dani

dani sie o wiele za dobrze bawila rzucajac hexami hehe
raven pierwszy raz robila cos w tym stylu, ale widzac jak dani sie wczula w to wszystko moze zacznie czesciej oferowac takie uslugi. sama od siebie nie rzucala klatw bo bala sie konsekwencji, ale skoro jej nic to nie grozilo to nie czula sie z tym zle. - teraz wszystko to zawin by mocno sie trzymalo - podala jej czarny sznurek. - na koniec musisz sie tego pozbyc. zakopac to gdzies, ale jak najdalej od twojego domu. najlepiej w lesie - spojrzala na poturbowanego ogorka.

może też powinna być czarownicą xd
dani była tak zdesperowana, że nie bała się konsekwencji wcale. z ochotą chwyciła sznurek i obwiązała nim ogórka - wspaniale - odparła dumna ze swojego dzieła - tu twoja zapłata - wręczyła jej umówioną sumę. a potem wyszły razem z raven i dani poszła do lasu zakopać ogórka głęboko!

siedzialy u dani I rozmawialy przy winie na jakies nudne tematy.

na pewno na nudne, bo danielle nie wspominała nic o mrocznym rytuale jaki się ostatnio tu odbywał! - wybierasz się na jutrzejszy wykład profesora white'a w ośrodku kultury? - ona się wybierała i była podjarana. to były rozrywki niebieskich xd

jaki znowu wykład! dani miała nudne plany na swoje urodziny. anderson miał inne. wbił do niej do mieszkania jak do siebie (oboje bracia mieli klucz?) i zawołał od progu:
- zbieraj się! jedziemy do edynburga!!! - wtedy zauważył ruby i przystanął. - o hej ruby - powiedział tonem jak "hey mark" w the room.

ruby by sie przerazila gdyby dani jej opowiedziala! musialaby wolac peggy zeby zrobic interwencje. - jasne, z checia - zgodzila sie od razu. nawet gdyby nie chciala tam isc to odmowienie nie bylo opcja. w urodziny dani mogla zyczyc sobie czego tylko chciala. zesztywniala gdy uslyszala glos adersona. - hej - zerknela w jego strone.

hahaha, no tak interwencji jeszcze nie było xd
dani przeszło przez myśl spędzenie hucznych urodzin, ale potem jednak stwierdziła że woli nie szaleć bo znowu zacznie się z kimś całować i pójście na wykład ruby było bezpieczną opcją - nie było tego w planach - powitała brata tymi słowami - skąd ta nagła propozycja? mam już plany z ruby - oznajmiła, nie chciała jej wystawiać/zostawiać.

- a co mamy tu siedzieć? - jemu najwyraźniej nudziło się w st. albans i potrzebował zmiany otoczenia i nowych przygód. poza tym znając andersona po prostu siedział sobie i taka myśl mu wpadła do głowy, więc spakował plecak i pojawił się w progu dani (licząc na to, że zastanie u niej marcusa, a nie ruby) - ruby może jechać z nami - spojrzał na rudą, która ostatnio dała mu jasno do zrozumienia, że nie chce mieć z nim nic wspólnego.

dani sie juz troche uspokoila na razie, ale jak bedzie dalej wariowac to beda musialy jej taka zrobic xd
- jesli chcesz jechac to nie bede cie zatrzymywac - spojrzala na dani. miala nadzieje, ze beda mialy okazje razem milo spedzic chociaz czesc dnia, ale zrozumie jesli wizyta w edynburgu bedzie bardziej atrakcyjna. - nie chce wam przeszkadzac - odpowiedziala na propozycje andersona. czulaby sie bardzo niezrecznie.

chwilowo się uspokoiła, ale pierwiastek szaleństwa jeszcze istnieje.
- taki był plan dotychczas i ci nie przeszkadzało - wytknęła mu od razu. mógł jej dać znać wcześniej że chce jechać odwiedzić rodziców. wolała mieć plan, a nie działać na spontanie! - może pojedziemy razem? - spojrzała na przyjaciółkę - to tylko weekend, wrócimy na zajęcia w poniedziałek, a będziemy mogły wspólnie spędzić moje to znaczy nasze urodziny - wskazała na bliźniaka. nie wiedziała, ze ruby wolałaby je spędzać tylko z andersonem.

dani już wkroczyła na taki poziom szaleństwa, że ciężko było to przebić i póki co musiała się uspokoić xd
- a teraz mam ochotę jechać - wzruszył ramionami. dani nie powinna się dziwić, że anderson zmieniał plany w ostatniej chwili i chciał postawić na spontany. - no właśnie, ruby. przecież nie masz żadnych powodów, dla których nie chciałabyś jechać, prawda? - powiedział lekkim tonem, ale zerkał na nią znacząco.

zrobila przerwe na odzyskanie energii na dalsze szalenstwa xd
scisnelo ja w zoladku gdy dani jednak spodobal sie pomysl by pojechala z nimi. spojrzala na andersona, ktory skutecznie wykorzystal okazje by poczula sie niezrecznie. - jesli tego chcesz - przeniosla wzrok na Danielle I wymusila lekki usmiech.

tak, regeneruje się w piekielnym kręgu.
- jak zawsze planujesz wszystko na ostatnią chwile - wytknęła mu to co było w zasadzie oczywiste. że też się jeszcze dziwiła tym zachowaniem. może dawno nic spontanicznego jej nie odwalił i to dlatego! - chciałabym - powiedziała kładąc głowę na jej ramieniu - mogłybyśmy pozwiedzać, a wieczorem pójść z mamą na drinki, zna parę fajnych miejscach - morgan im pokaże jak się bawić xd

- nic nie planuje, nie obrażaj mnie - zauważył wesoło, bo skoro pojawił się spontanicznie u siostry z plecakiem to znaczy, że nie miał żadnego planu. ciekawe czy w ogóle sprawdził czy jest jakiś autobus albo samolot do edynburga w najbliższym czasie. obserwował reakcję ruby i ucieszył się kiedy się zgodziła, nawet jeśli nie wyraziła entuzjazmu. już on ją znał, najpierw udawała, że nie jest chętna na przygody, a potem bawiła się najlepiej. - to czemu jeszcze siedzicie? jedziemy od razu - zaklaskał pospieszając je i nie dając nawet ruby możliwości powrotu do domu, żeby sie spakować. będzie musiała pożyczyć majtki od dani xd morgan też miała kilka dni temu urodziny to chętnie będzie świętować.

jej sila bedzie rosla za kazdym razem kiedy penis Gabriela nie stanie.
- w takim razie nie moge ci odmowic - przyznala. miala nadzieje, ze dani nie opusci jej ani na chwile I ze nie bedzie miala okazji spedzic w samotnosci ani chwili z andersonem. trudno pewnie go bedzie unikac, ale przynajmniej beda w towarzystwie innych I obejdzie sie bez glupich pomyslow. na to liczyla! - w tej chwili? - spojrzala na niego lekko zmartwiona tym, ze nie dawal im nawet szansy na to by sie przygotowac I przetrawic nowe plany.

hahahahha tak, będzie żerowała na impotencji gabriela xd
- tak, tak, po co planować - zawtórowała mu nieco ironicznie - to takie dziecinne - zaczęła go przedrzeźniać i wstała żeby na szybko się spakować. dani miała w planie nie opuszczać jej ani na chwilę, ale jak będzie... zobaczymy! - nie martw się - odparła na nerwowe pytanie ruby - spakuję więcej rzeczy na zapas żeby się z tobą podzielić. nie będziesz miała nic przeciwko? - zapytała i ruszyła do pokoju, zostawiając ich samych i pakując się do walizki - możecie sprawdzić jak tam dojedziemy! - krzyknęła z pokoju pakując się.

biedny gabriel. dani zdobędzie zbyt wielką moc xd
anderson nie miał co prawda żadnych określonych planów, ale już był skłonny podejrzewać, że spędzić trochę czasu sam na sam z ruby. przecież nie umiała mu się oprzeć hehe, wbrew temu co mówiła! w międzyczasie jak dziewczyny rozkminiały logistykę pakowania to pisał smski do marcusa, żeby zbierał dupę w troki, bo jadą do edynburga.
- będziemy się świetnie bawić - puścił oczko do ruby jak dani zniknęła za ścianą. sprawdzili jak tam dojadą i nawet był jakiś autobus, więc pojechali!

skoro marcus się wyprowadził to świętowały u niej. w zasadzie nie wiem czy świętowały bo wszystkie miały chyba nie najlepsze humory. piły wino w ciszy zatem xd

ruby nie byla w humorze by cokolwiek swietowac, ale stwierdzila, ze oszaleje jezeli bedzie spedzac tyle czasu w samotnosci. ostatnio izolowala sie od wszystkich co wcale nie pomagalo jej sobie z trawieniem nowopoznanych infromacji. wlepila wzrok w sciane i co chwile popijala lyka wina.

peggy też siedziała w swojej głowie i rozmyślała nad swoimi sprawami zamiast podzielić się nimi z przyjaciółkami. może nie chciała marudzić na marty'ego, żeby nie wyjść na niewdzięcznicę jeśli ruby miała znacznie większe problemy. dobrze, że miały wino to chociaż coś je łączyło w tej chwili xd w końcu nie wytrzymała.
- oczekiwanie od chłopaka, że będzie się zachowywał chociaż odrobinę bardziej odpowiedzialnie to nie jest wygórowane wymaganie, prawda!?

dani natomiast rozmyślała nad gabrielem i tym czy dobrze że zrobiła, że nie pojawiła się w tym paryżu. z jednej strony chciała się na niego rzucić i całować, z drugiej strony wiedziała że jest egocentrycznym dupkiem. też nie chciała nic mówić, bo ruby wygrywała w konkursie na największą męczennice jednak!
- mnie nie pytaj - zasmiała się gorzko upijając wino - mam dwóch nieodpowiedzialnych braci i jednego skupionego na sobie, nieodpowiedzialnego adoratora - dodała i zagapiła się na latarnie za oknem.

ruby z checia by zamienila swoje problemy na problemy sercowe. z nimi poradzilaby sobie latwiej niz z tym co sie teraz dzialo w jej zyciu. przezywala kryzys i powaznie rozwazala zostawienie wszystkich swoich problemow i przeprowadzke na jakas wyspe gdzie od poczatku bedzie mogla zaczac zycie. troche dramatycznie, ale nie miala pomyslu na to jak inaczej sobie radzic. na pewno nie wybaczy ojcu i nie zaakceptuje ming jako swojej siostry! - faceci to jedno wielkie nieporozumienie - w koncu dodala cos od siebie, nadal gapiac sie w sciane.

nawet nieodpowiedzialny anderson nie dorównał poziomowi nieodpowiedzialności jakim wykazał się pan fletcher.
- powinnyśmy się wyrzec mężczyzn - zawtórowała ruby. marty byłby zachwycony xd upiła znowu trochę wina. - wyprowadzić się na nową planetę i zakolonizować ją przez same kobiety. albo jeszcze lepiej! wysłać facetów na inną planetę i niech sobie radzą, a my kobiety naprawiłybyśmy wszystkie problemy, które są teraz na ziemi. - filozofowała, bo już sporo wypiła skoro wcześniej nie gadały tylko sączyły z kieliszków.

ruby wolałaby problemy z zielonymi chłopcami, aniżeli z ojcem. faktycznie pan fletcher okazał się najbardziej nieodpowiedzialnym dupkiem!
- zgadzam się - zawtórowała obu - pozbądźmy się ich, wyślijmy do jakiejś odległej galaktyki i zostawmy tam na pastwę losu. ich gatunek wyginąłby w ciągu kilkudziesięciu lat - tak właśnie oceniała facetów. kobiety były o wiele bardziej zaradne! - powinnyśmy zacząć szukać rakiety która pomieści wszystkich tych głupców - już pewnie wklikiwała się na strone nasa, miała w czubie po winie.

kto by pomyslal! na pewno ruby sie tego nigdy nie spodziewala. jak moze zaufac jakiemukolwiek facetowi po tym jak jej ojciec tak ja zawiodl?
- albo nawet szybciej - rowniez nie miala wiary w mezczyzn. byla przekonana, ze ich wyginiecie trwaloby kilka lat, a nie kilkanascie. to za optymistyczna wizja. - sami zalatwia ten problem za nas - zasmiala sie krotko. bezos i inni juz budowali sami swoje rakiety wiec nie musialy przekonywac innych kobiet by podrzucic im ten pomysl. ci glupcy sami siebie zalatwia.