teatr

odbywało się tutaj afterparty po sztuce, z której pieniądze szły na cele charytatywne. olivia jak przystało na księżniczkę była tutaj i schodziła właśnie ze sceny po wygłoszeniu jakiegoś przemówienia i obwieszczeniu że jako rodzina królewska monako część pieniędzy przeznaczą właśnie na ten szczytny cel.

wiadomo, że musiało się tu odbywać coś mega ważnego. billy też tu musiał być, udawać że wszystko jest pięknie i cudownie. uścisnął parę dłoni, pouśmiechał się do paru ludzi, standardowa procedura, nic ciekawego. olivii niezbyt słuchał, chociaż zapewne miała coś do powiedzenia. stał i przypatrywał się księżniczce.

wymieniała uprzejmości z jakimiś starszymi panami, którzy ją zanudzali bełkotem i patrzyli jej w dekolt myśląc że tego nie widzi, błąd! kiedy tylko udało jej się od nich uwolnić chwyciła kieliszek z szampanem i za plecami kelnerów myśląc że nikt jej nie widzi wypiła wszystko duszkiem. na pewno znali się z billym skoro gabriel zanudzał go swoim życiem.... pewnie olivia ratowała go w takich chwilach z opresji. dlatego też kiedy kolejny dziadek próbował z nią zagadać momentalnie znalazła się obok billy'ego i położyła rękę na jego ramieniu - wspaniale cię widzieć - uśmiechnęła się - pamiętasz jak ostatnio opowiadałeś mi o tym nowym leku na depresję? jakieś postępy w tej kwestii? - odwróciła się plecami do zawiedzionego starszego pana xd

a fakt, billy przecież był jednym z przydupasów gabriela, mimo własnej woli. kiedyś się spotkali, upili, a ten uznał że są przyjaciółmi i tak już jakoś zostało. billy był jednak wierny przyjacielowi i cierpliwie wypełniał jego idiotyczne prośby, jęczenia i mędzenie mu nad uchem. olivia wyrwała go z zamyślenia, miał wrażenie, że się chyba troszeczkę zagapił na nią. nie chciał wyjść na niegrzecznego. - och olivio, witaj - przywitał się z nią oficjalnie. - a owszem, tak, ostatnio przyspieszyliśmy z badaniami i mamy pierwsze wyniki na grupie testowej. wydaje się, że lek będzie działać, ale musimy jeszcze nieznacznie poczekać - odpowiedział sztywno. nachylił się jednak za chwilę, żeby powiedzieć coś na jej ucho - nie nudzisz się tutaj? - napił się ze swojego kieliszka.

biedny billy że musiał tego słuchać. olivia mogła zawsze wykpić się jakąś ważniejszą sprawą żeby nie słuchać gabriela, który czasami był po prostu troszkę irytujący. w obliczu tych wszystkich poważnych problemów które gnębiły świat i nad którymi pochylała się olivia marudzenia gabriela były co najmniej nie na miejscu. ona chyba czasami zapominała że są po prostu ludźmi - interesujące - pokiwała głową - musisz koniecznie wysłać mi wasze oficjalne wyniki badań, chętnie się zapoznam - wykazała zainteresowanie chwytając kolejny kieliszek szampana od kelnera. miała wprawę w piciu szampanów na takich imprezach więc nawet jak wypiła kilka kieliszków to się nieźle trzymała. zaśmiała się na jego słowa. jasne, że się nudziła. wolałaby pospędzać czas ze swoim kotem oglądając coś na netflixie. nie odpowiedziała jednak, a zadała pytanie - a ty? - zerknęła na niego.

był poniekąd jego terapeutą. słuchał dla samego słuchania, żeby gabriel nie truł innym ludziom. może częściowo traktował go jako ciekawy przypadek kliniczny, który może potem gdzieś opisze? oczywiście teraz na tapecie od gabriela była była narzeczona no i nowa zabawka, którą znalazł w jakimś barze. miała zostać jego nową księżniczką od siedmiu boleści. uśmiechnął się do siebie, kiedy mu nie odpowiedziała na pytanie. wyprostował się i poprawił odruchowo krawat. - ja? oczywiście, że się nudzę. każdy taki raut wygląda prawie tak samo a to bez sensu jest - roześmiał się cicho. - prześlę, zapiszę to sobie od razu - wyjął telefon i zapisał to co miał zrobić w notatkach. - może stąd uciekniemy? - zaproponował.

dobrze, że chociaż on słuchał. bo olivia tylko udawała, że słuchała xd
szczególnie o tej eks narzeczonej, w sumie nie dziwiła się że to nie wyszło skoro gabriel był jaki był. a może po prostu wcześniej był inny, zmienił się na gorsze i teraz olivia ma o nim złudne mniemanie? dużo gadamy o postaci dagny xd
poklepała go po ramieniu łaskawie się uśmiechając - nie chodzi o oprawę, chodzi o te wszystkie przelewy które pomogą w dobrej sprawie - olivia wiedziała o tym najlepiej. też czuła się bezużytecznie ściskając kolejne dłonie i wygłaszając kolejne przemówienia... zdawała sobie jednak sprawę że to wszystko pomaga w mniejszym lub większym stopniu tym którzy takiej pomocy potrzebują - nie mogę - wskazała na jej sekretarza którzy obserwował każdy jej ruch - ale możemy udać się tam - wskazała na lożę vip - w ramach zwiedzania teatru - zaproponowała.

on musiał xd miał to we krwi, taki zawód. poza tym jak nie słuchał, to potem miał przepytkę z tego co powiedział bo uwielbiał go kontrolować.
doskonale wiedział dlaczego narzeczona go rzuciła. po prostu był frajerem, który i tak ma za nic wszystkie swoje dziewczyny. w duchu gratulował tej lasce, współczując już następnej, która za chwilę będzie uwięziona zapewne w jakiejś wieży, żeby tylko mu nie uciekła. no to jak zwykle mamy offtop xd
spojrzał w kierunku, który wskazywała dziewczyna. - jasne, loża vip będzie wygodna. swoją drogą, jak zwykle wygłosiłaś przepiękne przemówienie olivio - pochwalił ją, chociaż podczas jej przemówienia i tak go nie słuchał bo coś mu przeszkadzało. podeszli do nich kolejni ludzie, jakaś starsza pani stwierdziła, że wyglądają razem uroczo. puścił to mimo uszu. - ale czasem wy, ludzie arystokracji również potrzebujecie wytchnienia, czyż nie mam racji? - przepuścił ją przodem.

więcej offtopu niż posta jak zawsze. dobrze, że u niej w rodzinie nikt nie wpadł na genialny pomysł że gabriel powinien się hajtnąć z olivią skoro się znali. może to jakiś pomysł na dramę xd
ruszyli zatem w kierunku loży. machnęła tylko do swojego sekretarza, że wkrótce powróci - na prawdę słuchałeś? - zdziwiła się - nawet ja w swojej głowie nuciłam jakieś ejtisowe piosenki zamiast słuchać samej siebie - pewnie tak miała wyćwiczone to przemówienie że mówiła je z pamięci i odruchowo jak robot - oczywiście, że potrzebujemy. od tego są nasze prywatne wyspy i odwyki - zażartowała. nie miala ani prywatnej wyspy, ani nie potrzebowała odwyku - masz ochotę? - wskazała na butelkę szampana, którą zaraz sprytnie zgarnęła ze stołu.

to u nas już chyba tradycja... rozmawiamy se w postach xd to byłaby ciekawa drama, szczególnie, że kupił sobie właśnie marthę xd
znalazł dla nich cichy kąt, w którym będą mogli porozmawiać bez żadnych problemów. może i bez świadków, skoro chcieli być sami. nie chodziło o jakiś romans, mizianie się po kątach, to nie było dla niego. przynajmniej nie, dopóki sam siebie nie wyleczył z manii o tym, że jego była żona go w końcu tu znajdzie. tego by nie chciał. kazał kelnerowi otworzyć szampana, nalać go do kieliszków. podał jeden z nich olivii - oczywiście, że słuchałem! każdego słowa. wiesz, to taki nawyk, narkotyk, żeby zawsze słuchać. takie przyzwyczajenie z pracy - wzruszył ramionami. - na odwyk zapraszam do siebie, terapeuta zawsze świetnie ci doradzi - roześmiał sie.

dosłownie kupił? xd
jakie mizianie, olivia to doceniała jak miała pięć minut dla siebie bez sztucznych uśmiechów i uprzejmości. to była właśnie taka chwila, w której mogła się odprężyć i chociaż na chwilę wyluzować
- wspaniale, zatem następnym razem cię przepytam - zagroziła, choć wcale by tego nie zrobiła bo doskonale wiedziała, że i tak nikt jej nie słuchał na tej sali. tak na prawdę chcieli ją poznać, zagadać, pochwalić się dokonaniami itp. roześmiała się widząc ten kieliszek - daj spokój - chwyciła butelkę od kelnera i wzrokiem odprowadziła go stamtąd. a potem wzięła łyk z butelki - nie znoszę tych wąskich kieliszków, zawsze muszę uważać żeby się nie oblać - miała jednak coś w sobie z normalnej dziewczyny - dziekuje za propozycje terapii, ale czy to nie jest tak że nie możesz leczyć znajomych i rodziny? - zapytała - czy to tylko kłamstewko wciskane nam w filmach? - dopytywała.

dosłownie xd wział i sobie ją kupił xd skoro to prostytutka, to teraz ma.
roześmiał się na jej słowa. - możesz mi zrobić nawet i test, egzamin, cokolwiek, mam świetną pamięć do szczegółów. jeżeli chcesz, następnym razem zacytuję ci parę twoich słów, żebyś tylko mogła się upewnić, czy nie kłamię - oj od czasu do czasu mu się zdarzało, ale to tylko czasem i nieprawda. odebrał od niej butelkę i sam się z niej napił - a gabriel to co? nie znajomy? jego terapeutą też jestem. poniekąd - rozłożył ręce, a potem oddał jej butelkę. - dlatego spokojnie, ale twoje tajemnice są u mnie bezpieczne. ja jestem od tego żeby wam pomagać, rozwiązywać wasze problemy... ale nie teraz. teraz chcemy się wyluzować - puścił do niej oczko. jezusmaria druga amanda.

musiał dużo wybulić. aż się boję pytać dagny jakie ma plany...
był bardzo pewny siebie i olivia to wyczuła - uważaj - zagroziła mu na żarty - jeszcze faktycznie zrobię taki egzamin, zobaczymy jaką wtedy będziesz miał minę - dźgnęła go w ramię i spojrzała na dół na tych wszystkich bogatych i snobistycznych gostków po pięćdziesiątce - jeśli ci nie płaci to nie jest to terapia tylko przyjacielska przysługa - przecież za takie rzeczy się płaci, ona na pewno by mu zapłaciła, chociaż nie... w pierwszej kolejności nie chciałaby się zwierzać i analizować swoich problemów z osobą którą zna i lubi - tak, chcemy sie wyluzować - potwierdziła zbliżając się do niego - więc zrobimy tak - zdjęła jego krawat i wcisnęła do kopertówki, którą miała przy sobie. następnie z nadgarstka zdjęła swoją bransoletkę i wsunęła do kieszeni jego marynarki - następnym razem jak się spotkamy oddam ci krawat pod warunkiem, że zdasz egzamin z mojego przemówienia - wyjaśniła - a ty oddasz mi bransoletkę jeśli uda mi się wyluzować i wypić taką całą butelkę szampana - wskazała na butelkę wesoło z niej popijając - zgoda? - zaproponowała z uśmiechem.

ja też nie wiem, dopiero się dowiem... marta jest kupiona a co z tego wyjdzie, to zapewne dużo dram xd
wiadomo, że był pewny siebie. wiedział czego chce od życia, jaką ścieżką kariery podążać, co robić i z kim to robić. doskonale znał swoje marzenia i pragnienia, nie chciał żeby ktokolwiek mu w tym przeszkadzał. nie chciał byłej żony, nie chciał dzieci, przynajmniej na razie, ani nowej rodziny. wolał być sam na sam ze swoimi myślami i problemami cudzych ludzi. przyglądał się temu co robi. miała bardzo smukłe palce. - okeeej, mogę na to przystać. a co jeżeli nie zdołasz wypić butelki tego szampana? mogę zachować bransoletkę dla siebie? - zapytał bardzo poważnym tonem. - bo wiesz, nie w to że w ciebie nie wierzę, ale wolałbym mieć jednak jakieś zabezpieczenie co do tego co się za chwilę wydarzy - ujął jej podbródek.

a dagny nie ma żeby plusować lub minusować nasze posty, żal xd
w sumie był już dużym chłopcem po przejściach. musiał być jakoś ukierunkowany i wiedzieć czego chce. skoro się hajtnął i miał odwagę wziąc rozwód to tym bardziej. olivia też mogła się wydawać pewna siebie choć tak na prawdę na nią wpływ miało wiele osób, które w jakiś sposób ją ukształtowało. sama była jeszcze młodą dziewczyną. normalnie popełniałaby błędy i szalała, ale niestety jej przynależność na to nie pozwalała - możesz, ale pod warunkiem że będziesz ją nosić i nie podarujesz jakiejś tam dziewczynie - zastrzegła - są jednak na to małe szanse, mam wprawę z szampanem - wypiła kolejny łyk - czy to wystarczy? - zapytała chwytając jego dłoń i wsadzając w nią butelkę szampana. nie czuła się komfortowo, gdy ktoś tak po prostu i znienacka ją dotykał.

żaaal a tak gabrysia chwalimy tutaj xd
trochę to życie miał skomplikowane, bo jednak kiedy tylko jego żona okazała się mieć więcej problemów od niego samego to od niej uciekł. rzucił jej papierami rozwodowymi, dość długo nie chciała mu ich podpisać, więc walka w sądzie ciągnęła się dla niego w nieskończoność. nie myślał, że dziewczynie aż tak będzie bardzo zależało na ich relacji. uciekł aż do st. albans. cóż. bywa i tak. cofnął rękę, bo zauważył, że wprawił ją w zakłopotanie. nie chciał tego. - przepraszam, zagalopowałem się - napił się szampana. - okeeej, dobra. jak ci się nie uda, będę ją nosił. nie mam dziewczyny, nie mam komu jej dać, także tutaj spokojna głowa. moją dziewczyną jest moja praca - zaśmiał się gorzko.

jutro pewnie będzie czytać i komentować xd
ciekawe jakie dokładnie miała problemy skoro ją rozstawił. trochę jest bezduszny skoro tak zrobił a składali sobie przysięgę, że na dobre i na złe. masz same bezduszne postacie ola.
- w porządku - dotknęła odruchowo miejsce, w którym przed chwilą on ją dotykał - dobra, to mamy umowę - przytaknęła. zaraz zawibrował jej telefon, co było znakiem od jej sekretarza/asystenta że musi już uciekać. pewnie jutro czekał ją intensywny dzień..... - dziekuje billy za wyluzowanie - wzięła na odchodnego łyka szampana, uśmiechnęła się i zostawiła go tak xd
idę myśleć nad kolejnymi postaciami ;x

to na pewno xd
wybacz, no ale nie wszystkie!! halko xd
- nie ma sprawy, polecam się! - odpowiedział szybciutko, sam zawinął butelkę szampana i tyle go tu widzieli.
idż idź, ja też idę pomyśleć

sprzątała po godzinach teatr. teraz właśnie zabierała się za scenę i wyobrażała sobie siebie jako gwiazdę w reflektorach xd pewnie peggy siedziała i narzekała, a sofia krzątała się tutaj, słuchała psiapsi i zarabiała na życie jednocześnie!

peggy przeprowadzała kontrolę jakości i nadzorowała pracę sofii xd skoro miała narzekać, to narzekała na swojego chłopaka. 
- adam nie odpisuje mi już od szesnastej, a wiem, że nie miał nic dzisiaj w harmonogramie. - dzielili wspólny kalendarz google i peggy ustawiała mu połowę zajęć, także nawet na odległość była w stanie go kontrolować.

a jej to nie przeszkadzało, bo peggy chociaż ją ogarniała. pewnie jak peggy rozmawiała z martym o tym, że musi ogarniać innych wokół to np. chodziło o sofie. pewnie była też jej pro bono agentem xd
- myślisz, że coś kombinuje? - zerknęła na nią. naoglądała się zbyt dużo filmów i też na każdym kroku węszyła jakąś sensację. także popierała peggy na każdym kroku. niestety nie była jej głosem rozsądku.

na pewno! załatwiała jej castingi w swoim wolnym czasie, o ile miała takowy. daniel nigdy nie miał na nic czasu, a peggy wręcz przeciwnie, miała na wszystko czas. 
- niby co? - popatrzyła pytająco na sofię. - jak niespodziankę dla mnie? - wymyśliła. idealny adam nie mógłby kombinować nic co mogłoby zranić peggy.

była lepiej zorganizowana od ojca, taki to fakt!
- niespodziankę - pokiwała głową - lub co innego - sofia tak jak wspominałam wcześniej szukała sensacji i węszyła ją na każdym kroku. dlatego pewnie podejrzewała biednego adama o zdradę czy coś! zawsze meldował się punktualnie. zasiała w peggy ziarnko niepewności.

od dziecka uczyła się, żeby lepiej zarządzać czasem. 
- co innego? - ściągnęła brewki. ona nie podejrzewała adama o nic złego! nie miała podstaw... prawda? wiedziała o wszystkim co robi w każdej chwili każdego dnia. na pewno było jakieś rozsądne wytłumaczenie tego dlaczego teraz nie odpisuje. - wiesz coś? - popatrzyła na nią wyczekująco. sofia na pewno znała adama, wpadał czasem na weekend. może razem coś kombinowali! to znaczy niespodziankę. nie, że adam zdradzał peggy z sofią... to byłoby bez sensu, biorąc pod uwagę, że sofia była pod nosem peggy, a on miał cały oxford dla siebie.