piekarnia

- a o co? o dyskutowanie z innymi o naszych sprawach? tym bardziej nie chcę, żebyś to omawiał z moimi przyjaciółmi - mógł to omawiać z terapeutą tak jak nate xd przynajmniej to nie wychodziło poza cztery ściany gabinetu. tekst patricka faktycznie pogorszył całą sytuację. - powiedziałeś, że zaczekasz na mnie i że dostosujesz tempo, a teraz okazuje się, że przez ten cały czas tylko czekasz aż znowu cię zostawię? świetnie. dzięki za wiarę we mnie i w nas - prychnął wkurzony i akurat zadzwonił jego telefon, który trzymał w ręce, bo chciał zapłacić telefonem za ten tort, taki nowoczesny chłopak. - to leila - poinformował patricka i oddalił się trzy kroki, żeby z nią porozmawiać. myslał, że leila dzwoni zażyczyć sobie jeszcze dodatkowe ciastka, ale niestety tak nie było! - musimy jak najszybciej do niej iść - doskoczył do patricka, odciągając go od kasy nie zwracając nawet uwagi czy dostał ten tort czy nie. nerwowy glos leili mu się udzielił.

- chodzi o szukanie kompromisu, a nie winnych - nate się zdenerwował, a patrick dalej mówił do niego tym dojrzałym, spokojnym tonem co każdego w tej sytuacji mogło wyprowadzić z równowagi - nie to powiedziałem - poprawił go - powiedziałem, że boje się, że przez to że nic mi nie mówisz wszystkie negatywne uczucia kotłują się w tobie i to może prowadzić do tego, że mnie zostawisz - bo nate jak zawsze przekręcał! - mhm - skinał głową kiedy powiadomił go kto dzwoni. sam miał zapłacić już za tort, ale wtedy nejt go odciągnął - chodźmy - nie protestował widząc jego zdenerwowanie i zmartwienie. zapomnieli o torcie z tego wszystkiego i poszli ratować leilę!

byli w drodze na domowke, ale dani poprosila marcusa zeby odebral dla niej z piekarni jakies pieczywo wiec musieli zrobic detour. nie byl zadowolony, ale nie mial wyjscia xd

haha marcus dobry brat.
- nie mogła tego zrobić sama? - marudził. on nigdy nie robił tego o co siostry go prosiły - pospiesz się - mruknął i już odpalał papieroska przed wejściem bez planów wchodzenia do środka.

moglo byc gorzej i mogl byc bratem annie wiec docenial dani ostatnio bardziej xd
- ty nigdy nie robisz niczego milego dla siostry? - zapytal poirytowany jego czepianiem sie. tak jakby on kiedykolwiek robil cos milego dla kogos innego xd - jezeli tego nie zrobie dani urwie mi glowe - musial to dodac zeby philip nie pomyslal, ze teraz jej slugusem siostry. - nie ide sam - zatrzymal sie w wejsciu i czekal az lore dojdzie.

hahaha, zacznie doceniać i opiekować się dani, nieświadomy tego, że faktycznie na to aktualnie zasługiwała xd
- po co mam być miły dla kogoś tylko dlatego, że dzielimy wspólne geny? - od razu jego myśli powędrowały w stronę perry'ego, z którym ostatnio zaskakująco znalazł wspólny język. - boisz się własnej siostry, dałeś sobie wejść na głowę. musisz pokazać kto jest samcem alfa - nabijał się z niego. nie ruszył się i dalej palił. - a co, nie umiesz sam kupić chleba? - całkiem możliwe, że tak było xd

haha ups xd nie wiedzial nic o przebiegu ciazy lub jej symptomach wiec nie bylo szans na to by sie domyslil prawdy xd
- bo tak to podobno dziala - wzruszyl ramionami. mial lepsza relacje z rodzenstwem niz philip wiec nie przeszkadzalo mu bycie milym od czasu do czasu xd - to ona jest samcem alfa - mruknal pod nosem. sam do siebie bo nie chcial zeby philip jeszcze bardziej sie z niego nasmiewal. - kolejka jest dluga, sam sie bede nudzil - machnal w strone kolejki.

zamiast tego przejmował się w imieniu nico xd
- kto ustala takie zasady? - pozostawał niewzruszony. tak naprawdę philip poszedłby w ogień za siostrami, ale nie przyznawał się do tego głośno. ani im xd nie dosłyszał co marcus burknął pod nosem, a szkoda, bo by się mógł z niego pośmiać. wywrócił oczami na marudzenie marcusa i zgasił papierosa. - następnym razem jak będziesz chciał stać w kolejce zamiast iść na imprezę to zabierz perry'ego - wytknął mu ich znajomość.

ktos musial xd
wiadomo, philip slodziak xd - ktos na pewno - nie potrafil odpowiedziec na jego pytanie. - bo co? co ci powiedzial? - na samo wspomnienie perryego przybral obronna postawe. nikomu nie zdradzil tego co sie ostatnio stalo pomiedzy nimi i przestraszyl sie co on mogl mu nagadac. przez to, ze wolal to wymazac z pamieci nie przygotowal zadnych argumentow na obrone.

wiadomo, słodziak taki jak marcus xd
- pieprzyć zasady - podsumował. buntownik xd zdziwił się kiedy marcus tak zareagował na wspomnienie o perry'm - co miał mi mówić, ty go znasz lepiej ode mnie - wzruszył ramionami, bo nie chciał się przyznawać do tego co tak naprawdę łączy go z kolegą marcusa. sytuacja była dziwna. a przez to co perry robił z marcusem jeszcze dziwniejsza... no ale o tym nie wiedział.

wiekszy xd
- nie znam go lepiej, poznalismy sie przez przypadek i to tyle - zaczal sie podejrzanie tlumaczyc. odwrocil wzrok zeby philip nie skapnal sie, ze klamie. niecierpliwie wygladal zza kolejki zeby zobaczyc jak dlugo jeszcze beda musieli tu stac.

hehehe to wciąż wina tego uśmiechu.
- ostatnio wyglądaliście na spoufalonych - zaśmiał się pod nosem. wyłapał to ze swoich własnych powodów i wcale nie postrzegał tego jako relację z podtekstem, tylko też nie podobało mu się, że brat trzyma z jego kolegami. nie chciał się dzielić ojcem i kolegami.

haha tak.
- wydawalo ci sie - mruknal. odebrali care package dla dani, ale zamiast ja od razu zaniesc poszli na impreze i marcus ja zgubil. przynajmniej sie staral xd

poczul, ze chce zrobic dzis cos szalonego wiec przyszedl kupic chleb xd
wstrzymywal kolejke bo zadawal pani sprzedawczyni pelno bezsensownych pytan typu z jakiego pola i kto zbieral mak.

widzę że arthur ogarnięty na poziomie giovanny.
mateo wysłał ją po bułki i miała również zapisanych milion pytań dotyczących pieczywa. szczególnie czy było dietetyczne i z odpowiedniej mąki. weszła i widząc że arthur wstrzymuje kolejkę postanowiła się dołączyć - proszę sprawdzic jeszcze to - położyła karteczke przed zniecierpliwiona panią i uśmiechnęła się do księcia.

ups.
nie podobalo mu sie kiedy ktos sie zaczal wtracac, ale zmienil zdanie gdy zobaczyl kto. gia sie za ladnie usmiechala! odwzajemnij usmiech, po czym zerknal na jej kartke. - tez chce to wiedziec - przylaczyl sie do jej pytan I wymagan.

arthur ewidentnie wolał brunetki od blondynek. nie licząc lucka xd
- możemy połączyć siły w tej walce - zasugerowała opierając się tyłkiem o ladę i patrząc na arthura - co ty na to? - blokowali dostęp biednej klasie średniej chcącej kupić najtańsze pieczywo xd

lucek to jednyna blondynka, ktora potrzebowal w zyciu xd
- zgadzam sie - oznajmil. Arthur pewnie tak naprawde nawet nie potrzebowal niczego. zaraz zamkna piekarnie I przez nich ludzie beda musieli zadowolic sie gumowym chlebem tostowym z supermarketu xd

hahahahah to prawda.
fuj, gumowy chleb.
jakiś pan z kolejki zaczął krzyczeć na nich więc gia zaczęła mu odpowiadać brzydko po włosku, a potem wróciła do arthura i pani która szukała segregatora ze składem chleba - gdzie się podziali dżentelmeni skoro takie chamki stoją w kolejce - wskazała na gościa który się pultał. dla niej zawsze wszyscy byli myli bo inaczej mieliby przejebane u jej ojca xd

haha sourdough to luksysy.
przygladal jej sie zafascynowany kiedy mowila w swoim jezyku I zasmial sie. rozumial co mowi bo wloski to byl jeden z jezykow, ktorych sie uczyl. - tu jestem - z rozbawieniem rozlozyl rece. moze mial troche niepoukladane w glowie, ale byl wychowywany zgodnie z zasadami.

weź xd
właśnie tak kojarzyłam, że był poliglotą. mogą w takim razie doskonale porozumiewać się w jej rodzimym języku. urocze! - chyba jesteś jedynym - poklepała go po dłoni rzucając te niewinnie brzmiące komplementy. już dawno zapomniała po co tu przyszła skoro znalazła prawdziwego dżentelmena.

tutaj tak xd
nikt nie chcial z nim spedzac czasu I wyszlo to na jego korzysc xd uroczo! nie powinna tak do niego mowic bo juz odczytywal jej zachowanie niekoniecznie w sposob, w jaki chciala byc odebrana. - tutaj na pewno - spojrzal w strone niezadowolonego kolesia.

wyszło na jego korzyść. był świrem poliglota xd
nie wiedziała że w sumie szukał potencjalnej żony, która nie była luckiem. normalnie flirtowała sobie niewinnie z kolesiami nie myśląc o konsekwencjach! w sumie we włoszech czekał na nią potencjalny mąż xd - szczęście w nieszczęściu - przyznała, a potem zawiesiła wzrok na wielkiej eklerce którą mieli w lodówce. mateo głodował, a ona myslała o słodyczach.

utalentowany dziwak xd
Arthur ogolnie nie byl dobry w rozumieniu interakcji, tym bardziej teraz kiedy George nalozyl na niego taka presje. powinien odwolac to skoro sam nie potrafil znalezc godnej kandydatki xd - w nieszczesciu? - spojrzal w ta sama strone zastanawiajac sie co mogla miec na mysli. - chce dwa - rozkazal pani I wskazal slodzycze.

najlepsze określenie xd
nieważne czy george'owi wychodziło, wazne że jego rodzeństwo miało chodzić jak w zegarku, sorry!
- to takie powiedzenie - wyjaśniła lakonicznie myśląc, że anglicy nie mieli takich trudnych powiedzonek bo byli nieskomplikowanym narodem. nie to co włosi hahahah - popieram - uśmiechnęła się bo uznała, że jeden z nich jest dla niej. i tak się skończyło, że zjedli razem eklerki gadając po włosku, a potem wróciła do mateo bez bułek. ups!