peggy

robiła ćwiczenia na zdrowy kręgosłup i rozciągała się na środku pokoju. z głośników leciał podcast o projektowaniu aplikacji, bo peggy lubiła doszkalać się z zupełnie nieznanych tematów.

ojezusie, wcale się nie dziwię, że elka nie chce z nią mieszkać dalej i że żaliła się byłemu że jest beznadziejna. właśnie wróciła ze spotkania z patrickiem z którym musiała omówić parę ważnych rzeczy. była padnięta. a od wejścia usłyszała jakiś bełkot z głośników. - możesz to ściszyć proszę? łeb mi dzisiaj już pęka od nadmiaru informacji - krzyknęła z przedpokoju, w którym pozbyła się kurtki i butów. poszła do kuchni. po kieliszek prosecco.

obrażam się w imieniu peggy xd ćwiczenia to i tak lepiej niż sprzątanie po elce i przekładanie wszystkich rzeczy na "jedyne właściwe miejsce".
- o, dobrze, że jesteś! - szybko kliknęła pauzę na ekranie telefonu, który leżał obok niej, więc nie musiała się odrywać od ćwiczeń, żeby zatrzymać podcast. ze zdjęć wynika, że kuchnia i pokój były połączone, więc się widziały. - mam do ciebie sprawę. - oznajmiła i zmieniła pozycję na psa z głową w dół, więc patrzyła teraz na elkę z między nóg, z głową do góry nogami. - w weekend przyjeżdża adam, więc doceniłabym jeśli znalazłabyś sobie wtedy coś do roboty. - powiedziała. nie widziała swojego chłopaka od kilku tygodni, więc wiadomo, że chciała mieć chatę dla siebie. siostra wiedziała jak to działało, nie był to jego pierwszy przyjazd.

kontrola i jeszcze raz kontrola! młodsza siostra była gorsza od ich ojca. cudownie. jak dobrze, że elce przeszło kontrolowanie wszystkich i wszystkiego, ona jedyne co musiała mieć idealnego to idealne zdjęcia do każdego filmu. wywróciła oczami, otwierając sobie szampana i nalewając do kieliszka. - pewnie, spoko. pójdę do Patricka jak nikogo nie będzie miał albo znajdę sobie pierwszego lepszego frajera i u niego spędzę czas. ewentualnie hotel - wzruszyła ramionami i napiła się z kieliszka - masz może ochotę? - zaproponowała jej grzecznie, a nuż będzie chciała.

oczywiście, że była gorsza, bo daniel przejmował się tylko sobą i swoimi sprawami, a peggy chciała ogarniać wszystkich naokoło.
- bez przesady z tym hotelem, możesz tu przyjść na noc. po prostu nie siedź tu cały dzień, okej? - niby była milusia, ale jednak było wiadomo, że elle nie miała nic do powiedzenia i musiała wypełnić rozkaz siostry. - dziękuję. mam jeszcze esej do dokończenia. - nie mówiąc o tym, że była w środku ćwiczeń. lubiła winko po ciężkim dniu (czyli każdym?), ale starała się nie pić bez okazji, żeby nie skończyć jak wujek william. - a, i jeszcze coś. - przeszła do pozycji deski i za chwilę znowu do psa z głową w dół. - jak adam przyjedzie to nie wspominaj mu, że francois u nas spał, dobra? - peggy często przyjmowała pod dach różnych znajomych, ale najwyraźniej ten jeden wzbudzał większe kontrowersje u adama niż pozostali.

a elka była wśród wszystkich sióstr ewenementem. lubiła dziwnych ludzi, dziwne kino, dziwne rzeczy i dziwne wycieczki za miasto. mogłaby tak spędzać codziennie czas w swojej jaskini z filmami od czasu do czasu robiąc sobie przerwę na imprezki i bogatych panów. uśmiechnęła się do siebie. - taaa, nie zamierzam mu o tym powiedzieć. z resztą, przecież ja to i tak średnio na jeża go znam a ostatnio jak z nim miałam przyjemność rozmawiać to rozmawialiśmy o pogodzie. nie chciał ze mną rozmawiać ani o filmach ani o popkulturze, to miałbym mu mówić o francoisie? proszę cię... - westchnęła. francois był następnym kolesiem którego by Peggy chyba zniszczyła jakby z nim była. - powłóczę się po mieście, pasuje? - zaproponowała.

- mówiłaś do niego o jakiś dziwnych artystycznych filmach, których ani on, ani ja nigdy nie mieliśmy okazji zobaczyć. musicie się spotkać na wspólnym poziomie. dawałam ci ostatnio przykładowe tematy do rozmów, nie wykorzystałaś ich. - zauważyła. elle pewnie wyrzuciła karteczki od peggy do kosza, bo miała dość, że peggy nawet próbowała kontrolować o czym siostra rozmawia z jej chłopakiem xd peggy chciała, żeby elle i adam się dogadywali, w końcu adam pewnego dnia wejdzie do rodziny. usiadła na macie po turecku i zaczęła się zginać w prawą stronę. - możesz robić co chcesz, ja o tym nie decyduję. - taaaaaa jasne. - a, i ellie? dziękuję. - dodała jeszcze, patrząc na siostrę. może i za bardzo się rządziła, ale doceniała, że siostra nie wszczynała buntów.

- nie jestem robotem, żebyś mi dyktowała komendy - powiedziała stanowczo, dolewając sobie więcej alkoholu do kieliszka. smakował jej, dlatego też postanowiła, że dzisiaj wypije całą butelkę. zaszyje się w pokoju, zamknie na klucz i założy słuchawki na uszy, żeby nie musiała słuchać tych bzdur, które słucha Peggy. - nie ma sprawy, polecam się, masz do mnie jeszcze jakieś prośby, wnioski, zażalenia? - zapytała - lubię Adama, ale mam z nim tak bardzo mało kontaktu, że hej - wzruszyła ramionami.

- próbuję ci pomóc. skoro nie możesz znaleźć z nim wspólnych tematów, to podpowiadam które tematy mogą was połączyć. naprawdę macie ze sobą więcej wspólnego niż ci się na pierwszy rzut oka wydaje. tylko musisz dać mu szansę. - uparła się. oczywiście elle nie miała aż tak dużo czasu na integrowanie się z adamem skoro peggy wykopywała ją z mieszkania, ale jednak gdzieś tam się mijali przy śniadaniu. - nie, uznaję to zebranie mieszkaniowe za zakończone. - odpowiedziała całkowicie poważnym tonem, bo peggy nie żartowała z zebrań. - czyli mówisz, że chciałabyś mieć z nim więcej kontaktu? dobra, zmiana planów. zrobimy coś razem w niedzielę. brunch? spacer? - zaproponowała i przekręciła się w drugą stronę.

- ale nie podsuwaj nam tematów do rozmów, jakieś się na pewno same znajdą. jesteśmy ludźmi, umiemy się porozumiewać - wychyliła kolejny już kieliszek prosecco i miała delikatnie w czubie. przypomniało się jej, że powinna jej powiedzieć o wyprowadzce, ale jednak nie miała serca, żeby ta informacja zbiegł się z tą że przyjeżdża jej chłopak. kiedyś jej powie. ale nie teraz. - okej, możemy iść razem na obiad i na spacer potem, a wieczorem dam wam wolną rękę. może go lepiej poznam - zauważyła z uśmiechem na ustach. - muszę sobie chyba kogoś znaleźć - zmrużyła oczy.

- mówiłaś, że nie chcesz z nim rozmawiać o pogodzie. - przypomniała jej. ona tylko chciała pomóc!... jak zawsze. peggy nie wyobrażała sobie, że mogłaby nie mieszkać z siostrą. nie wiedziała, że tak jej działa na nerwy, w końcu żyły ze sobą pod jednym dachem od dwudziestu lat. - świetnie! możemy iść do il sole, tam, gdzie smakował ci makaron, pamiętasz? będziesz mogła go znowu zjeść. - podekscytowała się. ona naprawdę chciała dobrze dla wszystkich! a oni jej nie doceniali, że tak o nich dbała. - pomóc ci? mam na roku kilku naprawdę fajnych kandydatów. - to znaczy takich, którzy spełniają kryteria peggy, bo ta nie lubiła żadnego chłopaka wybranego samodzielnie przez siostry czy koleżanki. lepiej wiedziała co dla nich dobre.

- a masz dla mnie kogoś, kto umie rozmawiać na temat filmów i nie jest nudziarzem i sztywniakiem? przydałoby się jakby miał też trochę kasy - usiadła sobie na kanapie, bo co miała tak wiecznie stać. była zmęczona. zdążyła w ekspresowym tempie skończyć butelkę i teraz dopiero miała w czubie. - sobota daleko, ustalimy jeszcze co i jak. zaraz idę spać - ziewnęła w dłoń - podaj mi parę nazwisk, to ja sobie ich wygoogluję i zrobimy randkę w ciemno - ta mhm, elka i randka w ciemno. była pod wpływem to plotła głupoty.

- mam idealnego kandydata, ale jest gejem. - westchnęła. ach ten archie! idealny kandydat na towarzysza życia, ale niestety niedostępny dla żadnej z sióstr roosevelt. - mogę ci zrobić randkę w ciemno bez podawania nazwiska z wyprzedzeniem. nie możesz kogoś sprawdzać przed randką i tworzyć sobie już fałszywego obrazu w głowie. lepiej przyjść z tabula rasa, porozmawiać i zobaczyć co z tego wyniknie. - pewnie elle nigdy by sie na to nie zgodziła na trzeźwo i będzie żałować jak już peggy wyśle ją na randkę z kimś kogo uważała za dobrego kandydata. raczej nie będzie w typie siostry, ups. elle powinna pójść na randkę w ciemno i tam zobaczyć jacka, skojarzyć, że oni się znają z peggy i myśleć, że to z nim ona ją umówiła, a olać faktycznego kandydata, którego nigdy na oczy nie widziała xd dramki gotowe. idę, zakończ!

to będzie idealny scenariusz na dramę!! xd
rozmawiały jeszcze o tych kandydatach na jej potencjalnego chłopaka, aż elka zasnęła na kanapie a Peggy poszła spać do siebie.

elka nie miała wyboru. obiecała to obiecała! a siostrze (czasem) się dotrzymuje słowa. zaprosiła tutaj patricka na życzenie peggy. nawet coś ugotowała, niech mają. do kolacji postawiła im wino, więc było nawet przyjemnie. - i jak peggy, smakowała ci moja przystawka? - zapytała popijając z kieliszka. ona co gram to coś chleje xd

peggy też popijała winko, ale jednocześnie cały czas pilnowała patricka i np. tego ile on pije. takie tam różne podstawy, dzięki którym mogła ocenić patricka według swojej skali.
- całkiem smaczna, idzie ci coraz lepiej - pochwaliła ją, chociaż nie do końca. ale przecież to nie o elle i jej gotowaniu mieli tu rozmawiać. - patrick, a ty lubisz gotować? - pytanie kolejne odhaczone.

nakreślę więc sytuację ze strony patricka. po pierwsze: pamiętał trochę co się działo na imprezie (na pewno pamiętał, że całował elkę), po drugie: nie traktował tego aż tak poważnie jak siostry roosevelt. przyjechał tutaj więc na motorze (co peggy na pewno uznała za niebezpieczne) myśląc że zamówią sobie z elle indyjskie żarcie, ale zamiast tego zastał też jej stróża/cerbera aka. peggy.
teraz siedział przy stole z rudzielcami i zamiast pić wino pił wodę, brawo patrick - lubię - odpowiedział na pytanie - chociaż wolę jeśli jest to bardziej interaktywne w postaci wspólnego gotowania - tip dla elki co mogą razem robić!

czuła się tutaj koszmarnie, jak podczas kolacji z rodzicami. peggy była niczym jej matka, która musiała koniecznie sprawdzić czy jej chłopak przypadkiem krzywdy nie zrobi. cóż, plany patricka zeszły na dalszy plan a elka chyba cierpiała katusze za wszystko co kiedyś zrobiła siostrze. zanotowała sobie w głowie, że może kiedyś powinni spróbować wspólnego gotowania i odstawiła kieliszek. - dzięki peggy - powiedziała szybko. - może i bym częściej gotowała ale nie mam po prostu na to czasu - westchnęła cicho. dobrze, że nie wiedziała, że nie traktuje tego incydentu poważniej. a tak to cóż. teraz tu siedzą na tej kolacji.

peggy była w swoim żywiole! musiała się bardzo powstrzymywać, żeby nie przynieść teczki z pytaniami i checklistą. prawie jak na rozmowie kwalifikacyjnej (bo tak było!). mogła jeszcze poprosić patricka o przyniesienie swojego cv randkowego xd wypytałaby go o jego doświadczenie i słabości.
- bo nie umiesz dobrze organizować swojego czasu i nie działasz według harmonogramu. - przy okazji jeszcze zbeształa siostrę. mówiła jednak miłym i troskliwym tonem. tak naprawdę była zaszczycona, że ellie pytała ją o zdanie w sprawie swojej potencjalnej miłości. wiedziała, że młodsza siostra zazwyczaj nie akceptuje chłopaków sióstr i koleżanek i zaprosiła patricka, żeby peggy mogła mu się przyjrzeć. to bardzo miłe z jej strony xd chociaż nie wiem czy elle po wszystkim będzie chciała wysłuchać opinii peggy. - więc, patrick - popatrzyła na niego. - opowiedz mi coś o sobie. co twoim zdaniem jest twoim największym osiągnięciem w życiu jak do tej pory? - wystrzeliła z pytaniem testowym. miała ich sporo w zanadrzu.

peggy zatem fatalnie trafiła ponieważ patrick tak na prawdę miał gdzieś jej teczki i checklisty. tak na prawdę traktował młodszą rooseveltową jak dziwaczkę więc w zasadzie myślał że się dogadają. ach, w jakim mógł być błędzie!
jeśli chodziło o intensywność jego uczuć... tak lubił elle, tak nie była mu obojętna, ale jednocześnie nie lubił się pakować w związki nie będąc tego pewnym. pod tym względem przejechał się na związku z nejtem i już nie chciał popełniać drugi raz tego błędu!
spojrzał na wyraźnie zmieszaną elkę, co zauważył! plus dla niego! - wydaje mi się, że zamiast organizacji ważny jest końcowy efekt, a ten był pyszny - pochwalił jej gotowanie, plusik!
- więc peggy - przybliżył się do młodszej rooseveltówny i zlustrował ją wzrokiem z uśmiechem na ustach - to pytanie jest takie nudne i przewidywalne - podsumował bez ogródek - zamiast tego powinnaś mnie zapytać o to czy lubię nosić damską bieliznę lub jaka jest moja ulubiona pozycja - dalej patrzył na nią nie mrugając. czy wspominałam że był dziwny i nieobliczalny? chyba parę razy xd

słysząc wymianę zdań, chciała zapaść się pod ziemię. jej policzki zaczęły płonąć, zupełnie jak wtedy kiedy wyznała patrickowi, że się jej podoba. dotknęła się po twarzyczce, spojrzała na peggy a potem na patricka. - to też prawda, efekt końcowy jest najważniejszy. dzięki patrick - posłała mu nikły uśmiech a potem odchrząknęła dziwnie. - peggy weź przestań, to nie wywiad środowiskowy, żebyś pytała patricka o takie rzeczy - mruknęła niezadowolona, próbując coś zrobić z tym rumieńcem. - przepraszam na sekundę, przyniosę deser - powiedziała zmieszana, idąc do kuchni, gdzie musiała się schłodzić bo jej nagle było bardzo ale to bardzo gorąco! ale porażka.

- dzisiaj owszem, ale sama zauważyłaś, że nie masz czasu, żeby gotować częściej, przez co efekt końcowy widzimy i smakujemy rzadziej. - uparła się przy swoim. po odpowiedzi patricka uniosła pytająco brew i brakowało tylko, żeby nachyliła się do listy na podkładce i coś zanotowała. każda wypowiedź patricka była analizowana, nieważne czy odpowiadał na zadane pytanie czy nie. - nie interesuje mnie co robisz w sypialni. - odpowiedziała spokojnie. to nie ją interesowały takie rzeczy, no ale nie mówiła tego na głos. sama nie ogarniała jaka jest relacja siostry i patricka, bo wyglądało na to, że wcale nie przedstawiała jej swojego chłopaka, tylko kolegę, który nie zdawał sobie sprawy, że jest na przesłuchaniu. na słowa elle o wywiadzie srodowiskowym posłała jej spojrzenie mówiące "ale przecież to jest wywiad środowiskowy" i siostra doskonale to wiedziała, w końcu sama to zaaranżowała! - ja tylko nawiązuję konwersację, żebyśmy mogli się lepiej poznać. to takie standardowe pytania, na przykład o czym w ciągu dnia najwięcej myślisz i tak dalej. - wzruszyła ramionami. - więc, o czym? - wbiła wzrok w patricka jak elle usunęła się z sytuacji.

- jeśli smakujemy rzadziej to doceniamy bardziej - wytknął peggy. najwyraźniej to była dla niego taka gra teraz. albo wyczuł że peggy wywiera jakąś presję i chciał żeby spuściła z siebie trochę powietrza! wolał jednak elkę. może i była dziwna, ale zdecydowanie łatwiejsza i przyjemniejsza w obyciu - to dobrze, głupio by było gdyby i ciebie i twoją siostrę to obchodziło - patrick był masochistą zatem też najwyraźniej. i jak widać było wiedział że elka nie traktuje go jedynie jako kolegi. odprowadził ją nawet wzrokiem kiedy szła do kuchni po deser. peggy pewnie zanotowała, że gapi się na jej tyłek. co akurat w mniemaniu patricka nie było złe. ale chyba tylko jego mniemaniu ;x - o pracy, pieskach, muzyce, głodzie na świecie, inflacji, nierównościach społecznych - zaczął wymieniać jakieś niestworzone rzeczy bo to było dla niego niestworzone pytanie.

odetchnęła tam w tej kuchni i wróciła do nich z deserem. zrobiła własnoręcznie tiramisu, które idealnie pasowało do całej kolacji. gotować nauczyła ją mamusia, bo tak to elka nigdy by sama na to nie wpadła. bo przecież po co? wolała kręcić filmy i kręcić się w towarzystwie dziwnych ludzi. usiadła grzecznie przy stole, wcześniej podając im ciastko. - patrick ma rację. peggy błagam, skończ już z tymi dziwnymi pytaniami! to nie na miejscu! - prychnęła w końcu. - nie musisz przesłuchiwać patricka, porozmawiajmy lepiej o czymś normalnym a nie o tym co sądzi o tym czy o tamtym. coś ty się tak go uczepiła - ona wiedziała dlaczego ale się nie przyzna że po pijaku do niej napisała że chce od niej porady! mogła tyle nie pić!