hall

uśmiechnął się do niej kiedy go zauważyła, a kiedy zaczęła iść w jego stronę to nawet się wyprostował i przeczesał niesforne loczki palcami.
- ciebie też - powiedział zgodnie z prawdą i położył rękę na jej biodrze kiedy dawała mu buziaka. - wyglądasz bosko - zarzucił jej komplementem, bo miał okazję popatrzeć na jej nogi w międzyczasie.

- ty też wyglądasz niczego sobie oscarze - przyznała i położyła dłoń na jego ramieniu, niby to niewinnie a może trochę go zaczepiając - stęskniłeś się za mną? - zapytała spoglądając na niego. miała ochotę się do niego przytulić i go pocałować ale nie mogła tego robić publicznie. prywatnie zapewne mieli dużo takich słodkich gestów.

- dzięki - posłał jej zaczepny uśmiech. - tak, te kilka dni były jak wieczność - powiedział to pół żartem pół serio, bo wiadomo, że dla niego kilka dni to dla innych było półtorej roku i tak dalej. - a ty za mną? - zaczął kręcić kciukiem kółka na jej biodrze. mały gest, niewidoczny, ale dla nich bardziej ekscytujący niż cokolwiek co byłoby widać publicznie.

- nawet nie wiesz jak bardzo - patrzyła mu głęboko w oczy i się uśmiechnęła - postanowiłam, że wracam do albans. sprzedaję mieszkanie w londynie - poinformowała go, bo to zapewne było dla niego ważne. chociaż wcale nie robiła to z jego powodu, był tylko jednym z powodów, dla których tu chciała wrócić - szkoda, że to nie takie proste, żeby mieć choć chwilę ciebie tylko dla siebie - powiedziała ciszej trochę żeby nikt nie usłyszał.

uśmiechnął się cwaniacko na jej tekst.
- a, no tak, bo mieszkałaś w londynie - ciężko było mu nadążyć za wszelkimi zmianami, więc dobrze, że chociaż jedna rzecz wracała do normy. czy to znaczyło, że jego rodzice się zejdą? kumpel wyjdzie z więzienia? no cóż, raczej nie! - ja też muszę cię dzielić z twoimi znajomymi - zerknął w stronę grupki, z którą przed chwilą rozmawiała. zoe miała gorzej skoro musiała go dzielić z jego dziewczyną xd ale to było dawno temu, a teraz nikt nie wiedział na czym stoją.

oscar jeszcze nie wiedział, że obie jego dziewczyny również podzieliły się z jego najlepszym kumplem, ale to już było dawno i nieprawda - mhm, mieszkałam w londynie. ostatnio spotkałam się z kuzynką która pomogła mi rozwiązać sprawę - poinformowała go - znasz mój adres, wiesz gdzie mieszkam, więc teraz to będzie żaden problem - zaśmiała się - nie możemy na chwilę gdzieś zniknąć? - zapytała miziając go teraz po szyi.

na razie patrick dawał oscarowi do zrozumienia, że to on był dupkiem xd
- co cię ciągnie z powrotem do st. albans? nic tu nie ma - zauwazył. gdyby to od niego zależało i nie miałby lat w plecy to wyjechałby tu stąd od razu po zakończeniu studiów. a tak to utknął tu na dłużej niż planował. - może cię odwiedzę - powiedział tajemniczo. posyłał jej cwaniackie uśmieszki, ale jak zoe zasugerowała spędzenie czasu sam na sam to trochę zesztywniał i wsunął ręce do kieszeni. - jestem własciwie całkiem zafascynowany tą imprezą - powiedział trochę dziwnym tonem.

ups, niedobry patrick xd
- mam tu całe moje życie jakby nie było - zauważyła - mam tu rodziców, mam tutaj przyjaciół. wszyscy ci, których potrzebuje są tutaj na miejscu - uśmiechnęła się do niego a potem cofnęła rękę skoro on dał jej do zrozumienia, że ma to zrobić. napiła się znów szampana - powiedziałam coś nie tak? - zapytała wprost. była dość bezpośrednią dziewczyną - jeżeli tak, to przepraszam cię za to - od razu się zaczęła wycofywać - zafascynowany imprezą króla imprez? no no - zaśmiała się.

- ale z jakiegoś powodu przeniosłaś się do londynu - zauważył. oscar wiedział jak to jest zostawić wszystkich i zacząć nowy rozdział, w końcu przeprowadził się na studia z dublina. wtedy to było łatwe, bo to był jego własny wybór. a teraz po pobudce te wszystkie zmiany były zbyt przytłaczające. - nie wiem - odpowiedział zgodnie z prawdą, bo sam nie wiedział czego chce i o co mu chodzi. - ciężko jest przebywać z tobą sam na sam - popatrzył jej w oczy, bo ciągle byli blisko siebie i czuł jej zapach. - no wiesz, na poprzedniej mnie zabrakło. miałem inne zobowiązania - próbował zażartować.

- taak, przeniosłam się tam, bo na 21 urodziny dostałam mieszkanie od rodziców jako prezent - wytłumaczyła mu jak to było wcześniej - poza tym zrezygnowałam ze studiów w albans i przeniosłam się na studia cukiernicze w londynie a dodatkowo zaczęłam drugi kierunek psychologię - kontynuowała swój wywód - jak to ciężko? nie rozumiem - położyła dłoń na swoich ustach, jakby szukała nowych słów do wypowiedzenia albo się zastanawiała o co chodzi - mhmmm, no tak, musisz teraz nadrobić - zaśmiala się - to nadrabiaj - przesunęła palcem po jego policzku.

- podajesz same powody, dla których powinnaś nadal mieszkać w londynie - zaśmiał się. to nie tak, że chciał się jej pozbyć z miasta. a może trochę? byłoby łatwiej jakby miał jedną dziewczynę w st. albans, a drugą w londynie, wtedy mógłby między nimi jeździć i nikt by się nie zorientował xd a tak to trwali w tym impasie. patrzył na nią chwilę, też mieląc w głowie wszystkie możliwe słowa. - nie próbuj mi wmówić, że tobie jest łatwo - powiedział w końcu. jego zdaniem nie mogło być, wszystko było zbyt popieprzone. - właśnie to robię - zauważył i chociaż rozpuszczał się wewnętrznie pod jej dotykiem to przesunął wzrokiem po hallu. - nie umywa się do naszych imprez - stwierdził z mruknięciem. "naszych", to znaczy osób, których już nie było i nie będzie w jego życiu. imprez, które kończyły się wypadkami xd faktycznie nie umywała się ta impreza!

pewnie, że byłoby mu łatwiej mieć jedną tam drugą tutaj, ale nie chciała mu aż tak bardzo ułatwiać życia. poza tym już podjęła decyzję, żeby wrócić do albans, a nie siedzieć w londynie, bo niczego dla niej prócz studiów tam nie było - nie jest mi łatwo, bo muszę się tobą dzielić chociaż oboje wiemy, że jesteś z tą drugą tylko dlatego, że sie do niej przywiązałeś - westchnęła - ale zgodziłam się na taki a nie inny układ wchodząc w to co jest między nami - zauważyła trochę smutno. wiedziała od początku jaka była sytuacja, że oscar miał dziewczynę, jednak było jak było - no wiadomo że się nie umywa i nigdy nie będzie, to inna klasa imprez - zachichotała - wiem, że potrzebowałeś mojego dotyku - czuła to.

- w tej chwili nie jestem z nikim i nie dzielę nikogo z nikim - poprawił ją i odsunął się trochę, bo zoe zachowywała się tak jakby nic się nie zmieniło. jakby pstryknęli palcami i nadal byli w tej samej sytuacji co półtorej roku temu. a oscar doskonale wiedział, że ani on ani zoe ani nari nie byli w tym samym miejscu i wszystkie te relacje wymagały przedefiniowania. myślał, że to on utknął w miejscu, a wyglądało na to, że to była zoe.

- jasne. w takim razie korzystaj sobie dalej z imprezy a ja wrócę do swoich znajomych - co ciekawe zoe nie utknęła w miejscu, ale on tego jeszcze nie wiedział jak to było. nie miał pojęcia, że przeprowadza się z powrotem do albans dla swojego przyjaciela, nie miał pojęcia o tym, że wywalili ją ze studiów a nie tak jak mu powiedziała że z nich zrezygnowała. że zdradzała go z kimkolwiek kto był chociaż trochę nią zainteresowany - znasz mój adres i numer telefonu jakbyś chciał pogadać - zdystansowała się do niego - mam nadzieje, że będziesz się dzisiaj dobrze bawił - złapała kolejnego kieliszka szampana. ona zamierzała się bawić wyśmienicie z oscarem czy bez niego.

zachowywała się przy nim jakby utknęła. może myślała, że właśnie tego on potrzebuje. ale jednocześnie oscar już dawno zdał sobie sprawę z tego, że nic nie było jak wcześniej i potrzebował czasu i przestrzeni, żeby sobie z tym poradzić.
- ty też - rzucił po prostu, bo nie chciał się wdawać w żadne szczere dyskusje o uczuciach. no i pewnie rozeszli się w swoje strony i spędzili wieczór osobno.

spędziła wieczór ze swoimi znajomymi od czasu do czasu rzucając oscarowi spojrzenia ale tak, nie zbliżyła się do niego już tego wieczoru.

stał na środku hallu z głową zadartą do góry i przyglądał się jakiemuś ogromnemu żyrandolowi. zastanawiał się ile osób umrze jeśli ten żyrandol spadnie xd
- babcia na pewno by chciała coś takiego u siebie, może jakby motel był bardziej elegancki to miałby więcej gości - mamrotał do siebie nie zwracając uwagi na świat naokoło.

produktywnie xd
przygladala mu sie chwile I to wygladalo dla niej tak zabawnie, ze zachecilo ja do podejscia blizej. - planujesz go ukrasc? - spojrzala w gore.

- cooo? - przestraszył się, że to zasugerowała. widział, że tyle ochrony się kręci i że zamykają ludzi w klatce. nie chciał podzielić ich losu, był niewinny. - j-ja go tylko podziwiałem - zaczął się jąkać.

ivy nie przerazala klatka Gabriela. moze nawet by mu pomogla jesli by chcial zabrac zyrandol do domu. - czy chcesz go ukrasc? - powtorzyla bo myslala, ze nie doslyszal. - mowiles, ze twojej babci sie podoba - tyle uslyszala.

prędzej spodziewał się, że ivy na niego doniesie ochronie niż że będzie chciała mu pomagać wynosić ten żyrandol.
- tak, babcia byłaby zachwycona - pokiwał glową, ale zaraz się wyprostował kiedy uświadomił sobie, że powiedział "tak" - ale nie, nie. nie zamierzam go kraść, nigdy w życiu - zaczął się tłumaczyć. - wyglądam jakbym chciał coś ukraść? nie, nie chcę nic ukraść - zachowywał się nerwowo i wyglądał jakby jednak chciał coś ukraść i został na tym przyłapany xd

ivy szukala przygod wiec zarabanie zyrandola bylo ciekawsze niz donoszenie. nie przywiazywala sie do rzeczy I nie brala pod uwage tego, ze ktos by o to zly.
- jest tu duzo takich, moze nie beda mieli nic przeciwko jak zabierzesz jednego dla babci - machnela reka na zyrandol. nie wiedziala jak niby mieliby go sciagnac, ale o to sie beda martwic potem.- troche tak wygladasz - zasmiala sie.

jeszcze jej nie znał i nie wiedział, że szukała przygód. musiał zachować ostrożność.
parsknął śmiechem, uznając jej słowa tylko i wyłącznie za żart.
- no jaaasne, już wspinam się po tych rzeźbach - machnął ręką na jakieś rzeźby pod ścianą - do góry i usiądę na jednym żyrandolu, żeby odczepić drugi, który ty złapiesz tu na dole - gestykulował prezentując cały jej master plan. śmiał się przy tym przyciężkawo, bo to była dziwna wizja według niego. nie żyli w środku filmu akcji.

spojrzala w strone rzezb probujac ocenic czy by dal rade faktycznie sie po nich wspiac. potem podniosla glowe w gore zastanawiajac sie jaki ciezki jest ten zyrandol. w koncu spojrzala na niego. - nie zlapie go, ale mozemy podlozyc tu materac - pokazala na podloge. nie wiedziala, ze zartowal xd

roześmiał się głośno na jej słowa, ale ivy pewnie wpatrywała się w niego takim poważnym spojrzeniem jak na awku, że zwątpił w siebie i mina mu zrzedła.
- ja żartowałem. to był żart - odchrząknął - to było zabawne, bo ten cały plan był taki nierealistyczny i nigdy byśmy tego nie zrobili. na tym polegał żart - zaczął jej tłumaczyć xd