gabinet dziekana hollywooda

- och - zarumienila sie gdy poczula czyjas dlon na swojej. nie rozpoznala go po glosie. pewnie przez to, ze mowil teraz tak spokojnie! - jest tu jakies inne wyjscie? - zabrala reke. miala nadzieje, ze nie utknela tu na dobre z jakims kolesiem. o wiele bardziej wolalaby byc sama!

bo pewnie głos edena był miły i kojący jak był spokojny. miła odmiana! - nie sądze, chyba chwilowo tu utknęliśmy - mówił ciągle rozsądnym i bardzo kojącym głosem - proponuję usiąść i poczekać aż nas otworzą - chwycil ją za dłoń i zaczął prowadzić do okna, które też było zamknięte ale tam był największy przebieg powietrza.

nie spodziewalaby sie, ze eden byl w stanie mowic takim tonem! jego kojacy glos sprawil, ze przestala sie az tak stresowac. przynajmniej do czasu az zorientuje sie z kim przebywa. dala sie pociagnac w strone okna. dopiero wtedy ujrzala edena w blasku ksiezyca. - o nie - wymamrotala i wyrwala swoja reke, ktora nadal przymal.

chyba nikt się nie spodziewał he he!
eden był łagodny i miły. nie uważał, że robił coś odrażającego, nachalnego. beau była lekko spanikowana więc starał się jakoś to ukoić - o nie co? - zapytał. wtedy mogła dostrzec pewnie że chwycił butelkę whisky która była w połowie wypita, co oznaczało, ze był pijany.

dzisiaj nic nie zrobil, ale w normalnych okolicznosciach byl przeciwienstwem milego i lagodnego. spojrzala na butelke w jego rece. - nic - odpowiedziala szybko. uznala, ze skoro i tak tu utkneli to nie ma sensu tlumaczyc mu o co jej chodzilo. czula sie dziwnie w jego towarzystwie gdy byl dla niej taki mily. - myslisz, ze bedziemy musieli tutaj dlugo siedziec? - spojrzala na niego.

w normalnych okolicznościach tak, ale kiedy wypił ujawniała się jego wrażliwa dusza. dlatego rzadko pijał dużo he he!
- tak długo jak bedzie trzeba wyjaśnił i chwycił butelkę żeby upić trochę - chcesz? - zapytał zerkając na nią. o dziwo nie proponował jej niczego więcej prócz alkoholu.

kto by pomyslal!
- nie przejmujesz sie tym co sie stalo? nie zastanawia cie to czy to cos powaznego? - w sumie nie byla zdzwiona tym. eden nie wygladal na kogos kto by sie przejmowal za wiele. przynajmniej zachowywal spokoj. spojrzala niepewnie na butelke. - chce - chwycila butelke i upila lyka. skrzywila sie i od razu mu ja oddala. lyczek jej wystarczy. i tak miala slaba glowe!

- a powinienem? wygląda na zwykłą awarię - stwierdził ciągle spokojnym głosem. eden był generalnie opanowany. dobrze, że w tym świetle nie było widać jego twarzy po tym jak rafe ją skwasił! był przekonany że odmówi więc tym bardziej jej podał butelkę. mimo ciemności widział jak się krzywi i zaśmiał krótko - rzadko pijesz co? - zauważył.

- nie wiem - wzruszyla ramionami. troche sie zawstydzila kiedy sie z niej smial, ale nie na tyle by sie chowac. - to nie zdrowe - zauwazyla. jej rodzice nie pozwalali jej pic, a nie byla takim rebelem by chocic na imprezy w sekrecie. raz sie pewnie upila i zrobila cos glupiego, wiec troche miala uraz!

- życie zdrowo jest po prostu nudne - przyznał trochę do niej, troche do siebie. był podpity i to nieźle dlatego nagle położył głowę na jej ramieniu i znowu zaśmiał się pod nosem - jesteś urocza - wow, raczej nie używał takich słów wobec żadnej z dziewczyn wiec mówienie tego wobec beau było wyjątkiem. i tak siedział obok z głową na jej ramieniu.

- nie moge sie z tym zgodzic. alkohol czesto prowadzi do roznych nieporozumien - zesztywniala gdy polozyl glowe na jej ramieniu. - dzieki, to dziwnie brzmi z twoich ust - zasmiala sie nerwowo. troche byla w szoku wiec poczestowala sie jego alkoholem. o dziwo zaczynala sie czuc przy nim troche swobodniej niz zwykle. ciekawe czy to przez to, ze byl mily czy dlatego, ze juz ja wzielo.

nie wiem z jakiego powodu beau czuła się lepiej przy nim wiem jednak że eden na pewno był bardziej łagodny w jej towarzystwie! - nieprawda - zaprzeczył, ażeby to brzmiało dziwnie z jego ust. uważał, że na to zasługiwała, po prostu - mój ojciec wychowywał nas twardą ręką - zaczął znienacka opowiadać - kiedy byliśmy smutni lub płakaliśmy zamykał nas w pokoju czekając aż się uspokoimy, a jedyne czego potrzebowaliśmy to przytulanie i obecność rodzica - westchnął. opowiadał o tym zupełnie jakby to była opowieść o tym co sie działo na niedzielnym obiedzie xd

docenila to, ze tak mowil. zdecydowanie wolala ta lagodniejsza wersje edena niz ta, ktora byla bezczelna. czula sie zbezczeszczona za kazdym razem patrzyl na nia swoim wygladnialym wzrokiem. dobrze, ze przez samo patrzenie nie mogl jej rozebrac. chociaz domyslala sie, ze to sie moglo dziac w jego glowie. - och - zdziwila sie, ze tak sie przed nia obarzal emocjonalnie. tego nigdy w zyciu by sie nie spodziewala. - to na pewno mialo na ciebie duzy wplyw. nikt nie powinien byc tak traktowany, to okrutne - probowala go pocieszyc? nie bardzo wiedziala jak ma odpowiedziec i co chcial uslyszec.

czyli eden miał bardziej ludzką stronę wow. pewnie normalnie się do niej nie przyznawał i się jej wstydził! tatuś go nauczył, że nie warto okazywać emocje i podążał tą ścieżką właśnie. nie chciał nikogo rozbierać dzisiaj wzrokiem, ani fizycznie. może trochę się martwił o rosie nawet wow! on też nie planował się tak obnażać emocjonalnie, ale jednak to zrobił - czy ty miałaś lepiej? - zapytał wprost zastanawiając się czy wszyscy rodzice tak działali czy jednak były wyjątki.

to bylo niespodziewane, ale beau lubila wierzyc, ze ludzie maja swoja dobra strone. szkoda tylko, ze wolal pokazywac ta zla. teraz na pewno lepiej go rozumiala dlaczego sie tak zachowywal. to nie znaczylo jednak, ze musi tak chlodno traktowac wszystkich dookola. wow! rosie by w to nie uwiezyla! troche sie speszyla gdy zapytal o nia. nie lubila o tym rozmawiac, ale skoro juz on sie otworzyl to mogla mu sie odwdzieczyc tym samym. - nie, moi rodzice adoptowali mnie z korei tylko po to by mogli sie pochwalic dzieckiem innej rasy. sa bardzo religijni wiec w domu zawsze obowiazuje wiele zasad i okazywanie czulosci na pokaz i tylko przed innymi ludzmi - zaczela opowiadac. - szczerze mowiac chyba wolalabym zeby mnie wyslali z powrotem. ciezko w to uwierzyc, ale w domu dziecka byly lepsze warunki - wzruszyla ramionami.

zazwyczaj tak było, ze nawet jeśli ktoś miał złą stronę to było to podyktowane doświadczeniami jakie miał. i chyba tak było w jego przypadku. to znaczy nie oszukujmy się lubił wyrywać i ruchać randomowe laski, ale gdzieś pomiędzy tym był zwykły gość pragnący bliskości. nie byli tak różni jak rafe'mu mogłoby się zdawać. nie spodziewał się aż tak zawiłej historii u beau, a jednak - chciałabyś wrócić do korei? - zapytał zdziwiony. wydawało mu się, że tu mogła mieć lepsze perspektywy jednak - może zamiast tego szukasz po prostu kogoś cię zrozumie? - zaczął ją analizować. w sumie on trochę ją rozumiał jak się okazało.

szkoda ze ten gosc pragnacy bliskosci i mowiacy mile rzeczy byl ukryty tak gleboko! pomyslala nawet, ze bylaby w stanie go polubic. nawet jesli wrocilby do bycia wrednym. nie ludzila sie jednak, ze ktokolwiek bedzie go w stanie zmienic. wielka szkoda! - czasami tak, czasami nie. watpie ze tam potrafilabym znalezc swoje miejsce, ale przynajmniej bylabym gdzies gdzie mam mile wspomnienia - wytlumaczyla. - byc moze. wtedy moze poczulabym sie mnie samotna - nie rozumiala dlaczego mu sie tak zwierza, ale dobrze jej sie z nim rozmawialo.

niestety, czasami cenne rzeczy są zakopane głęboko!
myślę, że po tym jaką przyjął postawę ciężko komukolwiek byłoby go zmienić, ale z drugiej strony nic nie jest niemożliwe.
uważnie słuchał każdego jej słowa wpatrując się w nią z zaciekawieniem którego nie pokazywał żadnej innej - może to pomoże? - zapytał i w tym samym momencie uwaga uwaga przytulił ją. nie zwracał uwagi na to co chce, czul że to był dobry moment. czasami czuł że dobrym momentem jest włożenie gdzieś kuśki, a teraz poczuł że dobrym momentem jest przytulenie beau.

na to wychodzi!
nie ma rzeczy niemozliwych podobno, ale beau nie miala wystarczajaco czasu by sie przejmowac edenem. moze gdyby czesciej byl dla niej milszy, ale tego sie nie spodziewala. doceniala jednak ich bonding. - och - byla zaskoczona, ale przytulila sie do niego. chwile tak siedzieli w milczeniu pewnie. - troche pomoglo.. a tobie? - zapytala, nadal nie odsuwajac sie od niego. pijany eden zaskakiwal ja na kazdym kroku.

dobrze, ze mieli jednak jakikolwiek bonding xd
pewnie to przytulanie się było całkiem miłe i nawet on to doceniał - pomogło - przyznał odrywając się od niej. w tym samym momencie jednak znaleźli ich buszujący elektrycy i eden momentalnie wrócił do chłodnego vibe'u pokazując jak bardzo dwulicowo może się zachować. next!