heavenly hawaiian coffee farm & coffee bar

nadal nie mogły się dogadać, ale skoro już przyleciały wspólnie na koniec świata, to wydobyły z siebie minimum wysiłku, żeby wypić wspólnie jedną kawę. rozmowa się nie kleiła, ale wtedy nadeszła apokalipsa, ziemia się trzęsła, kawa i lawa się wylała, a peggy od razu rzuciła się, żeby objąć siostrę, tak jakby myślała, że ochroni ją swoją małą osóbką przed wybuchem.
- nic ci nie jest? - spytała tak, jakby ruth była w środku wulkanu.

ruth w swoim maksimum dojrzałości zgodziła się na tą kawę nie wiedząc że to może być ich ostatnia kawa ups.
na szczęście wylana kawa nie popatrzyła ruth, ale na pewno poplamiła jej wdzianko, co jednak nie było w tym momencie istotne. może będzie w innym xd - nie - zapewniła, bo tylko się przewróciła nie spodziewając trzęsienia - jest tu jakiś punkt zbiórki w razie ewakuacji? - praktyczne siostry xd

w tej chwili nie było ważne to, jak wyglądały, dopóki miały na sobie kawę, a nie lawę xd to drugie zdecydowanie byłoby większą katastrofą.
- powinnyśmy wracać do hotelu, tam będziemy bezpieczniejsze niż na otwartej przestrzeni - odkleiła się od siostry, ale i tak wyciągnęła do niej rękę, żeby ruszyć do ucieczki trzymając się za ręce.

to prawda, choć pewnie żadna z sióstr roosevelt nie lubiła plam na swoich ubrań. jednak gen perfekcyjności gdzieś tam był.
- masz rację - pierwszy raz od dawna przyznała jej rację wow - powinni miec jakiś plan działania na wypadek ewakuacji. podniosła się i miały wyjść, ale wtedy znowu ziemia zaczęła się trzęść i poleciały na na bar z wysokimi krzesłami, ruth odbiła się od baru tak żeby peggy nie oberwała. będzie siniak!

musiały się prezentować elegancko, nawet podczas końca świata xd
była zbyt roztrzęsiona sytuacją, więc nie mogła chełpić się, że przyznała jej rację xd choć oczywiście peggy była osobą w miarę przygotowaną na różne okoliczności i zachowywała większe opanowanie niż większość osób w ich okolicy.
- nie damy rady teraz przejść, musimy przeczekać najgorsze - pociągnęła ją w dół, żeby schowały się pod stołem.

tak xd
ruth wybrała dobry moment żeby jej przyznać rację hehe. spryt starszej siostry.
- musimy odliczać i sprawdzać czy wstrząsy wzrastają czy maleją - już proponowała jakiś logiczny sposób. były bardziej podobne niż myślały. schowała się za barem razem z siostrą - powinnyśmy się pogodzić. teraz - poprosiła, zarządziła?

- tak! czytałam o wybuchach wulkanów w przewodniku - analizowała teraz w głowie wszystkie praktyczne informacje na ten temat, które mogły im się przydać. wyjrzała za meble, żeby ocenić sytuację i przeniosła wzrok na siostrę. - nigdy nie chciałam się z tobą kłócić - westchnęła. tyle zmarnowanego siostrzanego czasu przez głupie życiowe plany przyszłości, które i tak nigdy się nie spełnią, bo zaraz zginą.

- miałaś ten przewodnik, który można było kupić w hotelu? - dopytywała bo czytała ten sam, siostrzane podobieństwo awww xd zerknęła zaraz za nią, ale znowu coś się zatelepało więc schowały się ponownie - ja też nie, to głupie, powinnam ci od razu powiedzieć że jestem nieszczęśliwa w tym co robię i z kim jestem - przyznała się do błędu. teraz się łudziła, że peggy by to zrozumiała.

- tak! - przytaknęła z entuzjazmem, bo wyczuła już siostrzany vibe. - to tam wyczytałam o tym miejscu. teraz widzę, że to był błąd - zmarszczyła czoło. żałowała, że tu wyciągnęła ruth, ale z drugiej strony to dobrze, że nie poszły na jakiś dalszy spacer w górach. - a ja nigdy nie powinnam cię namawiać, żebyś robiła to, czego nie chcesz robić. to twoje życie i ty decydujesz - też się łudziła, że nie korciłoby jej, żeby jednak ustawiać ruth po swojemu xd

siostrzany vibe pomagał a tyle, że dodawały chociaż sobie otuchy - ale mają tu dobrą kawe, zgodnie z tym co mówił przewodnik - chwaliła jej pomysły i tak, wow - jesteś moją siostrą, możesz wyrazić swoje zdanie - nie broniła jej tego - ale nie możesz ustawiać mojego życia tak jak ty chcesz, sama podejmowałaś pochopne decyzje - ta decyzją był na przykład singleton, a ruth tego nie krytykowała. ludzie zaczęli zwiewać stąd i miejsce się przerzedziło - musimy iść - mruknęła, czuła że długo nie pozostaną tu bezpieczne.

- szkoda, że większość wylądowała na nas - spojrzała na sukienkę ruth i jej własna wyglądała podobnie. - obiecaj mi, że pójdziemy na kawę w st. albans - ale to nie były takie obietnice jak umawianie się na randki w stranger things tuż przed nadejściem tragedii xd peggy w tej chwili potrzebowała tego punktu w planie, żeby mieć pewność i determinację, że przetrwają ten szalony incydent. - nigdy nie popełniłam decyzji, która zupełnie zmieniłaby kurs mojego życia - zauważyła. co oczywiście było błędem, bo gdyby wybrała marty'ego zamiast kariery, to byłaby szczęśliwsza. wychyliła się znowu. - masz rację - odwdzięczyła jej się xd - jeśli pójdziemy drogą naokoło, to będzie nieco dłuższa, ale za to będzie mniej infrastruktury i mniejsza szansa, że coś na nas poleci - rozkminiała trasę.

- jasne, nadrobimy to co zaczęłyśmy tutaj, ale w bardziej przyjaznych warunkach - obiecała, choć faktycznie to nie będą najbardziej dramatyczne obietnice w tym tygodniu xd chociaż faktycznie to przynosiło pewną determinację do przeżycia i ruth też to widziała i czuła - wrócimy do tego na kawie - kolejna obietnica. ruth nie widziała marty'ego jak błędu, ale na pewno zmienił trochę postrzeganie świata przez peggy. ach, ci zieloni! - zgoda, chodźmy - pociągnęła ją i poszły drogą wyznaczoną przez peggy, nie obyło się jedna bez incydentów i pozdzieranych kolan, polała się krew, ale dotarły bezpiecznie w miarę xd