Mieszkanie Charliego.

First topic message reminder :

No to jak to było tam, Claudia nocowała u Charliego. Tyle tytułem wstępu. A teraz: Claudia obudziła się, na początku nie wiedziała gdzie się znajduje, ale oprzytomniała po chwili i już zdała sobie sprawę,co zaszło, dlaczego wylądowała tutaj i w ogóle. Wstała i podreptała się odświeżyć trochę do łazienki, pozostając w przydużawej koszulce Charlsa, która przypadła jej do gustu. Potem poszła do kuchni, nastawiła po cichu radio, żeby nie obudzić śpiocha, który nynał w salonie. A jemu teraz odpoczynek był wskazany. Zaczęła wyciągać potrzebne produkty, by upichcić pyszne naleśniki. Kuchnia urwała jej dupę (xd). Wszystko pięknie przygotowała, nakryła do stołu, wyciągnęła nutellę do smarowania naleśników, jakiś dżem. Swoją drogą Charlie był nieźle zaopatrzony jak na faceta! Po jakiejś godzinie wszystko było już gotowe. Zapach naleśników niósł się po całej kuchni. Claudia na palcach przemknęła do salonu i kucnęła przy kanapie przyglądając się przez chwilę obliczu Charliego. -Hej, śpiochu...-powiedziała cicho. -Wstawaaaj, zrobiłam obiecane śniadanie. -dodała takim aksamitnym głosem i pogiglała go w uchu, HE HE.

Więc będą tak leżeć caaaały dzień bo ja sie zwijam :<
No to spędzili calutki dzień leżąc razem, tuląc i całując. Wiec był to super szczęśliwy dla nich dzień. O. Wiec jak sie zgramy w piątek, albo kiedyś to gramy coś nowego.

Wiec Charlie był tym cały tygodniem wykończony. Pewnie z jakimiś artystami się zmagał w pracy i w ogóle zasuwał w tej wytwórni. Teraz sobie leżał na kanapie, miał włączoną PJ Harvey bo pasowała mu idealnie do szklaneczki z drinkiem i papierosa.

Haha, jakbym czytała mój post Claudii keidy ostatnio graliśmy xd
Nie dostawała od niego żadnych znaków życia, więc w końcu się wkurzyła no bo co. Po pierwsze to się stęskniła za nim bardzo, złość jej minęła, bo przecież rozstali się w dość dziwnych stosunkach. Tak więc teraz sobie stała i zapukała do jego drzwi przebierając w miejscu nóżkami. Pewnie coś kupiła do zjedzenie, no nie wiem, pomelo, haha! Bo przez cały weekend obżerałam się pomelo xd

Gdy ktoś zapukał wstał powoli i podszedł do drzwi, był w jakiejś pomietej koszuli, rozpiętej od góry i w ogóle taki nie przygotowany! ale on nie miał tego judasza, wiec otworzył . - o, cześć - spojrzał po sobie i wpuścił Ją szybko do środka - odpoczywałem trochę.. - powiedział jakby dla usprawiedliwienia.

Kiedy otworzył spojrzała na niego od góry do dołu, ale zaraz sobie przypomniała o tym, w jakiej kondycji ona go przywitała. Weszła do środka i stanęła w salonie. -Przyniosłam trochę witaminy C. -machnęła mu woreczkiem z pomelo. Odłożyła je na stolik jakiś żeby móc ściągnąć płaszcz. -Ciężki tydzień,co? -spytała maszerując już do kuchni z owocem.

Pomógł Jej z płaszczem. Charlie też pamiętał w jakiej atmosferze się ostatnio rozstali. -cieżki - powiedział tylko wchodząc za Nią do kuchni - na co masz ochotę? Czego się napijesz? - stanął przy szafce kuchennej i spojrzał na Claudię, zapiął guziki koszuli i przeczesał włosy palcami.

-Poproszę jakąś mocną kawę. -sama czuła się u niego prawie jak u siebie, więc wzięła jakiś ostry nóż z szuflady i zaczęła obierać pomelo, bo miała na to właśnie największą ochotę. Skórka była solidna, więc trochę musiała się namęczyć, żeby obrać cały owoc. -Spróbuj. -wystawiła rękę z kawałkiem w jego stronę. Sama już szamała. -No to opowiedz, jak ciężki był ten tydzień. -powiedziała usadawiając się na blacie tego niby stołu.

- już się robi - naszykował wszystko i odwrócił się ku Niej, biorąc ustami kawałek owocu, zjadł. -całkiem dobre - uśmiechnął się trochę i zalał kawę wrzątkiem. - przygotowywaliśmy trasę koncertową 'tu pada nazwisko jakiejś super gwiazdki'. Nigdy nie spotkałem kogoś tak wymyślnego! Nic jej nie odpowiadało, wszystko trzeba było zmieniać, musiałem wysłuchiwać tych jej jęków i jeszcze być miłym!

Claudia w tym czasie pochłonęła już połowę owocu, odstawiła go na jakiś talerz i sięgnęła po kawę, która zapewne świetnie pachniała, bo Charlie na pewno ma jakiś wypasiony ekspres, skoro tak kocha kawę. -Takie młode gwiazdeczki raczej zawsze kapryszą co nie? Nie wiedziałam, że jesteś tak cierpliwy. -uniosła brew spoglądając na niego. -A co u..Kayi? -nie chciała w zasadzie o nią pytać, ale wyszło inaczej no.

-to moja praca, wiec muszę. niestety - jęknął i usiadł na tym krzesełku jednym - są straszne, okropne! Dobrze, że wykręciłęm się od tego, by z Nią jechać w tę trasę - gdy wspomniała o Kaji to wstał. - chodźmy moze do salony, hm? - poszedł pierwszy, odłozył popielniczkę gdzieś na bok i szklaneczkę z drinkiem też. Przemilczał kwestię przyjaciółki - a jak Twój tydzień?

-Niech by tylko spróbowała cię tam wziąć! Miałabym tutaj znowu na ciebie czekać tyle czasu? -nie wiedziała ile taka trasa może trwać, miesiąc, dwa? Nie widziała Charliego od tygodnia i już usychała...cud,że przeżyła ten jego wyjazd do Francji! Wzięła ze sobą kawę i poszła za nim do salonu. Usiadła wygodnie na kanapie kładąc nogi na nogach Charliego. Skoro przemilczał sprawę Kayi to już nie spytała o nią drugi raz. -Odwiedziłam ojca, a większość czasu odpoczywałam. Nic kreatywnego. -wzruszyła ramionami. Muszę jej wymyślić jakąś pracę, no bo tatuś nie może jej utrzymywać!

-ojca? - spojrzał na Nią i zaczął lekko masować Jej nogi - nie poznałem nikogo z Twojej rodziny, dlaczego? - zapytał i teraz ujął Jej dłoń w swoją, bawił się Jej palcami. Dla nie psucia atmosfery unikał tematu Kaji.

-No tak, mieszka w Londynie. Matka siedzi z bratem w Berlinie, ale nie utrzymujemy z nimi jakichś zażyłych kontaktów. Rodzice rozstali się we wrogich stosunkach. -napiła się kawy i aż oblizała usta, bo była naprawdę smaczna. Wzruszyła ramionami na jego pytanie. -Nie wiem, nie było takiej okazji. Ale mogę cię kiedyś zabrać do Londynu, do ojca. On jest wulozywanym człowiekiem, na pewno byś mu się spodobał. -pokiwała głową pewna swoich słów. Nieco przysunęła się kuprem w jego stronę, więc teraz na jego udach były jej uda, ale też mogła oprzeć się przynajmniej głową o jego ramię.

- No tak - westchnął cicho i przytulił Ją gdy mówiła o rodzicach. On miał z nimi jako taki kontakt, mimo, że ojciec nie popierał jego mieszkania w Anglii, bo powinien siedzieć w Paryżu, w jego filharmonii i w ogóle. Ucałował Ją w skroń - więc zabierz mnie do Twojego taty, moze jakoiś dam sobie radę - uśmiechnął się w Jej stronę.

-Nie ma sprawy. Opowiadałam mu o tobie, więc jakieś wyobrażenie o tobie ma. Podszkol się tylko z mechaniki samochodowej, to cię na pewno przyjmie z otwartymi ramionami. -zaśmiała się. Wypiła już kawę i odstawiła ją na stolik. A potem wtuliła się bardziej w Charliego. Pocałowała go w szyję. -Bardzo tęskniłam, wiesz? -powiedziała nieco ciszej.

-i ja też tęskniłem, kochanie, nawet nie wiesz jak bardzo - wyszeptał Jej we włosy i uśmiechnął się szczęśliwy, gdy tak go pocałowała - to powiedz mi, kiedy pojedziemy, podszkolę się w tym troszke. Nie wiem, czy Twój tata się cieszy, że masz jakiegoś tam faceta - przyjrzał się Jej, bo to w końcu jego córeczka xD

-Hm, kiedy będziesz miał trochę więcej wolnego czasu. Może w przyszłym miesiącu? Niech tatko zdąży za mną trochę zatęsknić. -zaśmiała się cicho. -Będziesz miał więc trochę czasu na naukę. A jeśli coś ci pójdzie nie tak to cię wybronię. Zresztą jak powiem ojcu, że jestem przy tobie najszczęśliwszą dziewczyną na świecie to nie będzie się dla niego liczyło to, że jesteś słaby w motoryzacji. -stwierdziła marszcząc lekko nochalek.

- a jesteś najszczęśliwszą? - zapytał patrząc w oczy Claudii, trzymał z lewej dłoni Jej dłoń, a prawą położył wierzchem, leciutko na Jej policzku - jesteś ze mną szczęśliwa? - Bardzo chciał by tak właśnie było. Zrobiłby dla Claudii bardzo dużo, wszystko by zrobił.

Rozczuliła się strasznie w tym momencie. Oparła czoło o jego czółko i dla odmiany wewnętrzną stroną dłoni położyła na jego policzku gładząc go kciukiem, a przy tym wszystkim jakoś patrzyła mu jeszcze w oczy. -Jestem Charlie. Jestem przy twoim boku najszczęśliwsza, nigdy w życiu nie czułam się tak jak z tobą. Kocham cię. -szepnęła i czule go pocałowała, po czym przymknęła oczy nadal stykając się z nim czołem.

-Skarbie.. - szepnął jeszcze nim go pocałowała, odwzajemnił Jej pocałunek i zamknął oczy. Trwali w takiej pozycji jakiś czas, aż odsunął Ją od siebie na parę centymetrów - ja Ciebie też kocham, Claudia. Nigdy o tym nie zapominaj - i teraz to czarli ucałował usta dziewczyny, a potem czule do siebie przytulił.

Jej kąciki ust drgnęły w lekkim uśmiechu słysząc jego słowa, które były jak balsam dla jej uszu, a przede wszystkim dla serca. Oparła głowę na jego ramieniu gdy ją tak przytulił i lekko masowała jego plecy. -Nikt nigdy mi cię nie odbierze. -szepnęła gdzieś w tył jego głowy i ucałowała go w kark.

-kiedy ja nie chce, żeby ktoś mnie odbierał - powiedział cichutko, powoli do Jej ucha, które też pocałował - jesteś dla mnie wszystkim, jesteś najwspanialsza.. - głaskał Jej włosy, muskał je wargami.
/a ja uciekam, bo mam jutro z rana ćwiczenia, nie wiem ja ja sie ogarne!

-Charlieee...-mruknęła tylko już całkiem rozmiękczona. A wydawało jej się, że jest twardą kobietą. Jednak jeśli wchodzi w to wszystko miłość to nawet najsilniejszy poddaje się jej bez żadnych oporów. -Jesteśmy dla siebie idealni, co nie? -powiedziała i uśmiechnęła się szeroko poddając się tym całusom całkowicie.
/dasz sobie radę!

Och jak ten czarli na nią działa, i ona na niego też! kochani są. Pocałował Ją jeszcze raz i uśmiechną się czule do Claudii. - tak, ale kto by pomyślał, co? Wiesz, czasami myślę, że mój wyjazd trochę nam pomógł - milczał chwilę - bo zacząłem tęsknić, myśleć o Tobie cały czas.. W końcu musiałem tutaj do Ciebie wrócić.

Zastanowiła się przez chwilę nad jego słowami. -Właściwie może masz rację...byłam wtedy na ciebie wściekła, ale tam w środku cholernie się cieszyłam,że mam cię tu z powrotem. -odpowiedziała patrząc na jego śliczną gębusię, a w zasadzie przystojną, no. -A teraz jesteśmy silni, nic nam nie przeszkodzi w naszej miłości. -objęła go za szyję i pocałowała w czoło, nos i najdłużej w usta.