stringers of london

stała przy wystawie i przyglądała się instrumentom, w tym wiolonczelom! może podświadomie z racji tego że kończyła studia to chciała jednak zainwestować w coś nowego, ceny ją jednak skutecznie gasiły jej entuzjazm!

widzę, że specjalnie po to zrobiłaś wczoraj temacik xd
zobaczył ją przez okno limuzyny, więc kazał kierowcy zatrzymać się nieopodal i podszedł powoli, udając, że spaceruje (albo złote buty go tak cisnęły, że nie mógł przyspieszyć).
- były robione na zamówienie - rzucił a propos wiolonczeli, które je podarowywał. tu ich nie znajdzie, mogła nie niszczyć. jeśli ich nie chciała, to chociaż by je sprzedała i za tę kasę kupiła inną.

tak xd pełne przygotowanie xd
złote buty, oślepiał wszystkich w słońcu hehe.
jak usłyszała jego głos to zesztywniała, nie rozmawiali za bardzo od czasu ciążowego newsa. poprawiła torebkę na ramieniu i tylko patrzyła na jego odbicie w szybie - nie szukam śladów twojej osoby w każdy miejscu - kiedy niszczyła wiolonczele była w fazie crazy dani xd

też ciężko mu się rozmawiało z dani po tym wszystkim, co się wydarzyło i przez to, w jakim momencie swojego życia był teraz. przez długi czas myślał, że to z nią spędzi resztę życia. że te wszystkie kolejne żony prowadzą tylko do niej.
- to był tylko prezent. chciałem, żebyś je miała - przyglądał się jej. już się zastanawiał, czy dani potrzebuje kolejnej wiolonczeli i czy wypadałoby ją jej wysłać. - te nie są tak dobre - machnął ręką na szybę, tak jakby się znał.

zastanawiała się czy gdyby nie to że zapłodnił inną laskę to teraz ich relacja zupełnie inaczej by się potoczyła.
- to już przeszłość - nie chciała do tego wracać skoro nie mogła cofnąć czas. może powinnam zrobić taką postać która cofa czas hehe xd
- nie znasz się - zaśmiała się, to że wydawał krocie nie znaczyło, że wiolonczele były najlepsze. chwyciła go za rękę niespodziewanie i wciągnęła do środka. dla niej to miejsce było magiczne!

teraz łatwo było jej gdybać, kiedy gabriel był niedostępny, i zwalać winę na niego za to, za jak potoczyła się ich relacja, a sama odrzuciła go niezliczoną ilość razy.
postać, która cofa czas, już zupełnie namieszałaby w naszej czasoprzestrzeni xd
- mam ekspertów od tego - podważył jej słowa, ale zaraz niespodziewanie wciągnęła go do środka. - zagrasz dla mnie? - spytał z pewną nadzieją w głosie.

łatwiej było jej gdybać jak był zajęty i mierzyć sie ze swoimi uczuciami. jak był wolny to wszystko było zbyt realne xd
hahahhaah, albo naprawiałaby dramki xd
- ja też jestem ekspertem - plus miała jako eksperta dziadka franka, który na pewno ją wspierał od najmłodszych lat w muzycznej pasji! - teraz? - w końcu odważyła się na niego spojrzeć, często ją o to prosił, jednak tym razem kompletnie się tego nie spodziewała, była to w sumie dośc intymna prośba!

jak był wolny, to go nie chciała, dlatego wolała żałować, kiedy nie mogła go mieć xd
hahah, trzeba by było te same gry grać dwa razy, dramka przed ingerencją i słodka gra po xd
dobrze, że nie powiedział, że chodzi mu o prawdziwych ekspertów xd dani mimo wszystko w jego głowie miała częściowo tylko ładnie wyglądać i pachnieć.
- przyprowadziłaś mnie tu - zauważył. musieli tylko wspólnie przekroczyć próg, ale i tak już uznał, że dani specjalnie go tu zabrała.

może lubiła być w takim stanie, bo wtedy najlepiej grała. tak samo jak smutek napędzał piosenki annie xd już byśmy się w ogóle nie wyrobiły z listami.
dobrze, że nie powiedział bo wiolonczela w jego stronę by poleciała, może odpaliłby znowu w jej głowie crazy dani.
- niech będzie - o dziwo sie zgodziła, zazwyczaj mu odmawiała. zaczęła krążyć wokół wiolonczeli i dotykać każdą zarówno po drewnianej obudowie jak i strunach. pewnie nawet gabka nie dotykała w taki sposób jak te instrumenty - ta - wskazała na której chce grać.

prawdziwe artystki napędzane melancholią!
poza tym przeznaczeniem postaci są dramki, nie mogą tego odkręcać.
obserwował dani, gdy wybierała wiolonczelę. pewnie był zazdrosny o te instrumenty xd obsługa sklepu podała jej wiolonczelę, a on usiadł na taborecie i oczekiwał występu. dawno dla niego nie grała i czuł, że to intymna chwila między nimi. kto wie, czy nie ostatnia, a po niej rozejdą się w dwie strony, on do rodziny, a ona do muzyki. jak w once, ale z odwróconymi rolami.

widać, że z krwi hurdów xd
tylko bóg dramek może mieć taką moc co najwyżej!
musiał chwile poczekać, bo i ona musiała usiąść, przypasować instrument do swojego ciała, sprawdzić struny. chwilę to trwało, ale dani była profesjonalistka!
w końcu przyłożyła smyczek do strun i zaczęła grać, najpierw coś znanego i odtwórczego, ale potem przeszła do czegoś melancholijnego co samo skomponowała. teraz już nie skupiała się na nim, tylko na muzyce, to odciągało jej myśli od wszystkiego.
faktycznie było intymnie i faktycznie once to dobre połączenie.

udowadniała, że była lepszą profesjonalistką niż ci jego eksperci-mądre głowy. cierpliwie czekał, aż dani się przygotowała, co zresztą dawało mu przyzwolenie na to, by się w nią wpatrywać.
dał się porwać jej melodii. zawsze, gdy grała, to było tak, jakby cały świat przestawał istnieć i zostawali tylko oni. wtedy te wszystkie dobra materialne nie miały znaczenia i mógł pozostawać w tej chwili wiecznie. a dani i tak zawsze myślała, że błyskotki są dla niego ważniejsze, ech!
- dlaczego nic nie komentujesz? - przerwał nagle magiczny moment, bo domagał się jakiejkolwiek reakcji w temacie winter. może myślał, że danielle znowu będzie grała z pasją i rzucała rzeczami, a nie zapodawała smęty xd ta smutna melodia wprawiała go w smutny nastrój, musiał się z tego otrząsnąć!

gabkowi eksperci sprawdzali tylko czy cena się zgadza pewnie xd
nie sprawiał wrażenia, że dobra materialne nie grały roli, szczególnie z tymi złotymi butami!
przerwała po chwili słysząc jego pytanie, odłożyła smyczek i oparła się o wiolonczelę patrząc na księcia.
- czy moje komentarze coś zmienią? - może dojrzała do tego żeby nie rzucać rzeczami już, przechodziła różne fazy reakcji na gabriela - jest miła - przyznała szczerze, nie czuła takiej negatywnej energii jak od florence!

na tym też trzeba się znać xd
ciężko było coś dostrzec za tą jego złotą otoczką, fakt. ale jednak coś tam pod tym było. złote serce xd
haha gabriel zrobił upgrade żony, najnowsza wybranka była milsza, sukces.
- jest matką mojego dziecka - powiedział z naciskiem. nazwał rzeczy po imieniu. nawet on zdawał sobie sprawę, że nie jest zakochany w winter, tylko w idei posiadania żony i potomstwa.

specjaliści od bogactwa.
możliwe, że dani już coś dostrzegła za tymi złotymi butami, ale było już za późno.
no i ewidentnie wolał blondynki, albo na takie trafiał z desperacji xd
- to było to czego chciałeś prawda? - oczywiście dani zapierała się nogami i rękoma żeby nie być jego żoną-błyskotką i nie utknąć jako matka arystokratycznych dzieci. jednak kiedy gabek znalazł taką, która spełniała te warunki to zabolało ją to. kilka żon już przeżyła, ale dziecko gabka było czymś nowym!

takimi doradcami otaczał się gabek xd
za długo się opierała, żeby to dostrzec. złoto ją zaślepiło.
specjalnie żenił się z blondynkami, żeby nie przypominały mu dani xd
- i to, czego ty nie chciałaś - dopowiedział z naciskiem. dani miała szansę na wychowanie małego borbonka i bycie w tym samym miejscu, w którym znajdowała się teraz winter, ale pogardziła tym i poinformowała gabriela po fakcie. nadal miał o to żal. nic dziwnego, że tak szybko i bez namysłu wskoczył w relację z winter i bawienie się w dom.

i fernando, jedyny trzeźwo myślący!
dopiero teraz przejrzała na oczy xd
jest w tym coś, dani nigdy blondynką nie zostanie.
- nigdy nie mówiłam, że tego nie chciałam - oczywiście nie wprost, ale w większości wynikało to z tego, że wizja życia, a tym bardziej wychowywania dziecka z gabrielem ją przerażała, wszystko było za szybko, a działania księcia czasami były zbyt nagłe! nigdy jej nie powiedział, że ma żal o to co zrobiła, choć w zasadzie to była jedna z nielicznych cywilizowanych i normalnych rozmów jakie mieli.

aktualnie fernando był bezużyteczny, bo latał za służącą winter xd
nie mów hop, zdziwisz się, jak się pofarbuje xd
- czyny mówią więcej niż słowa - powiedział dobitnie. czy nie to zawsze mu powtarzała? nie chciała jego pustych słów i gestów, tylko prawdziwego oddania. przysunął swój taboret do niej i ujął jej dłonie. - mogliśmy mieć wspaniałe życie razem, ale to odrzuciłaś. teraz oboje będziemy tego żałować do końca życia - powiedział spokojnie. brzmiało, jakby to było pożegnanie.

tymczasowo!
weź, nie przeżyłabym tego xd
- może dostrzegłam to zbyt późno - wow, nawet w takiej chwili potrafiła się przyznać do winy i nie zrzucać jej tylko i wyłącznie na gabka.
nie było jej łatwo kiedy był tak blisko, ale nie odrzuciła go, może faktycznie czuła, że to pożegnanie - zapomnisz o mnie kiedy poświęcisz się rodzinie - już się z tym pogodziła, albo tak się jej wydawało.

wystarczy, że przyzwyczaiłaś się do obciętych włosów xd
- zbyt późno - powtórzył po niej. faktycznie brzmiało to jak pożegnanie, tym bardziej że danielle nie próbowała go namawiać na porzucenie narzeczonej przed ołtarzem, jak przy ślubie numer jeden. zrobiłby to w oka mgnieniu... no, gdyby nie mały kiełkujący borbonek. - mam nadzieję - odpowiedział dość stanowczo, choć jego słowa wskazywały na to, że wcale nie był to łatwy temat. ścisnął mocniej jej dłonie i spojrzał jej w oczy. - naprawdę trudno jest o tobie zapomnieć, danielle mercedes hurd - wyznał, po czym puścił jej dłonie, wstał i wyszedł, zostawiając po sobie na zawsze ten niedosyt w ich relacji. ale czy to było ich ostatnie spotkanie i zamknięcie relacji? dobrze wiemy, że nie!

to było trudne xd
nie próbowała go namówić do porzucenia winter bo wiedziała, że z małym borbonkiem nie ma szans!
nie przerywała mu. czuła, że to może być pożegnanie. obserwowała jak wychodził próbując zapamiętać ten moment i może jakoś do zrozumieć? chwilę pokręciła się po sklepie, ale finalnie nic nie kupiła, choć wiolonczela na której grała teraz śniła jej się po nocach, może to jakaś metafora gabka xd