Biuro Charliego

First topic message reminder :

No to Charlie siedział w pracy, załatwiał jakiś kontrakt płytowy, ustalał szczegóły i w ogóle. Cieżko pracował.

Ahah, to masz dobry gust do dziewczyn!xd Ja niedługo będę miała taki kolor, hryhry.
- Nie do końca będę mogła, od jutra mamy kontrolę, więc będę miała jeszcze więcej pracy - mruknęła. Na widok butelki wina, uniosła do góry jedną brew. Ale uśmiechnęła się jednym kącikiem dopiero wtedy, kiedy podał jej ją do ręki.
- Moje ulubione. Dzięki - powiedziała i cmoknęła go nawet lekko w policzek. Mogła sobie pozwolić na to, bo nie było nikogo w biurze! Pewnie mógł poczuć jej zniewalający zapach.

No ba! Znaczy tylko do włosów, bo to zła kobieta była haha! Ale jak bedziesz miała to wieeesz, odwiedze Cie w mojej ulubionej cześci katowic xD
- kontrolę? uła. No to ciężki okres przed nami - uśmiechnął się blado. - a co do wina, to przecież oboje wiemy co dobra, prawda? - Nie ma to jak francuskie wino. Gdy musnęła jego policzek, przymknął na sekundę oko - chyba będę Ci kupował je częściej - stwierdził.

Ahah, nie ma sprawy!xd Ja w ogóle w zeszłym tygodniu byłam u koleżanki w akademikach na Ligocie, ale na szczęście szybko stamtąd poszłam;d.
- To najważniejsza kontrola, więc przygotuj się na mieszkanie w biurze w przyszłym tygodniu - powiedziała. Uśmiechnęła się tylko, słysząc jego kolejne słowa i pokręciła głową z rozbawieniem. Rozbroił ją tym winem, a przecież miała być dzisiaj niemiła! Psujesz moje plany. Poszła do gabinetu, żeby zanieść wino, a potem wsadziła znowu głowę do Charliego. To znaczy do jego gabinetu, żeby nie było niedomówień.
- Chcesz kawy? - zapytała. Pewnie chciał;d. Tak więc Lexie poszła do tej części sekretarki, żeby ją zrobić.

Trzeba mi było powiedzieć! Mój pokój jest super xD Ale w którym domu byłaś?
Haahahaha szkoda, ze nie wsadziła głowy do czarliego.
- to wezmę sobie materac do biura - stwierdził tylko i wrócił do pracy, ale gdy powiedziała o kawie to uśmiechnął się i kiwnął głową. Nawet sama poszła ją zrobić, jej. Nie wierzył własnym oczom. On był przygotowany na ostrą burę od Lexie za ten urlop i w ogóle.

Pewnie taki sam jak milion innych xd. Chociaż w sumie ja byłam ostatnio w Sosnowcu w podwyższonym standardzie, tam to bym chciała mieszkać. Mają nawet dzwonki do drzwi! No i byłam tam spontanicznie i na dosłownie 5 minut, więc nawet nie wiem w jakim domu, nie ogarniam tego tam xd.
Lexie była chyba faktycznie zbyt zmęczona, żeby być niemiłą. Poza tym udobruchał ją winem. Ale to nie znaczy, że w przyszłym tygodniu będzie miła. W trakcie kontroli jest najgorszą zołzą. Zrobiła tą kawę w kubkach i pchnęła tyłkiem drzwi, bo miała obie ręce zajęte. Położyła mu ją na biurku i skierowała się w stronę swojego biura, bo nie wiedziała, czy chce ją wypić ze swoją okropną szefową;c.

Ja mieszkam w tym słabym. Nie mam kuchni w pokoju i w ogóle xD
Pewnie, że chce. - jeśli masz trochę czasu, to mozesz ze mną zostać? - zapytał niepewnie. - powiesz mi, co mnie ominęło, prócz cieżkiej pracy, i w ogóle? -zaproponował, bo nawet się za Lexie troszkę stęsknił! W ogóle jak był w tym paryżu, to sobie przypomniał znów jak się razem bawili, on przed Nią uciekał i takie tam.

W tym słabym też wiele nocy spędziłam... xd Ale w Sosnowcu, to takie smutne;c
Stanęła znowu w drzwiach i zerknęła na zegarek wiszący na jej chudym nadgarstku.
- Będę tu pewnie siedzieć do północy, ale przyda mi się przerwa - westchnęła. Podeszła do jego biurka i usiadła w fotelu. Rzygała pracą, więc na razie nie chciała o niej rozmawiać. Upiła łyka kawy, patrząc na Charliego orzechowymi oczyma.
- Jak tam Paryż? Co u rodziców? - zapytała z nieznacznym uśmiechem. Bardzo lubiła jego tatę! Szkoda, że swojego nienawidziła.

Ja też wiele nocy.. xD Sosnowiec to gorole, to wiesz xD
Uśmiechnął się, kiedy usiadła. Chwile na Nią patrzył. - Paryż piękny jak zawsze. Wiele czasu spędziłem na Montmartre. - uśmiechnął się aż. - a u rodziców dobrze. Ojciec zapracowany. Mama wróciła już do zdrowia, rozstawia służbę po kontach jak zawsze - zaśmiał się.

Hahah, a Ty skąd jesteś, że tak mówisz? xdd
Zsunęła się nieco na fotelu, żeby usiąść wygodniej. Objęła kubek dłonią i oparła go o udo, a palcami drugiej dłoni rozmasowała sobie skroń. Uśmiechnęła się, kiedy zaczął mówić o Paryżu. Kochała to miasto najbardziej na świecie i strasznie za nim tęskniła! Żałowała, że musiała się stamtąd wyprowadzić. Ale cóż, musiała wykonać rozkaz ojca.
- Pozdrów ich ode mnie, jak będziesz tam następnym razem. Ja pewnie szybko tam nie zawitam - westchnęła.

Ja? Albo raczej jo? haha Ty z tych katowic to na bank będziesz wiedziała! Orzesze,takie miasteczko niedaleko mikołowa xD
- ja pewnie też szybko tam nie będę niestety. Ale pozdrowie, jak mama zadzwoni - uśmiechnął się. - często dzwoni, wiesz. Musi sprawdzać czy jestem grzeczny. - zaśmiał się. - a Co u Twojej mamy? - o ojca nie pytał, bo zawsze się go bał!

jaa, jo żech tam byłaaa! ahah xd ale dawno temu i nic nie pamiętam xd
- No tak, zawsze byłeś synkiem mamusi - powiedziała z rozbawieniem. Ona była córeczką tatusia, do czasu. Znienawidziła go w sumie dosyć szybko, zaraz po tym, jak ją wciągnął do rodzinnego interesu.
- W porządku, dochodzi do siebie po operacji strun głosowych. Ale teraz nie może śpiewać, niestety - powiedziała, nieco zmartwiona. Kochała mamę, mimo, że pozwalała ojcu na to wszystko, eh, ciężkie miała życie ta moja Lexie.

haha jak ty gryfnie godosz! a z Orzesza, to nie ma co pamietać xD
- oj nie rób ze mnie maminsynka! - zaśmiał się. - ale cóż, nic dziwnego. Ojciec uwielbiał Ciebie i Twoją mamę. - powiedział spokojnie, z lekkim uśmiechem - to ogromna strata, że Twoja mama już nie śpiewa - powiedział, bo tak zawsze powtarzał jego ojciec, zresztą Charlie się z tym zgadzał.

hahah, bo jo jest gryfno frelka xd
- Charles, ale ty byłeś maminsynkiem - zaśmiała się. Aż jej się poprawił humor kiedy sobie przypomniała, jak chował się za spódnicą mamy, kiedy goniła go z deską xd.
- Też tak uważam. Ale to po części jej decyzja. Woli teraz zadbac o zdrowie - uśmiechnęła się słabo. Bo taka była oficjalna wersja.

Ja? a zy mie je fest fajny karlus!
- a co ja miałem robić, kiedy mnie atakowałaś, a ja nie mogłem Ci oddać, bo ojciec za karę wysłałby mnie do jakiegoś obozu pracy! - zaśmiał się dźwięcznie i pomyślał też o tej desce, tylko on miał pewnosć, ze ona była nabita gwoździami haha. - o zdrowie? Zdrowie jest ważniejsze niż kariera- powiedział, bo przecież nie miał pojęcia o co chodzi.

ja, yhm, tyś widzioł!
Jeju, nie mam już na nią weny, przepraszam ;xxx. Pogadali pewnie jeszcze trochę, po czym Lexie wróciła do pracy, posiedziała chwilę i pojechała do domu!

Jak my tutaj sobie rozmawialiśmy xDD
No, więc przyjechali razem, ale rozstali się zaraz po wejściu do biura. Oboje mieli wiele spaw na głowie. W końcu był już prawie wieczór, Czarli siedział w swoim gabinecie i ślęczał nas komputerem, pił kawę i robił wiele, by nie zasnąć.

Ahahah, jak urooczo<3 xdd
Lexie była już padnięta. Pewnie mało spali w nocy, hrhr. No więc w ramach rekompensaty, że mu odebrała cenny czas na spanie, postanowia zrobić mu kolejną kawę. Dolała nawet do niej kropelkę whisky! Malutko, żeby mógł prowadzić. Sobie też zrobiła. I z tymi dwoma kubkami w dłoniach, weszła do jego biura, popychając drzwi tyłkiem.
- Przerwa. Zaraz uśniesz na tym biurku - powiedziała patrząc na niego z rozbawieniem.

Podniósł głowę znad klawiatury i papierów gdy usłyszał jej głos. - Lexie - przetarł oczy i wyczuł, że ma kawę! - kawa, jak cudownie - wyciągnął ręce po kubek i od razu zrobił spory łyk - jaka dobra kawa.

Lexie zaśmiała się nieco głośniej. Nikogo nie było już w biurze, więc mogła sobie na to pozwolić! Usiadła w fotelu naprzeciwko jego biurka i sama upiła łyk kawy, obejmując kubek dłońmi.
- Wiadomo. Sama ją robiłam - odparła unosząc do góry jedną brew - Więc niezły zaszczyt cię kopnął.

-oj tak. Tego się domyślam -odłożył kubek i spojrzał na nią- był u mnie, hm może imię pominę -zaśmiał się, nie chciał robić koledze problemów!- jeden nasz kolega.. mówił, że wyglądasz dziś na bardzo szczęśliwa! - uśmiechnął się szeroko i usiadł wygodniej na krześle, wyciągając nogi przed siebie, bo siedział teraz bokiem do biurka.

Lexie prawie się zakrztusiła! Ale zachowała dobrą twarz, tak sądzę. Spojrzała na Charliego z rozbawieniem.
- Okazać ludziom trochę życzliwości i od razu chodzą jakieś dziwne plotki po biurze - pokręciła głową z rozbawieniem. Ale rzeczywiście, miała dobry humor!

Zaśmiał się z jej reakcji, bo to było widać. - nie są do tego przyzwyczajeni, raczej tutaj nikogo nie rozpieszczasz - powiedział, a potem spojrzał na swój kubek, z którego znów zrobił łyk - no, może prawie nikogo.

- Powiedzmy, że miałam dzisiaj dzień dobroci - powiedziała wciąż z rozbawieniem. Przechyliła głowę delikatnie w bok i uniosła jeden kącik ust.
- Czyżby ci to rozpuszczanie przeszkadzało? - zapytała z łobuzerskim błyskiem w oku.

-mi? Mi to bardzo odpowiada - powiedział zgodnie z prawdą i zaczął pakować papiery do segregatorów, wstał, żeby ustawić wszystko na półce. - wracamy do domu? - zapytał układajac tam wszystko ladnie.

Uśmiechnęła się pod nosem, słysząc jego pytanie. Bardzo urocze było! I zrobiło jej się miło, nie wiedzieć czemu.
- Wracamy. Muszę tylko jeszcze wziąć rzeczy od siebie z biura - powiedziała. Wstała z fotela i tak się jakoś złożyło, że kiedy zabrała swój kubek i wyprostowała się, stała tuż przed Charliem!