internet&tacos

błędne koło! stefka miała pecha bo romy nie myślała o dziewczynach w ogóle w seksualnych kategoriach dlatego obawiam się że przyjaciółka kompletnie nie miała szans! musi poszukać inny obiekt westchnień, finley lubiła dziewczyny xd
- tak, księcia louisa arthura charlesa z cambridge - już się uczyła ważnych zwrotów i tego jak się powinna zachowywać. szkoda, że nie wyczytała że książę jest ekscentryczny, plus gdyby gadała normalnie z annie to ta mogłaby jej przekazać wskazówki - sama się z nim zapoznałam - odparła obronnie chowając telefon. niczego nie chciała zawdzięczać wstrętnej siostrze! - to co zwykle? podzielimy się? - zapytała kiedy podszedł kelner.

stephanie do tej pory też nie myślała o dziewczynach w taki sposób. oprócz tego jednego pechowego wieczoru kiedy poszła na imprezę do quinn, która naszpikowała ją jakimiś proszkami, a potem całowała publicznie, co było jednocześnie pierwszym pocałunkiem stefki ever. ups! ale wcale nie wiązała wtedy z tym żadnych uczuć i bardziej podobało jej się całowanie felixa. ale skoro felix ją zawiódł i ogólnie kilka chłopców po kolei okazało się chujkami... musiała gdzieś indziej ulokować swoje uczucia.
- och! to brzmi... jak z telewizji - nie była przyzwyczajona do obcowania z takimi osobistościami w rzeczywistości. romy dostała jajko z niespodzianką xd - mhm, tak - odpowiedziała trochę nieobecnie, no ale tego jeszcze by brakowało, żeby musiała zamówić całe taco i wydać całe kieszonkowe. - to takie... nie do pomyślenia, że twój pierwszy chłopak to książę. to jak z bajki - zaśmiała się nerwowo. wiedziała, że już nikt po księciu nie będzie miał szans. za wysokie progi.

romy nie miała żadnych ekscesów z dziewczynami więc może dlatego nigdy nie myślała o nich w takich kategoriach. to wina oli postaci w takim razie że stefka przerzuciła swoje uczucia na romy he he. biedna romy taka nieświadoma jaką krzywdę wyrządza teraz swojej psiapsi. no ale totalnie była podjarana faktem, że ma chłopaka i to przysłaniało cały świat.
- prawda? - zaśmiała się - niesamowite, nie sądziłam że kiedykolwiek o to zapyta, to było takie niespodziewane - opowiadała wachlując się jednocześnie po twarzy bo na samo wspomnienie wczorajszego wieczora miała wypieki na buzi. totalnie jajko z niespodzianką xd - zresztą zamów co chcesz, ja stawiam - miały świętować więc romy chciała pokazać że ma gest i dba o przyjaciółkę - prawda? - zamarzyła się na myśl o swojej bajce, ale zaraz pokazała jakieś drinki w karcie - powinnyśmy wziąć te o smaku gumy balonowej, zawsze chciałyśmy spróbować - przypomniała stefce z uśmiechem.

w każdej innej sytuacji stephanie skakałaby razem z nią i cieszyłaby się jej szczęściem jakby było jej własnym. fantazjowałaby już nawet o ich królewskim ślubie i o tym jak stefka podjeżdżałaby na niego w karocy jako główna druhna. no ale była jednak na innym etapie w swojej głowie.
- tak... niespodziewane - powtórzyła po niej i pokiwała głową. - nie mówiłaś wcześniej, że ci się podoba - zauważyła. chociaż romce tylu chłopaków się podobało, że przyjaciółka i tak nie była na bieżąco. romy prowadza się z księciem i już szasta kasą xd i kupuje charytatywnie posiłki dla biednych xd - nieee, weźmy to co zawsze. to nasza tradycja - nie chciała psuć ich tradycji i więzi, nie teraz, kiedy relacja została zagrożona obecnoscią chłopaka w życiu romy. było to niebezpieczne z dwóch powodów, stefka była zazdrosna o romy również jako o przyjaciółkę, która teraz po prostu będzie miała dla niej mniej czasu. - dobrze. dzisiaj szalejemy - posłała jej szczery uśmiech. musiały tworzyć wspolne wspomnienia póki mogły i póki romy nie zapomniała o niej.

już pewnie wymyślałyby jakie będą miały suknie na ślubie, kto będzie rzucał kwiatkami i tak dalej! i pewnie już dotarłyby do tego tematu, ale stefka jednak nie reagowała tak żywiołowo na wieści. dobrze, że faktycznie romu tego nie dostrzegała! choć z drugiej strony to smutne że nie dostrzegała bo to oznacza, że już ją odrobine olewała, ale smutek!
- bo nie wiedziałam do końca czego ode mnie oczekuje - zaczęła się bronić. to prawda romka pewnie opowiadała o wielu chłopakach, w tym kolegach summer i co chwile jakiś nowy się jej podobał. stephanie pewnie niedawno słuchała o philipie, a gdyby nie wczorajsze wydarzenia to słuchałaby o victorze. jednak wczorajsze wydarzenia przyćmiły wszystko! - w porządku - wskazała na ich tradycyjną pozycję z menu - nie zapominajmy że romy jako jedna z nielicznych moich postaci miała kasę więc nie musiała szastać królewską xd - w takim razie jeszcze to - wskazała na drinki (alkoholowe oczywiście) i wróciła wzrokiem do przyjaciółki - nie zajmujmy się jednak tylko mną, powiedz mi jak sprawy u ciebie - chwyciła ją za łapki i zaczęła je masować. nie chciała wychodzić na egoistkę. u stefki tez się dużo działo wbrew pozorom!

dobrze, że nie dostrzegala, bo stefka nie musiała się tłumaczyć. pewnie zaczęłaby wymyślać wymówki, że po prostu chce się upewnić, że arthur na pewno jej nie zrani. w końcu ostatnio tyle chłopców okazywało się dupkami! stephanie naprawdę myślała, że będą razem przeciw nim wszystkim, ale tak się nie stało.
- chyba nie chodzi o to czego oczekuje... tylko co czujesz? - spytała niepewnie, jakby bała się, że zadaje niewygodne pytanie. a może po prostu bała się odpowiedzi. zadecydowały co zamawiają i stefka poczuła dreszczyk gdy romy zaczęła ją masować. potrzebowała teraz jej dotyku i bliskości. - opieka społeczna przeniosła mnie do st peters catholic school. podobno to lepsze dla mojej przyszłości. - zmarszczyła nosek. nie była przekonana. nie lubiła zmian! szczególnie na ostatnie miesiące przed zakonczeniem szkoły.

możliwe, że kiedyś dostrzeże. na przykład jak zagramy we trzy romy arthur stephanie! kolejny pomysł na grę! jasne, tyle chłopców było dupkami i obiecywały sobie wiele, ale romy czuła się zraniona przez tylu facetów że dążyła do tej akceptacji u innych gości. trochę podobnie jak stefka, ale jednak inaczej!
- chyba trochę za wcześnie żeby nad tym się zastanawiać - zaśmiała się nerwowo. zdawała sobie sprawę, że niezbyt wiele wiedziała o arthurze, ale liczyła na to że poznają się bliżej. nie czuła żeby jej dotyk jakoś ją zestresował więc dalej powoli ją masowała po dłoniach - katolicka szkoła z internatem? wyprowadzasz się od kellerów? - dopytała nieco zdziwiona posunięciem opieki społecznej.

następnym razem ciśniemy same gry na trzy, bo nie damy rady ogarnąć listy xd
romy zdawala sobie sprawę z tego, że powinna być ostrożna w relacjach z chłopakami, a jednak naiwnie wskoczyła w związek z arthurem od razu jak spytał. naprawdę nie wiedziała czego się może po nim spodziewać!
- no tak... - zawstydziła się swoim głupim pytaniem. - mam nadzieję, że będziesz szczęśliwa - powiedziała trochę tak jakby się żegnały, ale naprawdę chciała, żeby romy była szczęśliwa, nawet jeśli to miało oznaczać, że stephanie będzie nieszczęśliwa do końca życia (hehe trochę wyolbrzymiała, ale faza na romy wjechała mocno!). - nieee, będę nadal mieszkać u nich, ale chodzić tam na lekcje. - wyjaśniła. nie mogła zajmować przecież pokoju w internacie, to marnotrawstwo przestrzeni. - zresztą co to za różnica gdzie mieszkam... dla nich ważne tylko, żebym zajmowala jak najmniej miejsca. - zmarkotniała.

hahahhaa, jakim cudem jak jutro impreza xd
przecież romy była naiwniarą, nie dziwię się że wskoczyła w pierwszy lepszy dostępny związek skoro żaden z chłopaków nie chciał jej (przynajmniej z tych którzy jej się podobali!).
- też mam taką nadzieję - uśmiechnęła się uroczo na myśl o wspólnie spędzonych z arthurem chwilach które miały nadejść. jeszcze się nie spodziewała jak bardzo będą to wyjątkowe chwile xd - może dobrze, że nie bedziesz tam mieszkać, słyszałam że zakonnice tam są straszne - posiłkowała się jakąś plotką, ale zaraz dotarło do niej że nie powinna straszyć stefki - ale dla ciebie na pewno wszyscy będą mili - dodała pośpiesznie. zaraz przyszły do nich drinki więc podsunęła jeden przyjaciółce i skinęła głową żeby piła - nie - powiedziała stanowczo - nie zgadzam się na to żebyś mówiła o sobie jak o rzeczy która przeszkadza - uniosła kieliszek - napijmy się za twoje nowe mieszkanie które na pewno już gdzieś za rogiem czeka i wkrótce będziesz w nim mieszkać - próbowała ją podbudować.

to kiedy indziej xd 
i na pewno dopisywała sobie do tego wielkie romantyczne znaczenia.
to będą wyjątkowe chwile, których nigdy nie zapomni!
- zakonnice prowadzą też część lekcji... - wymamrotała bardziej do siebie, bo romy już zasiała w niej nowy poziom niepokoju. już wcześniej stresowała się tą zmianą, a teraz na pewno będzie bała się zakonnic. tym bardziej, że nie wierzyła, że ktokolwiek będzie dla niej miły. rzadko kiedy ktokolwiek w ogóle był! że też musiała zmienić szkołę akurat jak wkupiła się w łaski paczki popularnych dziewczyn! - nieee. miałyśmy świętować, przepraszam, ja psuję nasze spotkanie swoim marudzeniem. - jak zwykle przepraszała. - napijmy się za twój związek i szczęście w miłości - zadecydowała.

jutro inne priorytety!
hahahha, to na pewno!
- nie chciałam.... - zestresowała się tym, że ją przestraszyła niechcący. wiedziała jaka stefka była wrażliwa i wiedziała, ze teraz palnęła totalną głupote - i za twoje mieszkanie! - wtrąciła w ostatniej chwili do toastu który wzniosły. potem zjadły wspólnie i romy nawet ją podwiozła uberkiem do domu. totalnie szastała hajsem xd

gabby nie czuła się bezpiecznie przebywając sama. więc wybierała jakieś popularne miejsca, w których mogła zjeść. siedziała tutaj w kącie, nikomu nie wadząc i jadła swojego burgera i popijała colą bo alkoholu unikała jak tylko mogła.

było to jedno z ulubionych miejsc ming w st. albans. myślała, że dają tu jakieś rarytasy, a nie taco ze składnikami pozbieranymi z podłogi xd
- cześć gabi! - ucieszyła się na jej widok i dosiadła bez pytania. - brakowałam za tobą podczas wyjazda - siorbnęła colę przez słomkę.

uniosła wzrok i zobaczyła uroczą i zadowoloną ming - cześć ming - przywitała się z nią mało radośnie, ale nadal trochę miała problem z tym, żeby przyzwyczaić się do siebie i do własnego ciała, chociaż minęły już miesiące od całego zdarzenia - gdzie byłaś? - zapytała bo ona nigdzie xd spędzała z raven święta a potem... pewnie pojechała do londynu do rodziców żeby spędzić bezpiecznie sylwestra.

ming była całkowicie nieszkodliwa, poza tym na pewno widziały się od tamtych wydarzeń i chince wydawało się, że gabby powoli stawała się znowu bardziej sobą. dostrzegała okruszki lepszego samopoczucia. dziwne, że gabby nie skorzystała z okazji i nie wyjechała na przerwę świąteczną do domu, żeby wyrwać się z miasta, które źle jej się kojarzyło.
- w szwecji - pochwaliła się, bo pomyliło jej się ze szkocją.

na święta obiecała spotkać się z raven, ale pewnie resztę dni spędziła już w londynie gdzie byli jej rodzice. to i tak nie było super daleko od albans, nie dość daleko jak dla niej. dla gabby obecnie wszyscy byli szkodliwi, znaczy, no nie wszyscy, ale nie wszystkim ufała - w szwecji? o a gdzie konkretniej w szwecji? - zapytała biorąc sobie frytkę do buzi.

ważne, że nie chodziła ciągle tymi samymi uliczkami w te same miejsca, które źle jej się kojarzyły. jakiekolwiek wyrwanie się mogło jej pomóc.
- glasgo i edindinboro. - odpowiedziała pewnym głosem i zaczęła pałaszować swoje taco. - a ti jak spędzowałaś przerw? - dopytała jeszcze.

- ale to jest szkocja, nie szwecja - poprawiła ją od razu, bo jednak znała się na geografii. może nie lepiej od ming, ale się znała, w końcu studiowała archeologię i tam na pewno musiała znać mapy świata xd - a co robiłaś w glasgow i edynburgu? - zapytała bardziej zaciekawiona, bo jak dla niej nic nie łączyło ją z tymi miejscami - eee... wigilię spędziłam z raven, a potem pojechałam do londynu do rodziców. nic ciekawego - wzruszyła ramionami.

- tak. tak powiedziam - pokiwała głową. ming doskonale znała się na geografii, ale w języku chińskim, a nie angielskim. dla niej szkocja i szwecja brzmiało tak samo. gabby popełniła błąd zadając jej pytanie co robiła, bo ming od razu uznała to za zaproszenie, żeby opowiadać wszystkie swoje historie życiowe. - mój tat, ten co się wyszło na jawę, że żyje, zaproszył mnie na świętów do dom w glasgo, ale jego prawdziwa córka wyciekła z doma do edingding i tam pojuchaliśmy. a tam... spadnisz z kolan! tam był marikus i zaprosił mi, żebym zostawała jego dziewczynem. - opowiadała jej wszystko po kolei.

- okej - machnęła ręką na to, bo nie będzie się z nią przecież kłóciła gdzie jest szwecja a gdzie szkocja, bo to były jednak dwa różne kraje. ale co ona się będzie tym przejmowała. próbowała zrozumieć cokolwiek z tego co jej powiedziała, mówiła tak szybko i gabby przez chwilę milczała żeby to przerobić co właściwie się wydarzyło - o. to ciekawie, że zostałaś zaproszona do domu rodzinnego na święta... przykro mi, że nie udało ci się poznać siostry - westchnęła a potem zdziwiła się co do marcusa - marcus poprosił się o chodzenie? eee... okej? - była zaskoczona bo marcus był dla niej ruchaczem - tylko błagam, nie daj sobie złamać serca... - ostrzegła ją.

- ja jej znam! jest studentem tu i podzięki niej odwiedziałam się o tatu. - wyprostowała szybko. - ale nie chci ona mi znać - dodała smutniejszym tonem, bo jeśli cokolwiek ten wyjazd pokazał, to właśnie to, że ming była intruzem w rodzinie fletcherów. a przecież wcale sama się tam nie pchała, wszystko wyszło tak przypadkiem. - pamiętuję co powiadałaś o nim. ale dla mi jest ke'ai! - zapewniła ją po chińsku.

- wiesz, dla niej to trudne że nagle pojawiłaś się w jej życiu, więc daj jej może trochę czasu żeby się przyzwyczaiła że istniejesz. nie wiedziała o tobie tyle lat aż tu nagle, bum - wyjaśniła jej pokrótce - że czym jest? - nie mówiła po chińsku, aż taka zdolna nie była xd - marcus jest... no marcus to marcus. ja bym na twoim miejscu jednak była ostrożniejsza, bo co jeżeli cię wykorzysta i porzuci? - znała takich jak on - tylko nie mów, że się w nim zakochałaś - powiedziała niepewnie.

- ja tyż nie widziałam o nij nic! dla mi też to jest trudniackie i ja ni chciłam się wmieszawać - potrząsnęła szybko głową. tak naprawdę ming była tak samo zszokowana tożsamością ojca jak ruby faktem jego romansu, ale to ming była tu obwiniana za tę całą sytuację jakby miała jakikolwiek wpływ na to, że jej matka rozłożyła nogi przed nieodpowiednim facetem. - miły. uroczi. kochaniacki. - wyjaśniała jej znaczenia tego słowa. pokręciła głową. - dlaczemu tak mawiasz? ważasz, że nie możnę mu się podobajać? - przyjęła postawę obronną gdy gabby nie cieszyła się jej szczęściem. jasne, że się w nim zakochała, tak jak w trzydziestu innych chłopakach w st. albans, no ale marcus zaszedł najdalej.

marcus wygrał losowanie xd ale mu się trafiło! jak ślepej kurze ziarno! niedługo albans zamieni się w jakiś konkurs randkowy czy coś xd
pokiwała głową ze zrozumieniem - wiem, że to dla ciebie również trudne, ale tutaj też jest ruby, która nie bardzo rozumie co się stało w jej rodzinie. przyzwyczai się do ciebie, zobaczysz, będziecie jeszcze rodziną - zapewniła ją, próbując nieudolnie pocieszać, bo jej rodzina była spoko całkiem - a, miły. no miły to może i jest, dla każdej dziewczyny którą chce poderwać - powiedziała poważnie - podobasz mu się. ale ja mu też się podobam, tamta kelnerka też by mu się spodobała i tamta dziewczyna również - wskazała na ładne dziewczyny w typie marcusa.

zdziwiła się, że przyjaciółka zaczęła mówić w imieniu ruby tak jakby ją znała. przed chwilą gabby nie wiedziała o jej istnieniu, a teraz już wiedziała jak ma na imię xd na pewno jej moce czarownicy działały i czytała w myślach!
- mówiła tobiu coś? - zaczęła się kręcić niecierpliwie na krzesełku. rozejrzała się gdy gabby wskazywała kolejne przedstawicielki płci żeńskiej w lokalu. ming też z łatwością mogłaby pokazać pięciu facetów, którzy jej się podobają w tym lokalu, ale to jeszcze nic nie znaczyło. mogła sobie popatrzeć, ale jednocześnie uważała, że są słodką parką z marcusem. - czy tobie pytał o bycie dziewczynem? i ją i ją? - wskazała na te same dziewczyny co ona. - ni! prosił mi. to oznaczy, że mi lubi bardziej mocno - zauwazyła bojowo.