gabinet doktor wendy

First topic message reminder :

Wcale nie doktor, ale tak każe do siebie mówic, by być bardziej seksi. Wendy siedziała przy swoim biureczku piłując paznokcie i przeglądając życie na gorąco.

- to mówisz, że siedzisz i jarasz... - mruknął do niego i zaraz się zaśmiał, bo to głupio i zabawnie zabrzmiało! podrapał się po kolanie i spojrzał na kocówkę skręta. fajnie się żarzyła. - wiesz, co? - zwrócił głowę ku kumplowi, czy niedoszłemu kochankowi. ale w sumie wszystko przed nimi. - zawsze chciałem być skrętem. one to mają zajebiście... - pokiwał głową, jakby to miało upewnić philippa do jego racji i złapał go za rękę, by unieść ją wyżej. - masz takie zadbane dłonie! - zachwycił się.

śmiał się z tych głupot, które opowiadał, bo wydawały mu się ogromnie śmieszne. - wiem, że mam. a pokaż twoje? - sam zdziwił się, że chwyta jego dłoń tak swobodnie i przybliżył sobie do twarzy, by dobrze widzieć jego zadbane paznokcie, pewnie miał francuski zrobiony. albo i nie.

nie miał! i nie zamierzał. ech. ale philippe coś czuję niedługo będzie próbował z takimi ciekawostkami xd - moje są srednie. nie mogę znaleźć dobrego kremu do rąk.......... - westchnął smętnie i trzymał skręta między ustami, tak by mieć obie ręce wolne. bo skoro jedną trzymał philippe to drugą swobodnie rozpościerał przed sobą i się na nią gapił.

no i zmieni swój styl, koniecznie!! - mogę ci pożyczyć mój - albo polecił mu jakiś dobry, tylko na pewno nie neutrogeny, bo wcale nie jest taki dobry. przez chwilę bardziej niż florianem interesował się skrętem. i dopiero gdy wypalił go do końca, poczuł na sobie dłoń floriana. - naprawdę pomyślałeś, że mogę być gejem? - zaśmiał się głośno.

boję się odmienionego philippa xd
spojrzał na niego nieco zaniepokojony, bo co za głupoty ten mówił... ale dopiero oprzytomniał i wiedział, że to ten fiutek philippe. chrząknął i odsunął od niego swoją łapę. - a nie jesteś? już mnie to męczy. bądź kim chcesz, mi to wisi. - przynajmniej kiedy miał kogo ruchać, a tą osobą był theo.

xd no dobra wcale nie będzie się ubierał w rajstopki itd xd - sam nie wiem- kiedy wziął tą swoją śmierdzącą łapę od niego (nie to co jego, która była czysta i pachnąca, bo mył się pięc razy dziennie, w sensie pod prysznicem) to położył się, opierając głowę o ścianę, plecami leżąc na tej kozetce, czy gdzie tam siedzieli. pewnie myślał, że jest na plaży to się odstresował

on ułożył się obok niego i cicho westchnął. - może jesteś bi? o czym najbardziej marzysz? w sensie seksualnym. - zapytał go wprost. sam nie był jakimś znawcą w tych sprawach. był gejem od niedawna i znał tylko theo, jako geja. skąd miał wiedzieć, że jerome, którego dzisiaj spotkał też lubi facetów? i koleś z ich szkoły również ma takie zapędy... myślał, że są z theo jedyni.

minnie gdzieś dzisiaj chyba pisała o wysypie ciąż i śmierci, to teraz będzie gejów. - nie wiem - mruknął leniwie spoglądając na florka. - jestem ciekaw jakby to było z jakimś facetem - mruknął, wyobrażając sobie, że dotyka ciała floriana, bo on akurat był pod ręką. ale jeszcze nie dosłownie pod jego.

- to spróbuj z którymś... póki tego nie zrobisz to nie dowiesz się, jak to jest. - dobra rada wujka florka. - musisz tylko znaleźć jakiegoś geja. - dodał po chwili zastanowienia chyba zapominając, że sam jest gejem. ale on mimo zjarania był facetem theo.

powiedział, ze nie zna żadnego geja oprócz niego i zasnął mu na ramieniu. dobranoc!

a on go wyprowadzał jak się okazało, że jest pożar. ale porzucił go pod szkołą i poleciał do akademika. pewnie wszystko będzie na philippa!

doszli więc szybko tutaj a emily po drodze pewnie cicho jęczała jak to bardzo ją to piecze i że chyba będzie musiała zadzwonić do taty, że musi jej szykować trumnę bo na pewno tego nie przeżyje! była panikarą jakich nie było na świecie więcej, pewnie w dodatku hipochondryczką i miała wszystkie choroby świata. usiadła na kozetce i wystawiła dłoń zaciskając mocno oczy, zastanawiając się czy matthew nie będzie musiał amputować jej ręki! a to by było... czekała jednak już grzecznie bez słowa na jego poczynania.

Nie miał klucza przy sobie, ale po drodze wszedł do pokoju nauczycielskiego do którego miał klucz, a tam już były wszystkie klucze. Błyskawicznie zabrał go i zamknął drzwi a potem już poszli do tej dyżurki gdzie usiadła na kozetce, trochę go bawiło jej zachowanie, ale nie pokazywał tego.
- Chodź z tym pod wodę najpierw. - podszedł do umywalki i odkręcił zimną wodę.
- Powiedz jak przestanie Cię piec. - poinstruował ją.

emily posłusznie z miną skazańca poszła do umywalki i kiedy tylko poleciał strumień lodowatej wody syknęła cicho bo ją zapiekło a potem było już tylko lepiej a na jej uroczej buźce pojawił się wyraz ukojenia. stwierdziła, że ręki nie trzeba amputować, więc będzie miała czym pisać! chyba trudno by jej się było nauczyć lewą ręką teraz... ale dla chcącego nic trudnego, wiadomo. - przestało. - powiedziała pokornie jak baranek i uniosła na niego swój wzrok.

Czekał przez chwilę a potem w jakieś szafce poszukał gazy, bandażu zwykłego i jakiejś maści na oparzenia. Co chwilę jednak spoglądał na nią by aby przypadkiem nie zemdlała.
- No to usiądź. - wydał kolejne polecenie. Zakręcił wodę a potem przystawił sobie krzesło na przeciw niej i na nim usiadł.
Kolejno, osuszył rękę gazą, najdelikatniej jak potrafił, a potem nałożył maść. Przeczytał na opakowaniu, że trzeba chwilę poczekać zanim się założy opatrunek.
- Już lepiej? - podniósł do niej wzrok.

posłusznie więc usiadła uważając go za jednego z najmądrzejszych ludzi jakich poznała bo skoro tak dobrze umiał opatrywać rany i przestało ją dzięki niemu szczypać to to do czegoś zobowiązuje. oczywiście nie wygra z jeanem bo tego to miała za geniusza pokroju einsteina czy platona, ale jednak! pokiwała głową - tak, lepiej. znaczy, nie piecze mnie nic. - powiedziała nie podnosząc na niego wzroku bo poczuła, że na nią patrzy a tak to by się speszyła pewnie i była by małym buraczkiem z oparzoną dłonią, a to nie wyglądało by zbyt dobrze. - naprawdę panu dziękuję, że pan to zrobił bo w sumie pan nie musiał. - powiedziała skruszona. pewnie bylo jej głupio że jest taką ciamajdą!

Nie był taki mądry, tylko na studiach był na jakimś półrocznym kursie, bo miał za dużo wolnego czasu. I teraz mógłby nawet mieć dyżury w tym gabinecie, ale nie chciał odbierać pracy innym. Wcale nie chciał Jeanowi dorównać, przynajmniej na razie.
- To dobrze. - odpowiedział i spuścił wzrok do jej ręki bo zauważył, że ją to krępuje.
Teraz położył czystą gazę i owiną to bandażem, rozrywając koniec i wiążąc go na jej dłoni.
- A co miałem Cię samą z tym zostawić? - zapytał a potem wyrzucił wszystkie resztki do kosza na odpady medyczne.
- Proszę. Ale przyjdź tutaj jutro dla pewności, żeby to obejrzała lekarka. - poradził jej a potem odstawił krzesło na miejsce dyskretnie się jej przyglądając i już wiedział skąd zna tę twarz, ale nie mówił bo jeszcze bardziej by się zawstydziła.

to dobrze w sumie bo jean byłby zazdrosny biedaczek! a dla emily był mądry bo ona by nie wiedziała co ma robić przecież! chociaż może by wiedziała gdyby to nie przytrafiło się jej. trudno powiedzieć, bo czasem panikowała nawet jak nie chodziło o nią samą. - nie wiem, ale przecież mógł pan. to nie jest pana obowiązek, skoro nie jest pan lekarzem. - wzruszyła ramionami i cicho westchnęła. - dobrze przyjdę. - chociaż bała się szkolnych lekarz bo kojarzyła wendy i nie wiedziała, że jej już nie ma! a ona według emily była straszna. szczególnie że ta wiedziała, że szkolna pielęgniarka podrywała jeana! to tym bardziej jej nie lubiła i nie chciała mieć z nią nic wspólnego!

Nie miał o co być zazdrosny, bo mówiąc kolokwialnie jeśli Matthew już na jakąś uczennicę leciał to już na pewno nie na takie szare myszki, że tak powiem mierzył wyżej.
- Nie jestem z tych co poza godzinami pracy nie interesują się uczniami. - odpowiedział jej szczerze.
- Albo idź na mieście do lekarza. - zaproponował. Już był pewny kim jest ta dziewczyna, choć nie znał jej imienia. Ona pewnie nie była świadoma, że on wie, ale na razie niech tak zostanie.

jasne, że nie była świadoma bo nie znała żadnych znajomych jeana co może akurat działało na jej plus. jedynie by się bardziej zestresowała. - to w sumie bardzo miłe. - powiedziała nieznacznie się uśmiechając bo w sumie skoro już nie umierała to mogła. ona byla taką szarą myszką, ale to też ma swoje zalety. nikt jej przez to nie poderwie xd - dziękuję bardzo. - powiedziała jeszcze raz i wstała z tej kozetki gotowa uciec gdzie pieprz rośnie.

- Jak chcesz to możesz iść. Tylko uważaj na siebie. - stwierdził, a potem sam ruszył do drzwi, wypościł Emily a potem sam wyszedł, zamknął drzwi i klucz zniósł do pokoju. Tylko zrezygnował z książek i poszedł do domu.

a emily gdzieś uciekła też.

źle się poczuła więc przyszła tutaj, ale oczywiście nie było w szkole żadnej pielęgniarki bo hollywoodowi żal kasy więc usiadła sobie tutaj i schowała twarz w dłoniach.

śledził ją albo po prostu wsadził jej jakiś nadajnik do tyłka i wiedział gdzie jest. długo się nie przemieszczała więc postanowił sprawdzić co i jak i czy czasami nie leży zabita przez jego wrogów. wczoraj miał dziwną pogadankę z jej matką i widział jak jej na niej zależy. chyba z tego wszystkiego aż jemu zaczęło zależeć nieco bardziej i postanowił się z nią chociaż zaprzyjaźnić. miał mieszane uczucia co do tego, bo gdyby się okazało, że laska z wczoraj nie żyje (ale nic na to nie wskazywało, bo nikt nie mówił o żadnym wypadnięciu z dachu... może mu się to przyśniło?) to mogłaby niepotrzebnie cierpieć. ale chyba i tak by cierpiała, bo gen zależało na starszym bracie. gdyby wiedziała, że ma ich aż całą trójkę, jima, kenniego oraz jonathana to musiałaby jakoś rozłożyć swoją miłość między nich wszystkich. no i scarlett. - hej. - szepnął sadowiąc się obok niej. nie wyglądała najlepiej. - co jest, siocha? - trącił ją łokciem z lekkim uśmiechem.

Geneviev na szczęście nie wiedziała, że wcale nie jest córką swojego ukochanego tatusia tylko hollywooda chyba by rzuciła się z dachu albo zrobiła coś równie oryginalnego. Jednak dopóki żyła w błogiej nieświadomości była najszczęśliwszą dziewczyną na świecie że ma tak cudowna rodzinę. I oczywiście według niej Jimmy też już należał do rodziny chociaż czasem naprawdę okropnie się zachowywał! Spojrzała na niego kiedy się przysiadł do niej i potarła czoło. - cześć. - odpowiedziała słabo. - Źle się czuję... - mruknęła - Ale nie ma żadnej pielęgniarki więc chyba będę musiała poczekać aż skończą się zajęcia.