Hall

dobra, więc florek jak mówiłam gdzieś tam, miał teraz długą rehabilitację przed sobą i miał zakaz uczenia się w szkole, dlatego też nauczyciele przyjeżdżali do niego do domu, no miał dzisiaj chwile przerwy i chciał się jakiejś nauczycielki o coś zapytać, więc wpadł na chwilę. całą przerwę z nią przegadał i teraz już wracał o kulach do wyjścia. na chwilę jeszcze przystanął, by poprawić sobie jakąś torbę czy coś tam i już miał łapać za klamkę od drzwi wyjściowych, gdy....

jakie mi pole do popisu zostawiłaś. wgl to muszę sobie obiad zrobić, ech!
gdy drzwi się otworzyły i zza nich wyłoniła się ofelka! siniaki jej elegancko zeszły więc znów miała idealną twarz. wyglądała więc ślicznie od góry do dołu, włosy miała zebrane w koński ogon, a na twarzy widniał miły jak na nią uśmieszek. pewnie zrobiło jej się głupio jak zobaczyła takiego poobijanego florka więc tylko spuściła głowę i chciała przejść obok bez słowa, ale....
też ci zostawię pole do popisu xd

a mi się nie chce jeść, bo mnie tak gardlo boli ;c wczoraj tylko frytki i tortille z maca jadłam, ha ha.
a on nie chciał wyjść stąd bez słowa, bo jednak wydawało mu się, że powinni pogadać. - hej... - powiedział przepuszczając ją przez te drzwi. trochę się bał jej, bo kto wie, czy nie zechciałaby go teraz dobić i pewnie z lepszym skutkiem niż wtedy, bo był dalej słaby, ale z drugiej strony, nie może się jej tak obawiać całe życie, bo by chyba wykitował bardziej niż od jej ataków. - chyba powinniśmy pogadać... - powiedział do niej miękkim tonem, jak kiedyś, gdy mówił, że ją kocha, pragnie i w ogóle, gdy byli parą.

ophelii było strasznie głupio, że wylądował w tym szpitalu. trochę się pogubiła w tym wszystkim. obwiniała się, ale z drugiej strony nie zrobiła przecież nic specjalnie, ale to był wypadek i w ogóle takie myśli ciągle gdzieś kłębiły się w jej głowie. oczywiście odetchnęła z ulgą kiedy wyczytała, że florek się obudził. jednak wiedziała, że prędzej czy później czeka ją konfrontacja z florianem. nie mogła go w nieskończoność unikać. przecież chodzili do jednej szkoły! - hm, cześć - wymamrotała i jakoś nie pewnie spojrzała na jego twarz - tak myślę, że powinniśmy - stwierdziła pokornym jak na nią głosem. no i nie wiedziała od czego kompletnie zacząć.

zerknął na zegarek, który jak zwykle miał na przegubie ręki. pewnie jakiś super drogi, bo florek to taka lansiara mała i gówien nie nosi. - mam za godzinę tomografię. może do tego czasu skoczymy gdzieś na kawę? - głupio mu było rozmawiać w szkole, tym bardziej, że nie wiedział, jak rozmowa się potoczy. tutaj swoją drogą mało osób teraz było, więc ophelia mogła mu zrobić krzywdę. w miejscu publicznym będzie się trochę jednak strofować. miał taką nadzieję! - chyba, że masz zaraz jakąś lekcję to najwyżej pogadamy kiedy indziej - wzruszył ramionami.

ofelka nie miała w planie nic mu zrobić. może nawet miała lekką depresję, ale kto by się przejmował puszczalską ophelią. xd
- nieee, lekcje skończyłam już dawno - uśmiechnęła się delikatnie i westchnęła. czuła się totalnie niezręcznie w jego obecności. nie to co kiedyś, kiedyś czuła się tak fajnie przy nim. - jasne, kawa brzmi dobrze. - no i pewnie poszli powoli do jakiejś kawiarni, zacznę tam!

okej! to cece pewnie już skończyła zajęcia, a moze wszyscy dzisiaj tak kończyli bo przecież było to wspaniałe święto szkoły.... chyba świętowali kolejne urodziny roya... cece się pewnie wydawało że już jakieś 156... w każdym bądź razie musiała pogadać z effie, więc pewnie wcześniej do niej napisała, że po zajęciach koniecznie musza się spotkać i teraz na nią czekała, żeby mogły iść razem na jakiś spacer czy do domu na herbatę... no to już mniej istotne. jak tylko ją zobaczyła to od razu do niej podeszła szybkim krokiem. - cześć. - uśmiechnęła się szeroko i szybko musnęła jej policzek na przywitanie. ogólnie to była bardzo radosnym człowiekiem dzisiaj!

zapomniałam o święcie szkoły.......... w ogóle dziś zero ogarnięcia mam kaca jak z warszawy nad morze i śpiewałam z koleżanka o 3 w nocy na centralnym "hera, koka, hasz, lsd". co alkohol robi z ludźmi!
wracając jednak do effie, cóż pewnie się chwilę spóźniła bo musiała zadać milion pytań nauczycielowi literatury, bo była taką pilną uczennicą. oczywiście ona nie była tak uradowana jak cece bo jej chłopak siedział w domu wariatów i walił głową w ścianę, albo coś bełkotał. peszek, była w depresji! w każdym bądź razie podeszła do cece i ucałowała ją w policzek - czeeeeść - wymamrotała i zauważyła od razu ten uśmieszek na twarzy przyjaciółki - dlaczego się tak uśmiechasz? - zapytała od razu.

hahaha, to jest chyba piosenka roku! ja ją ciągle w domu śpiewam....
cece pewnie nawet nie wiedziała, że on jest w psychiatryku! ale na pewno zaraz wszystko nadrobi i będzie mogła pocieszać effie! cece też była pilną uczennicą.... ale teraz musiała podziękować przyjaciółce i w ogóle, miała ważniejsze sprawy na głowie niż nauka. eh... co to się z nią stało. spojrzała na nią i na tą markotną minę i od razu posmutniała. - co się stało? - zapytała od razu bo to bylo dość istotne! co prawda ona miała super wieści ale najpierw pewnie chciała wiedziec co się stalo u effie. - później ci powiem. teraz ty opowiadaj. - powiedziała.

a ja znowu tego słucham :d
mało kto wiedział, że jest w psychiatryku, bo większość jego przyjaciół już tam była. na przykład taka lilka!
- ale co się miało stać? nic nowego przecież - wzruszyła ramionami, była pewnie przekonana, że cece wie o vincencie - no wiesz, vinc w psychiatryku, dalej tylko powtarza że kogoś zabił, brak mu kontaktu ze światem i tyle no - pociągnęła noskiem. pewnie miała smutny głosik! - ojej, teraz będziesz mi kazała czekać na tą nowinkę - wymamrotała. w ogóle nie pasuje mi mój awek do effie, ale tak mi się podoba, że go nie zmienię xd

ja na szczęście oglądam misfits to tego nie słucham bo potem cały dzień na okrągło bym to puszczała xd
no tak... a lilka dopiero niedawno się zorientowała, że tam siedzi. ale przynajmniej nie wariował i nie mamrotał, że kogoś zabił. był.... no mocno przyćpany xd no i rzeczywiście do słodkiej effie trochę nie pasuje, ale kto by się przejmował jak jest ładny xd
- vincent jest w psychiatryku? - zapytała zdziwiona. - och effie... - wymruczała i zaraz ją przytuliła bo było jej przykro, że tak to wszystko się podziało. - ja nie wiedziałam! jestem pewna, że mu tam pomogą i wróci do ciebie jak nowy. - zapewniła ją. w końcu po coś te psychiatryki są co nie! - całowałam się z jasperem. - wzruszyła ramionami. teraz nie było miejsca na radość skoro effie przeżywa takie smutki!

robert w misfits <3
pewnie wszyscy którzy wiedzieli teraz ją przytulali, pocieszali i w ogóle. a ona czuła się najgorzej, bo nie mogła mu pomóc! - cece.... - westchnęła - on gada do podłogi, nie wróci stamtąd jak nowy - powiedziała zmartwionym głosem, ale kiedy usłyszała nowinkę przyjaciółki troszkę się uśmiechnęła - na prawdę!? - pisnęła bardzo zainteresowanym głosem - i co? i co? opowiadaj wszystko! - pociągnęła ją na ławkę, gdzie usiadły. czekała na więcej informacji.

nooo... ale jestem w 4 sezonie to już go nie ma xd
cece w sumie na pewno chętnie zrobiła by coś innego ale kompletnie nie wiedziała co się w takich sytuacjach robi, więc postanowiła po prostu ją przytulić. Mogą potem kupić wino i się upić, to nic, że cece nie pije i pewnie po jednym kieliszku będzie leżała jak trup. - effie, słońce, od tego są lekarze... jestem pewna, że mu pomogą, znają się na tym! - zapewniła ją. - może i nie będzie w stu procentach tym samym vincentem, ale na pewno będzie tym, którego ciągle kochasz. - dodała. no bo cóż innego jej pozostało! - och.. - mruknęła kiedy pociągnęła ją na ławkę. - w sumie to sama nie wiem, kurcze... poszłam za twoją radą. mówiłaś mi, że czasem warto zaryzykować. no i strasznie długo nad tym myślałam, ale stwierdziłam, że chyba masz rację, no i wczoraj byliśmy umówieni i jakoś tak wyszło, że go po prostu pocałowałam.... a potem on mnie... - mruczała zawstydzona.

ja obejrzałam tylko dwa sezony to nie wiem xd
effie już ostatnio z lilką przegięła i miała kaca tydzień, więc raczej nie piła, bo sam zapach alkoholu ją odrzucał! zerknęła na nią - no dobra, a jak przestanie mnie po tych wszystkich terapiach kochać? - faszerowali go tak wielką ilością leków, że mogło mu się przecież odwidzieć i w ogóle. tym też się martwiła! bardzo się cieszyła na słowa cece, może nie skakała pod sufit z radości, ale serio... cieszyła się! klasnęła w dłonie z podniecenia - wiedziałam, wiedziałam że tobą też jest zainteresowany! - bo jej przeczucie sprawdziło się. słodziutko! - umówiliście się na randkę? - dopytywała, bo nie wiedziała na jakim etapie teraz są.

ja ostatnio skończyłam na trzecim bo potem to wszyscy poznikali i w sumie 4 jest fajny, ale to już nie to samo co pierwsze dwa, bo rzeczywiście były najlepsze!
to smutne. musze w ogóle kiedyś upić cece.... tak, to z pewnością będzie urocze. - no co ty mówisz, effie! jak mógłby cię przestać kochać? jesteś wspaniała dziewczyną i jestem przekonana o tym, że on to wie! na pewno nie przestanie cię kochac... - pokręciła głową bo skąd jej to w ogóle mogło przyjść do głowy! tyle razem przeszli, że to by bylo... dziwne! uśmiechnęła się delikatnie. - no i właśnie chciałam ci podziękować, bo gdyby nie ty to na pewno nie podjęłabym takiego ryzyka. - stwierdziła. a tak to effie naprowadziła ją na dobry tor. - niee.... - pokręciła głową.

mam takie spowolnione myślenie, głowa mnie boli, żal.....
- niby tak............. - mruknęła lakonicznie i wzruszyła ramionami. po prostu ta cała sytuacja była dla niej dziwna. może nawet trochę się bała takiego psychicznego vincenta!
- weź, cece - uśmiechnęła się delikatnie - przecież to wszystko twoja zasługa, ja tylko wspomniałam to i owo - nie uważała się za swatkę jakąś. ja ostatnio spiknęłam kumpla z koleżanką i są taką słodką parą, wczoraj piliśmy toaściki za nich to byli w siódmym niebie, hihi. - dlaczego nie umówiliście się? po pierwszym kroku trzeba zrobić drugi przecież - pokiwała głową.

a mi ktoś jebie młotem w ściany i nie mogę się przez to skupić. byleby się nie przebili do mnie ;x
- no właśnie. zobaczysz, że wszystko będzie dobrze, effie. człowiek nie może tak po prostu się odkochać z chwili na chwilę, a jestem przekonana, że to co was łączy to miłość, w końcu tyle już przeszliście. - wymruczała. rozstawali się i schodzili i cece pewnie chwilami nie wiedziała czy byli razem czy już nie.... ale zawsze im mocno kibicowała! łaaał brawo ;d - no ale gdybym wtedy z tobą nie rozmawiała to na pewno bym się na to wszystko nie odważyła. - stwierdziła wzruszając ramionami. - no a teraz tak się cieszę, że to zrobiłam. - dodała z uśmiechem lekkim. jasper był super przystojny i uroczy i kochany i w ogóle najfajniejszy dla niej z pewnością! - och nie wiem.... nie chcę się spieszyć. teraz wszystko może się toczyć swoim tempem. zobaczymy co to będzie. - wzruszyła ramionami.

effie sama czasem nie ogarniała czy jest z vincentem czy nie. no bo sorry, on twierdzi że zerwali pieprzy lilkę, a ona effie potem się zastanawia o co do cholery chodzi. nawet już nie chciała dalej o nim rozmawiać, bo myślenie o tym całym psychiatryku bardzo, ale to bardzo ją przygnębiało! westchnęła więc i wsłuchała się w słowa cece - natchnęłam cię do działania po prostu - podsumowała uśmiechając się nieznacznie, a potem poprawiła włosy - no jasne, jasne nie spieszcie się, ale wiesz prędzej czy później będziecie musieli pójść na randkę - zaśmiała się. no ona sobie nie wyobrażała innego sposobu, żeby lepiej poznać swoją drugą połówkę.

no bo w sumie vincent to jest popaprany troszeczkę. to nie jest ten sam slodki vinc z buźką nutiniego i owłosioną klatą... coś sobie popsułam i mi sie obraz zmniejszył... o naprawiłam.
nie ma się co dziwić, że ją to przygnębialo! effie nie miała super stalowych nerwów, żeby sobie z tym wszystkim samotnie radzić. - no ale to było naprawdę dużo! przecież wiesz, że bez tego to nic bym nie zrobiła. - wymruczała. bo taka prawda! była tchórzem i była strasznie wycofana i na pewno by nie zrobiła tego pierwszego kroku. a pewnie jakby tego nie zrobiła to byliby wiecznie przyjaciółmi! chociaż nie wykluczone, że teraz też będą... chociaż cece pewnie chciałaby czegoś więcej skoro już sobie uświadomiła jaki jest przystojny i fajny. - no, pewnie masz rację. - uśmiechnęła się lekko. ale cece pewnie i tak uważała, że teraz jas musi to przemyśleć i zdecydować czy chce ją zaprosić na randkę czy nie.

no mi się vincent do tej pory z nutinim kojarzy. patka mu milion razy zmieniała buźkę i reszty ziomeczków nie ogarniam. chociaż rj king fajny!
effie chyba chciała trochę pokazać jaka z niej odpowiedzialna dziewczyna i jak fenomenalnie radzi sobie sama ze wszystkimi problemami. - nie musisz mi dziękować serio, po prostu powiedziałam ci z serca co o tym myślę i cieszę się, że posłuchałaś mojej rady - wyjaśniła i zerknęła na cece. widać było, że jest zadowolona. jej skóra pewnie roztaczała specjalny blask xddd - mogę się założyć, że w przeciągu kilku dni zaprosi cię na randkę - powiedziała z przekonaniem. jasper chyba nie był aż tak nieśmiały jak jej przyjaciółka to może zbierze się w sobie i to zrobi!

mi też! chociaż rzeczywiście rj jest fajny!
no to jak dalej sobie tak fenomenalnie będzie radzić z problemami to z pewnością trafi do vincenta i będą sobie razem ze wszystkim radzić. nie sądze, żeby ktokolwiek mógł tak długo pociągnąć... - och oczywiście, że musze ci podziękowac, effie. - wywróciła oczami z uśmiechem. - gdyby nie ty pewnie w ogóle bym o tym nie pomyślała... - dodała wzruszając ramionami ale ciągle się lekko uśmiechała. była naprawdę zadowolona. taaak, pewnie promieniała jak te gwiazdeczki co się przylepia na ścianie i w nocy świecą.... - och może masz rację. - wymruczała, a jeśli nie no to... trudno. jakoś sobie cece z tym poradzi! będzie cierpliwie czekać... xd co jej pozostało!

no to trafi do psychiatryka i będzie sobie tam żyć z vincentem długo i szczęśliwie. :d
zaśmiała się uroczo - wystarczy tego dziękowania, jeszcze obrosnę w piórka i co! - wyprostowała się momentalnie i spojrzała na przyjaciółkę. - będę się jeszcze bardziej cieszyć kiedy umówicie się na randkę - stwierdziła i liczyła na to, że będzie to całkiem niedługo. - jeśli chcesz mogę zasugerować coś delikatnie jasperowi - zaproponowała. wszystkie moje postaci robią za swatki xd agnes, effie.... ech!!!

to w sumie dość szczęśliwe zakończenie xdd jakby na to nie spojrzeć. przynajmniej będą razem! co tam, że w towarzystwie betty... xd
- no nie wiem effie. nawet nie wiesz ile to dla mnie znaczy! to wszystko w ogóle. - machnęła rękami jakby chciała objąć cały świat. ale nie była w stanie bo była drobniutka. - to wszystko mnie tak pozytywnie nastraja... tak dobrze się czuję teraz. - wymruczała z uśmiechem. naprawdę się cieszyła jak cholera! no ale sądzę, że było to po niej bardzo widać, skoro tak ciągle się uśmiechała i w ogole tyle gadała xd - oj nieee.... - wymruczała zdziwiona. - nie, chyba nie trzeba... znaczy jestem pewna że jak będzie chciał mnie zaprosić to sam na to wpadnie. - stwierdziła marszcząc brwi.

pogadały jeszcze, effie znów sprzedała jej jakąś złotą rade, a potem musiała uciekać na lekcje baletu! ja też na razie zmykam, bo musze się ogarnąć a na razie czuję się co najmniej tak jakbym była w dniu świstaka czy coś. pa :d