ted i polly

nastała cisza, a do faye wróciły wszystkie problemy, które chciała zagłuszyć tą muzyką. to nie było dla niej dobre rozwiązanie, no ale co miała poradzić skoro jej brat wyłączył muzykę - okej, możemy posłuchać disneya - zgodziła się na jego propozycję, z resztą, zgodziłaby się na wszystko już na tym etapie - mhm, tak, w japonii. zapisałam się też na kurs japońskiego, bo tam trzeba po japońsku wszystko mówić - westchnęła.

najwyraźniej konwersacja z bratem nie była na tyle pochłaniająca, żeby skupiła się na jego głosie zamiast na ciszy.
- pocahontas? - zasugerował i już klikał coś na jej spotify. oczy mu zaświeciły słysząc nowe pomysły faye. - to doskonały pomysł! - klasnął w dłonie i usiadł na brzegu jej łóżka. cieszył się, że faye znalazla nowy cel i że nie zamierzała zupełnie rzucać studiów. poza tym kochał podróże i azję i wciąż uważał, że jego wyjazd na semestr do tajwanu był najlepszą decyzją w jego życiu. - ty będziesz mówić po japonsku, ja po chińsku, spotkamy się gdzieś w połowie w korei - wymyślał wesoło.

nie, niestety rozmowa nie była na tyle fascynująca xd był dla niej zbyt bubbly teraz! piła herbatę dalej, słuchając dźwięków pocahontas - tak myślisz? no może, nie wiem jeszcze. to dopiero w przyszłym roku. jeżeli w ogóle się tam dostanę. ale poradziłbyś sobie tu sam, z mamą i z tatą? i pilnowałbyś naszej siostry? - zapytała tak jakby to jutro miało się wydarzyć, że wyjeżdża. na razie tylko próbowała planować jakąkolwiek przyszłość życiową - mhm, w korei, tak - zgodziła się z nim znów - nie możesz się bić, to oko nadal źle wygląda - pokazała palcem na jego twarz.

żaden z niego michael buble, pun intended xd
- tak, tak, przecież wiesz, że o wszystkich dbam - pokiwał głową. dziwne, że faye się nagle przejmowała tatą teda. w końcu z jej tatą nie miał wiele wspólnego. nie zabierali go nawet na wspólne wycieczki, także był wykluczony z nowej szczęśliwej rodzinki i był skazany na wymagajacego i surowego ojca. - na pewno warto próbować. co trzeba spełnić, żeby się tam dostać? mogę jakoś pomóc z przygotowaniami? - zaoferował się, bo chciał, żeby faye spełniała marzenia. nawet jeśli nie mógł wiele zrobic to mógł chociażby pomóc jej z nauką tego z alfabetów japońskich, które bazowały na znakach chińskich. zawsze to jakaś pomoc, a on lubił czuć się przydatny. - trudno, zejdzie. trzeba było to zrobić. - wzruszył ramionami nie wracając już myślami do swojej niezbyt udanej bójki.

hahahha śmiechłam nawet xd
nie chodziło jej o leo, tylko o jego tatę którego imienia za chiny i tak nie pamiętam a kiedyś je mu nadałam. coś było na A. - możesz mi pomagać w pracach domowych na przykład, no nie wiem. no i pomagać w konwersacjach, bo na pewno będę musiała poćwiczyć klasyczne rozmowy. mam czas do przyszłego roku, więc będzie chyba okej - powiedziała spokojnym głosem - nie musiałeś tego robić. to nie było potrzebne ted. uważam, że nawet nie było warto się z nim bić, nie zasługiwał na to - mruknęła niezadowolona - nie w sensie, że nie zasługiwał zasługiwał, tylko po prostu nie zasłużył żebyś się z nim kłócił. miej swoją godność, taką jak ja mam - spojrzała na niego - zablokowałam jego numer, wywaliłam go wszędzie z socjali. to mi przynajmniej dało spokój ducha - przyznała mu się.

- wiesz, że to, że mówię po chińsku nie oznacza, że będę w stanie prowadzić konwersacje po japońsku? - zaśmiał się lekko, przyzwyczajony do tego, ze znajomi prosili go o tłumaczenie anime, bo myśleli, że rozumie japoński. sam ostatnio wziął koreankę za chinkę, więc nie był aż tak kulturalnie wrażliwy jak by chciał. westchnął. - zasługiwał też na to, żeby dostać nauczkę. nikt nie ma prawa ranić faye mayhew - złapał jej dłoń i pogłaskał. ted pewnie nie przyznał jej się do szczegółów swojej konfrontacji z nico, która tak naprawde jego samego stawiała w złym świetle i to ted bardziej oberwał od nico. no ale cóż! próba stawania w obronie siostry została podjęta, więc tedzio powinien dostać order za odwagę. - bardzo dobrze, że tak zrobiłaś. ale musisz go jeszcze wyrzucić ze swojej głowy. - zauważył. wiedział, że faye jeszcze o nim nie zapomniała skoro leżała i słuchala smutnych piosenek.

- wiem, ale będziesz mnie słuchał i próbował zrozumieć, może nawet razem się pouczymy japońskiego, co ty na to? będziemy się świetnie bawić. a przy okazji jak już tam wyjadę, to nie będziesz musiał ogarniać jakiegoś słowniczka tylko płynnie do nich zagadasz - zaproponowała im wspólne spędzanie czasu - oczywiście po pracy, bo ja muszę codziennie stawiać się w warsztacie a ty na studiach - pokiwała lekko głową - och - powiedziała tylko przygryzając wargę na jego słowa o tym, że nikt nie ma prawa jej zranić - myślę, że nauczkę już dostał dawno temu i mam nadzieję, że każdego dnia żałuje że to zrobił - nie wiedziała czy tak było, ale tak jej powiedział podczas ostatniej ich rozmowy - to jeszcze trochę zajmie wiesz? to nie jest takie proste - zauważyła cicho - nie jest tak łatwo się odkochać w kimś komu się zaufało - mruknęła na koniec.

- wiesz co? to bardzo dobry pomysł. będziemy się wspólnie motywować do nauki - przystał na jej propozycję, bo z tego co pamiętam ted lubił uczyć się języków obcych i oprócz chińskiego znał parę innych. japoński na pewno przyda mu się do kolekcji, tym bardziej jeśli będzie miał okazję realizować swoje plany bycia pilotem i podróżowania po świecie. - wiem, siostrzyczko. - westchnął. - ale wiem też, że jesteś na dobrej drodze. i że nawet nie zauwazysz kiedy przestaniesz o nim myśleć, a w twoim życiu pojawi się ktoś inny. - zapewnił ją, bo był specjalistą od złamanego serca.

ted specjalista od związków jak widać xd teraz się prowadzał z dziewczynami to myślał, że się zna xd niech będzie, że faye mu ufała w tej sprawie tymczasowo, dopóki nie wyleczyła się do końca ze złamanego serca - no i super. w takim razie zaczynamy od jutra. kończę o piątej, więc przyniosę jakąś kolację jak będę wracała z roboty i poćwiczymy podstawy, może być? - uśmiechnęła się nawet - oby tak było, muszę zapomnieć o tym co zrobił. najgorsze jest to, że nadal pamiętam jak skłamał, że szaraczki są lepsze od wypacykowanych króliczków. i co? i przeleciał wypacykowanego króliczka jak tylko się odwróciłam - dopiła herbatkę i nalała sobie kolejnej porcji - nienawidzę go za to wszystko - mruknęła - zniszczył moją samoocenę - co było widać po jej ciuchach i braku makijażu, bo wróciła do tych co nosiła poprzednio.

nie był specjalistą od związków, tylko od zawodów i złamanych serc. to wiedza ważniejsza, bo w związku to każdy potrafił być szczęśliwy, a z tym co działo się po rozstaniu już mało kto umiał sobie poradzić. ted mógłby klinikę złamanych serc prowadzić.
- dobrze, ale na jakim etapie w nauce już jesteś? czy powinienem nadrobić podstawy? - nawet jeśli była jakieś dwie lekcje przed nim to ted musiał się przygotować, żeby jej nie spowalniać. ale może faktycznie będzie mu łatwiej skoro już był zaznajomiony z językami azjatyckimi. - nie możesz uzależniać swojej samooceny od jakiegoś chłopaka. to nie on decyduje jaka jesteś i jaka jest twoja wartość, tylko ty. - powiedział łagodnie. on tam wolał starą faye xd wcześniej wydawało mu się, że faye za bardzo próbuje się do nico dostosować. i chyba miał rację skoro wrócila do poprzedniego stylu.

biedny tedziu, powinien znaleźć sobie taką pierdołę jak faye i z nią być, każdy zasługuje na miłość! oprócz faye, która uważała teraz, że wcale na nią nie zasługiwała, skoro nawet nie potrafiła przy sobie chłopaka zatrzymać. co z tego, że to był jej pierwszy chłopak i przed nią całe życie i dopiero wszystko może się wydarzyć. zaczęła międlić nerwowo rękawy sweterka - dopiero jesteśmy na etapie witania się, przedstawiania i alfabetu, nie masz wiele do nadrobienia - zauważyła - to prawda - zmarszczyła brwi, bo miał rację - za bardzo od niego się uzależniłam. jednak byłam głupia, że myślałam, że go zmienię - westchnęła. szkoda, że wolał faye w powyciąganych sweterkach i spodniach, jakichś starych trampkach bo lubiła czasem być kobieta a zdrada nico udowodniła jej, że jest brzydka.

ted nie zamierzał ustawać w swoich dążeniach do znalezienia miłości, mimo że tak wiele razy już się sparzył. faye po jednym rozczarowaniu już chciała się poddawać. ted natomiast do kolejnych porażek był przyzwyczajony i wierzył, że w końcu trafi na tę jedyną.
- postaram się przejrzeć trochę jutro na okienku. mam nadzieję, że twoim nauczycielem jest native speaker? - popatrzył na nią wyczekująco, nie chciał się uczyć z jakimś anglikiem, który myslał, że wszystkie rozumy pozjadał, a tak naprawdę źle akcentuje słowa. - nie byłaś głupia, tylko ślepo zauroczona - poprawił ją. nie mówił 'a nie mówiłem', chociaż wszyscy w otoczeniu faye okazali się mieć rację, a to ona była tą naiwną. wystarczająco sama siebie katowała tą wiedzą. - tacy jak on się nie zmieniają. przykro mi, że musiałaś się tego dowiedzieć w taki sposób. - westchnął.

faye i ted zupełnie inaczej postrzegali miłość. swoją drogą, ted powinien być różowy a nie zielony xd pewnie ma duszę różowego! różowe rodzeństwo! - oczywiście, że tak. nie poszłabym do nikogo innego, chcę się nauczyć od profesjonalisty a nie od jakiegoś pożal się boże pierwszego lepszego nauczyciela - napiła się herbatki. nawet to team faye ściągnęła zoe, więc to było dopiero osiągnięcie. jego była się od niego odwróciła i zostali mu tylko koledzy no i leah - to prawda - potwierdziła jego słowa, chociaż wiedziała co one oznaczają - wiem. znaczy już wiem, że on się nigdy nie zmienił. jego ojciec też zdradził jego matkę i na dodatek po latach okazało się, że ma brata, więc w sumie to chyba geny. zjemy pizzę? - zaproponowała.

owszem, miał wrażliwość różowego, ale był też otwarty na świat i towarzyski jak na zielonego przystało. zamówili pizzę i dał jej się wygadać ile chciała.

obiecał zoe że pogada z faye więc własnie zebrał się do tego. nie miał żadnych giftów bo wiedział, ze to i tak nie pomogą w obecnej sytuacji ups.

na pewno by niczego od niego nie przyjęła. zgodziła się na rozmowę, bo ich poprzednia nie wyglądała najlepiej. siedziała sobie w salonie, nerwowo skubiąc spódnicę, którą założyła pierwszy raz od dawna. pewnie miała to samo co na awku. anyway, poszła otworzyć drzwi - nicholas, wejdź - powiedziała do niego oficjalnym tonem i go wpuściła do środka.

umówił się z nią żeby nie brać jej z zaskoczenia bo mogłaby go jeszcze nie wpuścić. tak miał pewność, ze go wysłucha. jakieś resztki mózgu miał jednak!
czuł się jakby wchodził na egzamin kiedy tak oficjalnie go nazwała. zestresował się jeszcze bardziej, ale przekroczył próg jej mieszkania - cześć faye - mruknął na powitanie mimochodem i ruszył za nią do srodka - posłuchaj, nie zajmę ci dużo czasu - obiecał kręcąc się po salonie.

bardzo dobrze, że się z nią wcześniej umówił, chociaż na pewno nie zrobiła tego jakoś super chętnie. jednak musiała go wysłuchać żeby pójść dalej ze swoim życiem. usiadła sobie na kanapie i położyła dłonie na kolanach - słucham więc, co masz mi do powiedzenia - patrzyła na niego jak tak krążył dookoła w salonie - bo ja bym chciała przede wszystkim wiedzieć dlaczego a potem ci powiem coś więcej - mówiła totalnie obojętnym głosem, chociaż prawdopodobnie wewnątrz chciała się do niego przytulić i już go nigdzie nie puszczać.

ich zerwanie przebiegło tak z dupy że nawet nico czuł niedokonczone sprawy pomiędzy nimi. najpierw musiał jednak oczyścić mózg w oparach zioła i dopiero wtedy doszedł do tego wniosku - po prostu chciałem cię przeprosić za to co się stało - mówił spokojnie i wyważonym tonem, choć w środku się stresował - nie chciałem tego zrobić tobie, to był przypadek i zwykły pociąg seksualny nic więcej - przyznał się - wiem, że mając dziewczynę tak się nie robi, ale nie mogłem się powstrzymać i nie mam na to żadnej wymówki - zaczął macać się po kieszeniach szukając fajek bo wiedział, że jak tylko wyjdzie to zajara - chce żebyś wiedziała że bardzo cię szanuję - zerknął na nią. dość niepewnie jak na siebie.

przyszedł do niej bo, żeby ją pocieszyć. położył jej łeb na jej kolanach i to był jedyny moment kiedy faye się uśmiechnęła. bo jej pomagał w tym, żeby wszystko było w porządku i żeby nie wariowała, na szczęście też miała brata który ją wspierał. patrzyła na to jak się mota, pierwszy raz w życiu widziała go takiego zdenerwowanego przy niej - rozumiem - pokiwała lekko głową - zraniłeś mnie, bardzo i to mnie zabolało. jednak wybaczam ci to wszystko co mi zrobiłeś, bo jestem dorosłą osobą i potrafię wybaczać ludziom - powiedziała jakby przemawiała w jakimś sądzie czy na uczelni - szkoda, że tak się stało ale nie mam na ciebie żadnego wpływu niestety - mruknęła gładząc bo po głowie.

obserwował jak się uśmiechało i przez chwilę zrobiło mu się miło bo lubił ten uśmiech pełen ciepła. zaraz jednak myślami wrócił na ziemię i przypomniał sobie, że jest chujkiem jednak xd
- na prawdę nie musisz tego robić, wiem że zjebałem i nie liczę na twoje wybaczenie - był pogodzony z tym że pewnie go nienawidzi xd zaskoczyło go to! - mi też jest przykro, że tak się stało - wzruszył ramionami - najwyraźniej nie powinienem się z nikim wiązać na poważnie bo prędzej czy później kogoś zranię - piętnował się.

- owszem, wszystko zepsułeś jednak ja ci wybaczam. nawet najgorsi ludzie na świecie zasługują na wybaczenie - wytłumaczyła mu łagodnie - to nie tak, że nie powinieneś się z nikim wiązać. to ze mną nie powinieneś się był wiązać, bo nie dawałam ci tego, czego pragnąłeś. przepraszam, że byłam niewystarczająca dla ciebie, jednak wiedz, że bardzo ale to bardzo się starałam żeby wszystko było w porządku - to pewnie było kolejne zdziwienie dla nico, że wzięła też winę na siebie - to ja cię zmusiłam do bycia ze sobą - pokręciła głową zrezygnowana.

totalnie czuł się skonfundowany. myślał, że faye go opieprzy, walnie mu a ona wzięła całą winę na siebie. co w jego mniemaniu było niedorzeczne bo to przecież on spartolił i wiedział o tym doskonale - stop, poczekaj - zamachał dłonią - nie możesz brać mojej winy na siebie - wytłumaczył - to ja cię zdradziłem i to tylko i wyłącznie moja wina, a nie twoja - mówił spokojnie, ale kompletnie się z nia nie zgadzał - nie bądź jak jedna z tych niepewnych siebie dziewczyn, to nie ty, zasługujesz na kogoś dobrego - nie mogła się użalać nad sobą. nico miał ja za silną dziewczynę!

niestety ale jej pewność siebie zniknęła gdzieś wraz z nim. nie potrafiła się już cieszyć swoim wyglądem, bo uważała, że wygląda jak wysokie straszydło, zaczęła się chować znów za beznadziejnymi ciuchami które wcale do niej nie pasowały ale za to wpasowała się ponownie w ten obraz który miał przed oczami ted oraz polly. była znów niepewną, zagubioną sierotą, która przywaliła sobie w nos idąc prosto. pociągnęła za rękawy, zasłaniając przedramiona, bo teraz nie bardzo siebie lubiła - och - mruknęła tylko pod nosem - nie jestem już tą silną i pewną siebie dziewczyną - bo chyba nie zauważył że znowu wyglądała jak zakonnica xd - ale to też moja wina, bo to ja jestem niewystarczająca - wbiła wzrok w szklankę, która stała na stoliku i tak się na nią gapiła.

nico uważał, że po prostu odkryła tą pewność siebie w sobie i on jej nie determinował! na pewno nie chciał być determinantem! chciał żeby siebie lubiła. nie zwrócił uwagi na jej ciuchy, podobała mu się we wszystkim sorry! nawet w tych rozciągniętych swetrach uważał, że jest seksi - nie możesz tak o sobie myśleć - zrobił krok w przód - mam cie wysłać na zajęcia z niezależności do mojej siostry? - która była męczennicą, ale też nie pozwala sobie na pomiatanie. najlepszy role model xd oczywiście to był żarcik, który chyba nie był odpowiedni w tym momencie. złapał ją za ramiona i zaczął strofować - ogarnij się mayhew - rozkazał trochę - świat potrzebuje odważnej faye - zapewnił ją.