teatr

plus mogła się uczyć na błędach ojca xd
sofia nawet gdyby miała z kimś się spotykać za plecami/bez wiedzy peggy to na pewno nie byłby to adam. po co jej facet który tak dawał się kontrolować? zero dreszczyku emocji. nie to co z martym np xd
- nie - pokręciła głową szorując podłogę - po prostu to podejrzane, że odzywał się regularnie i nagle milknie na parę godzin co nie jest do niego podobne.... no chyba, że ma inne zajęcie - a tym innym zajęciem mogłaby być nowa laska.

plus jej matka była psychiatrą, więc wytknęła danielowi wszystko co jest z nim nie tak xd
marty taki niby dzikus, a peggy na pewno ustawiłaby go do pionu i też kontrolowała hehe. 
- racja. na pewno ma jakieś inne zajęcie. w przyszłym tygodniu ma do oddania pracę do profesora cormacka - tak, wiedziała wszystko - więc może poszedł do biblioteki i się zaczytał. - wymyślała już wymówki w jego imieniu. tak to wszystkich chciała kontrolować, a w przypadku swojego chłopaka chciała go usprawiedliwiać! - albo biedakowi ukradli telefon!!! powinnam mu pomóc. zadzwonić do jego akademika. - już się nakręcała.

terapia rodzinna xd
marty nie dałby się jej kontrolować i dlatego to czyniłoby z nich śmieszną parkę!
przewróciła oczami i westchnęła tak głośno że nawet ludzie przechodzący obok teatru mogliby usłyszeć - peggy, nie możesz go usprawiedliwiać na każdym kroku - ona by tego nie robiła na pewno - po prostu nie myślisz czasami, że otaczają go piękne studentki dostępne na każdym kroku? - zerknęła na nią - że związek na odległość jest po prostu niepewny - dla sofii byłby.

czyżbym wpłynęła na ciebie moim szipem? xd ja tu widzę duży potencjał.
- jak możesz tak mówić! - od razu przyjęła postawę obronną. - przecież znasz nas. widziałaś nas. jesteśmy parą na zawsze! odległość to dla nas żaden problem. dajemy sobie znać o wszystkim, wiem co on robi w każdej chwili każdego dnia... - oprócz teraz. peggy była przekonana, że jej pierwsza miłość z liceum to miłość na zawsze. nie było żadnych przesłanek ku temu, że miałoby tak nie być! - mnie też otaczają piękni studenci i co z tego? oni nie mają znaczenia przy nim. - dodała.

trochę tak, to prawda xd
aż się odsunęła widząc oburzoną peggy - spokojnie - machnęła ręką - nie chciałam cię urazić - wyjaśniła prędko - po prostu czasami mam wrażenia że tak może się stać, nie chciałabym żebyś była rozczarowana - bo wtedy to pewnie ona musiałaby ją ogarniać, a tego bardzo nie chciała, a raczej nie potrafiła - nieważne - próbowała się teraz szybko z tego wycofać, oby peggy nie zaczęła panikować.

cieszy mnie to xd nie mamy jeszcze parek, trzeba zakończyć etap wprowadzania do gry i zacząć dramki.
- gadasz głupoty. - mruknęła. peggy wiedziała lepiej! - nie wiesz co jest między mną a adamem. - dodała niezadowolona, bo najwyraźniej przyjaciółka jednak nie doceniała jej związku. poza tym peggy potrafiła na tyle ogarniać swoje życie, że nie było szans, żeby coś wymknęło się spod kontroli! - nie wiesz jak to jest, bo sama nie masz chłopaka. czy poznałaś kogoś nowego? - uniosła brew, przyglądając się sofii. jeśli sofia miała kogoś nowego, to peggy chętnie pokrytykuje jej chłopaka w odwecie. albo po prostu dlatego, że nigdy nie akceptowała chłopaków koleżanek.

to prawda, powoli trzeba z tym działać!
- w porządku, gadam głupoty - powiedziała na odczepnego bo wiedziała, że peggy nie da za wygraną. czasami ją to irytowało, ale w swoim niepoukładanym życiu musiała mieć peggy bo inaczej byłaby totalnym przegrywem. a tak jest tylko częściowym! przystanęła ściskając mocniej mopa xd - doskonale wiesz, że nie mam czasu na chłopaka - westchnęła. pewnie czasami jej tego brakowało, ale musiała skupiać się na swojej na razie nieistniejącej karierze.

niech się rozpęta piekło xd
- to jest najgłupsza wymówka na świecie. na wszystko jest czas, tylko trzeba umieć wszystko dobrze planować. czy znowu mam spojrzeć na twój plan tygodnia? - to brzmiało jak bardzo fajne zajęcie, peggy uwielbiała planować życie innych ludzi. oczywiście gdyby znalazł się czas na chłopaka i sofia by takowego znalazła, to peggy zaraz by go skrytykowała i wykreśliła z harmonogramu.

zaśmiała się gorzko - wiesz przecież że nie potrafię sobie dobrze zorganizować czasu - sofia była w ciągłe rozsypce, nie ogarniała siebie, świata wokół.... to cud że w ogóle była w stanie się utrzymać - nie dzięki, w przyszłym tygodniu mam dużo castingów, plus praca, plus nagrywam reklamę - pochwaliła się - tą dotyczącą leku na kaszel - pewnie była jakimś kaszlącym pacjentem w gabinecie xd

- nie mówiłaś mi o tym, że zabukowałaś reklamę!? - była bardziej zdenerwowana niż zadowolona z jej sukcesów. była jej agentem, tak czy nie? to czemu nie wiedziała o takich ważnych rzeczach! - i tak, wiem, że nie umiesz sobie zorganizowac czasu, dlatego masz mnie. to jeszcze raz, kiedy jest to nagranie? - już wyciągnęła notes i długopis z torebki i zaczęła rozpisywać harmonogram tygodnia. ech, co ta sofia by bez niej zrobiła.

niby była jej agentem, ale pewnie nie tak oficjalnie xd obiecały sobie to przy jakiś drinkach i sofia nie traktowała tego poważnie ;x ale peggy chyba wręcz przeciwnie - zapomniałam, gdyby nie przypomnienie w telefonie to kompletnie bym tego nie ogarnęła - przyznała się - najbliższa środa od ósmej - podała konkrety peggy - co tam piszesz? - zerknęła do tego jej notesu.

peggy zawsze traktowała takie projekty poważnie. nawet gdyby nie obiecały sobie tego przy drinkach. pewnie w sekrecie rozpisywała plany tygodnia wszystkich swoich przyjaciół i potem ich pilnowała xd 
- tyle razy ci mówiłam, że masz zapisywać sobie wszystko w kalendarzu. co się stało z tym kalendarzem, który ci dałam? - pokręciła głową z dezaprobatą. - twój plan tygodnia, oczywiście. - odparła notując zawzięcie, znając już połowę zajęc sofii bez pytania jej.

tym się właśnie różniły, bo sofia połowy rzeczy w swoim życiu nie traktowała poważnie.... może dlatego była takim przegrywem.
- a kalendarzu? - podrapała się po czole, próbując sobie przypomnieć jak wyglądał - takim czerwonym? - zapytała żeby się upewnić - zgubiłam go jakiś czas temu - wzruszyła ramionami i dalej patrzyła co tam peggy zapisuje - nie przypominam sobie żebym we wtorki na siódmą rano miała uczęszczać na jogę - jęknęła. siódma to nieludzka godzina.

- słucham?! - jak mogła mówić, że zgubiła kalendarz od peggy!!!!!! mogła się nie przyznawać. szybko dopisała na poniedziałek na siedemnastą "kupić nowy kalendarz". - dobrze ci to zrobi. pamiętaj, że lepiej jest kiedy ja pilnuję twojego harmonogramu. - odparła. sofia najwyraźniej nie miała wyboru. inaczej by się pogubiła we własnym życiu.

aż się wzdrygnęła słysząc jej piskliwy ton - dobra już - burknęła pod nosem niezadowolona z tej jogi, ale pewnie finalnie robiła dokładnie to co jej peggy zaplanowała w harmonogramie. dokończyła sprzątanie i poszły stąd. dawaj next!

stała przy kasie teatru błagając kasjera o bilet na sztukę, na którą już nie było miejsc, albo kasjer uparcie nie chciał jej sprzedać biletu - złożę reklamację! - groziła mu próbując ostatniej metody żeby zdobyć ten bilet.

gabriel pokazywał się w takich miejscówkach, bo myślał, że żyją w XVIII wieku i że wizyty w teatrze to najlepszy sposób na lansowanie się. właśnie przyszedł i był świadkiem tej scenki, dlatego zaraz stanął obok ładnej dziewczyny i uśmiechnął się czarująco, wiedząc już, że jest jej rycerzem w lśniącej zbroi.
- możesz usiąść razem ze mną. mam dodatkowy bilet. - poinformował ją. tak naprawdę to wykupił całą sekcję, żeby mieć spokój i żeby nikt nie kopał mu w siedzenie ani nie zasłaniał.

gabriel i jego myślenie. powinien mieć jeszcze cylinder i podpierać się elegancką laską.
kasjer już tracił do niej cierpliwość i prawie wezwał ochroniarza, który by ją wyprowadził. wtedy pojawił się gabriel niczym rycerz w lśniącej zbroi. właściwie to spadł jej z nieba! uśmiechnęła się z satysfakcją i chwyciła go pod ramię - ja z tym panem - posłała kasjerowi nienawistne, a jednak zadowolone spojrzenie. biedna, nie wiedziała co właśnie zrobiła xd

nie był aż taki elegancki.
biedna, nie wiedziała, że to właśnie gabriel był powodem, dla którego nie można było dostać biletów na tę sztukę.
- gabrielem juanem felipe de todos los santos marichalar y borbonem. - przedstawił się całym nazwiskiem jak to miał w zwyczaju. - a ja mam przyjemność z...? - przyglądał się jej z bliska, żeby upewnić się, że nadal jest taka ładna jak wydawało mu się z daleka. nie chciał, żeby siedziała obok niego jakaś głupia laska (głupia = brzydka? w końcu trzeba się lansować, nie może się pokazywać z brzydulami!), która by mu przeszkadzała w czerpaniu przyjemności ze spektaklu. pokazał kasjerowi dwa bilety i mogli wejść do środka.

a mógł być!
biedna bo gabriel był wrzodem na tyłku każdego z kim przecinały się jego drogi.
danielle była na szczęście tak samo ładna z daleka, jak i z bliska więc nie narobiłaby mu przypału i spokojnie może się z nią lansować. zaśmiała się słysząc jego rozległe imię - danielle - przedstawiła się. nie było to tak imponującego jak jego imię jednak, ups - dziękuje za pomoc, jak chcesz to mogę po prostu wziąć bilet i nie przeszkadzać ci - wytłumaczyła prędko.

kiedyś spotka kogoś kto doceni to, że spędzanie czasu z gabrielem to skarb!
nie odpowiedział żadnym "miło mi poznać", bo nie bawił się w takie uprzejmości. zwykle to inni mówili mu jak bardzo miło im go poznać.
- ależ liczę, że będziesz mi przeszkadzać. przynajmniej dopóki spektakl się nie zacznie. - puścił jej oczko. jeszcze go nie znała, więc nie wiedziała, że to transakcja wiązana i że teraz będzie musiała spędzać czas z gabrielem. ech ten gabriel, myśli, że kobiety można kupować na każdym kroku xd - a przed spektaklem szampan! - zarządził i już znaleźli się przy barze gdzie sprzedawali szalenie drogie drinki, a barman polewał im szampana szybciej niż danielle zdążyłaby odmówić.

trzymam kciuki, ale wątpie xd
- jak to? - zdziwiła się bo nie wiedziała w którym momencie znalazła się w tej sytuacji i z kieliszkiem szampana w ręku. ten bilet nie był jednak tego wart i dani chyba zaraz się o tym przekona - jeśli potrzebowałeś towarzystwa przed spektaklem to mogłeś zaprosić kogoś kogo znasz, z kim lubisz spędzać czas - zauważyła trafnie zresztą. ale myślę, że to nie docierało do niego zbytnio.

danielle oszaleje na jego punkcie, jeszcze się zdziwisz xd
- ale wtedy nie poznałbym ciebie. - stwierdził niczym rasowy bajerant, którym oczywiście był. gabriel potrzebował trochę nowego towarzystwa, bo całe dnie spędzał z fernando. poznawanie nowych ludzi dobrze mu zrobi. - poza tym mieszkam tu od niedawna, dopiero spotykam osoby, z którymi lubię spędzać czas. - tak, danielle już była poddawana ocenie czy gabriel lubi z nią spędzać czas.

czekam, zaskocz mnie!
- to urocze - odparła spoglądając na niego. niestety zauważyła ten pewny siebie wyraz twarzy. wypiła na raz kieliszek szampana, który jej zafundował - ale nie działa to na mnie - bo jakkolwiek by jej nie bajerował to była mało zainteresowana. chciała zobaczyć sztukę, a nie poznać gabriela. to był jej priorytet - jak ci idzie szukanie osób, z którymi spędzasz czas? - zapytała dociekliwie - 10 na 10? - dopytywała.

to będzie wymagało ode mnie przemyślanego planu niczym przygotowanego przez peggy. póki co wszystkie sztuczki gabriela już znamy, kwiaty, prezenty, szampan i kasa.
- możemy wypić coś mocniejszego - oznajmił kiedy powiedziała, że szampan na nią nie działa xd gabriel jak wiadomo rozumiał wszystko tak jak chciał i przekręcał tak, żeby nigdy przypadkiem nie dowiedzieć się co ludzie naprawdę o nim myślą, no i że jego bajery nie na wszystkich działają. danielle dostała i spektakl, i gabriela, nie powinna narzekać. - mam co robić - przyznał, chociaż tak naprawdę to przeklinał na to miasteczko, że było tu tak mało do roboty i się nudził. fernando musiał mu sprowadzać akrobatów, żeby dawali występy w salonie, bo inaczej umarłby z nudów. - możemy to kiedyś powtórzyć - już był taki hop do przodu.