fontanna

hanna sama go znalazła! oczywiście zupełnie przypadkiem. nie mała pojęcia, że thomas chce nawiązać z nią jakikolwiek kontakt po tym jak dał jej do zrozumienia, że nie chce mieć z nią nic wspólnego. teraz tak długo zwlekał z pojawieniem się pod salą, że zdążyła już skończyć zajęcia (wykładowca wypuścił ich pięć minut wcześniej) i szła teraz w jego kierunku. nie zauwazyła go jeszcze, po prostu szła przed siebie.

zamyśliła się już nad tym co będzie jadła dzisiaj na kolację, więc jego głos wyrwał ją z zamyślenia i stanęła jak wryta, bo była tak zaskoczona tym, że ktoś ją zaczepił... i że tym kimś był thomas.
- cześć? - chciała się przywitać normalnie, ale jednak zabrzmiało to jak pytanie i również jej mina wskazywała na zdezorientowanie. zawsze to ona musiała go zaczepiać i za nim biegać.

hanna też postanowiła się przy nim hamować i trzymać język za zębami, więc nic się nie odezwała, tym bardziej, że to on ją zaczepił. akurat jak zadał pytanie to mijała ich jakaś jej koleżanka z zajęć, której rzuciła 'cześć' i odprowadziła ją wzrokiem.
- mhm, co jest? - przeniosła wzrok z powrotem na thomasa. stwierdziła, że na pewno ma do niej konkretną sprawę typu 'wypiszę ci czek, ale nigdy więcej nie zbliżaj się do mnie ani do jo'.

dobrze, że mu nie zasugerowała, że o to może chodzić, bo pewnie już by wypisywał jej ten czek. znajomość z jo nie wychodziła mu na dobre skoro musiał przez nią budować relację ze swoją córką xd
- więc porozmawiajmy - skrzyżowała ręce i patrzyła na niego jak tak się zbierał w sobie, żeby w ogóle coś z siebie wykrzesać - nie mam całego dnia - pospieszyła go, bo początkowo tylko pytał czy ma 'chwilę', a teraz się ociągał.

tak byłoby najłatwiej, powróciliby do starego stanu rzeczy. ale dobrze wiemy, że ani thomas ani jo tego nie chcieli.
patrzyla na niego wyczekująco, bo faktycznie spodziewała się, że miał przemowę przygotowaną. ten jej świdrujący wzrok na pewno nie ułatwiał mu zadania. zdziwiła się kiedy pierwszy zaczął wyciągać rękę na zgodę.
- więc teraz chcesz się jednak dogadać i mam się cieszyć, że jednak uznajesz moje istnienie? - wypaliła bezmyślnie z tego zaskoczenia.

podejmował się naprawdę drastycznych środków, żeby pozostawić jo w swoim życiu!
- słuchaj, wiem, że to była dla ciebie bomba i nie spodziewałeś się, że dowiesz się, że masz ponad dwudziestoletnią córkę - powiedziała lagodniejszym tonem. - ale potraktowałeś mnie jak śmiecia. a mi też było cholernie trudno, żeby do ciebie podejść i powiedzieć ci kim jestem - zauważyła. miała też jakiś tam obraz swojego biologicznego ojca w głowie, więc spotkanie z rzeczywistością nie było łatwe. hehe groźbami wszystko najlepiej się załatwia.

twoje postacie bardzo się poświęcają, żeby poruchać xd marcusowi w końcu się opłaciło, więc może i thomasowi się poszczęści.
- też tak uważam - odpowiedziała od razu. - ale cieszę się, że też to przyznajesz - dodała, żeby nie pozostawić go bez żadnej aprobaty. znowu by się zamknął w sobie i wróciliby do punktu wyjścia. dystansowala się od niego teraz, ale to dlatego, że nie chciała mieć za dużych oczekiwań. to mogło backfire jakby uznał, że jest negatywnie do niego nastawiona. - więc co teraz? chcemy się lepiej poznać? - nie była pewna w swoim i jego imieniu.

hanna nie bardzo wyobrazała sobie takie neutralne życie. przyznaliby, że są spokrewnieni, uścisnęliby sobie dłonie i po prostu witali się mijając na korytarzu, tak jakby byli zwykłymi znajomymi? to byłoby dziwne.
- nie wiem - powtórzyła po nim i podrapała się po policzku. - no skoro już doszliśmy do tego etapu... - przestąpiła z nogi na nogę. skoro już na niego nakrzyczała i poszli na podwójną randkę to mogli się poznać xd

jemu by pasowało, ale jej nie. musieli znaleźć jakiś kompromis.
- skoro chcesz - odbiła to tak jakby to był jego pomysł skoro to on powiedział to na głos. nie miała w planach nazywania go 'tatą', przynajmniej jeszcze nie xd póki co był dla niej facetem, który zapłodnił jej matkę i nie nazywała go tak nawet w myślach. - teraz? - wypaliła, ale szybko dodała: - możemy kiedyś umówić się na kawę. albo drinka. cokolwiek wolisz - stwierdziła, że takie spotkanie na neutralnym gruncie będzie sprzyjało poznaniu się.