sala muzyczna

nie mogl spac wiec wkradl sie tutaj i gral na pianinie experience ludovico einaudiego. tak sie wczul, ze zamknal oczy bo znal to na pamiec.

ciekawe co robiła tu dani xd
pewnie zamartwiała się bo od powrotu gabriel się do niej nie odzywał. z jednej strony nie chciala wyjść na taką która za nim lata, ale z drugiej strony czuła się wykorzystana, ech. dlatego pewnie nie mogła spać i przechadzała się. dziwnym trafem dotarła do uczelni i zauważyła zapalone światło w oknie sali, którą doskonale znała. podeszła i obserwowała chwilę arthura, ale potem zapukała w okno. chciała się tam wkraść też!

poszla na spacer xd
otworzyl oczy i spojrzal w kierunku okna, nie przerywajac gry. chwile mu zajelo zanim ogarnal, ze chce wejsc, ale w koncu poszedl w jej strone i otworzyl okno. nie odezwal sie nawet i powrocil do panina, skupiajac sie na najbardziej dramatycznej czesci.

to było pytanie retoryczne xd
stała tak chwilę marznąc trochę na zewnątrz, a kiedy otworzył weszła do środka i rozejrzała się. nie była to żadna tajna próba zespołu i tak dalej, bo nie było tu nikogo oprócz arthura. nie zniechęciło jej to jednak i nie uciekła. podeszła powoli rozglądając się i bezpardonowo usadziła swój chudy tyłek na siedzisku, na którym spoczywał arthur i grał. było tam miejsce, dla takich dwóch chudych patyczaków. nic nie mówiła tylko patrzyła na jego uderzające w klawisze palce.

hehe xd
nie zwracal na nia uwagi, nawet gdy sie do niego przysiadla. za bardzo wczul sie w melodie i nie mogl sobie pozwolic by sie przez nia pomylic. - co tu robisz? - odwrocil sie w koncu do niej gdy juz skonczyl.

dani rozumiała muzyczny i twórczy szał więc mu nie przeszkadzała. czekała cierpliwie aż dokończy i wtedy dotknęła klawiszy fortepianie wygrywając jakąś prostą melodię, której zapewne nauczył jej dziadek frank - siedzę i słucham - przyznała, bo właśnie przed chwilą to robiła - przeszkadzam? - zapytała unosząc w końcu głowę i patrząc na niego.

nikt bardziej nie rozumial tworczego szalu niz dani xd
spojrzal na jej dlonie, ale zaraz podniosl na nia wzrok. - nie - odpowiedzial, przygladajac sie jej. - umiesz cos jeszcze? - zapytal zaraz. ta prosta melodia go nie zadowalala. polozyl dlonie w powrotem na klawiszach i dolaczyl do niej.

i dziadek frank xd
- to dobrze - odparła dalej powoli grając - bo nie miałam zamiaru stąd iść - lubiła to miejsce, miała z nimi same dobre wspomnienia - może - zaśmiała się krótko i zaraz płynnie przeszła do nokturnu szopena. może i była wiolonczelistką, ale potrafiła grać co nieco na innych instrumentach też! uderzała w klawisze ze skupieniem.

tak xd
usmiechnal sie lekko. gdyby nie podobalo sie mu jej towarzystwo to kazal by swoim gorylom ja stad wyniesc. teraz pewnie czekali za drzwiami bo arthur potrzebowal chwili dla siebie. teraz on uwaznie sie jej przygladal, oceniajac jej zdolnosci. - niezle - przyznal kiedy juz skonczyla.

dani by ich pogryzła jakby ją dotknęli, przecież już wiadomo że była zboczona i niebezpieczna!
skończyła grać i położyła dłonie na kolankach masując je powoli i spojrzała na arthura - dziękuje - czy oni w ogole sie znali? mogli z jakiś zajęć muzycznych, ale raczej niezbyt dobrze skoro był dziwakiem - czesto siedzisz tu noca? - zapytała. może tez powinna sie tak wymykac!

gdyby ich zaczela gryzc to wtedy pewnie arthur by sie nia bardziej zainteresowal. takie pokrecone akcje dostarczaly mu rozrywki.
- czasami - zamrugal. - ta cisza mnie uspokaja - dodal jeszcze. hector juz mu gadal jakies zboczone rzeczy na temat danielle, ale powstrzylam sie przed spogladaniem na jej nogi. pewnie sie znali z widzenia. arthur nie byl zbyt towarzyski raczej.

dani dla wszystkich królewiczów taka interesująca xd
hector pewnie mówił mu same zboczone rzeczy odkąd george zabrał go do klubu ze striptizem xd
- w takim razie przeszkadzam ci swoim gadaniem - zauważyła analizując jego słowa. położyła głowę na jego ramieniu - zagraj coś jeszcze - poprosiła.

ciekawe co takiego w sobie miala xd
na pewno tak bylo. przez te gole laski bardziej zainteresowal sie kobiecym cialem. pewnie przy nastepnym spotkaniu z georgem bedzie chcial by znowu pokazal mu cos ciekawego. pomimo tego, ze ich siostra byla o to zla.
- nie przeszkadza mi to - odpowiedzial, ale zaraz powrocil do grania tak jak go prosila.

crazy eyes?
george wprowadzi go w prawdziwy świat, nie to co charlotte!
obserwowała chwilę jak grał, jednak przerwała łapiąc go za dłoń - masz długie palce - zauważyła przyglądając się z bliska jego palcom - doskonałe go plecenia warkoczy, albo noszenia pierścionków - lub robienia dobrze dziewczynom, ale tego nie powiedziała he he.

byc moze.
charlotte najchetniej by go zamknela w pokoju i nikomu nie pokazywala!
wyrwala go ze skupienia wiec spojrzal na nia lekko zdezorientowany. - nie umiem plesc warkoczy - przeniosl wzrok na swoje dlonie. ludzie zwykle tego nie komentowali. dani nie powiedziala ale sobie pomyslala hehe.

jak trędowatego!
nie liczyła że potrafił je pleść, bo mimo wszystko był chłopakiem i nie musiał posiadać takich umiejętności - to proste - rozwiązała swoje zawiązane w koczek włosy - pokażę ci - i zaczęła pleść warkoczyka ze swoich włosów - twoja kolej - odpowiedziała i odwróciła się do niego plecami czekając aż zacznie pleść.

biedny arthur!
przygladal sie jej gdy demonstrowala mu jak plesc warkocza. nie byl pewny swoich umiejetnosci ale zamierzal sprobowac skoro tak chciala. i tak nie mial teraz nic lepszego do roboty. moze jak zacznie plesc charlotte warkocze to bedzie dla niego lagodniejsza. pogladzil wlosy dani i zabral sie za plecenie.

pewnie warkocz nie wyszedł mu idealnie, ale żeby go nie zniechęcać dani pochwaliła go i nawet związała tego warkocza. a potem wróciła do domu! może nawet ją odprowadził kawałek ze swoimi gorylami!

odprowadzil ja, ale nie za daleko bo nie mial zamiaru za bardzo zbaczac z drogi do domu.

zle sie czula po wczorajszej nocy spedzonej u Patricka wiec przyszla tutaj by zajac sie pisaniem tekstu do piosenki. miala nadzieje, ze jak w ten sposob wyrzuci z siebie co czuje to jej przejdzie poczucie wstydu.

marcel przyszedł tutaj bo musiał napisać jakąś nową piosenkę dla swojego zespołu ale jak tylko wszedł do środka, zastał nari - cześć - przywitał się i usiadł gdzieś obok niej - co jest? - zapytał.

dokonczyla zdanie I podniosla wzrok znad kartki. - czesc - usmiechnela sie lekko. - nic, dlaczego pytasz? - zamknela zeszyt zeby przypadkiem nie zauwazyl co w nim pisala. nie lubila pokazywac swoich tekstow zanim byly skonczone.

- na pewno? wyglądasz na zmartwioną nari - od razu wyczuł, że coś jest nie tak z nią. no ale nie chciał jej naciskać. więc wyjął swój zeszyt i zaczął coś w nim notować, obserwując ją kątem oka co robiła.

- na pewno, po prostu bylam skupiona na pisaniu - zapewnila go. nie byla gotowa sie nikomu zwierzac I jej celem bylo zapomniec o tym co ja meczylo. jezeli nie bylo z tego pozytku w postaci inspiracji do dobrej piosenki to nie bylo sensu sie tym przejmowac. - co robisz? - spojrzala na jego zeszyt.