dani

obiecała rodzicom że raz w tygodniu będzie dokarmiać swoich braci jakimś porządnym domowym obiadem więc teraz była w trakcie podawania jakiegoś fancy dania w stylu makaronu w owocami morza czy coś.

anderson oczywiście bardzo lubił te obiadki, bo doceniał darmowe jedzenie. teraz jednak zwątpił jak zobaczył te owoce morza, które wyglądały zbyt fancy jak na niego.
- wiecie co bym zjadł następnym razem? pizzę. - zaproponował.

marcus nie lubil i nie umial gotowac, wiec obiadki dani byly najlepszym co mogla dla niego zrobic. dzis byl jego szczesliwy dzien. rano pewnie marta go nakarmila, a teraz siostra. niezbyt jednak mial apetyt na te owoce morze, bo nie przepadal za takimi nowosciami. - tez jestem za pizza - podniosl ostryge i rzucil tym glutem w brata.

dani starała się zachowywać zen w ich towarzystwie co nie było łatwe. nawet nie liczyła na jakieś 'dziękuje', bo zazwyczaj wyżerali jej wszystko i wypijali jeszcze wszystkie fancy wina z winnego stojaczka. pasożyty xd - pizza to imprezowe jedzenie - najwyraźniej dla niej. postawiła talerz i sobie - nie ma za co danielle - mruknęła pod nosem i wbiła widelec w ośmiorniczkę, którą zjadła.

nawet jeśli wypijali to wino, to tylko marudząc, że nie ma żadnego dobrego schłodzonego piwka. co jeszcze bardziej ją denerwowało xd
z lekkim obrzydzeniem odkleił ostrygę ze swojej koszulki i odrzucił ją na obrus. to coś zdecydowanie nie wyglądało jak coś co się je.
- impreza to każde spotkanie gdzie są więcej niż dwie osoby. - rozejrzał się po pokoju. - łapiemy się. - poinformował ją wesoło. poza tym dla niego pizza to jedzenie codzienne. gdyby nie to, że lubił też burgery i food trucki, to jadłby pizzę codziennie. - jak to się je? co z tego jest tylko dla ozdoby, a co można jeść? - zaczął grzebać w talerzu nieprzekonany.

dani musiala miec anielska cierpliwosc do nich xd
- no wlasnie - przyznal andersonowi racje. - a po za tym jezeli sami zrobimy taka pizze od podstaw to tez sie liczy jako domowy objad - oczywiscie mowiac 'zrobimy' mial na mysli, ze zrobi go danielle, a oni beda tylko wyjadac jej skladniki. - a co jesli mnie po tym bedzie bolal brzuch? - spojrzal na jedzenie. nie byl zbytnio przekonany.

miała anielską cierpliwość to prawda. ale żyła z nimi już tyle lat, że niezbyt ją to ruszało już. wypijała potem dwa kieliszki wina na odstresowanie się i do przodu xd
patrzyła rozczarowana jak bawią się jedzeniem - dla ciebie każdy powód jest dobry żeby nazwać coś imprezą - westchnęła przygładzając biały obrus którym nakryła stół. pewnie już nie był do końca biały.... - wszystko jest jadalne i nie będzie was nic bolało - nalała wszystkim odrobinę wina do kieliszków - a jeśli chcecie pizze to musicie ją sami zrobić - posłała ostrzegawcze spojrzenia jednemu i drugiemu - zrobić, a nie zamówić - dodała w razie gdyby chcieli ją przechytrzyć.

- ooo! - zawtórował bratu ucieszony kiedy usłyszał o domowej pizzy. bardzo chętnie by taką zjadł, oczywiście jeśli dani byłaby na tyle kochana, żeby ją zrobić. szybko jednak okazało się, że wcale nie była do tego taka chętna, więc popatrzył na marcusa porozumiewawczo. - ależ dani, my uwielbiamy jak ty gotujesz i na pewno nikt nie zrobiłby takiej dobrej pizzy jak ty i to też wygląda przepysznie! - nabił na widelec najbezpieczniejszą część dzisiejszego obiadu, czyli makaron.

powinna miec specjalny obrus, ktory zaklada tylko na spotkania z bracmi xd
naburmuszyl sie gdy dani oznajmila im, ze sami musza sobie zrobic. juz zaczal myslec co by mogli wykabinowac, zeby ja nabrac i przemycic zrobiona pizze. zauwazyl jednak sygnaly andersona i usmiechnal sie szeroko do dani. - no wlasnie! nikt nie jest w stanie dorownac twoim daniom. jestes najlepsza kucharka na swiecie - on byl odwazniejszy i zdobyl sie na posmakowanie czegos innego niz makaron. widac po nim bylo, ze z poczatku walczy ze soba, ale po chwili naprawde zaczelo mu smakowac. - nawet niezle to - przyznal.

może generalnie powinna co cenniejsze rzeczy chować przed wizytą chłopaków.
danielle cierpliwie nawijała makaron na widelec słuchając jak jej słodzą. niestety wiedziała o co im chodzi bo takie triki już nie raz stosowali dlatego nie dała się nabrać - nie jestem mamą i nie dam się nabrać na wasze słodkie słówka. dlatego dopóki nie nauczycie się sami gotować będziecie musieli akceptować to co przygotuję ja - odparła z nieukrywaną satysfakcją - zrobiłam ciasto czekoladowe, ale nie dostaniecie go dopóki nie zjecie całej porcji łącznie z wszystkimi krewetkami, ośmiorniczkami i innymi wspaniałościami - pewnie uwielbiali ciasto czekoladowe dlatego zastosowała szantaż. niby nie była ich matką, a trochę jednak była. pewnie rodzice jej kazali bo bali się, że chłopaki zagłodzą się lub zapiją na śmierć :c

nie wyobrażam sobie morgan w kuchni, posłusznie spełniającej wszystkie zachcianki swoich syneczków. prędzej jude to robił xd ale kto wie, może morgan zmieniła się pod wpływem macierzyństwa. czekam na komentarz od karoli xd
- ale po co mamy się uczyć gotować skoro ty tak dobrze dla nas gotujesz? jak nauczymy się gotować to przestaniemy do ciebie przychodzić i będzie ci smutno! - myślał, że oni robią jej łaskę, że tu się pojawiają xd a tak naprawdę marzeniem danielle było, żeby nauczyli się gotować i przestali jej siedzieć na głowie. to, że anderson się zagłodzi to niemożliwe, bo był żarłokiem, który wiecznie coś wpieprzał, nawet jeśli były to chrupki i kebaby. - ciasto czekoladowe? - spytał rozmarzony i już mu ślinka pociekła na samą myśl, więc posłusznie zaczął pałaszować swoją porcję. - o, to faktycznie bardzo dobre! - przyznał jak już posmakował trochę więcej niż sam makaron.

napisalam w karcie marcusa, ze byl rozpieszczonym dzieciakiem, wiec mozliwe, ze morgan nauczyla sie gotowac specjalnie dla niego xd ale przewaznie pewnie jednak jude sie zajmowal takimi sprawami.
- no wlasnie. dla kogo bedziesz gotowac jesli my sie nauczymy i przestaniemy cie odwiedzac? - dalej probowal ja przekonac. marcus za to by sie pewnie zaglodzil bo by zapomnial o tym, ze musi jesc i jechalby na redbullach az by mu serce wyskoczylo. - trzeba bylo od razu powiedziec, ze jest ciasto - rowniez zabral sie za jedzenie.

niezależnie od tego czy to jude czy morgan gotowali dla nich to teraz biedna dani musiała im matkować, a wcale ta rola jej się nie podobała. była jednak dość posłuszna jeśli chodzi o prośby rodziców więc niosła ten krzyż jakim było karmienie jej braci, ech.
- nie wiem, może zamiast gotowania obejrzę film, albo zrobie sobie drzemkę? - zaśmiała się mówiąc to ironicznie oczywiście... pewnie i tak nie zczaili xd - wspaniale, zatem ustaliliśmy że jest ciasto więc jedzcie - sama tez wrociła do jedzenia, a potem zerknęła na nich zmartwiona kiedy przyśpieszyli z tym jedzeniem - tylko się nie zadławcie - tak ostrzegawczo zareagowała xd

dani była najbardziej odpowiedzialna z rodzinki, wliczając w to również rodziców. nic dziwnego, że musiała się zajmować teraz braciszkami.
- świetny pomysł, powinniśmy razem obejrzeć film! - wyłapał co chciał. - nie jesteśmy dziećmi - mruknął kiedy zwróciła im uwagę, żeby się nie zadławili. problem jednak nie leżał w tym, że mogli się zadławić, tylko że z każdym kęsem owoców morza na twarzy andersona zaczynały pojawiać się czerwone plamy. - czy wam też zrobiło się tak gorąco? - aż musiał chwilowo przestać jeść i zawachlować się koszulką.

ich rodzice mieli szczescie, ze chociaz jedno dziecko im wyszlo normalne.
- ja glosuje na film akcji - zapowiedzial od razu skoro mieli ogladac film. spieszylo mu sie do tego ciasta czekoladowego, wiec tak sie zajal zajadaniem, ze juz dalej nie sluchal jak dani ich ostrzega. dopiero przystopowal gdy anderson zadal im dziwne pytanie. podniosl na niego wzrok i skrzywil sie widzac w jakim jest stanie. - cos chyba troche spuchnales - zauwazyl z rozbawieniem. nie zaczail, ze anderson ma reakcje alergiczna.

a mogła być nienormalna jak oni i mieć wszystko gdzieś, ech.
- chodziło mi o to, że obejrzałabym.... - zaczęła wywód i chciała im uświadomić że obejrzałaby film sama, że nie potrzebuje robić z nimi wszystkiego, że nie potrafi się przy nich zrelaksować bo mają prostackie rozrywki itp. zaraz jednak podniosła wzrok na brata i aż zbladła - cholera - wstała żeby otworzyć okno na oścież - jedliśmy milion razy owoce morze, co ty z nimi robiłeś? chowałeś je do kieszeni - zaczęła psioczyć na andersona a potem rzuciła marcusowi swój telefon żeby zadzwonił po pomoc medyczną. szkoda, że nie poinstruowała go bo mógł nie skumać o co chodzi - możesz oddychać? - zapytała podchodząc do bliźniaka. otworzyła mu buzię zaglądając w gardło i sprawdzając jak bardzo jest źle.

zależy jak się mierzy normalność! aż tak źle jeszcze z nimi nie było... mogło być gorzej xd
anderson nigdy nie jadł owoców morza, bo w pozostałych przypadkach nikt nie kusił go ciastem czekoladowym i nie kazał wyjadać wszystkiego z talerza.
- ale o co wam chodzi? - popatrzył to na jednego, to na drugiego. danielle nagle zaczęła zachowywać się baaardzo dziwnie. - jak tak teraz mówisz... to gardło mi się zaciska. - odpowiedział ze świszczącym oddechem. przestraszył się, że umiera! - co... się... dzieje?! - coraz trudniej mu było wypowiedzieć słowa.

zawsze tez to dla nich ona mogla byc nienormalna skoro jako jedyna w rodzinie byla taka odpowiedzialna xd
gdy dani rzucila marcusowi telefon, ten rzeczywiscie nie skumal o co chodzi i zaczal robic bratu zdjecia. zabawnie dla niego to wszystko wygladalo, wiec musial to uwiecznic. zaraz jednak pewnie dostalo mu sie ochrzan, a anderson wygladal coraz gorzej. - nie wyglupiaj sie - zmartwil sie troche. wykrecil szybko numer na pogotowie, skoro to wcale nie byl dowcip. zaraz jednak podal telefon dani, bo nie wiedzial co ma powiedziec.

zawsze mogło być gorzej. mogli maltretować zwierzątka jak gigi xd
dobrze, że ona chociaż była przytomna - trzymaj się - poklepała andersona po ramieniu licząc na to, że młodszy brat już dzwonie, ale ten zamiast tego strzelał fotki - jak zaraz nie wykręcisz numeru na pogotowie to wsadzę ci ten telefon w dupe - zagroziła ze zdenerwowania, a potem chwyciła od niego komórkę i zaczęła tłumaczyć co się dzieje - pod okno - z pomocą marcusa pomogli wstać bliźniakowi. dani w przypływie szału adrenalinowego spowodowanego tą sytuacją kopnęła krzesło, które przesunęło się pod okno i też też pewnie usadzili andersona czekając na karetkę.

dokładnie. byli niedojrzali, ale nie nienormalni xd
brawo marcus! będą mieli pamiątki w postaci zdjęć z tego wspólnego obiadu. to też dowody na to, że danielle próbowała zabić swojego bliźniaka. na pewno chciała go już wchłonąć w łonie matki, ale wtedy się nie udało, więc teraz postanowiła dokończyć robotę. nie udało jej się jednak, pogotowie przyjechało i go odratowało, dali mu zastrzyk adrenaliny i po kilku minutach anderson zaczął wracać do siebie.
- woah co za akcja. - odezwał się jak już się lepiej poczuł. - to możemy teraz zjeść to ciasto?

marcus tylko odserwowal cala akcje, dokanczajac swoj makaron. skoro juz mu smakowalo, to nie chcial, zeby dobre zarcie sie zmarnowalo. - trzeba bylo jednak upiec ta pizze - skomentowal po tym jak anderson odzyl. teraz moze dani bedzie mniej sklonna do eksperymentow i bedzie im po prostu robic normalne jedzenie. nie ma tego zlego co by na dobre nie wyszlo. - ja zamawiam duzy kawalek - pomachal do dani. chyba tylko ona sie tak zestresowala ta sytuacja.

pewnie była wrażliwsza niż oni to się zestresowała xd
po całej akcji trzęsącą ręką kroiła ciasto tak że się całe rozwaliło. dlatego poirytowana tym razem na siebie, a nie na braci przyniosła całą blachę i z impetem położyła na stół - smacznego, jest wasze - zaczęła zbierać talerze, bo w tym też oczywiście nie pomagali - dobra, zrobię następnym razem tą pizze - mruknęła. miała wyrzuty sumienia przez andersona xd

anderson w żadnym noszeniu talerzy nie pomagał, bo musiał odpoczywać xd miał wymówkę. ucieszył się jak przyniosła ciasto, bo nie po to prawie zszedł z tego świata, żeby teraz nie dostać należytego deseru xd no i tak ogólnie to on też się zestresował, w końcu to on był zagrożony w tej całej sytuacji, ale jak już wszystko z niego zeszło to przestał się przejmować i skupił się na rzeczach ważniejszych, czyli takich jak ciasto.
- ale czad! - przybił piątkę z marcusem. - widzisz, wystarczyło tylko cię troszkę namówić. - dodał w stronę siostry i zarechotał ze swojego żarciku. danielle będzie musiała teraz uważać, żeby nie robić im jedzenia, które może ich zabić.

marcus pewnie byl zbyt glupkowaty, zeby ogarnac, ze anderson naprawde prawie umarl. teraz najwazniejsze bylo, ze mieli cale ciasto dla siebie. no i w dodatku namowili dani na pizze.
- jest! - ucieszony przybil andersonowi ta piateczke. - jestes najlepsza! - dodal z zadowoleniem i zaczal zajadac sie ciastem. on nie mogl jej pomoc bo byl teraz zajety ;x