hall

august również założył na siebie garnitur i tak elegancko ubrany przyszedł na imprezkę gabriela. właśnie flirtował z jakąś nowo poznaną dziewczyną, bo dlaczego by w sumie nie. popijał powoli szampana a impreza się rozkręcała.

kolezanki namowily raven na przyjscie tutaj i teraz tego troche zalowala. byla za niesmiala by brac udzial w takich wydarzeniach. reszta jej grupy dobrze sie bawila, a ona stala sama jak sierota. dobrze, ze chociaz mogla sobie popatrzec na ptaki, ktore chodzily sobie po trawie na zewnatrz.

on za to został tutaj zaproszony jako elita st albans, wiadomo, pisze te książki po coś. nie żeby książki interesowały gabriela, bo zapewne ich wcale nie czytał bo po jego głowie to jedyne co hulało to wiatr i dziewczyny, no ale. jest to jest. kątem oka zauważył biedną, małą sierotkę marysię raven, do której postanowił podejść od tyłu. nachylił się nad nią i wyszeptał do ucha - proszę proszę, nie spodziewałem się ciebie tutaj spotkać. pięknie wyglądasz, z resztą jak zwykle - nie omieszkał zaciągnąć się jej perfumami.

byla tak zapatrzona na te ptaki, ze w ogole nie wyczula gdy ktos sie do niej zblizal. podskoczyla kiedy tak jej szeptal do ucha. szybko odwrocila sie i odetchnela z ulga widzac augusta. cale szczescie, ze to nie jakis swir! - dziekuje - zarumienila sie. - dobrze widziec w koncu jakas znajama twarz - przyznala mu, lekko sie usmiechajac.

- zapewne nie przyszłaś tutaj sama. gdzie jest twoja przyjaciółka, aimee? znowu cię zostawiła samą? - zapytał, rozglądając się po wszystkich gościach. rozpoznał parę znajomych twarzy, pomachał do nich. załatwił szampana dla raven - proszę, rozluźnisz się - położył dłoń na jej talii. niech czuje, że została zauważona! august miał gest. gest do bawienia się jej uczuciami. była młodziutka, lubił młodsze dziewyczny.

raven byla pod wrazeniem, ze august pamietal imie jej przyjaciolki! ludzie zwykle nie poswiecali jej tyle uwagi. - spotkala jakichs znajomych, a ja raczej wole trzymac sie z boku - zasmiala sie nerwowo. podziekowala za szampana i od razu upila lyka. miala motylki w brzuchu gdy poczula na sobie jego dotyk. oczywiscie, ze czula sie zauwazona! august wiedzial jak obchodzic sie z raven. byla taka naiwna!

pamiętał, bo była jego najwierniejszą fanką, która przychodziła na każde jego spotkanie autorskie i od razu po podpis z dedykacją. spojrzał głęboko w oczy raven. - skoro już przyszłaś, spędźmy razem wieczór. ja będę tylko dla ciebie, ty tylko dla mnie. to będzie dla nas hmm, swoista pierwsza randka moja droga raven - pogładził ją po policzku. nie planował tak spędzić wieczoru, ale skoro już przyszła i j znał, to wolał ją niż tą która mogła się potem do niego przyczepić.

ona nawet nie pomyslala o tym, ze kojarzyl ja jako fanke hehe
- randka? - zatkalo ja gdy uslyszala jego slowa. nie mogla uwierzyc w to, ze go poznala osobiscie, a co dopiero, ze zaprosil ja na randke! bylo tu pelno o wiele ladniejszych (jej zdaniem) dziewczyn, ktore mogly zainteresowac augusta, a on wybral ja. - z checia spedze z toba wieczor - powiedziala zaraz. peszylo ja to jak tak patrzyl w jej oczy, wiec sposcila wzrok, ale zaraz znow na niego zerknela.

- nigdy nie opuszczaj wzroku, kiedy na ciebie patrzę. zasługujesz na to, więc nie wstydź się proszę - uśmiechnął się do niej i pocałował tylko w czoło. nie chciał na razie oficjalnie jej całować w usta, bo jeszcze inne dziewczyny pomyślałyby że jest to jego osobista dziewczyna. tak to teraz mogły popatrzeć sobie na niewinne flirtowanie. - raven, zrozumiesz w końcu to kiedyś, że zasłużyłaś na kogoś, kto będzie dla ciebie dobry, kochany i będzie traktować cię jak księżniczkę? - przysunął się do niej jeszcze bliżej.

- postaram sie - odpowiedziala niesmialo. pewnosc siebie augusta ja peszyla, ale skoro ja poprosil by nie spuszczala wzroku to na pewno bedzie sie starac tego wiecej nie robic. usmiechnela sie lekko sama do siebie kiedy pocalowal ja w czolko. to bylo urocze. dobrze, ze nie wiedziala dlaczego wybral akurat jej czolo a nie usta. - troche chyba mi to zajmie - zasmiala sie i pogladzila swoja sukienke.

był niczym jakiś christian grey, a ona jego anastazją czy jak ona tam miała na imię? xd perwersyjnie. przesunął palcami po jej policzku, po szyi. była piękna, naiwna, była jego. - no dobrze, w takim razie idziemy się bawić na sali, poznawać innych ludzi. poznasz moich paru znajomych, co ty na to? napijemy się drinka, zjemy coś, a potem odprowadzę moją księżniczkę do domu - spojrzał kątem oka na dziewczynę, z którą wcześniej rozmawiał i pokazał do niej tak, żeby raven nie widziała, żeby do niego jeszcze zadzwoniła.

nie wiem, bardzo mozliwe, ze to byla anastazja xd cale szczescie, ze nie zaprowadzil jej do czerwonego pokoju bo wtedy na pewno by od razu zwiala xd
august byl jak jakis lew czy inny predator, ktory bawil sie swoja zdobycza. glupia raven! ech. - brzmi swietnie - taka byla w niego zapatrzona i nawet nie zauwazyla jak patrzyl na inna laske. bardziej sie zaczela stresowac tym, ze chcial ja zapoznac ze znajomymi.

był dupkiem, z którym raven nigdy nie powinna się wiązać. ale zapewne będzie odwrotnie, bo była bardzo naiwna, dopóki wprost nie zobaczy, że ją robi na boku z jakimiś przypadkowymi lasiami. a miał kogo wybierać. przyjaciółka za przyjaciółką, drink za drinkiem, fanka za fanką. - nie bój się, moi znajomi nie gryzą. zacznijmy od tych przyjemnych państwa - wziął ją za rękę i podeszli do jakichś jego znajomych, którym ją im przedstawił. jakaś śmietanka towarzyska, nadęci bufoni, ale musiał! a raven niech ma, może ktoś ją gdzieś wkręci!

nie mam cos na nia weny dzisiaj, wiec pochodzila troche za nim, ale poznawanie tylu ludzi ja przeroslo jednak i zwiala do domu. mozesz kogos innego dac ;x

jak uciekła, on wrócił do swojej poprzedniej dziewczyny i się z nią świetnie bawił do końca wieczoru.

poproszę valentine xd co do ich relacji to myślę, że mogli się przespać raz czy dwa razy jak gabriel był zaręczony z jej psiapsią, ale ogólnie na razie będzie to ich pierwsze spotkanie w st. albans. w końcu gabriel się dopiero zadomawiał! dosłownie. brylował właśnie w towarzystwie. w końcu to wszystko na jego cześć! nawet jeśli sam sobie to zorganizował.

wiadomo, że tak było. Valentine nie przejmowała się relacjami między nią a swoją przyjaciółką, dlatego też wykorzystała to, że Gabriel chciał się z nią przespać i tak zrobiła. owszem, może i sobie brylował, ale na salę weszła odstrojona Valentina! piękna, długa sukienka z rozcięciem na jedną nogę, szpilki, idealnie ułożone włosy. wszyscy zwrócili na nią na pewno uwagę. a ona, no cóż, tylko odpowiadała coś po hiszpańsku grzecznościowo.

akurat z kimś rozmawiał kiedy wszystkie głowy zwróciły się w tamtą stronę, więc oczywiście i on szybko zauważył dawną znajomą.
- valentine, piękna! - zawołał po hiszpańsku, podchodząc do niej z rozłożonymi rękoma i szelmowskim uśmiechem. - nie musiałaś przylatywać tu aż z hiszpanii - posłał jej całuski w powietrzu na powitanie. no co, nie wiedział, że wszyscy mieszkają w st. albans, tym małym i nic nie znaczącym mieście. wpadła mu jednak do głowy pewna niebezpieczna myśl i rozejrzał się czy za nią nie idzie ktoś jeszcze. - przyjechałaś sama? jest z tobą carla? - nie pamiętam czy już kiedyś pisałam jak nazywała się jego eks, więc najwyżej będzie miała kilka imion jak on xd

odrzuciła włosy do tyłu, żeby nie wpadały jej w oczy. delikatnie dotknęła długiego kolczyka, jakby chciała się upewnić że nadal tam jest. na widok gabriela, szeroko się tylko uśmiechnęła. - witaj Gabrielu - przywitała się z nim oczywiście po hiszpańsku, nie musiała przy nim się krępować. z resztą, co kogo tu obchodziło o czym rozmawiali. - kochany, od jakiegoś czasu tu mieszkam, w st. albans. jest tu cicho no i w miarę wygodnie. no i dobrze mi się tu odpoczywa po lotach - powiedziała szybko i na odwal się. położyła dłoń na biodrze i się roześmiała. - Carla? proszę cię, Carli nie widziałam już wieki, daj spokój. jestem tutaj sama - spojrzała na niego i przywitała się z kolejnym kimś ważnym.

gabriel bardzo się cieszył, że na imprezie pojawił się ktoś, z kim mógł rozmawiać swobodnie po hiszpańsku. w sumie dopiero teraz sobie uświadomiłam, że on z fernando też zawsze gadał po hiszpańsku, więc martha nie rozumiała co się dzieje, chyba że znała hiszpański! ale gabriel zupełnie nie przejmował się marthą, tym bardziej w obecności takiej zjawiskowej piękności jak valentine. moje postacie dzisiaj zachwycają się twoimi hehe.
- co za zbieg okoliczności! ja też tu mieszkam! - wykrzyknął takim zaskoczonym tonem jakby nie wiedziała i wcale nie przyszła na jego wielką parapetówkę xd - całe wieki? to znaczy miesiąc temu? mówiła coś o mnie? - zaczął dopytywać. sorry, ale w pierwszej kolejności chciał się dowiedzieć wszystkiego o swojej byłej narzeczonej, to znaczy czegoś nowego, czego nie zdołali się dowiedzieć jego prywatni detektywi. czyli na przykład jakie są myśli carli.

mam piękne i cudowne postaci jak widać xd
o faktycznie, Marta nie miała pojęcia o czym rozmawiają. swoją drogą, pewnie gdzieś leży teraz pod stołem, bo upiła się z Aimee i najarała. biedna Marta, nie może znieść niewolnictwa.
ale Valentinie by to nie przeszkadzało. ona jest bardziej wyniosła i wyrachowana niż swoją młodsza koleżanka. westchnęła cicho jak wspomniał temat swojej byłej narzeczonej - powiedzmy, że nie widziałyśmy się gdzieś tak od miesiąca. ja mam dużo pracy, ona dużo zajęć na głowie - cmoknęła z niezadowoleniem - mówiła. że cię nienawidzi i że nigdy więcej nie chce cię na oczy widzieć, że jesteś jak ona to powiedziała, zwykłym chujem który niczego jej nie dał prócz choroby wenerycznej - umoczyła usta w kieliszku szampana.

hehe poszczęściło ci się xd martha musi się jeszcze spotkać dzisiaj z chloe i wszystko jej opowiedzieć.
- zajęć? ma kogoś nowego? - to wyłapał. dobrze, że mówiła po hiszpańsku, bo inaczej gabriel musiałby się tłumaczyć przed swoimi gośćmi, że wcale nie dał jej żadnej choroby wenerycznej... popatrzył na valentine, przetrawił jej słowa... po czym się roześmiał. - aaach, ty i twoje poczucie humoru! - potrząsnął głową rozbawiony. - brakowało mi tego i ciebie. - oznajmił, zupełnie nie przejmując się jej słowami i już wyrzucając je z głowy. carla nigdy w życiu by tego o nim nie powiedziała! na pewno całymi dniami płakała, że go straciła!

no ba! szczęściara ze mnie jak cholera xd oki!!
- owszem, ma. ale po co ci miała o tym mówić? niedługo będę druhną na jej ślubie... ma na imię Javier, ma jakieś 30 lat, czyli jest od ciebie starszy, pracuje jako makler giełdowy. poznała go na jakiejś imprezie charytatywnej na którą ją wysłałam bo ja oczywiście nie mogłam tam pójść - nie robiło to na niej wrażenia. jej było naprawdę wszystko jedno, byleby koleżanka nigdy już nie wróciła do gabriela. przez niego płakała, a Valentine nie chciała słuchać o tym jak to wiecznie Gabriel ją unieszczęśliwia. spojrzała na niego i złapała za podbródek - myślisz, że żartowałam? nie. nie żartowałam. Carla cię nie chce już nigdy w życiu widzieć na oczy mój drogi i to jest taka prawda. smutna, bolesna ale prawdziwa - patrzyła mu prosto w oczy.

jego ciało zesztywniało. wpatrywał się intensywnie w valentine.
- nie wierzę ci. mówisz tak tylko po to, żeby mnie zranić, bo nie wybrałem ciebie zamiast jej. - wycedził przez zęby. to było niemożliwe, żeby carla już miała innego narzeczonego. rozstali się ledwo miesiąc temu, a ich wspólna data ślubu przypadała za tydzień! to niedorzeczne, żeby którekolwiek z nich już planowało kolejny ślub. poza tym gabriel wcale nie był chujem dla carli. zdarzyło mu się przespać się z innymi kobietami parę razy, ale tak poza tym to świata poza nią nie widział i chciał jej dać cały świat! to najwyraźniej nie wystarczyło, ech. teraz gabriel cierpiał z powodu złamanego serca, ale maskował to dziwnymi romansami (czyt. kupowaniem kobiet, żeby mu nie uciekły jak narzeczona xd) i wielkimi imprezami.