food truck

zamawialy sobie cos do jedzenia od razu jak tu przybyly bo annie byla wiecznie glodna.

zamawiały trzy porcje tak jakby zamawiały jeszcze dla kogoś, ale tak naprawdę annie chciała pomieszać słodkie i słone smaki, więc musiała zamówić dwie porcje.
- wybacz, ale jak już odbierzesz swoje wyróżnienie to wracam do domu, nie mam dzisiaj siły na siedzenie tutaj. - rozglądała się naokoło. sama nie była studentką ani absolwentką i mało ją interesowały uniwersyteckie występy.

ruby patrzyla troche niespokojnie gdy annie robila takie eksperymenty. wygladalo to bardzo dziwnie i nie apetycznie. i na pewno nie pomagalo w ukrywaniu ciazy. - rozumiem. nie bede cie do niczego zmuszac - pokiwala glowa. dobrze, ze miala jeszcze dani. inaczej tez by sie stad zmyla.

ruby była jedyną osobą, przy której annie nie krępowała się zamawiać takich rzeczy i ujawniać, że jest w błogosławionym stanie. inni studenci mogliby pomyśleć, że po prostu jest zjarana czy coś xd
- dzięki. tylko ty mnie rozumiesz. - westchnęła. - chociaż nie mówiłam ci, ale... chyba jedna osoba domyśliła się, że jestem w ciąży. - dodała zniżonym tonem. "chyba" to mało powiedziane, a "jedna osoba" to nikt inny jak ojciec dziecka. annie nie miała pojęcia, że ruby już dawno to wszystko wie xd

to prawda. ruby zapominala ze wiekszosc ludzi nie ogarniala co sie dzieje w ich zyciu a tym bardziej w czyims. za bardzo sie przejmowa. szczegolnie bo jej rozmowie z frankiem i po tym jak sie przyznal ze to on jest ojcem dzieciaka w brzuchu annie. - kto? - nie przyzna sie jej przeciez ze sama to wygadala xd

odebrały swoje zamówienie i przeszły usiąść na murek gdzie annie rozwinęła burrito i zaczęła do niego wsadzać churrosy. smacznego hehe. w tym czasie miała chwilę, żeby przemyśleć ile może powiedzieć ruby.
- mój udawany brat. - skrzywiła się. - to znacznie komplikuje sprawy. - przyznała. - nie powiedziałam jeszcze reszcie rodziny. - odchrząknęła. nadal nie wiedziała czy chce komukolwiek coś zdradzać i zatrzymywać dziecko, a fakt, że francois wiedział jeszcze bardziej utrudniał jej jakiekolwiek decyzje.

rozlozyla serwetki na murku, po czym sie na nich usiadla. nie mogla sobie pobrudzic nowej sukienki! to dopiero bylby przypal. spojrzala na eksperymenty annie z lekkim obrzydzeniem. troche juz sie jej odechcialo jesc. - smakuje ci to? - jej frytki wygladaly zdecydowanie bardziej apetycznie. - kiedy chcesz im powiedziec? chyba sie nie wygada przed toba? - zapytala. tym razem bardziej uwazala na swoje slowa by przypadkiem ponownie nie powiedziec czegos na swoja niekorzysc.

ruby przejmowała się, że pobrudzi sukienkę, a annie zajadała się burrito z churrosami xd annie w aktualnym stanie było wszystko jedno co ludzie o niej pomyślą. zwykle też przejmowała się opiniami innych!
- tak, wiem, że to wygląda okropnie, ale smakuje naprawdę dobrze, chcesz spróbować? - podsunęła jej słodkie burrito pod nos, nieświadoma tego, że tylko ona uważa to za apetyczne. - mam nadzieję, że nie. nie chcę im nic mówić zanim nie podejmę decyzji co dalej. gdybym je usunęła to nie musiałabym absolutnie nic im mówić kiedykolwiek. - westchnęła. - ale z drugiej strony... - zawiesiła się. zaczynała się oswajać z myślą, że może jednak chciałaby mieć dziecko. przynajmniej miałaby jakiś cel w życiu xd zupełnie jak madeline dwadzieścia lat temu.

- nie dzieki, nie chce ci wyjadac twojego jedzenia wiec jednak zostane przy swoim - powiedziala z rozbawieniem i odsunela sie od niej. zapach burrito pomieszany ze slodkim zapache churros sprawilo, ze troche sie jej cofnelo. jej matka co chwile byla w ciazy, ale nigdy nie zajadala sie takimi ekstremalnymi polaczeniami. - chcesz je zatrzymac? - zapytala wyraznie zaskoczona jej rozkminami. gdy sie dowiedziala kto jest ojcem od razu pomyslala, ze annie nie bedzie chciala tego dziecka.

- okej, jak chcesz. - wzruszyła ramionami, bo skoro ruby nie chciała próbować to jej strata. wgryzła się w swoje burrito zadowolona. westchnęła na jej pytanie. - nie wiem... - wbiła wzrok w swoje buty. - nie jestem jakąś durną piętnastolatką, która zaliczyła wpadkę w liceum. może jakoś dałabym radę? - podniosła wzrok na ruby, licząc na mądrości z jej strony. co do ojca to... annie wolała udawać, że jest nim ktoś inny. gorzej jak urodzi się maluch jeden do jednego podobny do francoisa xd

wepchnela sobie do buzi kilka frytek na raz by sie zapchac i miec czas pomyslec nad swoja odpowiedzia. - jestem pewna, ze bys sobie poradzila. no i masz jeszcze nas do pomocy, na pewno nie zostalabys z tym wszystkim sama - usmiechnela sie lekko. - ale dziecko to powazna sprawa. musisz sie dobrze zastanowic nad tym czy jestes w stanie dla niego poswiecic swoje dotychczasowe zycie - westchnela.

- ale czym jest moje dotychczasowe życie? biegam między trzema różnymi robotami, które do niczego nie prowadzą, moje piosenki na youtube mają po sto wyświetleń, z czego większość to replay mojej mamy. nie sądzę, abym wiele więcej miała do osiągnięcia w życiu, ruby. - westchnęła. nie była tak ambitna jak przyjaciółka, a może po prostu nie była tak zdolna jak ona. - moja mama urodziła mnie w liceum i do tej pory powtarza, że to było najlepsze co jej się przytrafiło. - dodała. maddie pewnie tak mówiła, bo dzięki strojeniu annie sama rozkręciła karierę projektantki xd annie może też dzięki dzieciakowi wkręci się w branżę piosenek dla dzieci xd

westchnela slyszac slowa annie. nie lubila klamac wiec nie miala zamiaru jej wmawiac, ze jest inaczej niz mysli. pewnie powinna ja pocieszyc, ale wedlug niej zadaniem przyjaciol bylo bycie ze soba szczerym. a annie rzeczywiscie niezbyt sobie radzila. - skoro czujesz, ze dziecko to jest to czego potrzebujesz to powinnas je zatrzymac - miala do niej duzo pytan, ale jednoczenie nie chciala wyciagac z niej informacji o franku. moze annie i nari sie w koncu dogadaja xd bedzie jej dawala rady jak polaczyc kariere z dzieciakiem.

annie i nari raczej by między sobą jeszcze więcej rywalizowały o to, która lepiej sobie radzi z łączeniem kariery z dzieckiem albo które dziecko jest bardziej urocze/zdolne.
- ale to wciąż coś czego nie planowałam. - rozważała drugi scenariusz. - tak naprawdę będę z tym sama i nie wiem czy to jest coś na co jestem gotowa w tej chwili. - odparła. niby miała wsparcie w przyjaciołach czy rodzinie, ale jednak ostatnio jej rodzina była w rozsypce plus wiadomo kto był ojcem dziecka, więc wcale nie mogła brać za pewnik tego, że będzie miała wsparcie.

hahah przestalyby sie przejmowac swoimi karierami i zaczely by wysylac dzieciaki na lekcje spiewu by z nich zrobic gwiazdy. nari miala zdecydowana przewage. annie mogla isc w slady mamy i sie wczesniej postarac.
- nie chce cie straszyc, ale chyba nie masz juz za duzo czasu by sie nad tym zastanawiac - zauwazyla. ostatnio googlowala wszystko na temat ciazy i aborcji by byc w pelnie przygotowana na kazdy scenariusz. - a co z ojcem? - zapytala troche niesmialo. ostatnio uciekla gdy o tym wspomniala i nie chciala jej denerwowac.

annie przemieniłaby się w swoją matkę, która też od małego próbowała z niej zrobić gwiazdę / księżniczkę. madeline się nie udało, ale może annie by miała więcej szczęścia.
- wiem, ale to nie jest taka prosta decyzja - pomasowała się po skroni, bo była zmęczona od samego myślenia o tym. też dużo o tym czytała i rozważała różne scenariusze. czasoprzestrzeń i tak będzie zagięta i dostosowana do tego, żeby annie miała czas podjąć wszystkie decyzje w swoim tempie xd po pytaniu o ojca wgryzła się w swoje burrito. - możemy równie dobrze udawać, że ojca nie ma. - mruknęła, nie chcąc się tłumaczyć.

maddie miala juz doswiadczenie co na pewno byloby korzystne dla annie. laczac wspolnie sily na pewno ten dzieciak doszedlby dalej niz annie. mogly obydwie zyc przez malucha.
- domyslam sie - usmiechnela sie lekko. w st albans czas mija inaczej niz gdziekolwiek indziej xd - i tak nie jest potrzebny, razem sobie doskonale poradzimy - chciala ja jakos pocieszyc. kto potrzebowal ojca kiedy ma sie takie super rozrywkowe ciotki xd - kiedy powiesz dani? - zapytala bo ciezko bylo jej ukrywac to co wiedziala i chciala sie komus zwierzyc, ale nie chciala znowu rozgadac o ciazy kolejnej osobie.

tak, może w końcu dziecko z kolejnego pokolenia spełni wszystkie pokładane w nim oczekiwania xd
- dzięki ruby, kochana jesteś. - cieszyła się, że powiedziała jej i że mogła się jej wygadać i liczyć na wsparcie. tak naprawdę ruby była najgorszą powierniczką skoro wszystko wygadała francoisowi, a w dodatku nie przyznała się annie, że ten powiedział jej o ich schadzce. - jak powiem mojej mamie. - postanowiła. musiała jednak przegadać wszystko z mamusią, która doradzi jej co zrobić dalej i może nie wyrzuci jej z domu (bo też nie będzie wiedziała kim jest ojciec). dojadły i poszły do auli gdzie ruby miala odebrać wyróznienie za wyniki w nauce i potem zgodnie z zapowiedzią annie poszła do domu, tym bardziej, że zrobiło jej sie niedobrze po jedzeniu. next!