radiostacja st. albans

trwał właśnie wywiad z 1d, a w zasadzie z harrym i louisem, bo zayn i liam się nie pojawili, a niall ryczał właśnie w kiblu, bo serena go tak chamsko potraktowała. gadali o jakichś bzdurach, typu jak się czuli w bunkrze, jak po wyjściu, jak im się podoba w st. albans i w ogóle. aż przyszedł temat harrego, który uśmiechnął się uroczo do pana radiowca. - taylor? hmmm.. to wszystko to prawda. dajemy sobie drugą szansę. tym razem tego nie spieprzę. - powiedział to pewnym siebie głosem w ogóle nie patrząc na louisa, bo myślał, że tamten mu za to wszystko przyłoży.

louis siedział i popijał kawę, gadali sobie jak gdyby nigdy nic o zespole i o tym co planują zrobić w tym roku. myślał, że się przesłyszał jak potwierdził plotki a temat tego, że widziano go wczoraj jak wchodził do mieszkania taylor a rano jak szedł do pobliskiej piekarni, żeby zrobić zakupy i powrócić do jej mieszkania. zrobił się cały blady, potem czerwony a na koniec miał na twarzy wszystkie kolory tęczy. zacisnął pięść i posłał uśmiech do miłego pana radiowca - ooo, twoje fanki na pewno szaleją teraz z radości. zupełnie tak jak ja, nie ma co, dobry wybór. nasza kochana przyjaciółka taylor swift i ty pasujecie do siebie wprost idealnie - powiedział lekko wkurzonym głosem. miał ochotę wyjść w środku wywiadu ale nie mógł bo wizerunek.

nieźle louis. harry dalej się uśmiechał jak głupi do sera i dalej nie patrzył na louisa. radiowiec nie był głupi, ale pewnie trochę takiego udawał, dlatego teraz zwrócił się do louisa. - o niczym nie wiedziałeś? wydajesz się być zaskoczony. - harry uniósł brew. proszę bardzo. louis jak zwykle się poddał emocjom. - w zasadzie to było spontaniczne. od dawna myślałem o taylor, widzieliśmy się już wcześniej kilka razy w st. albans. myślę, że to miasto nas znów połączyło. jest tu magicznie! pozdrawiamy wszystkich mieszkańców i dzięki za wywiad! - powiedział odkładając zaraz słuchawki i wychodząc na korytarz. miał tego wszystkiego dość.

louis napił się kawy bo zaschło mu w gardle. nie jego wina, że po czterech latach miał wszystkiego również dość, chociaż wiedział też dobrze, że hazza mści się po prostu za serenę. louisowi zrobił się niedobrze na myśl haylor - nie miałem pojęcia, harry jest z nas najbardziej tajemniczy. świetnie ukrywał swój związek z taylor, ale życzę im jak najwięcej szczęścia. dobranoc st. albans i dziękuję za wywiad - wyszedł za harrym i stanął na przeciwko niego milcząc. miał ochotę go zabić. widać, że było mu okropnie przykro i go zranił.

był w błędzie! bo to wcale nie była zemsta. harry nie chciał dłużej trwać w tym gównie z louisem. miał dość ukrywania się, z drugiej strony wcale nie chciał się ujawniać. zaczynał się gubić w tym wszystkim, czy to w ogóle miłość, czy to ma sens. oczywiście wszystko przez debila liama, który przeleciał jego byłą, która wtedy urosła w jego oczach do jakiejś legendy i wróciła ta podnietka na taylor. zobaczył jak tamten wyszedł i jego zeszklone oczy. nie wiedział, co ma zrobić dlatego tylko wzruszył ramionami i uciekł ze studia. ale ciota!

louis poszedł do nialla, żeby się znów razem z nim uchlać bo nie ogarniał ani siebie ani hazzy. ani tego, że właśnie został rzucony ;x

pracował sobie teraz w radiu, bo minęło milion lat w historii st. albans i wszystko się u wszystkich zmieniło. taak. w każdym razie wychodził właśnie z radiostacji, jak zawsze o kulach, bo denerwował się na przymiarkach protezy i żadna nie pasowała.

jeremy sobie tutaj przechodził, bo wracał z zakupów czy coś. albo nie, przyszedł tutaj przynieść swoje cv, bo wypadałoby mieć jakąś pracę na wakacje. zauważył finna o kulach więc, odsunął się na bok, żeby zrobić kalece więcej miejsca.

ups, finn mu podebrał pracę, znowu wojna! a nie, przecież jeremy jest na reżyserii dźwięku. a finn gada jako prezenter i nikt mu nie każe się zamknąć. awww, to całkiem urocze, że mogliby pracować razem i być niezastąpionym duetem.
- wchodzisz tu? - zdziwił się, kiedy jeremy się ustawił, żeby zaraz wejść do radiostacji. finn myślał, że jest w jakiejś elicie, skoro mógł tam bywać.

no właśnie. zaprzyjaźnią się dzięki temu, że będą musieli się znosić, aww. on nie miał się zamiaru już z nim kłócić, skoro lidka wyjechała wieki temu i była już przeszłością. - no tak, wchodzę - pokiwał głową. trochę nie ogarniał czemu finn był zdziwiony. dalej sobie stał z boku czekając aż przejdzie.

- nie wiedziałem, że jesteś związany z tym radiem. - powiedział od razu. pewnie gdyby wiedział, to by nie wziął tej pracy, haha! no dobra, ogólnie to finn nic nie wiedział o jeremy'm. oprócz tego, że przespał się z jego dziewczyną, która teraz i tak już całkowicie zniknęła z jego życia tak jak jego noga. no i tego, że rodzeństwo finna przyjaźniło się z rodzicami jeremy'ego (ej, mercedes się przespała z tylerem, a jeremy z lidką... jeremy chyba jakąś zemstę na lore'ach odwalał....)

- na razie nie jestem, ale może mi się uda zdobyć tu pracę - wzruszył ramionami. trochę czuł się niezręcznie gadając z nim, ale skoro go zagadał, to nie zignoruje go przecież. nawet jeśli nie za bardzo go lubi. woli już udawać miłego niż bezsensownie się o coś kłócić. haha, w ogóle nie ogarnęłam tego. pewnie merc go namawiała do tego, żeby kręcił z lidką xd

- taaaak? to może będziemy kolegami z pracy. - aż go zmierzył wzrokiem. na pewno chciał zaznaczyć swoje terytorium, bo to on tu pracował od dwóch tygodni, więc był samcem alfa. finn też nie chciał rozmawiać z jeremy'm, bo nie od dziś wiadomo, że go nie znosił, ale musiał się zorientować w sytuacji. zresztą sprawa z lidką była dawno temu, a teraz finn był zen i kochał życie. też dopiero teraz ogarnęłam... tak mało ludzi zostało z drugiej generacji, a i tak można jakieś dziwne konotacje ogarnąć.

- może - uśmiechnął się lekko, żeby jakoś rozluźnić atmosferę. - długo tu już pracujesz? - podrapał się po skroni i też mu zaczął zadawać pytania, skoro już doszło do tego, że rozmawiali. jeremy powinien też się na niego gniewać za to, że tak go poturbował, ale dla niego to już nie miało znaczenia. nie był jakoś bardzo pamiętliwy. zresztą i tak potem go dźgnął ktoś nożem, więc przyzwyczaił się już do szpitali xd w ogóle byliby rodziną jakby mercedes nie usunęła dziecka tylera.

- trochę. - wzruszył ramionami, jak gdyby nigdy nic. - może kiedyś słyszałeś moją gadaninę przez radio. chyba że przychodzisz tu pracować bez znajomości instytucji. - zaśmiał się pod nosem. trochę wrednie, ale trochę na luzie. najwyraźniej był trochę passive aggresive, ale jednocześnie jego przyjacielska natura wygrywała. był rozdarty! rzeczywiście finn go poturbował... a jeremy musiał "przyjąć wpierdol z godnością" xd zapomniałam o tym dziecku, hahaha. tego by brakowało, żeby byli rodziną! szkoda, że romea już nie ma na forku. ;x

- jasne, że nie przychodzę tu nie przygotowany i bez jakiejkolwiek wiedzy- odpowiedział na jego pytanie i wsadził dłonie w kieszenie spodni. nie wspomniał nic o jego gadaniu, bo nie wsłuchiwał się w to za bardzo. zresztą nie miał zamiaru go chwalić. jakby byli rodziną, to byliby zmuszeni siebie akceptować. siedzieliby przy jednym stole na jakiejś wigilii z lidką xd

nie wiem czy jeremy przychodził znowu taki przygotowany, skoro o godzinie 22/23 chciał składać cv. pewnie tak naprawdę chciał się włamać i przejąć całą radiostację, tylko finn mu w tym przeszkodził i zagradzał mu drogę... jakby byli rodziną, to znaliby się od zawsze i pewnie inaczej by to wszystko rozegrali.
- to powodzenia. - rzucił i sobie poszedł. zaczynasz jeszcze kimś?

pewnie mieli to radio zawsze otwarte ;x
- dzięki - przepuścił go i poszedł dać to cv. i przy okazji zagadać jeszcze, żeby zobaczyli jaki jest fajny i go bardziej chcieli.

miał audycję późno wieczorem i żałował, że nie może sobie piwkować sobotnio.

jeremy miał za to wolny wieczór. przypomniało mu się jednak, że chciał pożyczyć jakąś płytę z muzyką, ale zapomniał jej zabrać, więc wpadł tu po drodze do pubu. oczywiście zauważył finna, bo nie był ślepy, więc postanowił do niego zagadać. - cześć, nocna zmiana? - zapytał.

akurat miał przerwę, w radiu leciały jakieś piosenki, a on poszedł się wyszczać.
- taaak. - spojrzał na zegarek. - nie oszukujmy się, nikt i tak teraz mojego gadania nie słucha. - uśmiechnął się nawet do jeremy'ego. w ostatnich dniach trochę się mijali w pracy i zachowywali się cywilizowanie, czego finn wcale nie zamierzał zmieniać, nawet gdy byli sami i nikt ich nie pilnował.

tak w ogóle to co on ma w rękach? jakieś ciastka czy co?
- na pewno są jacyś ludzie, którzy lubią posłuchać czyjegoś głosu na dobranoc - uśmiechnął się też. on już mu wybaczył, że go poobijał, to tym bardziej finn powinien wybaczyć jemu. szczególnie, że to była jego wina, że szmata lidka poleciała do niego skoro nie poświęcał jej w ogóle czasu ;x

mam ten awek już od dawien dawna, a ty mi się teraz każesz przyglądać xd chyba tak...
- większość ludzi siedzi teraz w barach i nie myśli jeszcze o pójściu spać. - zauważył. pewnie dostał jakieś zastępstwo za kogoś albo wyciągnął najkrótszą wykałaczkę i dlatego musiał siedzieć w sobotni wieczór w pracy wbrew swojej woli. dzisiaj skiba znowu się kłóciła ze mną, że lidka nie była szmatą xd a to przecież jej przydomek. lidka szmata, prawie jak bolesław krzywousty. na zawsze złączone. poleciała na niego, bo finn miał raka. ups? finn chyba mu wybaczył, ale to nie zmieniało faktu, że jeszcze go nie darzył ciepłymi uczuciami.

bo zawsze się zastanawiałam, ale nigdy nie wpadłam na to, żeby się zapytać xd
- niby tak, ale nigdy nie wiadomo kto jednak woli w spokoju posłuchać radia - wzruszył ramionami. trochę mu współczuł, bo sam nie chciałby siedzieć tutaj samemu w sobotni wieczór. co wy o dinozaurach gadacie xd ale na mi też powiedziała, że się czepiam jak powiedziałam, że morgan zastępuje szmatę lidkę.