bowmanowie

nie moglo byc inaczej xd
- no dobrze, wybaczam ci - klepnela go w ramie. wiedziala, ze ma ladny glos, ale zawsze przyjemnie bylo slyszec komplementy. kiedy sama go pocalowala juz nie myslala o tym, ze nie powinni tego robic. ani o konsekwencjach ich czynow. wlozyla dlonie pod jego koszulke by dotknac jego klaty.

a jak już włożyła dłonie pod jego koszulkę to patrick zbyt duzo nie myślał! zaraz jednak czynność doprowadziła do drugiej i skończyło się seksem i tym że rano było niezręcznie. a miało być tak miło, ups xd

siedział w domu i palił papierosa na tarasie.

krzątała się po domu i zauważyła felixa przez okno.
- feliiiiś? - wystawiła głowę przez uchylone drzwi na taras. jak mu słodziła to od razu wiadomo, że coś chciała. - pójdziesz ze mną na strych? - sama się bała!

a patrick właśnie wracał z londynu z pracy właśnie. wpadł przez furtkę machając do rodzeństwa - co knujecie? - zapytał, bo tak wyglądali właśnie! stanął na tarasie obserwując ich - już wróciłaś? - zerknął na siostrę - jak było na romantycznym wypadzie? - zaczął jej posyłać śliniące całuski, bleeee.

zgasił papierosa, kiedy siostra go zawołała - jasne, pomogę ci - wstał, żeby jej pomóc a zaraz zjawił się patrick - idziemy na strych, a co? - zapytał podwijając rękawy koszuli.

- yay! - ucieszyła się, że nie musiała dłużej namawiać felixa. kto wie co knuła, a on się zgodził bez zawahania xd kochany braciszek. - chodź z nami - zaproponowała patrickowi na przywitanie. dwóch bodyguardów to jeszcze lepiej. posłała mu zaraz głupią wykrzywioną minę jak zaczął się wydurniać. - wspaniale, chcesz obejrzeć pokaz tysiąca zdjęć? - odpowiedziała głupkowato, żeby nie musieć mówić jak było naprawdę.

- na strych? - zaśmiał się - nie znajdziecie tam nic więcej prócz kurzu, starych zabawek i ozdób choinkowych, a do swiat jeszcze daleko - na samą myśl o tym miejscu miał ciarki bo nie lubił kurzu - tiffy, czyżbyś chciała już zdobić dom na święta? - pewnie w tamtym roku zrobiła im takiego psikusa i patrick rzygał świątecznym klimatem od jesieni - spasuję - pokręcił głową - opisz swój wyjazd w jednym zdaniu - zażądał podążając za nimi.

- weź się jej nie czepiaj, zmęczona jest po wyjeździe. bawiła się świetnie, nie widzisz? - wszedł do środka, a potem objął siostrę ramieniem i pocałował w czółko - oj patrick, zawsze psujesz innym zabawę, jak będzie chciała udekorować dom na święta, to niech to robi, będzie zabawnie - zaśmiał się z tego pomysłu - idziemy? - zapytał spoglądając na siostrę.

- mhm - przytaknęła felixowi bez entuzjazmu, bo jednak patrick miał rację. - a w jednym słowie wyjazd był zaskakujący - odwróciła się do drugiego brata i wcale nie kłamała. zaśmiała sie jak zaczęli zgadywać co zamierza zrobić. - dajcie spokój. ozdoby świąteczne dopiero po halloween - zauważyła z rozbawieniem. czyli pierwszego listopada mogą się ich spodziewać. - i właściwie, chociaż to zupełnie nie twoja sprawa patrick - zmierzyła go wzrokiem i kontynuowała - szukam jednej zabawki, bo okazało się, że louis miał taką samą i teraz chcę ją znaleźć - poinformowała ich. - chodźmy, ty pierwszy. i zaświeć telefonem - zarządziła felixowi. wiedzieli, że bała się tam chodzić i pewnie toczyli z niej beczki od małego.

patrick podświadomie wiedział, że miał racje he he! - nie będę dopytywał co oznacza zaskakujący - powiedział, żeby już jej nie krępować i nie wypytywać - o nie, czy to oznacza że w przyszłym tygodniu będziesz nam kazała strugać w dyni? - westchnął. tiffy zawsze im wymyślała takie angażujące zajęcia - jakie to słodkie - udał że się zachwyca bo jednak nie był typem takiego romantyka - bedziecie je teraz zabierac na swoje randki? - zażartował, a potem stanął za felixem - świeć i włazimy, a potem zostawiamy tam tiffany - mówił na żarty, albo i nie!

- a dla mnie to nawet urocze że chce znaleźć swoją zabawkę i pokazać ją louisowi - pewnie randki ze stefką mu trochę zmieniły podejście do romantyzmu. zapomniał zupełnie o tym, że jeszcze umówił się z jej przyjaciółką, ale znając życie wystarczy, że zrobi swoje maślane oczka i mu wszystko wybaczy. wyjął telefon i włączył latarkę - wszyscy gotowi? to zapraszam - podążył schodami na strych, otwierając wcześniej drzwi, no i wpadł pierwsze co to w pajęczynę więc zaczął wymachiwać łapami, bo się wszędzie kleiła do niego - jezu, niech tu ojciec posprząta, ale tu ciemno jak w dupie - mruknął idąc dalej.

- i dobrze, nie interesuj się - pokazała mu język. chociaż mogli się domyślić, że coś poszło nie tak skoro zwykle nawet po wycieczce do pobliskiego sklepu kłapała potem pół wieczoru o swoich przygodach po drodze. a co dopiero mówić o wyjeździe do szkocji! - nic wam nie będę kazała, ale jeśli to odpuścicie to ominie was cała zabawa - powiedziała niewinnie. felix jaki romantyk xxi wieku xd jeszcze niedawno tiffy spodziewałaby się, że to on pierwszy będzie się z niej śmiać, a teraz ją popierał. posłała mu więc zdziwione, ale wdzięczne spojrzenie, a jednoczesnie szturchnęła najstarszego brata. - dokładnie. to urocze, jesteśmy uroczy. coś czego wy nie rozumiecie - podsumowała i ruszyła bojowo na strych. aż odskoczyła jak felix zaczął machać rękoma. jeśli jej obrońca sobie nie radzi, to ona na pewno sobie nie poradzi. - okej, miło było, ja wychodzę - odwróciła się, ale za nią na wąskich schodach stał patrick, więc utknęła w kanapce między braćmi.

- i tak w końcu mi wszystko opowiesz - wytknął jej bo faktycznie o najmniejszej pierdole kłapała dziobem pół godziny i pewnie miała to po mamusi samej! która w sumie teraz i tak nie odzywała się do niego bo była team elka, ups! - nie lubię się babrać w dyni, na pewno ma uczucia, to okrutne - zaczął udawać, że przejmuje się losem warzywa. właśnie... dynia to warzywo czy owoc? oto pytanie xd niestety najwyraźniej tylko patrick nie był romantykiem i też zrobił wielkie oczy na felixa bo jeszcze do niedawna to on przyprowadzał radnomowe laski z podrywu - taaaak, jesteście tacy uroczy - poczochrał jej włosy, a potem popchnął w kierunku strychu kiedy chciała się wycofać - musisz pokonać swoje pierwotne lęki - felix wszedł i żyje - dodawał jej otuchy - prawda felix? - czekał na reakcję brata kiedy ten wpadł w pajęczyne.

- wszystkim nam opowiesz niestety, jeszcze stawiam na dzisiaj przy kolacji - zaśmiał się wchodząc sobie głębiej na strych. rozejrzał się, włączył tam światło bo jakaś żarówka tam była i tylko zakasłał, było pełno kurzu. no cóż, mamusia będzie przynajmniej milczała to patrick będzie miał spokój do końca życia xd - to dynia ma uczucia? jezu - wywrócił oczami. on się tym wcale nie przejmował czy dynia miała cokolwiek i czy płacze, a dynia to zarazem warzywo i owoc, ot ciekawostka - idziecie czy nie? sam mam tu stać jak ten kołek? - i tak musiał się trochę schylić skoro był wysoki.

- specjalnie nic wam nie opowiem, żeby nie dać wam tej satysfakcji! - wymyśliła. oni na pewno się cieszyli, że nic nie będzie gadała i że tak ją wkręcili, że myślała, że to jej pomysł, a mieli spokój. potem sobie z mamusią pogada i pożali jej się na wszystko co się wydarzyło i jeszcze poprosi o matczyną poradę czy to dobry pomysł, żeby jo spotykała się ze starszym facetem. - świetnie, z mojego związku się nabijasz, a przejmujesz się uczuciami dyni - wywróciła oczami, ale nie widzieli tego jak szli gęsiego na strych. patrick to największy romantyk skoro dostrzegał uczucia dyni. - idziemy idziemy - mruknęła niezadowolona, chociaż to był jej pomysł xd wyciągnęła telefon i też zaczęła świecić naokoło. aż ją dreszcz przeszedł widząc te wszystkie pajęczyny. weszła jednak głębiej i zaczęła świecić po różnych kartonach. - nie są oznakowane, to zajmie pół dnia - zaczęła marudzić, bo otworzyła pierwszy karton, a w nim znalazła tylko sztućce. po zetknięciu się z kartonem już miała całe palce w kurzu, więc wytarła dłoń o rękaw felixa znajdującego się w pobliżu.

odetchnął z ulgą kiedy powiedziała, że nie będzie opowiadać o swoich miłosnych schadzkach z louisem. on się generalnie rodzeństwu nie chwalił co robił z innym dziewczynami lub chłopakami więc oczekiwał tego samego. czy to tak wiele? mamusia bowman miała zdanie o wszystkich koleżankach tiffy na pewno! - przejmuje się losem dyni bo wygrzebujemy jej wnętrzności na halloween - odparł udając bardzo przejętego choć tak na prawde żartował, bo halo ale patrick mało co brał na serio - opisz tą zabawkę - poprosił otwierając kolejny karton ale tam były tylko ich stare dyplomy. wyjął jeden - pierwsza nagroda dla felixa bowmana za najlepszego kasztanowego ludka, awwww - zamachał dyplomem z przedszkola.

on i tak wiedział, że prędzej czy później wszystko wypapla, nawet mamusi, która będzie musiała to wysłuchać. a mamusia potem opowie o tym ojcu a ojciec będzie musiał też się o tym wygadać więc pewnie trafi na felixa, który będzie skazany na opowiastki z życia własnej siostry. felix też się nie chwalił tym co robił z kimś kiedy wychodził z domu, ale na pewno dało się zauważyć, że elka przestała do nich przychodzić. brakowało mu czasem rudego łba w domu xd zabrał się za otwieranie poszczególnych pudeł - ooo pamiątki z dzieciństwa patricka, jego pierwszy ząbek - zaśmiał się rzucając pudełko bratu - ja przynajmniej zdobywałem dyplomy - pokazał mu język - oooo ale uroczo - usiadł sobie wygodniej i pokazał rodzeństwu ich wspólne zdjęcie z dzieciństwa.

- to taki królik z długimi nogami, miał kolorowe paski na uszach... - zaczęła opowiadać, widząc królika oczyma wyobraźni i licząc na to, że bracia będą wiedzieli o co jej chodzi. - nazywał się mimi, nie pamietacie? - tiffy miała imiona dla wszystkich dwustu swoich maskotek, również tych, które dostawała teraz jako dorosły człowiek od louisa. zaczęła się śmiać, spoglądając na pamiątki pokazywane przez jednego i drugiego brata. popatrzyła na zdjęcie. - tego dnia chyba mama pozwoliła nam się ubierać samym - nie mogła powstrzymać śmiechu patrząc na to co mieli na sobie, włącznie z milionem spinek we własnych włosach. zaczęła grzebać w kolejnym kartonie. - nasza gazetka! - oczy jej się zaświeciły na jakiś bowmanowy newsletter, który sklejali za dzieciaka.

więc do uszu felixa i tak docierało wszystko. może tak na prawdę był woof woof! to, że nie było już u nich codziennie elki mamusia bowman wypominała patrickowi przy każdym śniadaniu. już go tak nie rozpieszczała ech! - czy to ten sam królik którego kiedyś zgubiłaś w przedszkolu i rozpętałaś piekło? - przypominały mu się jakieś randomowe wspomnienia - i potem przez tydzień musiałaś sama siedzieć w kącie? - tiffy jaki typ niepokorny xd - miałem fatalny gust - odparł rozbawiony patrząc na zdjęcie i to co na sobie miał - news dnia - chwycił gazetkę i zaczął ja odczytywać - mama zrobiła wtedy spaghetti - zaśmiał się. spaghetti mamy bowman było na pewno pyszne!

tak, to on jest woof woof, skąd wiedziałaś! był przecież największym plotkarzem ever. znał wszystkie ploty świata. a tak na poważnie, po prostu słuchał jednym uchem, drugim uchem wypuszczał co ojciec miał do powiedzenia w sprawie jego siostry i tylko potakiwał. nie chciał się wtrącać w jej życie ani nie chciał, żeby rodzice ingerowali w jego. na razie skupiał się na swoich sprawach, teatrze i takich tam. a było słuchać mamusi, to by dalej był ulubionym synkiem! teraz ten status zgarnął felix xd - o matko, wiem o którego chodzi! - złapał za kolejne pudełko i zaczął grzebać w pierdołach - jezu, co to jest - wyciągnął dziwną figurkę podpisaną patrick - dziwne z ciebie było dziecko - skrzywił się - mam! mam królika! - pokazał go siostrze - ooo zjadłbym spaghetti - rozmarzył się.

może mama bowman była woof woof skoro tiffy opowiadała jej wszystko co się dzieje u jej koleżanek xd
- tak! widzisz! wiedziałam już wtedy, że będzie ważny - co prawda nie pamiętała o nim przez piętnaście lat, ale teraz jak okazało się, że louis miał takiego samego to nagle okazał się najlepszą pamiątką. śmiała się z tych wszystkich pierdół, które wyciągali i cieszyła się, że przyszli z braćmi na strych. już nawet nie przeszkadzał jej kurz, pajęczyny i ciemność. - mimi! - zawołała i wyciągnęła ręce do królika, ale zaraz zmarszczyła czoło. - ale co się stało z jego nogą? - dotknęła królika w miejscu, z którego wychodziła z niego wata, bo biedny nie miał jednej nogi. zaraz jednak spoważniała, bo wszystkie wspomnienia do niej wróciły i pamiętała już ten krzyk i płacz małej tiffy kiedy jej braciszek felek nie miał się gdzie wyżyć i wyrwał nogę jej maskotce. - nieważne, mam królika, wracamy na dół. może mama zrobiła spaghetti - zaczęła burkać, bo już jej humor zjechał.

plot twist, to mama bowman była woof cały czas!!!
może patrick musiał oddać koronę najlepszego synka i się wycofać skoro felix to taki ideał teraz! patrick wolał być nieidealny i wolny jak ptak hehehehe.
pewnie to była jakiegoś kosmity i patrick ją od razu przejął - no co, dostałem ją w podstawówce jako prezent od kolegi - mrugnął do nich - już wtedy wiedziałem, że chłopcy na mnie lecą - ha ha, patty odkrywał swoją seksualność jako siedmiolatek. spojrzał na tego królika - ej, na pewno możemy mu jakoś doszyć tą nogę, albo ogarnąć nową - zaczął wymyślać widząc jak spochmurniała. tiffy jaka huśtawka nastrojów, pewnie była przed okresem xd

najlepsza mama bowman ever xd
felix nie był ideałem, po prostu się trochę ogarnął w przeciwieństwie do swojego starszego braciszka, który wolał ruchać się z kimkolwiek popadnie niż być poważnym patrickiem xd w sumie felixowi było wszystko jedno co robił jego brat, byleby kiedyś nie znalazł pod drzwiami dzieciaka xd hehe to byłby ciekawy plot twist. heheheh. a może nawet nie pod drzwiami znajdzie dzieciaka hhehehehehe - mhm, no tak, prezent od kolegi - pokiwał głową i wstał z podłogi - no, przyszyjemy, nie martw się tiffy - pocieszył ją - idziemy na dół coś zjeść - zarządził idąc przodem i o mało co nie wyrżnął głową o jakąś belkę, która wyrosła mu przed nosem.

tiffy miała nieudany weekend i miała dziwny humor xd poszukiwania królika były tak naprawdę metaforą jej związku xd
żaden bowman nie był tak naprawdę ogarnięty, mamusia ich rozpieściła i takie były tego konsekwencje.
- zawsze dostawałeś fajniejsze prezenty od kolegów niż ja - musiała trochę pomarudzić, bo nie miała takiego brania w podstawówce jak bracia. przynosili mnóstwo walentynek, a ona musiała je pisać sama do siebie. - trzeba by było uszyć ją od nowa - zauważyła, bo rodzice nie spakowali pojedynczej nogi do pudełka, więc noga przepadła na zawsze. ale mama na pewno da radę coś tam uszyć, nie takie czary już robiła w przeszłości. - uważajcie na siebie, bo ja was nie będę na plecach znosić jak stracicie przytomność - zapowiedziała i poświeciła latarką w telefonie przed felixem, żeby widział dokąd idzie i mógł być przewodnikiem ich wszystkich.