kay

nie powiedział, o który film jej chodzi bo żadnego ostatnio nie widział i nie wiedziałby nawet, co jej powiedzieć. zresztą bee tyle mówiła, że na pewno miała w dupsku jego zdanie. victor też zrozumiał, że on jest właśnie taką osobą, wiec się dumnie uśmiechnął, wypiął cyce do przodu i położył rękę na jej ramieniu - ludzie, którzy chcą odnieść sukces, moja młodsza siostrzyczko. - powiedział kompletnie o tym przekonany, chociaż pewnie nikt nie musiał tyle kuć co on, bo wystarczyło im na to 10 minut. ale niestety nie miał niewiarygodnie dobrej pamięci, co jest smutne. - podwójną randkę? - zdziwił się, bo nie sądził, żeby ona z kimkolwiek się umawiała.

bridget rzeczywiście tak dużo gadała, że najważniejsze było samo zasypywanie drugiej osoby pytaniami, a nie otrzymywanie odpowiedzi. kto by się przejmował słuchaniem odpowiedzi! to zepsułoby jej statystyki ilości wypowiadanych słów na minutę. poza tym i tak od razu gubiła wątek.
- ależ nie wątpię, że odniesiesz sukces, ale naprawdę nikogo nie będzie obchodziło za parę lat, że kułeś całą sobotnią noc. - stwierdziła i zabrała mu te notatki, żeby rozrzucić je po całym łóżku. teraz był bree time i miał się jej poświęcać, a nie jakiemuś nudnemu czytaniu. ułożyła się wygodniej na jego łóżku i wtuliła w niego, jakby był gigantyczną przytulanką. - tak! będzie super! - klasnęła w dłonie. - wy przyjdziecie... i ja przyjdę... i przyprowadzisz kolegę... albo charlotte przyprowadzi kolegę... - zaczęła planować.

jak rozrzuciła te notatki to ją wytarmosił za ramię poza pokój i teraz się zamknął na klucz i fapał całą noc z nerwów. i nie, nie bedzie żadnej podwójnej randki, ale ona na bank planowała sobie dalej xd

obraziła się na niego na pewno śmiertelnie, że nie chciał spędzać z nią rodzinnego czasu i poszła oglądać serial do rana, przytulając się do misia zamiast do brata albo miłości swojego życia.

bridget ostatnio była cała załamana przez kłótnię z piper, a co robiła, kiedy się smuciła? piekła! a potem to wszystko zjadała... dlatego cały dzień spędziła dzisiaj w kuchni i teraz właśnie przygotowywała kolejną blachę babeczek, bo tamte już zjadła. zresztą victor zjadł połowę, bo myślał, że to dla wszystkich. pf!

charlotte przyszła właściwie do victora, ale przecież bree też znała bo już kilka razy natknęła się na nią gdzieś rano w łazience albo po prostu jedli ze sobą wszyscy razem śniadania czy kolacje. zadzwoniła ze trzy razy do drzwi.

- ktoś dzwoni do drzwiiiiiiiiiii! - zawołała na całe mieszkanie, ale wszyscy ją olali, więc westchnęła tak głośno, żeby wszyscy słyszeli i otworzyła drzwi. - o, hej, powiedz swojemu chłopakowi, żeby sam otwierał drzwi, jeśli cię zaprasza. - powiedziała na powitanie, ale bez żadnego wyrzutu na nią, po prostu teraz cała klamka była w mące.

spojrzała na bree a potem na klamkę - cześć bridget. właściwie to nie planowałam żadnej wizyty, wpadłam tylko na chwilę, przy okazji przyniosłam ci tą płytę którą ci obiecałam - bree wydawała się jej być słodką, uroczą i naiwną dziewuszką. dzieliło je sporo lat, ale ją polubiła. była w końcu siostrą jej chłopaka. weszła do środka - co robisz? - zapytała wskazując na jej brudne dłonie.

- ooo, super! podlizywanie się siostrze dobrze ci wychodzi. - roześmiała się. od razu polubiła charlotte, szczególnie, że rzadko kiedy kogoś nie lubiła... niby powinna być sceptycznie nastawiona do dziewczyny swojego braciszka, ale akurat charlotte nie zrobiła nic, co sprawiłoby, że bree nie chciałaby jej widzieć w domu albo na rodzinnych imprezach. - piekę. - pokazała jej dłonie i zaśmiała się. - tak jakoś mnie naszło. - dodała. nie będzie przecież mówić, że upiekła już dzisiaj blachę babeczek i dwa ciasta.

zdjęła płaszcz i od razu zaczęła grzebać w torebce. poszły do kuchni, bo victor kazał na siebie niestety czekać. poszedł pod prysznic. charlotte chętnie poszłaby tam razem z nim, ale nie mogła gorszyć bree! bo jeszcze by się na nich natknęła gdzieś. bree nie mogłaby być aż taka wścibska, żeby włazić bratu do pokoju żeby robić mu naloty w środku wieczoru xd usiadła sobie na krześle, wyjęła tą płytę - to opowiadaj bree, co tam u ciebie - zachęciła ją. musi się wszystkiego dowiedzieć, a co!

znając bridget, mogłaby tak zrobić.... ale lepiej tego nie sprawdzajmy! podziękowała za płytę i wróciła do swojego stanowiska w kuchni. na pytanie charlotte mogłaby przecież pomarudzić o dużej ilości pracy domowej albo pozachwycać się swoim kwitnącym romansem z alfonsem, ale zamiast tego od razu zaczęła się żalić.
- stało się coś strasznego, charlotte! coś, co myślałam, że nigdy się nie wydarzy... chyba nigdy nie czułam się gorzej! - mówiła z wielkim przejęciem, jakby tym razem to jej brat zginął w ataku bombowym w pociagu.

patrzyła tak na nią jak zaczęła jej swoją dramatyczną historię i zastanawiała się co się właściwie stało. oparła głowę o dłoń - taak? co się takiego stało? musisz mi wszystko koniecznie teraz opowiedzieć bree, nie możesz tego dusić w sobie. tylko spokojnie, wdech wydech - miała wrażenie, że zaraz dostanie ataku jakiegoś czy coś xd

- pokłóciłam się z moją najlepszą przyjaciółką na zawsze! - zawyła i podniosła ręce do góry, jakby wołała o pomstę do nieba. charlotte była taaaka kochana, że chciała jej pomóc z jej problemem, chociaż gdyby ktoś w ten sposób przedstawił komukolwiek jakąkolwiek historię, to każdy by się przejął...

- o nie, to niemożliwe! bree, a o co się pokłóciłyście? pewnie o jakąś mało istotną rzecz, która niedługo wam minie... nie przejmuj się, to nie jest na śmierć i życie, pogodzicie się jeszcze - pogładziła ją po dłoni, próbując ją pocieszyć. sama się uwaliła tą mąką, ale machnęła na to ręką - powiedz mi coś więcej, proszę - pokiwała głową. charlotte znalazła sobie nową przyjaciółkę, nie ma co xdddddd

- ona twierdzi, że ją olewam i latam za alfonsem, ale to nieprawda! przecież zawsze chcę się z nią spotykać i z nią rozmawiać i jej wszystko opowiadać i to ona to olewa... i nie potrafi się cieszyć moim szczęściem! tak! jest zazdrosna, że znalazłam sobie kogoś przed nią i zwala całą winę na mnie! - wyrzuciła z siebie. była załamana, ale też trochę zła na piper, bo jej zdaniem to wszystko było przez przyjaciółkę. w końcu bree nie miała z nią żadnego problemu, to piper wymyślała jakieś powody do kłótni. haha, charlotte i tak nigdy nie zastąpi piper na pozycji najlepszej przyjaciółki na zawsze, smutne!

/o bree ma alfiego w gifku ;x pozdrawiam!

cichaj xd
- no co ty nie powiesz, pokłóciłyście się o chłopaka? toż to błahostka! nie rozumiem.... a nie, w sumie to doskonale cię rozumiem. wyobraź sobie, że przyjaciółka victora sophie, która jest jednocześnie moją przyjaciółką, znaczy wróć była moją przyjaciółką obraziła się na mnie bo jestem z victorem a ona nie. niby trochę podobna sytuacja... dobra bree, powiem ci jedno. o faceta się nie warto kłócić, bo potem traci się przyjaciółki - mruknęła niezadowolona - poza tym, ta sophie podkochuje się w victorze a sama ma swojego faceta. takie buty. ale ja ci powiadam bree, nie przejmuj się, przyjaciółki już tak mają! kochaj ją dalej tak samo - pokiwała głową.

słaby szpieg, bo ma go od randki. xd
- o boże, pogubiłam się! - aż się roześmiała, bo nie wiedziała w jakim języku charlotte do niej mówi. - ja się nie chcę kłócić o faceta, w ogóle się nie chcę kłócić i oczywiscie, że ją dalej kocham, nigdy nie przestanę. - zapewniła ją. spojrzała na charlotte z błyskiem w oku. - wiesz co? my też powinnyśmy być przyjaciółkami! - stwierdziła z szerokim uśmiechem i szybko wytarła ręce w fartuszek. - selfie na przypieczętowanie przyjaźni! - zapiszczała i juz nachylała się do dziewczyny brata, żeby pstrykać zdjęcia, czy ta tego chciala czy nie.

pstryknęły sobie miliony selfie, bo bree nie podobało się kilka zdjęć jak wyszła to musiała je milion razy powtarzać. charlotte bardzo polubiła siostrę victora, była taka słodziutka. dobrze, że nie widywały sie codzienne bo inaczej charlotte musiałaby znosić jej paplaninę a tego było troszeczkę dużo - chodzi o to, że sophie uważa, że nie powinnam być z victorem bo to ona go kocha, ale ona nadal też ma swojego chłopaka, którego rzekomo kocha. kocha dwóch facetów na raz i o to się pokłóciłyśmy - pokiwała głową - idźcie na pizzę albo do kina, albo na pizzę i do kina, na zakupy. pogadajcie od serducha. to powinno rozwiązać problem. wytłumacz jej, że ją kochasz i nigdy nie zostawisz - poprawiła włosy.

gdzie one są? xd bo generalnie to vikuś wrócił do domu i się rozpłaszczał przy drzwiach.

są w kuchni, nic nie wiesz, a się wtrącasz, typowo. xd
- to ona jest jakaś głupia! jeden jej nie wystarczy? poza tym kto by się kochał w victorze... - roześmiała się, a potem przypomniało jej się, że przecież charlotte nie jest tylko jakąś jej psiapsiółką, tylko przede wszystkim dziewczyną jej brata. - żartuję! - poklepała ją po ramieniu. - a może nie? w końcu wiele w zyciu widziałam... - dodała z pewnym zastanawieneim, bo już miała ochotę opowiadać jak victor stawiał klocki w wannie, ale wtedy na pewno by ją zabił... a musiała żyć i rozkochiwać w sobie alfonsa, miała cel w życiu! - dziękuję, charlotte! jesteś naprawdę dobra w dawaniu rad. teraz zawsze będę do ciebie przychodzić z moimi problemami! - oznajmiła. była przekonana, że charlotte się z tego powodu bardzo ucieszy.
a victor powinien mieć ryjek connora hilla. ;x

- no niestety, jeden jej nie wystarczy. jak się na nią kiedyś natknęłam to po prostu wiesz, pokłóciłyśmy się. wróciłam do domu z płaczem, obie jesteśmy beznadziejne. ona niby kocha tego swojego chłopaka, kocha victora, ten temat wraca jak bumerang w kółko i w kółko, ja mam czasami ochotę wyjść z siebie i nigdy nie wracać - powiedziała cicho, spoglądając na bree - a proszę bardzo, możesz przychodzić do mnie ile ci się podoba, chętnie cię zawsze przyjmę pod swój dach. musimy koniecznie coś razem upiec! - powiedziała radośnie klaszcząc w dłonie xd

cicho xd już miał zrobić dzidę do siebie, gdy usłyszał głos swojej lubej, więc uśmiechnął się do siebie i poszedł do kuchni. - hej, siema, co tam? - zdziwił się, że te gadają jak jakieś przyjaciółeczki. - o czym mówicie? - zapytał zaciekawiony zachodząc charlotte od tyłu i całując ją w policzek, słodziak.

- nie przejmuj się nią, ważne, że ty kochasz victora, a on kocha ciebie... bo nie kochasz nikogo drugiego, nie? - pogroziła jej łyżeczką, ale szybko się roześmiała. - jeeej, charlotte, jesteś taka dojrzała! oczywiście, że wpadnę. - zachwycała się. miała kolejną kumpelkę studentkę, teraz to już na dobre wkręciła się w świat studentów. nie była zbyt zadowolona, że victor przyszedł i im przerywa. już zapomniała, że charlotte przyszła do niego, a nie do niej... - to babskie rozmowy, vic. - oznajmiła od razu.

- cześć kochanie. a tak sobie rozmawiamy, o ciastkach. zaprosiłam bree do siebie, moje drzwi są dla niej otwarte - uśmiechnęła się do dziewczyny a potem do niego - gdzie ty tak długo byłeś, co? wałęsałeś się po mieście? - zapytała zaciekawiona. trochę się ożywiła, bo rozmowa z jego siostrą była bardzo ciekawa, fascynująca wręcz. xd ja wiem, ona mu złamie serce bo wywinie coś z jego siostrą, da jej wódki za dużo i wylądują w szpitalu xd