peggy

- jeść trzeba codziennie. - ucięła temat. ona też nie miała czasu i miała milion zadań, a jednak ze wszystkim się wyrabiała i robiła siostrze codziennie ciepły obiad! "nie mam czasu" to przecież standardowa wymówka daniela. elle miała więcej po ojcu niż myślała! w każdym razie jak elle wróciła i jej wyrzuciła, że ma nie przesłuchiwać patricka to się wewnętrznie zdenerwowała. po pierwsze, robiła to dla niej, na jej własne życzenie. po drugie, miała dobre intencje. poza tym myślała, że jest dyskretna, bo wcale nie pytała patricka czym zajmują się jego rodzice i gdzie widzi się za 10 lat. - ja tylko zadaję pytania, żeby czegoś się o sobie nawzajem dowiedzieć. jak mamy się lepiej poznać? przecież sama chciałaś, żebym go poznała. dlatego tu jesteśmy. - zauważyła z naciskiem. - nie moja wina, że patrick na żadne pytanie nie spytał "a ty". - dodała. najwyraźniej patrick wcale nie chciał jej lepiej poznać i ogólnie nie interesował się swoim rozmówcą, tak, to już też zostało zanotowane.

czyli wbrew pozorom to elle miała więcej z daniela niż peggy? pewnie chciały żeby było odwrotnie ;x
chyba to będzie nauczka dla elki żeby nie prosić peggy o pomoc w takich tematach, bo na pewno nie była dyskretna i patrick już zauważył o co chodzi. trochę go to wkurzyło, że postawiły go w takiej sytuacji, ale już się w niej znalazł więc tego nie mógł zmienić - ach tak - odparł na zarzut peggy że o nic jej nie zapytał więc teraz pośpiesznie zapytał o kilka rzeczy - jaka jest twoja ulubiona pozycja? moja to 'na jeźdźca" ,a twoja? - pierwsze pytanie - wolisz chłopców czy dziewczyny? ja w zasadzie i to i to, a ty? - kolejne pytanie - czy lubisz filmy, w których rozczłonkowują ciała? ja w zasadzie czuję się niezręcznie, ale lubię się zastanawiać co o tym myślał reżyser, a ty? - i trzecie pytanie, które na tą chwile było ostatnim ;x

wsadziła sobie do buzi ciastko, które za chwilę o mało co nie wypluła. - o mamusiu. dobra, koniec tego spotkania, peggy idziesz spać. a ja jako starsza siostra mam więcej do powiedzenia. jutro masz pewnie dużo ważnych rzeczy do odbębnienia a jest już strasznie ale to strasznie późno - nie było późno ale elka czuła się tak totalnie zażenowana. nigdy więcej już niczego siostrze nie powie a patricka będzie przepraszać chyba do końca życia! nie wiedziała jak ona sie z tego wyplącze. przecież nie będzie chciał jej znać jak tak dalej pójdzie. - patrick, przepraszam cię za siostrę, nie wiem skąd się jej to wzięło, naprawdę przepraszam, pewnie czujesz się głupio, nie chciałam i w ogóle - zaczęła go przepraszać przy peggy. jeszcze gorzej się zakopując we wstydzie.

pytania patricka oczywiście oburzyły peggy!
- to nie są cywilizowane tematy do rozmowy podczas pierwszego spotkania. - odparła. jeszcze bardziej się zdenerwowała kiedy elle zaczęła przepraszać patricka. w jej mniemaniu nie wprowadziła nikogo w dyskomfort, a patrick wręcz przeciwnie, no i zrobił to specjalnie. jeśli ktoś kogoś powinien tu przepraszać, to patrick peggy. no i jeszcze elle z tymi niewinnymi tekstami "nie wiem skąd się jej to wzięło", podczas gdy peggy była przekonana, że działa zgodnie z prośbą elle. ech! wbiła wzrok w siostrę. - nie lubię go. - wskazała na patricka, nie patrząc na niego i w ogóle nie przejmując się tym, że mówi o nim w jego obecności. elle chciała, żeby peggy go sprawdziła? no to proszę bardzo. - z twoich chłopaków już wolę marty'ego. - dodała. wow, patrick musiał jej się bardzo nie spodobać, skoro nawet marty lepszy xd marty przynajmniej był nieświadomym idiotą, a patrick zachował się teraz po prostu perfidnie. tak czy inaczej elle miala po prostu beznadziejny gust do facetów. - miło było poznać - rzuciła w stronę patricka bez żadnych uczuć i poszła do swojego pokoju, bo nie chciała spędzać czasu w ich towarzystwie, poza tym musiała spisać cały raport, który jutro odczyta elle wraz z argumentami czemu patrick nie jest dobrym kandydatem na chłopaka.

no jasne, że oburzyły i patrick zrobił to specjalnie. był wredny, to było w jego dna.
- nie masz dyplomu mistrza konwersacji, więc nie możesz określać czym są cywilizowane tematy do rozmów - zarzucił jej.
patrick również nie miał w planie jej przepraszać, także mieli impas. a jeśli peggy faktycznie wolała już marty'ego to znaczy że ciężko będzie tej dwójce osiągnąć konsensus - vice versa - mruknął na jej słowa o "nielubieniu" i zaczął się zbierać. narzucił na siebie kurtkę i włożył sobie od razu fajkę do buzi, ale jeszcze nie zapalał, to byłaby faktycznie chamówa xd - to była czysta przyjemność - rzucił peggy kiedy szła do swojego pokoju, a potem spojrzał roczarowany na elle - nie rób tego już nigdy, myślałem że stać cię na więcej - powiedział na odchodne i wyszedł, ups?

wkurzyła się - dosyć peggy! nie masz prawa tak do nikogo mówić! wyprowadzam się, mam cię dość i twojej pieprzonej kontroli! - aż walnęła dłonią w stół. jak sobie peggy już poszła myślała, że porozmawia na spokojnie z patrickiem. - patrick? jezu patrick nie wy... - ale było za późno bo wyszedł. została sam na sam ze swoimi uczuciami, to najpierw rzuciła kieliszkiem o podłogę, wykrzyczała się, poszła do siebie i rycząc spakowała wszystkie swoje ciuchy, wyniosła się od siostry raz na zawsze. czas na własne mieszkanie!

danielle wpadła do peggy żeby pomóc jej w pakowaniu jakiś ulotek. nie omieszkała przynieść jednak jakiegoś dobrego wina, które teraz piły. było na pewno lepsze niż to, którym wczoraj poczęstował ją marty - przypomnisz mi jeszcze raz po co te ulotki? - dopytała pakując kolejny karton.

sama se wymyślaj po co te ulotki xd każesz mi myśleć.
- organizujemy zbiórkę ubrań i innych potrzebnych rzeczy dla biednych. masz wszystko opisane na ulotce. - odparła biorąc duży łyk wina (i pijąc wino w tempie dwa razy szybszym niż danielle). - liczę na to, że przejrzysz swoją szafę i coś przyniesiesz. - oznajmiła tonem nieznoszącym sprzeciwu.

he he, dobrze ci dziś idzie wymyślanie.
- no tak - chwyciła ulotke do ręki i przeczytała jeszcze raz. niezbyt się udzielała w samorządzie, ale chętnie pomaga peggy - na pewno znajdzie się cos zbędnego czego nie noszę - przyznała słysząc ton przyjaciółki. patrzyła że zdziwieniem jak peggy opróżnia kolejny kieliszek - ee, jeśli chcesz to mogę kupić jeszcze jedno - zaproponowała.

może wyczerpałam już pomysły na dziś?
- świetnie, dzięki, że coś przyniesiesz, no i że mi pomagasz. - skinęła głową, ale była jakaś nieobecna i próbowała wciskać ulotki do przepełnionego kartonu, w którym już nie było miejsca i dopiero po chwili się skumała, że coś jest nie tak i zaczęła porządkować jego zawartość. - nie ma potrzeby, mam jeszcze z trzy w barku. - odparła. na pewno w mieszkaniu został alkohol po siostrze chlejusce. poza tym co jak co, ale wino w mieszkaniu peggy było. - chcesz kolejne? - myślała, że to danielle ma taką potrzebę.

jednak nie xd
- nie ma sprawy - poklepała ją po ramieniu i dopiła kieliszek. chciała sobie dolać, ale butelka którą przyniosła już była pusta. zaraz jednak złapała się na tym, że peggy zachowuje się nienaturalnie, a mianowicie że dziś jest kiepsko zorganizowana - to raczej nie ja chce, a ty chcesz - przechyliła butelkę dziubkiem do dołu w geście pokazania pustej butelki.

- aż tak widać? - wyprostowała się i przygładziła bluzkę, bo poczuła, że sprawia złe wrażenie i że danielle zacznie ją oceniać. musiała się doprowadzić do porządku. spojrzała jednak na dani, która była jej przyjaciółką, więc z definicji nie powinna jej oceniać. - zrobiłam wczoraj coś strasznie głupiego! - ukryła twarz w dłoniach, żeby schować się przed spojrzeniem przyjaciółki.

- tak - powiedziała zgodnie z prawdą nie ukrywając niczego przed peggy. zresztą co miałaby ukrywać skoro były przyjaciółkami? danielle też chciałaby żeby peggy zderzała ją z nawet najbardziej brutalną prawdą. i pewnie nie raz bezlitośnie to robiła xd - głupiego? och, pewnie brałaś udział w tym łowieniu jabłek, to faktycznie było głupie - przytaknęła.

- więc widziałaś mnie na tej imprezie? - od razu włączyła jej się lampka ostrzegawcza i popatrzyła na danielle niczym policjant wczoraj na peggy podczas aresztowania. bo prawda była taka, że przez "zrobiłam wczoraj coś głupiego" peggy chciała po prostu powiedzieć, że poszła na tę imprezę. i tyle. koniec. to było wystarczająco głupie. a cała reszta była tylko następstwem tego błędu. - aresztowali mnie. - dodała i wstała, żeby przejść do barku i przynieść im nowe wino.

- no jasne, ze widziałam - przyznała się od razu patrząc na psiapsie. nie czuła się jak na przesłuchaniu jednak - stałaś i rozmawiałaś z tym kolegą andersona, jak mu tam.... - zaczeła się zastanawiać. nie odróżniała ich za bardzo bo dla niej wszyscy byli głupkami - wysoki, dużo je, gra w drużynie piłkarskiej na uczelni - opisywała - wygląda jakby nie ogarniał i był troche głupi - wspaniale opisywała marty'ego - jak mu tam... - zaczeła pstrykać - martin? matthew? - zgadywała patrząc na peggy aż ją oświeci. zaraz jednak spojrzała na nią współczująco - ale nie grozi wam nic strasznego? - wiedziała jak psiapsia dba o reputacje.

zrobiło jej się słabo jak danielle zaczęła baaardzo dużo mówić o marty'm i przypominać mu wszystkie jego cechy. zapomniała tylko wspomnieć o tym, że najwyraźniej był wczoraj totalnie nawalony (jak odkryła kiedy byli w celi) i dlatego próbował ją całować.
- dobra, wiemyokogochodzi! - wykrzyknęła prawie, żeby przyjaciółka przestała o nim gadać. przyniosła kolejne wino i od razu je otworzyła i rozlała do kieliszków. - nie, mój tata się tym zajął. ale będę to już miała na zawsze w kartotece. i nie widziałaś jaki był zawiedziony jak dzisiaj przyjechał..... - westchnęła ciężko, bo wyobrażasz sobie minę daniela jak jego córka została aresztowana?!?!?! tym bardziej jego ulubienica, która zawsze była grzeczna i porządna. cóż, peggy znów musiała się napić.

zapomniała dodać najważniejszej cechy marty'ego że dobrze całował i to się podobało pannie niedotykalskiej xd
- okej, okej - trochę się speszyła kiedy peggy tak zareagowała na opowieść o jednym z kolegów andersona. nie skleiła niestety faktów. jeszcze nie xd - ale nie wpłynie to na to co robisz na uczelnie? - dopytywała zaangażowana bo wiedziała ile to znaczy dla peggy - ojej, na pewno mu przejdzie, kupisz mu ładny krawat na urodziny i będzie dobrze - zaproponowała rozwiązanie popijając winko skoro się pojawiło.

wypierała to z pamięci. była na siebie wściekła, że uległa i przez tę krótką chwilę oddała jego pocałunek, tym bardziej jak zobaczyła potem w celi w jakim był stanie. zrobiła z siebie idiotkę i bała się, że ktoś to widział. co prawda jej chłopak był w odległym oxfordzie, ale nigdy nie wiadomo! poza tym peggy zastanawiała się czy i jak mu o tym powiedzieć.
- na uczelni nie, ale mam nadzieję, że żaden przyszły pracodawca nigdy tego nie odkryje. - będzie musiała porozmawiać z tatusiem jak już się odobrazi, żeby pociągnął za sznurki i ukrył jej błędy przeszłości. - to dopiero za rok w marcu. - tak, sprawdziłam. peggy nie przewidziała, że powinna wpadać w kłopoty przed urodzinami taty, a nie po. - czyli tobie udało się uciec przed policją? - zaczęła dopytywać.

niby wypierała pocałunek, ale myślała o nim he he. a jednak! na woof było wszystko już napisane, także mogła przestać się łudzić, że nikt o tym nie wie xd
- to może jednak kup mu prezent bez okazji - znalazła zaraz rozwiązanie bo faktycznie czekanie do marca mogło nie pomóc w załagodzeniu sytuacji - udało mi się - pokiwała głową - pomógł mi kolega brata - bo zwiewała z liamem. pogadały jeszcze trochę, wypiły to drugie wino, zapakowały wszystkie ulotki i dani uciekła do domu!

marty zgodnie z tym co powiedział przybył tutaj z szczeniakiem rasy akita oraz cała psia wyprawka. pukał do drzwi i uwaga nie był ani pod wpływem zioła, ani alkoholu. wow!

peggy nie spodziewała się gości ani tym bardziej marty'ego. akurat czytała książkę i jej spokój został zaburzony gdy usłyszała pukanie do drzwi. jej pierwsza myśl była taka, że mogła to być elle, więc pospiesznie podążyła do drzwi... no ale okazało się, że był tam ktoś zupełnie inny.
- marty? co ty tu robisz? - przyglądała się od razu szczeniakowi, bo widok chłopaka pod jej drzwiami w dodatku z psem był po prostu niecodzienny.

jak zawsze zakłócił jej spokój xd mógł się chociaż zapowiedzieć, ale nie uporczywie chciał jej zrobić niespodziankę.
- czesc - w przeciwieństwie do niej był kulturalny i się przywitał - mam coś dla ciebie - powiedział tajemniczo a następnie wyciągnął w jej stronę dłoń w której był uchwyt smyczy. piesek na pewno był kochany i zaraz skakał obok niej wyczuwając że to jego nowa pani.

peggy nie lubiła niespodzianek. ani zakłócania jej spokoju. tyle że już dawno byli za etapem, w którym marty zakłócił jej ogólny życiowy spokój.
ona chyba nigdy się nie witała z nim xd już kiedyś coś takiego było, kojarzę.
- nie rozumiem. - spojrzała na psa, który teraz wokół niej skakał. nawet nie drgnęła i nie zaczęła się z nim witać. nie była jedną z tych osób, które dostają świra na widok szczeniaków. poza tym wolała koty. - mam ci przechować twojego psa? - zgadywała.

już powinna przywyknąć do tego że zakłócał jej spokój. że też się jeszcze zdziwiła.....
- nie, nie, nie - zaśmiał się bo jak mogła od razu się nie domyślić - to nie jest mój pies - pokręciło głowa i przestąpił z nogi na nogę - tylko twój - piesek już merdal ogonem przy peggy - zobacz, już cię lubi - ucieszył się.

- co? - wbiła w niego wzrok. chwilowo nic nie mówiła, bo marty doprawdy zapierał jej dech w piersiach xd i po prostu nie wiedziała jak zareagować. - ja nie chcę psa. nigdy nie prosiłam o psa. poza tym, mam kota. co mam niby zrobić z psem? - machnęła ręką na szczeniaka. jej wypowiedź była metaforą ich relacji, marty był psem, a adam kotem.