psychiatryk

First topic message reminder :

tutaj go przywieźli, dali mu jakieś leki na pewno. no i będzie musiał zostać na obserwacji albo i dłużej, będzie musiał iść na jakąś terapię miesięczną. no dobra, nie! musi wracać do st. albans i wszystkim udowodnić, że nie jest gejem! może znajdzie tutaj jakąs dziewczynę xd

no właśnie muszę go stąd jakoś ewakuować, bo ile może tu siedzieć. już zaczynał na serio dostawać na głowę w tym wariatkowie! nie umarł jeszcze z nudów na pewno dzięki niej! właśnie przysypiał, więc kiedy otworzyła drzwi do sali wleciało ostre światło z korytarza, które trochę go oślepiło. uniósł się na łóżku i zasłonił oczy dłonią. - emily? - ledwo ją rozpoznawał, pewnie po głosie ją poznał. - nie, nie śpię, wchodź - uśmiechnął się szerzej, zdążył ją już bardzo polubić, poprawiała mu humor i w ogóle już nie myślał o tym wszystkim, co się stało. ale to pewnie była też po trochu zasługa leków. no i dla jej towarzystwa, mógł jeszcze odłożyć w czasie sen xd pewnie jutro stąd wychodził, bo minie tydzień chyba jak się tu znalazł.

Więc Emily pewnie przyszła się z nim pożegnać bo mówił jej już że będzie wychodził. uśmiechnęła się i podeszła bliżej po czym usiadła na swoim stałym miejscu czyli fajnym miękkim foteliku przy łóżku. - Co słychać? Cieszysz się że wychodzisz? - zapytała z uśmiechem i podała mu czekoladki. - Pomyślałam, że w ostatni wieczór przyda ci się coś słodkiego, żeby go jakoś przeżyć. - zaśmiała się cicho i poprawiła włosy. Podciągnęła kolana pod brodę i objęła je rękami przyglądając się Flilipkowi z uśmiechem delikatnym.

kiedy weszła i zaczęła gadać, pewnie trochę się rozbudził bardziej. - oczywiście, że się cieszę. coś mi się wydaje, że gdybym spędził tu kolejny tydzień to chyba dostałbym na łeb, jak wszyscy tutaj. z lekarzami na czele... - roześmiał się. znów był w piżamie, bo skoro miał iść spać.... bo tak to pewnie łaził w jakiś swoich super ciuszkach, bo wstydził się jednak w piżamie przed nią paradować. głupio się wtedy czuł! uśmiechnął się na widok czekoladek. - dzięki, jesteś kochana. - posłał jej miły uśmiech i je otworzył, częstując najpierw emily. a potem sam sobie wziął jedną. - nawet nie wiesz jak się cieszę, że jutro już mnie tu nie będzie... - przyjrzał się jej. była taka urocza, kiedy tak siedziała w tym fotelu! - chociaż - mruknął po chwili zastanowienia. - tak sobie myślę, że pewnie nigdy się już nie spotkamy... - powiedział smutno, bo naprawdę zdążył już ją bardzo polubić! - a jesteś bardzo fajną dziewczyną, emily - spojrzał na nią tęsknym wzrokiem xd

Uśmiechała się do niego nieznacznie. Roześmiała się kiedy wspominał o tym, że mógłby zwariować. - Nie sądzę, że ten szpital tak działa, a jeśli tak to chyba szybko muszę zmienić miejsce gdzie jestem wolontariuszką. - zaśmiała się znów. Wzięła sobie jedną czekoladkę, bo przecież czekolady się nie odmawia i uśmiechnęła się. oparła policzek o kolano i przyglądała mu się. - Tak się może stać, Philippe. I ty też jesteś naprawdę fajnym facetem. - powiedziała już poważnie ale ciągle sie uśmiechając. naprawdę go polubiła i też było jej trochę przykro, że mogliby się już ine zobaczyć, ale przecież takie jest życie! Przegryzła czekoladkę w połowie i oblizała usta.

- no nie? na ciebie tak nie działa? jak w środę, doug chciał mnie zabrać do swojej krainy leśnych skrzatów to na serio zacząłem się bać - roześmiał się - jeszcze bym zapuścił brodę i wyglądał jak jakiś krasnal... - śmiał się. zjadł ze smakiem tą czekoladkę. i wziął kolejną, wcześniej ponownie częstując nią emily. uśmiechnął się, ale tak trochę smutno, kiedy usłyszał jej słowa. chciał poprosić ją o numer telefonu, ale brakowało mu odwagi.................... poza tym, pewnie traktowała go jak jakiegoś obłąkańca, skoro tu była, a on był pacjentem tego szpitala. kiedyś się natkną na siebie u jeana czy coś xd

Zaśmiała się.- Doug jest zabawny, Philippe. Ma po prostu swój własny świat. kiedyś mnie do niego zabrał, to podobno jeździłam na błękitnym jednorożcu świecącym brokatem. - powiedziała ze śmiechem i pokręciła głową na kolejną czekoladkę, bo przecież to było dla niego a nie dla niej. po za tym nie chciała już więcej czekolady bo pewnie i tak już dzisiaj zjadła pół tabliczki! - Po za tym całkiem fajnie wyglądałbyś jako krasnal na pewno. - powiedziała z uśmiechem i wyciągnęła z torebki jakiś soczek jabłkowy w kartoniku bo najlepiej się takie przechowywało i były podręczne. uśmiechała się do niego cały czas dość szeroko.

roześmiał się głośno, słysząc jej opowieści o jednorożcach. i chyba nawet zaczął żałować, że nie dał się tam zabrać. - no to szkoda, że nie zgodziłem się, żeby mnie tam zabrał. szansa zobaczenia błękitnego jednorożca na zawsze przepadła... - śmiał się nadal. - haha, tak, na pewno. w sumie lepiej niż w tej piżamie - spojrzał na siebie. a potem przyglądał jej się chwilę, ale jak tylko uniosła na niego wzrok spojrzał gdzieś indziej! - w ogóle dzięki za wszystko. no wiesz, za wspólne oglądanie bajek, piżamę też. no, i że mnie odwiedzałaś, byłaś jedyną normalną osobą tutaj, która mnie odwiedzała - już nie dodawał, że oprócz mamy, bo nie chciał zabrzmieć jak jakiś dzieciak xd no a lekarze dla niego nie byli lepsi od tutejszych pacjentów! więc zostawała jedna emily.

- Masz czego żałować, naprawdę. Dlatego ja się dałam porwać w ten wir fantazji Douga, ale nie chciałabym wiedzieć co jeszcze siedzi w jego głowie. Czasami zachowuje się przerażająco. - powiedziała już poważniej ale uśmiechnęła się zaraz do niego. uniosła kącik ust kiedy speszony patrzył gdzie indziej. Emily sama szybko to zrobiła bo też nie była przyzwyczajona do patrzenia na kogoś kto patrzy na nią. Zaśmiała się. - Nie masz za co dziękować, to była sama przyjemność po za tym chyba byłeś najlepszym pacjentem tutaj do którego przychodziłam, zawsze świetnie się bawiłam. - powiedziała szczerze i uśmiechnęła się szerzej do niego po czym wsunęła w usta rureczkę i się napiła.

- no właśnie. to jednak szpital psychiatryczny.. - mruknął mniej radosnym tonem. - nadal nie mogę uwierzyć, ze się tu znalazłem - i ona nadal nie wiedziała jak to się stało, bo philippe nie chciał jej powiedzieć, a ona z niego tego nie wyciągała. chyba, ze przeczytała w jakiś aktach czy cos, które wykradła od lekarza, jeśli była taka ciekawska! - i tak dziękuję, jesteś bardzo miłą i uroczą dziewczyną - teraz jak piła ten soczek, to już w ogóle wyglądała jak mała słodka dziewczynka. może był jakimś pedofilem i takie małe go kręciły :< dobra, nie robię z niego pedofila, wystarczy, że jest niedoszłym gejem. poza tym emily na pewno nie wyglądała tak dziecięco, po prostu dziewczęco, a to różnica! - nawet niż u douga? - zapytal, bo uważał, że tam musiała się bawić najlepiej, z jednorożcami itd....

- Ja też nie wierzę, że się tu znalazłeś bo ani trochę nie przypominasz innych pacjentów z tej placówki. - powiedziała poważnie i uśmiechnęła się nieznacznie.nie wiedziała! Nie wpychała nosa gdzie jej nie chcieli. Uważała że i tu ludzie powinni mieć trochę prywatności jeśli tego chcą a najwyraźniej Philippe wcale nie chciał by dowiedziała się za co go tutaj zamknęli, więc nie drążyła tego tematu. - A ty bardzo sympatycznym chłopakiem, Philippe. Muszę ci się przyznać, że odrobinę żałuję że już wychodzisz. - zaśmiała się cicho chociaż życzyła mu oczywiście jak najwięcej zdrowia i szczęścia! Jak to Emily. - Nawet lepiej niż u douga. Albo może inaczej po prostu. Ty nie opowiadasz mi tak wiele o swoim świecie co on.. Jemu nie zamyka się buzia kiedy do niego przychodze a tu.... Cóż, czasami czuję się jakbym to ja była na terapii. - zaśmiała się cicho bo pewnie większość czasu to ona go zagadywała.

uśmiechnął się, bo go trochę pocieszyła xd że nie jest aż takim wielkim wariatem, jak reszta. - no ja trochę też.... bardzo miło mi się z tobą rozmawiało... i rozmawia - uśmiechnął się, bo już tak marudził, że pewnie zaraz ją odstraszy. - bo mój świat nie jest taki ciekawy jak jego..... - mruknął cicho, wzruszając ramionami i wpakował sobie do ust czekoladkę, wcześniej jeszcze ją częstując.

- Nie wierzę, że nie myślisz czasem o kompletnych głupotach, albo jakby to było być jakąś postacią z bajki, Philippe. Ja zawsze ceniłam Bójkę za jej rzeczowość we wszystkim co mówiła, za to tata mi powtarzał, że dla niego zawsze byłam jak mała zagubiona Bajka. - zamruczała z rozbawieniem. Chociaż oczywiście ojciec miał rację bo Emily była z zachowania całkiem podobna do Bajki! Nie miała tylko super mocy atomówkowej!

roześmiał się cicho. pewnie, że myślał, chciał być taki zajebisty jak johny bravo, ale jej tego przecież nie powie, wyśmiałaby go z miejsca. xd - bo jesteś bardziej podobna do bajki. bójka była brzydsza i bardziej męska - podrapał się po skroni i napił wody z butelki, która stała na szafce nocnej.

- Nie nie nie. Chyba mylisz ją z brawórką, która najchętniej wszystkich by biła. - zaśmiała się. - bójka była... bardzo rozsądna i poukładana. - pokiwała głową. Uśmiechnęła się jednak kiedy powiedział, że jest podobna do bajki bo to w sumie prawda. - Co masz zamiar robić jak już stąd wyjdziesz, Philippe? - bo nie chciała cały czas gadać tylko o sobie. Powinni się pocałować jeszcze tu! ;x

hahahaha, no tak xd dawno nie oglądałam atomówek, to widać:c
oj, nie wymagaj zbyt wiele od filipa xd chociaż może chcieć udowodnić samemu sobie, że nie jest gejem, desperacja może wszystko! najchętniej jeszcze by zrobił zdjecie i pokazywał wszystkim xd
- aaa no tak, no przecież! zawsze mi się myliły te imiona. jedynie bajkę dobrze zapamiętywałem - uśmiechnął się. - ale bajka najładniejsza i ty jesteś do niej podobna i z wyglądu i z zachowania - uśmiechnął się słodziutko. - mam zamiar wrócić do szkoły, no i zdać maturę. pewnie będę kuł całymi dniami i nocami, jeszcze nadrobić zaległości.... - westchnął, najchętniej cofnąłby czas, bo to było głupie posunięcie z jego strony

mogą się pocałowac przez przypadek i on to przedłuży bo mu się spodoba nie wiem, ale tak by było najfajniej!
Zaśmiała się cicho. - Bajka była naprawdę urocza ale i bardzo naiwna. - powiedziała poważnie. a ona nie chciała być postrzegana jako naiwna śliczna dziewczynka! - Oh, a co po maturze? - zapytała wiercąc się trochę na krześle bo było jej niewygodnie już. wyprostowała nogi i zaraz założyła jedną na drugą bo było jej wygodniej na chwilę obecną.

zobaczymy xd
- no może i tak, w takim razie jesteś połączeniem bójki i bajki - uśmiechnął się, bo nie miał zamiaru się z nią sprzeczać. a wcale nie wydawała mu się taka naiwna jak bajka. - nie wiem, chciałbym dostać się na jakąś uczelnię, najlepiej na filmoznawstwo, bardzo bym chciał - pokiwał głową, widząc, że ona już tam nie może wysiedzieć na tym twardym fotelu. nie żeby jego łóżko było jakieś superwygodne, ale pewnie bardziej niż ten fotel, skoro wyleżał w nim bity tydzień. - możemy się zamienić jak chcesz albo zrobię ci tutaj miejsce - wyszedł spod kołdry i usiadł tak jakoś, że połowa łóżka zrobiła się wolna, w nogach np.

Zaśmiała się. - To chyba najrozsądniejsze i najfajniejsze. - powiedziała z uśmiechem. Akurat była tak naiwna jak bajka! Tak mi się zdaje przynajmniej. - Filmoznawstwo? To super sprawa? Czyli naprawdę kochasz filmy.... To cudownie. Filmy to sztuka. - pokiwała głową z uśmiechem. W ogóle podziwiała ludzi, którzy analizowali i krytykowali filmy bo ona była w stanie powiedzieć czy jej się podobał czy nie. Zaśmiała się.- Nie przesadzaj, philippe. może i to nie jest najwygodniejsze ale mi nie przeszkadza to tak bardzo. - uśmiechnęła się do niego przyjaźnie bardzo, bo przecież z niej jest kochana dziewczyna!

może i tak, ale on tak nie uważał, nie widział u niej żadnych wad! uśmiechnął się - dokładnie tak - zgodził się ze wszystkim co mówiła. - och, no dobra, jak nie chcesz to nie.... - wzruszył ramionami, ale wstał, by rozprostować kości. przeciągnął się nawet, ukazując kawałek swojego płaskiego brzuszka, jak mu się koszula od piżamy podniosła do góry. - od tego leżenia jestem strasznie obolały - mruknął. a potem zaczął chodzić sobie po pokoju, bo był trochę nawiedzony, no i musiał rozruszać się trochę. - a ty emily, czym ty się tak w ogóle zajmujesz, poza wolontariatem? - zapytał, bo nigdy wcześniej jakoś o tym nie rozmawiali.. pewnie tylko bajki oglądali

Emily uśmiechnęła się tylko kiedy zaczął tak wirować po pokoju i zaśmiała się. - Teraz wyglądasz jakbyś pasował do tego miejsca, Philippe. - powiedziała z rozbawieniem i przyglądała się jak chodzi. - Co robię? Uczę się w liceum. Teraz przygotowuję się do olimpiady historycznej i w każdej wolnej chwili czytam książki z tej dziedziny. - zaśmiała się cicho. chociaż to lubiła i jej to nie przeszkadzało że to czyta .

roześmiał się i momentalnie stanął, wrócił do łóżka i przysiadł na jego końcu, tam od strony fotela, na którym siedziała emily. - oooo, czyli, że jesteś wzorową uczennicą. - uśmiechnął się, w sumie inaczej być nie mogło. fajną ma piżamke?

- Raczej staram się być idealną uczennicą. - roześmiała się cicho - nigdy nikt nie jest idealny, nieprawda? - zapytała całkiem poważnie. i chyba jednak dzisiaj jej nie pocałuje bo ja lecę. Piżamkę ma cudowną ;3 Pogadała z nim ale że była zmęczona to pożegnała się buziaczkiem w policzek i poleciała jak na skrzydłach do akademika.

z tego londynu to długo musiała lecieć ;d no trudno, jeszcze mają czas jutro ewentualnie! pa! zasnął zaraz jak wyszła, wcześniej trochę o niej myśląc i o szkole też!

oja! oja! florian już wyszedł ze szpitala i siedział teraz tutaj. a dlaczego? jego ojciec uważał za nienormalne bycie pedałem, dlatego wsadził go do tego szpitala. dajmy na to, prywatnego i miał tu jak w jakimś pałacu. dlatego siedział w swoim pokoju lepszym od apartamentu antoinette w plazie w paryżu i odbijał piłkę o ścianę. skąd miał wiedzieć, że jego głupi ojciec przekupił młodego hollywooda by wybił mu z głowy gejowanie?

pewnie niedługo to kenny'ego będą musieli zamknąć w jakimś pokoju bez klamek, jak następnym razem grace wróci do miasta. ech! a póki co przyszedł tutaj, zachęcony łatwym zarobkiem. wziął kasę od ojca floriana i zdobył tym samym genialną szansę, żeby się na nim zemścić za to, że go pobił i przez niego trafił do więzienia, a potem i tak się okazało, że jest gejem i całe poświęcenie kenny'ego poszło na marne! więc teraz kenny dostał przepustkę, dzięki której wparował do pokoju floriana i zawołał od progu:
- pierdolony gej! - i zaczął go okładać pięściami. nawet nie wiedział, że florian dopiero co wyszedł ze szpitala.