ale czy franek mówił prawdę oto jest pytanie! bo henriette również mogła kłamać xd - annie przestań, proszę! - złapała ją sama za ramiona, próbując powstrzymać to co za chwilę mogło się stać. - dwadzieścia lat kłamstw, czy nie dwadzieścia lat kłamstw, musicie usiąść i o tym porozmawiać. twój ojczym z twoją mamą, ty i nico i rodzice osobno. rozmowa jest podstawą. a potem uwierz mi, że wszystko może się jeszcze wyprostować i wyjść wam na dobre - ona sama wiedziała z doświadczenia, że życie się układa. że rodzice się mogą dogadać i jeszcze żyć razem w dobrych związkach.

annie i nico już planują intrygi, żeby sprawdzić czy blaise naprawdę jest ojcem xd
- rozmowa rozmowa, ple ple ple... to będzie jutro czy za tydzień czy za miesiąc jak opadną emocje. ja chcę się klasycznie upić, cierpieć, zrozumieć swoje własne uczucia, napisać piosenkę, odwalić coś głupiego, napisać jeszcze jedną piosenkę... nie mogę tego zrobić jak będę siedzieć w taksówce, a ty będziesz mi robić herbatkę u siebie. - jej twarz wykrzywiła się w grymasie. wczoraj dokładnie tak samo zajmowała się mamą i bratem, ale dzisiaj był jej dzień, żeby wyrzucić z siebie emocje. nie chciała słuchać gadania sophie, która jej zdaniem nie miała pojęcia o czym mówi. w końcu dwa dni temu annie żyła w identycznym rodzinnym układzie jak sophie i też myślała, że wszystko jest ok.

hahahahahhaha ciekawe jak to zrobią!
- jedziemy stanowczo do mnie do domu, nie pozwolę ci się upijać na smutno. to bez sensu jest - powiedziała nieszczęśliwie, tym razem ciągnąc ją z sukcesem w górę. zarzuciła sobie jej ramię na swoje ramiona. - dasz w ogóle radę iść? - zapytała próbując się upewnić. - annie, błagam cię, musisz trochę ze mną współpracować, wiem że to cię boli i będzie bolało przez najbliższe dni a może tygodnie i miesiące, ale nie pozwolę się mojej przyszywanej siostrze stoczyć! co to to nie! - ciągnęła ją ku wyjściu.

poczytaj grę to się dowiesz xd zjarane pomysły nico wejdą w życie.
annie często upijała się na smutno, bo tak wychodziły jej najlepsze piosenki. teraz wyrywała się sophie, ale tamta trzymała ją mocno, a annie nie miała wystarczająco sił, żeby uciec. w końcu jednak powoli odzyskała trochę sił (dzięki sophie, która postawiła ją na nogi) i zawołała bojowo:
- nic nie kumasz! sama zobaczysz jak okaże się, że twój ojczym ma nieślubne dziecko! - to nic, że ojczym sophie miał już nieślubne dziecko i była to annie xd wyrwała się i uciekła gdzieś gdzie sophie jej nie znalazła.

- ale... tak właśnie jest - wzruszyła ramionami i wróciła do koleżanek.

marta musiała mieć w takim razie wychodne, skoro gabriel nie trzymał jej tym razem na smyczy. przyszła tu ze znajomymi żeby się napić i już ją było słychać i widać od wejścia. szpilki, seksowna sukienka, zrobione włosy i krzykliwy głos. - stawiam wszystkim koleeeejkę! - zarządziła puszczając oczko do znajomego barmana.

- ooooo marcus, mój ulubiony kolega z imprezek, cześć! - podleciała do niego i do na przywitanie wyściskała. możliwe, że mieli typową relację fuck friendów, czyli sypiali ze sobą od czasu do czasu ale od niego to ona kasy nie brała. wystarczyło, że brała od gabriela. a on i tak ją traktował jak szmatę do podłogi. - no co tam u ciebie marcus? - zafalowała brewkami wciskając się oczywiście między jego nogi, bo musiała stać blisko niego.

i tak by nie chciała, żeby jej płacił, za dobry był w łóżku na to. lubiła z nim się bzykać od czasu do czasu, pomacać na niektórych imprezach, ale nic więcej. ale nie mieli też problemu spędzenia razem poranków, kiedy to marta czasem przygotowywała dla nich śniadanie. teraz napiła się jednego szota od barmana i objęła w pasie marcusa - to co, dzisiaj skoro już trafiliśmy na siebie, to rozumiem, że jesteś mój do końca wieczoru? - zapytała miziając go po klacie.

ich awki mnie rozbawiają xD
- jakie to szczęście, że mnie masz, co byś beze mnie mój drogi marcusie zrobił - zachichotała, już się do niego klejąc i całując. nie krępowała się, jak dla niej mogli się bzykać na środku tego baru, nie miała żadnych oporów jeżeli chodzi o takie sprawy. miała również w nosie to jakby przylazł tu fernando i nakablował by na nią jeżeli chodzi o kontrakty. napiła się dwa kolejne szoty. - na co masz dzisiaj ochotę? - zapytała drocząc się z nim trochę.

dokładnie!
- na mnie? doskonała odpowiedź panie hurd - pocałowała go przeciągle, dając koleżankom do zrozumienia, że dzisiaj ten pan już jest zajęty. nie ma bata, nie odpuści kolejnej szansy na seks. ostatnio i tak rzadziej bywała u gabriela, bo ten wolał się lansować. ale jej to było w smak, nie musiała mu dawać dupy. i tak go nie lubiła. - mmmhmm, to co, napijemy się i standardowa procedura wieczoru? - zapewne mieli swoje przyzwyczajenia.

- mhmm, myślę, że się z tobą zgadzam. ale poprosimy butelkę whisky na wynos mój drogi panie barmanie - barman doskonale ją tu znał. wiedział kim jest i że jest luksusową prostytutką. pomiędzy zachłannymi pocałunkami, napiła się jeszcze szocika. - to idziemy do mnie czy do ciebie? na seks w kiblu dzisiaj nie masz co liczyć, wolę wygodniejsze miejsce. jak twoje łóżko na przykład - pstryknęła go w nos.

- u mnie prawdopodobnie jest moja ciotka... dobra, chodźmy, idziemy się nawalić! - pociągnęła go za sobą, butelkę wzięła pod pachę i wylądowali u niego, na dziki seks aż do rana. next!

siedział przy barze i pił lagerka jakiegoś rozkminiając nagłówki gazet bo w końcu się nimi zainteresował.

nie może być, że się nimi zainteresował. nie mam bladego pojęcia co ona tutaj robiła, bo przecież nie chodzi do klubów ani do barów, nie miała depresji, tylko średni humor. jednak tu przyszła za namową jednej z koleżanek, która stwierdziła, że jeden drink jej nie zaszkodzi. pierwszy raz nie wyglądała jak arystokratka, nie była odstrojona, założyła zwykłe ciuchy, ale takie, które były schludne i wygodne. była zestresowana, bo wiedziała, że wychodząc na zewnątrz, ktoś ją rozpozna, a wstyd jak cholera jej było. zauważyła nico przy barze i mu pomachała z daleka.

jak się ubrała zwyczajnie to pewnie miała dres na sobie xd w dresie też można wyglądać dobrze xd
nico w gąszczu lasek, z którymi przyszła najpierw jej nie dostrzegł, ale zaraz to się stało. trochę sie zestresował bo przypomniał sobie wczorajszą rozmowę z zoe. może był też trochę zestresowany bo nie zjarał się dzisiaj, a to zazwyczaj dodawało mu odwagi i luzu. odmachał jej, ale nie podchodził tylko sączył powoli to piwo. obserwował ją jednak widząc jej odbicie w lustrze nad barową ladą.