cafe rogue

eden by mial kolejny powod do tego by sie nie przyznawac.
trudno uwierzyc w to, ze by sie powstrzymal jakby mu powiedziala, ze chce uprawiac seks xd jakby ja eden odrzucil to by rzeczywiscie uznala, ze powinna byc aseksualna. - stolowka na uczelni jest lepsza do jedzenia luksusowego puddingu? - zapytala z lekkim rozbawieniem. pewnie nie bylo tam o wiele czysciej niz w pubie. - niech bedzie - zgodzila sie.

w sumie xd
- przynajmniej na stołówce nie ochlapią cię tanim browarem - podtrzymał atmosferę rozbawienia skoro już taka była - niech będzie - przyklepali umową, a potem eden uciekł. ale zostawił jej jeszcze kawałek swojego orzechowego ciasta. niech ma!

umówiła się z andy'm w miejscu publicznym z mediatorem w postaci romy. już siedziały przy stoliku i czekały na jej brata.

romy miała przygotowane argumenty złożone w logiczną całość i spisane w myślnikach na kartce. jeszcze coś kreśliła długopisem i mruczała pod nosem bo bardzo się zaangażowała w sprawę i wzięła to na poważnie!

zgodzil sie z nia spotkac. latwiej byloby zignorowac ten problem, ale jednak staral sie juz tak nie uciekac. myslal, ze bedzie sama wiec zdziwil sie kiedy zobaczyl romy przy stoliku. - czesc? - przywital sie. spojrzal na dorotke a potem na romy.

cieszyła się, że romy była przygotowana i miała wypisane argumenty. czuła, że to będzie dream team i że andy w koncu podejmie dojrzałą debatę, nie to co do tej pory xd
- cześć. gdzie jest zelda? nie przyniosłeś jej? - przeszła od razu do najważniejszych kwestii.

dorotka jaki figlarny awek xd
romy była zapatrzona w kartkę i kiedy ktoś podszedł to wstała i chciała się profesjonalnie przedstawić. wyciągnęła dłoń w stronę brata dorotki - cześć jestem romy i zostałam poproszona przez dorothy.... - wtedy na niego spojrzała i okazało się, ze to andy, z którym ostatnio namiętnie się całowała więc od razu na jej buźce pokazał się rumieniec - mówiłaś o swoim bracie, a nie eks chłopaku - spojrzała na dorothy z lekką pretensją.

- zelda jest bezpieczna - zapewnil dorotke. nie chcial jej tlumaczyc dlaczego jej nie przyniosl. polozyl dlonie na oparciu krzesla. nie spieszylo mu sie zeby usiasc bo najpierw musial sie upewnic w co sie pakuje. spojrzal na reke romy, ale zaraz podniosl wzrok na jej zarumieniona buzie. byla urocza, ale tez czul sie niezrecznie. - eks chlopaku? - zdezorientowany spojrzal na dorothy.

hehe dorothy już myslami w spa w alpach.
- chciałam się z nią przywitać! i pożegnać, bo zobaczę się z nią dopiero po wycieczce, musisz się nią zająć jeszcze trochę - gadała swoje, nie mając pojęcia, że zelda już dawno jest pod opieką kogoś innego. zdziwiła się, że romy chciała się przedstawiać andy'emu, a tym bardziej, że nazwała go jej eks. - co ty wygadujesz? andy to mój brat, przecież to wiesz - popatrzyła na nią tak jakby to było oczywiste.

słusznie xd
zelda miała ciepłe miłe posłanie obok mildred! ciekawe z kim jo je zostawiała..... pewnie z leilą, albo tiffy. choć raczej z leilą, ta była odpowiedzialniejsza jednak xd
- nieee - zaśmiała się wskazując ukradkiem wzrokiem na andy'ego - jest twoim byłym chłopakiem, spotkaliście się ponownie i próbujecie odbudować swoją relację - powtórzyła to co i jedno i drugie nawtykało jej do głowy - nie mówiłaś mi, że to twój brat który nie akceptuje twojego związku z hectorem - bo to nigdy nie padło!

- niestety nie bedziesz miala okazji - nie wierzyl jej, ze bylaby chetna by sie nia zajac po powrocie z wycieczki dlatego nie mial wyrzutow sumienia, ze ja oddal. leila przynajmniej bedzie miala okazje przetestowac czy zycie na farmie bylo dla niej xd
przygladal sie romy kiedy opowiadala glupoty. - jestem bratem dorothy - ktory zdecydowanie nie akceptowal jej zwiazku, ale nie chcial teraz o tym myslec xd - o co tu chodzi? - dalej patrzyl na romy skoro to ona sie tak poplatala.

- nie możesz zabraniać mi spotkań z nią! żądam widzenia z zeldą! możemy się podzielić opieką jeśli tak się do niej przywiązałeś - wymyślała. pójdzie do sądu walczyć o joint custody nad kaczką ukradzioną ze stawu xd - andy jest moim bratem, którego nie widziałam osiem lat - nie wiem ile xd - i próbujemy odnowić relację, ale teraz wyrzucił mnie z domu - przekręcała fakty skoro sama uciekła, ale w jej głowie tak to wyglądało - a romy jest moją koleżanką, która przedstawi ci argumenty dlaczego masz zaakceptować mój związek z hectorem - wyjasniła andy'emu - dawaj, romy. czytaj - szturchnęła ją łokciem, bo romy zrobiła się jakaś niemrawa i zachowywała się jakby zapomniała po co tu przyszły.

lepiej żeby dorotka nie przyznawała się, że ukradła kaczkę. jeszcze zabiorą ją jo i umrze gdzieś na mrozie. a tak wiodła szczęśliwe życie z mildred! na pewno się polubiły i wspólnie spały. jo wysyłała zdjęcia tiffy i ta mogła to potem pokazać andy'emu!
- jesteście rodzeństwem? - miała taki głos jakby nie przyjmowała tego do wiadomości kompletnie - ooooooooch - wtedy wszystkie ich słowa zlepiły sie jej w całość i faktycznie brzmiało to sensowniej aniżeli to, że są eks - dlaczego nie widzieliście się aż osiem lat? - wypaliła z tym jakże niestosownym pytaniem dość odruchowo. ale była ciekawa. miętosiła tą kartkę i teraz nie wyglądała aż tak profesjonalnie, ale zaraz zaczęła niemrawo czytać, nie mogła się jednak skupić i co jakiś czas zerkała na andy'ego - dorothy jest dorosła i sama może decydować o tym kto jest, a kto nie jest dla niej dobry, hector nie przejawił nigdy niegodnego lub patologicznego zachowania wobec dorothy, uzupełniają się i dzięki temu popychają do wzajemnego samorozwoju - wymieniała tak jeszcze chwilę xd

- jesli tak ci na niej zalezy to powinnas byla zabrac ja ze soba wtedy kiedy zabralas wszystko inne. albo chociaz po nia wrocic tak jak obiecalas - romy teraz mogla doswiadczyc typowego nieporozumienia rodzenstwa. andy zwykle nie byl marudny i nie zloscil sie szybko, ale dorotka wyciagala z niego najgorsze cechy xd - jestesmy rodzenstwem - potwierdzil. - nie chce o tym teraz rozmawiac - powiedzial stanowczo. dorotka zaczela go denerwowac zarzutami, ktore zmyslala. - nie wyrzucilem cie z domu, sama uznalas, ze zamieszkanie z chlopakiem, ktorego nawet dobrze nie znasz bedzie lepsze od mieszkania ze mna - przypomnial jej. wysluchal romy, ale nie przymowal do wiadomosci niczego co mowila. byl poirytowany tym, ze dorothy ja w to wmieszala. troche moglo wygladac na to, ze byl zly na romy. - jesli dorothy jest taka dorosla to nie powinna potrzebowac adwokata - zmierzyl siostre wzrokiem.

dorothy nie wiedziała, że zelda ma teraz lepsze warunki niż rodzeństwo harris kiedykolwiek mogłoby jej dać.
- chciałam po nią wrócić, ale nie było kiedy, a poza tym teraz wyjeżdżam na narty - mówiła lekkim tonem, uznając, że andy powinien w międzyczasie zajmować się kaczką bez marudzenia. w koncu też był za nią odpowiedzialny xd - romy, zabawna jesteś, przecież cały czas o tym gadałyśmy - śmiała się z jej dziwnego zachowania. już chciała wyjaśniać dlaczego nie widzieli się tyle czasu (skoro tak dobrze się z romy znali!), ale zrozumiała, że brat nie chce o tym mówić. tym razem nic nie wypapla. tym razem! - potem ci powiem - rzuciła mimochodem, co moglo tylko jeszcze bardziej wkurzyć andy'ego. - bo dałeś mi wielokrotnie do zrozumienia, że jestem niemile widzianym goście w twoim mieszkaniu - przypomniała mu, bo nadal uważała, że to wszystko wina andy'ego. kiwała głową kiedy romy wymieniała kolejne argumenty. - potrzebuję romy, bo mnie nigdy nie słuchasz, więc może jej posłuchasz! - tak ogólnie, że posłucha kogoś innego. nie miała pojęcia, że akurat romy mogła mieć szczególny wpływ na brata.

musiała się pogodzić ze stratą zeldy, choć to chyba nie będzie łatwe! i będzie dużo marudzenia!
już nawet nie chciała wspominać że żadne z nich ani razu nie nazwało ich relacji po imieniu. może tak na prawdę nie chcieli się do tego przyznawać. stwierdziła, że nie będzie się kłócić i czepiać skoro nie wiedziała co zaszło pomiędzy nimi skoro nie widzieli się aż osiem lat! pokiwała głową tylko na znak, że zgadza się aby zdradzić jej tajemnicę niewidzenia się osiem lat później. tak, to mogło wkurzyć andy'ego. co wyczuła romy wiec zrobiła krok w tył wycofując się - nie jestem adwokatem, tylko mediatorem - poprawiła go jednak się stawiając - i uważam, że zamiast słuchać mnie powinieneś posłuchać swojej siostry i tego co ma do powiedzenia, a nie od razu ją krytykować - jednak była trochę odważna.

nie wiedziala bo by tego nie zrozumiala!
- wymowki, wymowki. zawsze znajdujesz wymowki - zacisnal dlonie na krzesle. wkurzala go tym! robila glupoty, a potem on musial sie zajmowac kaczka. jej lekki ton sprawial, ze byl jeszcze bardziej zdenerwowany. bal sie, ze dorothy zacznie gadac, ale sie powstrzymala. to potrafil docenic! nie byl gotowy by romy znala takie szczegoly z jego zycia i mial nadzieje, ze siostra to zrozumie i nie bedzie paplac. nie tylko tym razem, ale zawsze! nie uciekl po to zeby jego przeszlosc go dogonila. - nie powiesz - warknal na nia. wymsknelo mu sie! wzial wdech zeby sprobowac sie uspokoic. - rozmawialismy juz na ten temat wiele razy. jesli oczekujesz ode mnie wyrozumialosci, a sama nigdy nie sluchasz tego co ja mam do powiedzenia - wyrzucil jej. nie spodziewal sie, ze romy sie postawi. jej obecnosc powinna go uspokajac, ale sprawiala, ze czul sie jeszcze bardziej niezrecznie. - nadal uwazam, ze nikt nie powinien sie wtracac do tego - zerknal na romy. staral sie to powiedziec dosc delikatnie by jej nie urazic.

dorothy zaraz zapomni o zeldzie, ale uraz do andy'ego pozostanie xd
przestraszyła się jak tak na nią warknął i trochę skuliła.
- widzisz? tak właśnie się zachowuje - odwróciła się do romy, żeby zaprezentować jej jaki jej brat jest agresywny. - dostosowuję się do wszystkich twoich zasad, a ty tylko cały czas dopisujesz kolejne - wytknęła mu zirytowana. to nie jej wina, że andy musiał tworzyć kolejne zasady kiedy dorothy znowu odwalała coś głupiego czego nie było wcześniej na liście. - ciesz się, że nie zadzwoniłam do rodziców - powiedziała tak jakby powinien być jej wdzięczny, że zaangażowała romy, a nie rodziców.

romy niekoniecznie chciała znać szczegóły jego życia. nigdy się o to nie dopytywała. ale skoro było to owiane taką tajemnicą to coraz bardziej wygrywała ciekawość. poza tym chciała poznać go lepiej, a to kim był na pewno byłoby taką formą poznania.
była bardzo zdziwiona jego niemiłym zachowaniem, w jej obecności był taki słodki i opiekuńczy! nie poznała go! to nie był 'jej' andy! - nie wtrącam się - odparła na tyle miło na ile mogła, nie chciała wywoływać w nikim negatywnych emocji - próbuję pomóc dojść wam do porozumienia, najwyraźniej sami nie możecie tego osiągnąć - stwierdziła tak na podstawie tego co mówiła dorothy, wersji andy'ego nie znała bo nie był tak wylewny jak siostra.

ech, nie mial z nia latwo xd
dla niego liczylo sie to kim byl teraz. jesli bylaby bardzo ciekawa to byl w stanie odpowiedziec wymijajaco na jej pytania zeby poznala go troche lepiej. ale nie na tyle dobrze by wiedziec to kim byl w derby. ten andy juz nie istnial i nie mial prawa powrotu. - opowiedzialas jej tez o tym jak staram sie znalezc z toba nic porozumienia, a ty nie szanujesz niczego co mowie? - nie da na siebie zwalic calej winy! - nie dostosowujesz sie do zadnych zasad. lamiesz wszystkie. znosisz do domu przedmioty i zwierzeta, ktore powoduja, ze dusze sie we wlasnym domu. nie potrafisz zrozumiec tego, ze potrzebuje czasu by przyzwyczaic sie do tego, ze tu przyjechalas - zaczal wyrzucac dorothy wszystko co go irytowalo w jej zachowaniu. - nigdy bym ci tego nie wybaczyl - powiedzial ostro kiedy wspomniala o rodzicach.

- opowiedziałam jej jak zawsze uważasz, że wszystko wiesz lepiej i wcale nie próbujesz się ze mną porozumieć tylko ustawić mnie po swojemu - wytykała mu. - teraz już się wyprowadziłam i masz tyle czasu i przestrzeni ile tylko chcesz! bo po co ci siostra, która ci siedzi na głowie! przez te wszystkie lata nawet się nie zainteresowałeś tym co się ze mną dzieje i gdybym ja tu nie przyjechała to bylibyśmy obcymi ludźmi do końca życia - wyrzucała mu w odpowiedzi. zapomniała juz o obecności romy i teraz rozwiązywała wszystko sama z andy'm... a raczej wypominali sobie wszystkie żale. - dlaczego? udajesz takiego porządnego i że masz takie ułożone życie, a nawet nie mogę powiedzieć rodzicom, że cię znalazłam! - zauważyła.

romy z mediatorki przeszła w niemą obserwatorkę, która wcale nie czuła się teraz swobodnie. uznała nawet, że nie ma sensu niczego mówić skoro doszli do etapu wyrzucania sobie donośnie rzeczy. to chyba lepsze niż bierna agresja. przynajmniej ona tak myślała, taka specjalistka xd przyciskała kartkę do cycków spoglądając to na andy'ego to na dorothy. przynajmniej mogła się dowiedzieć czegoś o ich życiu i teraz zaciekawiło ją dlaczego andy zerwał kontakt z rodziną! będzie ją to dręczyć na wycieczce - posłuchajcie... - spróbowała się jednak delikatnie wtrącić kiedy zaczęli krzyczeć - chyba wypadałoby to przenieść w bardziej ustronne miejsce - zasugerowała kierując się dobry manierami, które jednak miała.

- skoro tak bardzo zalezy ci na kompromisie to dlaczego oczekujesz tylko tego, ze ja bede robil to co ty chcesz? - dalej sie klocil. ona uwazala, ze on jej nie sluchal. a on, ze to ona jego. troche go ugodzila swoimi slowami bo wiedzial, ze miala racje i trudno bylo mu sie do tego przyznac. myslal o rodzinie i brakowalo mu ich, ale uwazal, ze lepiej sobie poradza bez niego. sprawil im juz wystarczajaco bolu.
- przestan - rozkazal jej podniesionym glosem, ale to sprawilo, ze zwrocil na siebie uwage wiec troche sie skulil. - nie odzywalem sie dla waszego dobra - powiedzial troche spokojniej. naprawde wierzyl w to, ze lepiej im bylo bez niego. przypomnial sobie o romy dopiero kiedy sie odezwala. - ta rozmowa jest juz skonczona - spojrzal na dorothy w razie gdyby miala cos do dodania.

- oczekuję, że chociaż trochę dostosujesz się do mnie, a nie, że tylko ja muszę się dostosowywać - ona gadała swoje. tak naprawdę żadne się nie dostosowywało i każde chciało zrobić wszystko po swojemu, no ale musieli się czepiać tego drugiego. - nie znasz nas i nie wiesz co jest dla nas dobre - prychnęła, chociaż bardziej miała na myśli samą siebie. rodzice musieli też mieć podejście z dystansem do syna skoro dorothy bała się przyznać im, że nawiązała z nim kontakt. zerknęła na romy i znowu na andy'ego. - no jasne, najłatwiej zakończyć rozmowę i nie odzywać się do siebie kolejne osiem lat - wyolbrzymiała znowu, ale była wkurzona. przeniosła wzrok na romy. - dzięki za nic. wcale nie pomogłaś - wyrzuciła jej obrażona i poszła sobie.

dorotka najpierw chciała pomocy romy, a kiedy to nie przyniosło oczekiwanych efektów to obrażała się. co za mała egoistka! romy była skonfundowana tym całym zamieszaniem - dorothy... - mruknęła odprowadzając ją wzrokiem. liczyła na to, że może się zatrzyma, ale ta uciekła. spojrzała przelotnie na andy'ego i od razu doznała flashbacku z ich ostatnich harców - muszę się spakować, jutro wyjeżdżam - mruknęła pod nosem, trochę do siebie trochę do niego. chwyciła torebkę, wyminęła go i też uciekła!