dziedziniec

First topic message reminder :

hehehehe, jednak tam nie dokończymy, bo patka zrobiła porządki we wszystkich tematach i już nie wiem, co się działo! więc załóżmy, że upiekli te ciastka na przykład wczoraj i umówili się, że wypróbują je dzisiaj, więc lucy tu teraz czekała na niego i siedziała na jakiś schodkach.

- co?! - wydarł się na niego. - jak to jest w ciąży? - ale chyba matthew nic nie wiedział. dlatego zaraz potrząsnął głową. - kurwa! nie... nie jest. całe szczęście. - odetchnął z ulgą, że tego wcale nie miał na myśli. szkoda, ze jednak trafił i była w tej ciąży :c jakie on ma tragiczne życie. biedny jean. - noemi. moja dziewczyna sprzed przyjazdu tu. spotkaliśmy się tutaj i okazało się, ze mamy dziecko. - szurał nogą o chodnik i się gapił w tamtym kierunku.

- Dobrze bo spieprzyłbyś dziewczynie życie i to konkretnie. - stwierdził. Jakiś przelotny romans z uczennicą to jeszcze ok, choć Matthew nie był jakoś przesadnie chętny do pakowania się w to, ale ciąża to zdecydowanie przesada. No i niestety ale on nie pochwali z to Jean'a. To zaraz się jeszcze kilkoro dzieci znajdzie, skoro już tak się pojawiają jedno za drugim.
- Jesteś pewny, że to twoje. - powiedział wyrzucając i przydeptując nogą niedopałek.

dobre nasienie ten cały jean w takim razie ma xd zmrużył oczy nie rozumiejąc do czego pije matt. to znaczy wiedział, ale nie był pewien, czy chce w to wierzyć. - jest do mnie podobny. i dała mu na imię jean... ona mnie kocha, nie mogłaby mnie okłamać. - podrapał się za uchem, ale różnie bywało. poszli na tą wywiadówkę i tak dalej. a ja spadam.