ośrodek kultury

danielle nie odbierała jego telefonów (na szczęście nie marnował przez to czasu, bo fernando siedział i dzwonił do niej i nie odbierała - jakby odebrała to dopiero połączenie zostałoby przekierowane do gabriela xd), więc kazał swoim ludziom dowiedzieć się gdzie i kiedy można ją znaleźć i najść. tak też znalazł się tutaj.
- spokojnie! - powitał ją w drzwiach i zamachał na fernando, żeby kucnął i pozbierał jej te nuty, żeby nie musiała się fatygować.

jakby ktoś się zastanawiał i czytał... to danielle nie odbierała telefonów dlatego że wyczytała i naoglądała się zdjęć ze sławetnego występu olivii, na którym śpiewała serenady do zachwyconego księcia, a na koniec się całowali. czy czuła się zazdrosna? niekoniecznie. czy czuła się wkurzona? tak, bo nie chciała być żadną jego kochanką (przecież nie będzie konkurować z księżniczką, wiadomo że zostałaby jego kochanicą!). z tego też powodu odrzucała wszystkie jego natarczywe połączenia - nie trzeba - westchnęła nie odpuszczając zbierania nut i robiła to razem z fernando.

danielle i fernando pewnie złapali wspólnie jedną kartkę, ich dłonie się spotkały i będą teraz mieć love story xd
- żaden problem - machnął ręką, bo oczywiście dla niego to żaden problem skoro fernando wszystko za niego robił i gabriel nie musiał nawet kiwnąć palcem. no dobra, musiał kiwnąć, żeby fernando wiedział co ma robić. - stęskniłem się. - wyznał od razu. - wiem, że nie chciałaś kwiatów na pierwszej randce, a teraz? - wow, pytał ją o zgodę, a nie wysyłał do jej mieszkania większej ilości bukietów niż byłaby w stanie pomieścić. ale spoko, za rogiem już stali inni jego sługusi z całym naręczem kwiatów dla danielle, wystarczyło jedno jej słowo.

musisz zatem fernando na wilku zrobić xd
wyrwała poirytowana sługusowi te kartki i schowała do teczki, którą wcisnęła do swojej torebki. dobrze, że nie miała ze sobą wiolonczeli bo prawdopodobnie rzuciłaby nią w gabriela. także miał szczęście! nie odpowiedziała nic na jego wyznanie o tym, że się stęsknił bo prawdopodobnie gdyby się odezwała to powiedziałaby więcej niż chciała. brała lekcje opanowania od peggy, choć może to nie był najlepszy wzór do naśladowania - nie chcę kwiatów od ciebie - odpowiedziała w końcu, z naciskiem na 'od ciebie'.

powinien być osobną postacią xd chociaż w sumie on i gabriel to jedność, pojawia się dosłownie w każdej grze.
- ja tak bardzo chciałbym dać ci kwiaty! kamelia japońska będzie ci pasować do oczu. - przyglądał się jej. - po której randce w końcu będę mógł ci je dać? - chyba nie myślałaś, że gabriel wyłapie takie aluzje jak nacisk na 'od ciebie'. peggy łatwo dała się omotać jesli o to chodzi xd

w sumie masz racje xd
nie liczyłam na to, ze od razu to zajarzy. musiałam wygooglować kamelie japońską ups xd niezbyt ją ruszały jego wielkie komplementy. skrzyżowała ręce na wysokości piersi, co powinno być dla niego znakiem ostrzegawczym, ale pewnie tego nie ogarnął - na żadnej, bo na żadną się już nie wybieram - wyjaśniła wprost. peggy ma taką słabą wole.

to był pierwszy randomowy kwiat, nie myśl, że przeglądałam katalog i zastanawiałam się co będzie pasowało danielle do oczu. jak już powiedziała wprost to w końcu skumał, że nie jest zainteresowana żadnymi kwiatami i randkami. z nim trzeba było prosto i do celu.
- bo nie odbierałaś ode mnie telefonów. jakbyś odebrała to bym cię zaprosił na kolejną i byś się wybierała. - a może jednak nie kumał xd albo marty taką siłę przyciągania!

nie wiem może masz jakieś zdolności florystyczne o których nie wiem xd ukryte talenty itp!
liczyła na to, że takie wyznanie wprost skuma. nawet fernando był zawiedziony jego brakiem kumania i pewnie kręcił głową z dezaprobatą! - nie odbierałam telefonów bo nie chciałam - wycedziła szybko z coraz większym poirytowaniem - nie chce chodzić z tobą na randki, rozumiesz? - spojrzała na niego - comprender? - zapytała nawet po hiszpańsku, na wszelki wypadek xd

owszem mam talent florystyczny, każdy kwiat, który postawię u siebie w mieszkaniu ginie śmiercią przedwczesną xd
fernando wiele już widział w życiu, nie powinno go już nic dziwić, a jednak gabriel wciąż potrafił go zaskakiwać!
- por qué? - spytał więc, automatycznie po hiszpańsku, bo już mu załączyła język hiszpański swoim pytaniem. potrzebował jakiś konkretnych argumentów, żeby mógł je wszystkie zbić! - przecież tak dobrze się bawiliśmy. - przypomniał jej, bo może już zapomniała i dlatego coś jej się pomieszało.

musisz inwestować w ładne i sztuczne xd u mnie kwiatami zajmuje się chłopak bo ja nie potrafię. ja tylko zwierzątka ogarniam xd
danielle na szczęście zrozumiała jego pytanie, ale jej znajomość hiszpańskiego tutaj się kończyła - nie będę twoim kolejnym podbojem, ani kochanką którą odhaczysz sobie na liście - wyjaśniła - więc wybacz, ale wrócę do swojego normalnego życia, a ty wróć do podrywania długonogich blond księżniczek czy co tam robisz w wolnym czasie - machnęła ręką.

mam jeden sztuczny, bo miałam las w słoiku i umarł i zamiast tego wsadziłam sobie sztuczny. teraz się czaję, żeby kupić sobie same zielone chwasty typu zamiokulkas, podobno to jest w stanie przetrwać dłużej, zobaczymy.
złapał się za serce dramatycznie, bo tak go zraniła swoimi słowami.
- daniela, bella, żadna księżniczka nie dorównuje tobie - zapewnił ją. skąd miał wiedzieć, że czytała plotki o nim i olivii! nie mógł się tłumaczyć ze spotkań z olivią w teatrze, bo danielle równie dobrze mogła mieć na myśli inne jego podboje, a w międzyczasie trochę ich było. nawet on był na tyle rozsądny, żeby nie tłumaczyć się z jednej kobiety kiedy mogło chodzić o inną. już kiedyś na własnej skórze się dowiedział czym skutkuje taka pomyłka.

też mam taki sztuczny w szklanej kuli po lesie w słoiku xd a miałaś skrzydłokwiat? one też są wytrzymałe xd
- stop! - próbowała go zatrzymać z tymi podniosłymi słowami - daj spokój z tą gładką gadką - burknęła niezadowolona - nie mam na to czasu rozumiesz? nie mam czasu na to żeby myśleć czy jestem jedną z dziesięciu czy ze stu okej? - tłumaczyła mu - w przeciwieństwie do ciebie muszę coś osiągnąć żeby mnie ktoś zauważył i docenił, a nie chce być znana z tego, że byłam z tobą na kilku przelotnych randkach, a potem się mną znudziłeś - jej wypowiedź dobiegła końca więc wyminęła go i poszła do domu wkurzona!

bo w lesie w słoiku najlepszy był słoik xd nie, ale wezmę pod uwagę jak pójdę się obkupić w rośliny.
- daniela! - zawołał za nią, ale co właściwie miał jej powiedzieć? że nie była jedną z dziesięciu czy stu? będzie musiał poprosić fernando, żeby razem z nim wymyślił parę tekstów, które mogą zaczarować dani, ale jednocześnie nie zdradzić, że faktycznie jest dla niego przelotnym kaprysem. zazwyczaj dziewczynom podobało się bycie jego jedną z wielu i na chwilę, przynajmniej przez tę chwilę dostawały cały świat na tacy! jak tak poszła to pewnie wymijała sługusów z naręczem kwiatów xd odprawiła gabriela z kwitkiem do domu, a kwiaty rozesłał do pozostałych swoich kobiet.

podskoczył po annie, która kończyła tu jakieś zajęcia dla dzieciaków. mieli iść wspólnie na zakupy do marketu czy coś, bo lodówka była pusta. stał pod ośrodkiem i palił papieroska.

skończyła zajęcia i wyszła z ośrodka, ale jeszcze jakieś dziewczynki ją otoczyły i przytulały i nie mogła się ich pozbyć. w końcu się uwolniła i dołączyła do nico.
- okej, teraz szybko zanim znowu nas nie dopadną. - zarządziła, nie zatrzymując się nawet przy bracie tylko idąc przed siebie. - i wyrzuć papierosa, jaki dajesz przykład młodemu pokoleniu? - zbeształa go.

a nico stał pod budynkiem, patrzył na annie i dziewczynki i jarał. dobrze, że tylko papierosa, a nie jointa na przykład! ale faktycznie nie dawał zbyt dobrego przykładu. kiedy annie go minęła i zbeształa wyrzucił bez słowa papierosa i przydeptał go, a potem ruszył za nią - co cię dziś ugryzło? - zapytał wkładając ręce do kieszeni spodni.

- mnie? nic. zachowuję się normalnie. to moje normalne zachowanie. - zapewniła go. weszli za róg i obróciła się, żeby sprawdzić sytuację. - okej, jesteśmy poza zasięgiem wzroku. - teraz ona zapaliła papieroska skoro dziewczynki już jej nie widziały.

- okej - pokiwał głową wierząc annie - to twoje normalne zachowanie. kiedy schowali się za winklem i dzieciaki nie miały ich w zasięgu wzroku to aż zaśmiał się widząc jak siostra odpala fajkę - ty hipokrytko - powiedział żartobliwie - podziel się chociaż - machnął ręką żeby dała mu fajkę.

- nie ma mowy, ty też jesteś młodszym pokoleniem i nie mogę cię psuć. - stwierdziła. obudziła się w niej dobra i odpowiedzialna starsza siostra. dbała o swoich braci aż za dobrze xddd

mina mu zrzedła jak nie zgodziła się na podarowanie mu papieroska. miał na szczęście asa w rękawie bo miał też swoje fajki - bardzo zabawne, już i tak jestem zepsuty annie - zaśmiał się i dumnie włożył do buzi fajkę ze swojej paczki, którą odpalił. dobrze, że o nico dbała inaczej niż o franka.

westchnęła kiedy wyciągnął swoje fajki, chociaż wcale nie była zaskoczona, w końcu nico był bardziej nieokrzesany od niej. oboje byli zepsuci, nie wiem skąd im się to wzięło! przecież pochodzili z takiej normalnej rodziny.
- czyli mówisz, że już przepadłeś i za późno na lekcje dobrego wychowania? - najwyraźniej zgadała się z dani na temat wychowywania młodszych braci.

przecież wiadomo, że nico palił to miał też swoje fajki. to ona częściej sępiła od niego papierosy, aniżeli on od niej!
- o kilka lat za późno - zaśmiał się krótko i zaciągnął - mam nadzieję, że nie jesteś rozczarowana - zrobił udawaną smutną minkę - to co mieliśmy kupić? - on zapamiętał tylko piwo xd

wiedziała, że ma swoje fajki, ale myślała, że będzie próbował wysępić od niej. chociaż ona miała jakieś babskie, które by mu nie smakowały.
- nikt nie może powiedzieć, że nie próbowałam. - wzruszyła ramionami. nie jej zadaniem było wychowywanie nico, żeby wyszedł na ludzi, nawet jeśli ostatnimi czasy musiała bardziej ogarniać jako pani domu niż ich madka. - nie. właściwie to nie mówię ci tego za często, ale jesteś całkiem okej, wiesz? nie wymieniłabym takiego brata na żadnego innego. - oznajmiła. tak ją naszło na wyznania po ciężkim poranku. zaraz jednak znów irytowała się zachowaniem brata. - mieliśmy zastanowić się co chcemy jeść na obiady w tym tygodniu? - przypomniala mu. annie teraz gotowała wielki gar jak dla wojska i jedli cały tydzień to samo.

pewnie najbardziej lubił te smakowe, ale że był facetem to wstydził się przyznać do tego!
- to prawda - zaklaskał żeby jej powtórować - potwierdzę, że próbowałaś jak coś - pokiwał głową. na wychowanie nico było za późno, rodzice się nie postarali, wyszedł im leser ech. najwyraźniej maddie nie powinna robić sobie dzieci, wszystkie jakieś zwichrowane wychodziły - awwww - zawył z zachwytu składając ręce jak do modlitwy - jesteś dziś podejrzanie miła i troskliwa - stwierdził. rzadko kiedy dostawał od niej komplementy - to hmmmm, może kurczak? - odparł bez zastanowienia bo co oznaczało: 'może kurczak?', to nie było nawet danie.

będzie musiał jej ukraść z torebki w domu.
- dzięki. mam nadzieję, że nie będzie potem z tego testów. - wymyślała. jakby były testy to oboje by oblali! madeline tak bardzo chciała rozpieścić swoje dzieci, że wyszły jakieś niedostosowane do rzeczywistości, tylko na dwa różne sposoby. - naciesz się, to nie potrwa długo. - odpowiedziała od razu. nie mogła dać po sobie poznać, że miała ukryte powody, dla których była wyjątkowo miła dla swojego braciszka. - dobrze, może być kurczak. - odpowiedziała ze zrezygnowaniem i wyciągnęła telefon, żeby wstukać w google 'potrawy z kurczakiem' i scrollować jak tak szli. też nie była specjalistką w obowiązkach gospodyni domowej. - po chińsku z orzeszkami? - zaproponowała i już wczytywała się w przepis, przez co nie zauważyła słupa i wlazła w niego zupełnie tak jak faye! na szczęście nie rozbiła nosa, a tylko gwiazdki zaczęły jej wirować naokoło głowy i przeklnęła pod nosem.