apteka

usmiech zniknal jej z twarzy gdy uslyszala jego slowa. - co to ma znaczyc? - zmarszczyla czolo. nie wiedziala, ze patryk wygadal mu gdzie byla wtedy na imprezie. to bylo dawno temu i juz nawet nie pamietala o tym.

- w porządku, nie musisz udawać i szukać wymówek. - odparł tak jakby miała od razu wiedzieć o co chodzi. jego zdaniem miała wiedzieć! w końcu to ona go zdradziła, więc powinna znać swoje przewinienia.

- nate, mozesz mi wytlumaczyc o co ci chodzi? - zaczela sie powoli denerwowac. nie podobalo sie jej, ze tak sie do niej odzywa. skoro jego zdaniem zrobila cos zle to chociaz chciala sie dowiedziec co takiego.

spojrzał na nią, żeby jej powiedzieć... i w tym momencie pani przed nim odeszła od kasy, więc podszedł do farmaceuty ze swoją receptą i stał teraz czekając aż przyniesie mu zapas leków, a on się nie odwracał i nie patrzył na leilę.

pozdro skiba xd
wziela gleboki oddech. musiala sie uspokoic bo nie chciala robic tutaj sceny. nate wcale nie ulatwial jej niczego. podeszla do niego i chwycila go za ramie, pociagajac go tak, zeby sie do niej odwrocil. - halo - pomachala mu reka przed twarza. - masz zamiar mnie ignorowac? - skrzyzowala rece ne cyckach.

pozdrawiamy. xd
- halo, czekam na swoje leki - wskazał na kasę, od której go odciągnęła. teraz to w ogóle go zirytowała. jak jej potrzebował to go olewała, a w innych sytuacjach nie mogła dać mu pół minuty spokoju. farmaceuta wrócił, nate podszedł do kasy, odebrał leki, zapłacił i wychodząc złapał leilę za przedramię i pociągnął do wyjścia. stanęli na ulicy, ale tak, żeby nikomu nie przeszkadzać. - wiem, że specjalnie olałaś mnie na imprezie. - oznajmił w końcu.

juz myslala, ze bedzie musiala go gonic, ale na szczescie pociagnal ja za soba. rzucila swoje tabletki na pierwsza lepsza polke i wyszla na zewnatrz. westchnela gdy w koncu jej powiedzial na co jest zly. - to nie bylo specjalnie. zreszta byles z innymi ludzmi, wiec nie zostawilam cie samego - zaczela probowac sie jakos wybronic.

- tak, z twoimi znajomymi, którzy poszli sobie przy pierwszej okazji. nie znałem nikogo innego na tej imprezie. sama kazałaś mi przyjść. - wytknął jej. jej argumenty, że to nie było specjalnie wcale nie robiły na nim wrażenia. stało się, specjalnie czy nie.

- bo chcialam, zebys sie troche rozluznil. spotkal ludzi, moze nawet zdobyl jakichs nowych znajomych - dalej mu tlumaczyla. miala nadzieje, ze chciaz nie wiedzial dla kogo go zostawila.

- mieliśmy to robić razem! nie mam takiej lekkości w poznawaniu nowych ludzi jak ty. - przypomniał jej i skrzyżował ręce. jeszcze nie wiedział dla kogo go zostawiła, ale i tak był obrażony. wystarczyło, że go zostawiła samego. - jak chciałaś flirtować z kimś to mogłaś mi powiedzieć, a nie, że ja cię szukałem cały wieczór, a potem powiedziałaś, że się źle czułaś. - bo nate jeszcze uwierzył w to, że miała dobry powód, dla którego go olała.

- gdybym wiedziala, ze nie bede cie mogla odstepowac na krok to bym nie probowala cie ze soba wyciagac - mruknela. miala tez innych znajomych i nie mogla sie nie opiekowac przez caly czas. - z nikim nie flirtowalam. kto ci sprzedaje takie informacje - zlustrowala go wzrokiem. zignorowala czesc w ktorej przypomnial jej ze go oklamala.

- a myślałaś, że po co ja tam idę? - rozłożył ręce. mieli zupełnie inne postrzeganie planów na tamten wieczór. nate był przekonany, że skoro idą razem na imprezę, to leila wprowadzi go w towarzystwo i będzie przy nim cały czas. - to co robiłaś? - wbił w nią wzrok. oczekiwał pełnych i szczerych informacji. moglo okazać się, że patrick coś przekręcił, ale leila już i tak przyznała się do tego, że faktycznie go z premedytacją olała. pytanie dla kogo.

- zeby sie socjalizowac - wzdrygnela ramionami. - nawet twoja mama chciala zebys poszedl - przypomniala mu. jak juz mama wypycha dziecko na impreze to cos chyba jest nie tak. - no.. - spuscila na chwile wzrok. nie chciala mu mowic prawdy, ale dalsze klamstwa nie bylyby dobrym pomyslem. - spotkalam tobiasa - wymamrotala w koncu.

- no tak, ale miałaś mnie wprowadzić w towarzystwo! zapoznać, ukrócić niezręczność na początku. - wypominał jej. - nie wystarczy, że powiesz "to jest nate, a to jest eddie". trzeba jeszcze znaleźć jakiś punkt zaczepienia. przecież doskonale wiesz, że nie mam żadnych wspólnych tematów z twoimi znajomymi, oni wszyscy zupełnie inaczej się bawią niż ja... - westchnął. nate czuł się głupio na tej imprezie, bo nie dość, że był sam, to jeszcze nie pił i nie brał udziału w dostępnych rozrywkach. nic dziwnego, że czuł się bardzo nie na miejscu. kolejne słowa zniwelowały jakiekolwiek szanse na wyjaśnienie tej sytuacji. zaskoczyła go, mruknął pod nosem "aha" i w pierwszej chwili nic więcej nie powiedział. - więc to jeszcze trwa? - spytał w końcu.

- staralam sie wprowadzic cie w towarzystwo! po za tym byly rozne gry - rozlozyla rece. najwyrazniej nie potrafila sie stawic w sytuacji nate'a. dla niej zwykle przedstawienie sie sobie wystarczylo. no i te gry, w ktore mogli grac. wtedy nie trzeba bylo rozmawiac. nic nie mowila przez chwile i pozwolila mu przetrawic te informacje. - co masz na mysli mowiac 'jeszcze'? - skrzyzowala rece.

- nie chciałem iść na tę imprezę. ty mnie wyciągnęłaś. ja nie chciałem tam być. czułem się tam źle. - powiedział ostrzejszym tonem, bo do niej ciągle nie docierało, że nate nie jest taki jak ona. nawet przed chorobą nie był aż taki towarzyski, ale wtedy łatwiej mu się spędzało czas z rówieśnikami, bo był przebojowym ambitnym piłkarzem, a teraz był cieniem człowieka. - no wiesz, on szybko nudzi się kolejnymi dziewczynami. - też powiedział to dobitnie, bo już nie chciało mu się owijać w bawełnę. czuł się zraniony, że leila go olała i teraz okazało się, że dla tobiasa. bardziej nie mogła go zranić.

- dobra, rozumiem. przepraszam, ze tak wyszlo - przyznala sie do bledu. skoro sie tak czul to nie bedzie uniewazniac jego emocji. - naprawde chcialam dobrze - dodala zaraz. przeciez nie starala sie go ze soba wyciagac po to, zeby sie zle bawil. wyszlo inaczej niz to miala w planach. - moge cie zapewnic, ze mna sie jeszcze nie znudzil, jesli tak bardzo sie tym przejmujesz - mruknela.

- okej. przyjmuję przeprosiny, ale już nie będę chodził na więcej imprez. - mruknął. stwierdził, że leila i tak nie chciała go na tych imprezach, więc nie przejmie się jego nieobecnością. i w ogóle cały ten pomysł, żeby więcej wychodzic do ludzi był bardzo nietrafiony. - wow, gratulacje - wywrócił oczami. - pewnie robi mi to na złość, bo wie, że przeszkadza mi to, że się przy tobie kręci. - dodał. nejt męczennik w centrum wszechświata xd

- w porzadku. nie mialam zamiaru cie juz do tego zmuszac - nie chce to nie. nie jej wina, ze jest taka rozchwytywana, a on jest taka niedorajda, ze nie potrafi sie z nikim dogadac. - wow - powtorzyla po nim. - wyobraz sobie, ze nie wszystko zawsze sie kreci wokol ciebie - powiedziala z wyczuwalna zloscia w glosie.

- i bardzo dobrze. - odpowiedział tonem wskazującym na to, ze jest z tego zadowolony, a to oznaczało tylko i wyłącznie to, że nate będzie znowu więcej siedzieć w domu i bardziej zamykać się w sobie. eh. - lepiej byłoby jakby w ogóle mnie nie było i przestałbym przeszkadzać, nie? - rzucił. nakręcił się, więc już mu takie nieładne rzeczy do głowy przychodziły. chociaż już wcześniej o tym myślał nie raz....

wywrocila oczami. niech sobie siedzi sam ze soba, przed telewizorem. starala sie zawsze, zeby sie dobrze bawil. raz popelnila blad i juz wielkie halo. - boze jak ty lubisz dramatyzowac - scisnela piesci jakby chciala mu zaraz przywalic. no ale niestety nie mogla tego zrobic bo i tak juz byl kaleka na kazdym froncie. - dlaczego tak trudno ci sie pogodzic z tym, ze moge spedzac czas i z toba i z nim? - zapytala. gdyby go zupelnie porzucila to wtedy by zrozumiala jego zazdrosc.

- chyba mam prawo trochę dramatyzować, nie uważasz? - jego zdaniem wszystkie jego wybryki były jak najbardziej uzasadnione. od kilku lat odcinał się od wszystkich i nie korzystał z życia, bo "kiedyś umrze", no ale właśnie, minęło kilka lat, on zmarnował cały ten czas, a poza tym wszyscy kiedyś umrą. - możesz spędzać z nim czas. przecież ci nie zabraniam. - odparł. juz to kiedyś przerabiali. - nie chcę się kłócić znowu o to samo. - dodał i poszedł sobie. bał się pewnie, że jak znowu pokłócą się o to samo to znowu straci swoją przyjaciółkę.

- od czasu do czasu kazdy moze, ale ostatnio chyba robisz to za czesto - przyznala, marszczac przy tym nos. czasam naprawde ciezko jej bylo tego wszystkiego sluchac. wiadomo, ze jego zycie nie bylo zbyt wesole, ale to bylo czesciowo spowodowane tym jakie mial do wszystkiego podejscie. - wiec o co ci chodzi? - zawolala za nim, rozkladajac rece. popatrzyla jak odchodzi, po czym wrocila po te tableki.

stał w kolejce z zamiarem kupienia matce jakiś antydepresantów. w ręku miętolił receptę.

uuuu widzę że tutaj trudny temat mamy. faye za to przyszła do apteki po tabletki antykoncepcyjne i jakieś dodatkowe witaminki, których jej brakowało w apteczce. weszła do środka, nawet nie zwracając uwagi na początku na to kto znajduje się tuż przed nią, bo powiedzmy, że był zaraz przed nią. pykała coś w komórce i to dlatego. ale jak już uniosła wzrok, poznała go i złapała go za ramię - cześć nico - przywitała się grzecznie jak zwykle.