picadilly circus

First topic message reminder :

no dobra! miał ją zabrać do londynu to pewnie zabrał. byli już na kolacji, albo mieli dopiero na nią iść. bo to w sumie taka godzina, że obojętnie. w każdym bądź razie szli właśnie tędy. jako, że była taka a nie inna pora, to wcale nie było tu miliarda turystów, którzy robiliby sobie głupie zdjęcia. było dosyć zimno i dżdżysto, więc lenny trzymał nad nimi jakiś ogromny parasol. - u was w ameryce nie ma takiej uroczej architektury, lenny. - powiedziała z delikatnym uśmiechem. sama uwielbiała europę własnie za to całe dziedzictwo. w ameryce górowały wieżowce i drapacze chmur. a tu? stało mnóstwo kochanych kamieniczek. sama chciałaby w takiej zamieszkać w paryżu, kiedy już pójdzie na te studia.

No tak, męska logika! Jeśli dziewczyna jest ładna, to trzeba być miłym. xd - Ale wiesz, na fortepianie to raczej jakiejś klasyczne, spokojniejsze kawałki, aniżeli na gitarze. - Ona uwielbiała dźwięk fortepianu i muzykę klasyczną. Mogłaby tego godzinami słuchać! - Wiem. - Wzruszyła ramionami. - Ale miała już dość mojego pokoju i światła padającego z lampki na biurku. - Wyjaśniła. Musiała po prostu zmienić otoczenie.

Zawsze trzeba być miłym, ale czasami miłym wyjątkowo! Zaśmiał się trochę - i taka zmiana otoczenia na gwarne miasto pomaga Ci w skupieniu na nauce? - zapytał bez ironii czy coś. Tak po prostu. - muszę wypić kawę. Bo umrę - pożalił się Jej i wstał. - lepiej uczy się w jakimś parku, czy coś - jeszcze Jej doradził! I w sumie nie odszedł, tylko tak nad Nią stał.

- Tylko próbowałam znaleźć jakieś inne miejsce na naukę, szczególnie że z dnia na dzień robi się coraz przyjemniej na dworze. - Zarumieniła się, bo rzeczywiście jej nauka w miejscu publicznym była głupim pomysłem! Wyszła na idiotkę, przez co bardzo się zawstydziła. - Chyba zrezygnuje z dzisiejszej nauki. - Skrzywiła się nieco. - I tak już wybiłam się z rytmu. - Zadarła głowę i zerknęła na niego.

Uśmiechnął się gdy tak się zarumieniła. - skoro olewasz na dziś naukę, to chodź ze mną- wyciągnął ku Niej rękę by pomóc Jej wstać. - możemy pójść na herbatę, albo pójść na spacer, skoro tak bardzo chcesz być na powietrzu.

W końcu jestem. Kazali mi gotować obiad!
Więc chwyciła jego rękę i wstała, jednocześnie zarzucając sobie torebkę na ramię. - Wypiłam już kawę. - Wskazała na pusty kubek po zbożowej kawie, który nie dawno skończyła pić. - Więc raczej nie zmieszczę nic więcej. - Bo inaczej posikałaby się przy nim, a tego nie chciała. xd - Możemy iść na spacer, ale wcześniej kup sobie tą kawę, której tak bardzo potrzebujesz. - Wzruszyła ramionami. Pamiętała, że marudził jej na temat kawy.

baśka teraz cały czas spędzała w londynie, nie chcąc się w małym st. albans napotykać cały czas na alberta albo clementine, co było przecież nieuniknione. a tutaj całe dnie spędzała przynajmniej na planie filmowym i mogła czymś zająć myśli. umówiły się z jade, żeby jakoś się spotkać, ale panna gilbert wcale nie zamierzała jechać w tym celu do st. albans, zresztą leciała teraz prosto z planu, spóźniona, z rozwianymi włosami, ale i tak wyglądając jak zwykle olśniewająco. podeszła pod fontannę i zaczęła się rozglądać za jade. miała nadzieję, że nie zrezygnowała i sobie nie poszła, bo spóźnienie barbry było naprawdę spore.

jade lubiła londyn, więc przyjechanie tutaj nie było dla niej niczym trudnym. zresztą potrzebowała wyrwać się choć na chwilę z st. albans, zmienić otoczenie. nudziło ją już patrzenie na to samo. był weekend, więc miała zamiar to wykorzystać zostając aż na trzy dni. baśka rzeczywiście sporo się spóźniła, ale skoro jade już się pofatygowała, to nie miała zamiaru iść bez spotkania z nią. weszła do jakiejś kawiarni po ciastko, ale rozglądając się w kolejce zauważyła barbrę. wyszła więc i skierowała się w jej stronę. - cześć - powiedziała z uśmiechem.

uśmiechnęła się szeroko na widok jade, bo była jedną z niewielu osób, którym barbra aktualnie mogła zaufać i które wywoływały na jej twarzy uśmiech.
- czeeść, kocie. - powiedziała całkiem radośnie, dając jej buziaka w policzek. - stęskniłam się za tobą! mam na planie charakteryzatorkę, która wygląda jak ty! czasami mam ochotę zacząć jej się zwierzać, ale potem przypominam sobie, że to nie ty. - roześmiała się dźwięcznie.

można powiedzieć, że trochę jej ulżyło, kiedy zobaczyła uśmiechniętą barbrę. dawno się nie widziały i stęskniła się za nią. jest jedną z osób, z którymi spędzała najwięcej czasu, i którą szczerze lubiła. - ja za tobą też, brakuje mi ciebie - przyznała z uśmiechem. - mi zostały do oglądania filmy, ale to i tak nic nie daje, bo nie będę gadać do telewizora - zaśmiała się razem z nią.

- nigdy nie wiadomo, co ci z takiego filmu odpowiem! może akurat by się okazało, że by pasowało. - zaśmiała się, chociaż myślala pewnie, że jade zna na pamięć wszystkie filmy z nią i wszystkie kwestie, które tam wypowiada! na pewno zmuszała ją do oglądania ich milion razy, przy każdym wskazując na mało istotne szczegóły i opowiadając jakieś anegdotki związane ze scenami. dlatego teraz pomyślała, że jade może chciałaby to zobaczyć na własne oczy. - mówiłaś, że zostajesz na dłużej? może będziesz chciała odwiedzić mnie na planie? - wymyśliła. może jade wyrwałaby tam jakiegoś aktora, hrhr. chociaż nie, bo przecież główną rolę odgrywał carter... a on jest nietykalny!

- może. próbowałam kilka razy, ale wyszło zupełnie bez sensu. może następnym razem się uda - powiedziała rozbawiona. pewnie rzeczywiście znała niektóre kwestie na pamięć i potrafiłaby je teraz wyrecytować. uważała barbrę za dobrą aktorkę, ale nudziły już ją te stare filmy, bo ile razy można oglądać jedną rzecz. bardziej ją raczej ciekawiły te anegdoty niż to co działo się na ekranie. - tak? byłoby świetnie - uśmiechnęła się jeszcze szerzej. nigdy nie była na planie filmowym, więc to oczywiste, że chciała tam iść.

- pewnie powiedziałam ci złotą radę, żebyś nigdy więcej nie traktowała dziewczyn jak zabawki czy coś w tym stylu. - dalej się śmiała, nawiązując do jakiegoś tam jej filmu czy tam serialu. i jeżeli nudziły ją stare filmy, to powinna się cieszyć, że baśka niedawno skończyła pracę nad nowym jamesem bondem, a teraz grała w tym filmie z carterem, który miał być wielkim hitem, zresztą już teraz wywoływał wokół siebie skoro szumu, skoro główne role grało w nim byłe małżeństwo. - może załapiesz się na statystkę, a potem już do wielkiej sławy niedaleka droga! - stwierdziła z rozbawieniem i poklepała ją po ramieniu, chociaż oczywiście wcale nie uważała, że od statystki do gwiazdy jest blisko. mimo że jej samej bardzo szybko udało się rozkręcić własną karierę. pewnie nie chciała, żeby inni mieli tyle szczęścia co ona! no i spędziły cały dzień razem, a potem baśka musiała pójść coś tam załatwiać.