stołówka

First topic message reminder :

Marie dopiero co przyszła do szkoły, bo jakoś tak się stało, że nieco zaspała, chociaż położyła się wczoraj spać chyba przed dziesiątą. Bawiąc się guzikiem od swojej mundurkowej marynarki jadła trochę bez przekonania jogurt z muesli, który był paskudny i bez smaku, ale nawet jakby był przepyszny to Marie chyba nie miałaby na niego większej ochoty, bo ostatnio w ogóle nie miała apetytu.

- nie sądzę by to było potrzebne, marie. - mruknął cicho. pewnie jako bliźniak przeczesywał jej myśli jak końską grzywę i wiedział że chce iść do juliana. po za tym znał ją doskonale! mimo, że na tyle czasu wyjechała do australii. - sue może spać u mnie. - dodał wzruszając ramionami. a jeśli będzie mu to za bardzo przeszkadzać zawsze może iść na super wygodną kanapę.

Westchnęła. - Na pewno chcesz spać w jednym łóżku ze swoją byłą? To nie może się zbyt dobrze skończyć, ale.. Jak uważasz, Ash - wzruszyła ramionami, uznając, że nie może go przecież pouczać, zwłaszcza gdy się na nią gniewał, nie chciała przecież, by zaczął się rzucać. W sumie to trochę się bała, że Ash skonfrontuje się z Julianem i go pouczy jak należy się obchodzić z jego siostrzyczką, niekoniecznie używając wyłącznie słów!

ash nie miał może na to zbyt wiele siły, ale jeśli chodziło o dobro marie to był jak najbardziej gotów przeprowadzić pogawędkę z julianem na temat trzymania przy sobie łap do ślubu i tak dalej! - nic mi nie będzie marie, a jeśli juz to pójdę na kanapę. - powiedział wzruszając ramionami i rozejrzał się za czymś do jedzenia po stoliku ale niestety były tam tylko okurszki, które niespecjalnie do pociągały.

Wyczytała w jego myślach, że chce jeść. W końcu byli bliźniakami! - Przynieść ci coś do jedzenia, Ash? - Spytała, wrzucając papierową serwetkę do swego pojemniczka po jogurcie. - Jak uważasz, Ash. Nie będę na siłe wpychała nosa w twoje sprawy - zapewniła go, co miał odczytać jako sugestię, że i on powinien trzymać się od niektórych spraw z daleka, to znaczy od Juliana. Ale pewnie ta wiadomość do niego nie dotarła xd.

nawet gdyby powiedziała mu to wprost nie było możliwości żeby przestał się interesować jej sprawami. w końbu była jego biedną i małą siostrzyczką. pewnie pamietał jak kiedyś się posikała i musiał jej pomagać w przedszkolu żeby inne dzieci się nie śmiały i od tego czasu tak bardzo ją kocha! - nie chcę cię wykorzystywać marie przecież. - powiedział ale w jego oczach zabłysło bo naprawdę by się cieszył gdyby dostał coś dobrego do jedzenia. czuł, że żołądek przykleja mu się do kręgosłupa chociaż przed chwilą uważał, że w ogóle nie jest głodny.

Biedna Marie:< Roześmiała się i pokręciła głową. - Trochę ruchu dobrze mi zrobi, poza tym tak dawno nie miałam okazji by się tobą trochę poopiekować, więc chętnie ci pousługuje, Ash - zapewniła go, by potem podnieść się z krzesełka, poprawić swoją spódniczkę, by nie świecić majtkami. Zdobyła dla niego masę jedzenia, a komplementując fryzurę grubej kucharki dostała gratisowo jakąś galaretkę z truskawkami. Przyniosła mu całą tacę jedzenia i uśmiechnęła się szeroko. - Jak to zjesz to chyba pękniesz.

roześmial się na jej słowa. powinna się w ogóle cieszyć że ma tak opiekuńczego brata który od razu jej nie zamordował za spotykanie sie z wrogiem! bo uważał, że marie powinna nienawidzić tych samych ludzi jako jego bliźniaczka ale coś się to chyba nie sprawdzało. - och marie, chyba naprawdę dawno się mną nie opiekowałaś bo to tylko przekąska. - tak sobie zażartował i sam z siebie sie zaśmiał bo marie naprawdę przyniosła mu dużo jedzenia i na pewno tego wszystkiego nie zje! podsunął jej tacę po nos i wziął sobie super frytka. - częstuj się, wyglądasz strasznie marnie. - powiedział poważnie.

Pokręciła głową, uznając, że Ash może faktycznie powinien zjeść jeszcze więcej niż tylko to, co mu przyniosła, bo po tym szpitalu nieco zmarniał, a przynajmniej takie odniosła wrażenie. - Strasznie marnie? Ty to wiesz jak dowartościować kobietę, Ash - roześmiała się a potem westchnęła, unosząc swój kubeczek po jogurciku. - Już zjadłam, nie jestem już głodna. Ale dzięki za troskę - oblizała usta. Gdyby zjadła jeszcze coś, musiałaby powisieć z pół godziny nad kiblem, a nie lubiła rzygać w szkole, więc wolała się nie opychać za bardzo.

uśmiechnął się do niej. - chyba nie masz zamiaru się na mnie za to obrazić. po prostu wydaje mi się ciągle, że ty cały czas nic nie jesz! w domu może z dwa razy cokolwiek jadłaś, albo zabirasz wszystko do swojego pokoju marie, to trochę niepokojące. - powiedział wzruszając ramionami bo nie chciał się pakować w jej zaburzenia żywienia chociaż się o to martwił oczywiście. z uśmiechem wcinał dalej.

- Nie przesadzaj, Ash, wszystko ze mną w porządku. Zadek mi urósł w Australii - cholerna ciąża! - więc nie mogę się tak opychać tym strasznym, angielskim żarciem, bo naprawdę przestałam się mieścić w niektóre moje ciuchy. Mundurek ledwie na mnie wchodzi! - Chyba dlatego,że był z pierwszej klasy i od tamtego czasu urosły jej cycki i biodra, bo wcześniej była chudą tyczką i wszystkie dziewczyny się z niej śmiały, że wygląda jak chłopiec:c

- w takim razie musiało mi to umknąć marie, bo dla mnie wyglądasz wiecznie tak samo. - jasne, że wyglądała bo jej się nie przyglądał pod tym kątem bo była jego siostrą najwspanialszą a nie laską na którą zwracałby uwagę czy przybyło jej kilka centymetrów czy nie. - ale ostrzegam cię, że jeśli zauważę coś bardziej niepokojącego to będę ci wpychał jedzenie drewnianą łyżką prosto w gardło. - powiedział już ogromnie poważnie bo nie może jej pozwolić, żeby znikła z powierzchni ziemi albo żeby porwał ją silniejszy wiatr.

- Nie wiem, czy to dobrze, że wyglądam cały czas tak samo, Ash, ale nie będę się za te słowa na ciebie gniewała - westchnęła, unosząc kąciki ust, by potem kopnąć go delikatnie pod stołem. - Nawet tak nie mów, chciałbyś, bym zmieniła się w Betty? - Biedna Betty! xd - Wtedy na bank zostalabym nieszczęśliwą starą panną otoczoną kotami i paczkami czipsów - wzdrygnęła się nieznacznie. - Ale naprawdę, wszystko ze mną w porządku, Ash.

Roześmiał się kiedy go kopnęła. - och jasne, że bym nie chciał bo musiałbym ci kupić drugie łózko żebyś mogła się wyspać, marie. po za tym musiałbym chyba kupić trzy razy większą lodówkę. - dodał marszcząc nosek. dobrze, że to tyler przegrał zakład i musiał się męczyć z przeleceniem betty! ash na pewno się ciągle z tego śmiał i mu kibicował. - no to dobrze marie, bo wiesz, że inaczej naprawdę zacznę się martwić. chodzi tylko i wyłącznie o twoje zdrowie. - powiedział.

- Oj, gdybym tak się roztyła to chyba bym umarła ze wstydu, więc chyba za długo nie musiałbyś się ze mną męczyć, Ash - zapewniła go. Bo nie wytrzymałaby ważąc nawet pięć kilo więcej niż ważyła teraz, a pewnie miała sporą niedowagę. - Myslisz, że ja siedziałeś trochę w szpitalu to możesz pouczac innych jeśli chodzi o zdrowie? Nie wyobrażaj sobie zbyt wiele - roześmiała się i pokręciła głową.

- oczywiście, że mogę, marie. lekarze tam wyszkolili mnie na swoje podobienstwo i już wiem wszystko o największych chorobach świata i tak dalej, mówię ci! - powiedzial i wyszczerzył się do niej oczywiście nic nie wiedział o żandych chorobach ale chciał by marie go podziwiała! jako jedyna kobieta! ;c chociaż marie dla niego nie była kobieta tylko siostrą, wiadomo, siostra nie może być kobietą równocześnie!

- Jesteś głupkiem. Ale niech ci będzie, jak będę potrzebowała jakichś antydepresantów na receptę to się do ciebie zgłoszę, okej? - Wyszczerzyła się do niego, chociaż nie sądziła, by w najblizszym czasie potrzebowała takich leków, chociaż jakiś czas w Australii brała sporo antydepresantów, tak samo w Paryżu, ale teraz wmawiała sobie, że bez nich czuje się tak samo świetnie jak z nimi i wszystko z nią w porządku.

- och nie wiem, marie nie wiem. przecież nie rozmawiałem z psychologami. - wzruszył ramionami. powiedział jej że się śpieszy gdzieś i uciekł bo nie wiem o czym mogą sobie jeszcze rozmawiać a jak chcesz mogę dać ci kogoś innego!

Marie poszła na lekcje, a ja idę robić matmę to potem dasz mi kogoś!

nie wiem dlaczego, ale przyszli akurat tutaj xd. pewnie adrien zgłodniał albo coś, a teraz mieli dobrą okazję, żeby coś dobrego ukraść. o ile tu w ogóle jest coś dobrego. - nareszcie ktoś zabrał się za tą szkołę - rozejrzał się dookoła i wybił szybę w automacie z jedzeniem xd

- myślisz, ze nie wsadzą nas nigdzie za to? - przez trochę trochę otrzeźwiała. i w sumie nie była pewna, czy mogą tu być. - aaa! - pisnęła, kiedy ten po prostu uderzył w automat. pewnie różne batoniki z niego wyleciały. - jezu, adrien. nic ci nie jest? - zaniepokoiła się, bo w sumie to musiało boleć. ale całe szczęście był znieczulony przez wódeczkę. nawet kupili po drodze jakąś butelkę. zachichotała do tych spadających słodyczy. - jesteś niepoważny.

- jak nas nie złapią, to nie wsadzą. umiesz szybko biegać? - zapytał z szerokim uśmiechem na twarzy. on się niczym nie przejmował, to był jego żywioł. lubił niszczyć wszystko co stanęło mu na drodze. aha, zapomniałam dopisać, że wybił tę szybę jakimś krzesłem xd. więc raczej go nie zabolał. - nie - roześmiał się i jeszcze raz walnął w automat, żeby zupełnie rozbić szybę. - jesteś głodna? - zapytał rozbawiony, podnosząc jakiegoś batona z ziemi.

- chyba taaak - wzruszyła ramionami. miała co prawda na stopach jak zwykle jakieś wysokie buty, chyba zapomniałam jej ubrać... to zaraz. ale przecież mogła je zdjąć. poza tym liczyła, że jeśli na coś takiego przyjdzie czas to adrien weźmie ją na barana. był taaaki silny! dobrze, że krzesłem a nie na przykład dianą! popatrzyła na niego zaniepokojona, bo wyglądał jakby to nie był jego pierwszy raz. boże! w jakim ona jest wariatkowie. ale dobry humor adriena jej się szybko udzielił. - nie! ale pewnie niedługo będę. weźmy coś na zapas. - pochyliła się pod jakieś batony i inne słodycze typu m&msy i wkładała mu do kieszeni a sobie do torebki. jaka złodziejka...

- to dobrze, bo będziesz musiała szybko biec - spojrzał na nią z uśmiechem. gdyby mu wskoczyła na barana, to pewnie złapali by ich, bo nie byłby w stanie pijany biegać szybko z nią na plecach. no ale nie zostawić samej też by jej nie zostawił. oczywiście, że nie był to jego pierwszy raz, ale raczej nie chwalił się swoimi wyczynami wszystkim. - wszystko za darmo - wziął jakiegoś batona, którego zaczął jeść. wolną ręką pchał sobie resztę słodyczy do kieszeni. po chwili wziął to krzesło i walnął w drugi automat. w końcu jak mają rozwalać szkołę, to nie może się skończyć na jednej maszynie.

- jeeezu! - zaśmiała się tym razem i doskoczyła do niego i oglądała ten automat. - adrieeeeeen - jęknęła mu do ucha, cmokając w nie jeszcze przy okazji. - a mogę ja też? mogę? mogę? mogę?! - ale zaraz wyrwała mu to krzesło z ręki i walnęła w automat. niestety zamiast zrobić coś automatowi jedynie popsuła to krzesło, od którego wyleciało oparcie. waliła jakby tam stał kenny. bo go nienawidziła!

śmiał się głośno. pewnie mieli ze sobą jeszcze jakieś resztki wódki, więc chwycił butelkę i zaczął pić. tak jakby nie był jeszcze dość pijany. - jasne - zamruczał wesoło i miał już jej dać to krzesło, ale sama mu je wyrwała. odsunął się więc kilka kroków w tył. zawył klaskając w dłonie, kiedy zabrała się za automat. nie ważne co niszczyli, ważne że szkoła będzie musiała za to zapłacić. chwycił więc kolejne krzesło i rzucił nim o jakiś stolik.