ośrodek kultury

taki jej los xd
rowniez zasmial sie nerwowo bo przez chwile myslal, ze stefka mowi serio o rozmowie z jej opiekunami. nie wiedzialby co powiedziec! chociaz zawsze mogl udawac kogos waznego ze spotkan i tak przekonac ich, ze stefka sobie dobrze radzi. przeszlo mu to przez mysl, ale nie proponowal tego. - dobrze - usmiechnal sie i obserowal ja czekajac az zacznie opowiadac dalej. nie potrafil dawac rad, ale sluchaczem byl akurat dobrym.

gdyby wiedziała, że silas miał taki pomysł w głowie to zaczęłaby go namawiać, żeby faktycznie go zrealizował.
- ostatnio wszystko wychodzi odwrotnie niż powinno - westchnęla smutno, ale nie zagłębiała się w szczegóły, bo nawet przy silasie nie czuła się na tyle swobodnie, żeby opowiadać o wszystkich swoich ostatnich porażkach. - co jeśli naprawdę mnie oddadzą? jestem już za blisko skończenia szkoły, nie mogę się przenosić znowu - spojrzała na chłopaka błagalnie.

w takim razie dobrze, ze sie tym nie podzielil. znaczy dobrze dla niego. uwazal, ze nie nadawal sie do takich spraw. ciekawe czy w ogole by byl w stanie cos powiedziec czy zdenerwowalby sie tak, ze by nie potrafil sie odezwac. bylby przypal!
- to byloby okrutne - polozyl dlon na jej plecach zeby ja pocieszyc. - moze warto sie skupic na szkole? - zaproponowal. pamietal ze prowadza sie z finn a po tym jak probowala go namowic na kupienie jej alkoholu troche ja uwazal za bad news.

wyszłoby jeszcze gorzej niż gdyby w ogóle się nie zgłosił i wtedy już na pewno by stefkę odesłali.
- po co? i tak nie pójdę na studia - westchnęła. zawsze była dobrą uczennicą, a przynajmniej taką, która posłusznie chodziła na wszystkie lekcje i nie sprawiała kłopotów. ostatnio stwierdziła jednak, że może powinna korzystać z młodości i tego, że ma koleżanki, bo po skończeniu szkoły wyląduje w pracy na stacji benzynowej i nic nie będzie miała z życia.

mialby ogromne wyrzuty sumienia! nigdy by jej tego nie wynagrodzil.
- skad takie negatywne mysli? - przejal sie. z takim podejsciem nic dziwnego, ze jej opiekunowie nie byli z niej zadowoleni. wiadomo, ze studia nie byly dla kazdego, ale w jej sytuacji dyplom by sie jej przydal.

silas musiałby ją przygarnąć u siebie xd
- to nie są negatywne myśli, tylko realistyczne. spojrz gdzie jesteśmy - machnęła ręką na drzwi, na których wisiała kartka z informacją o spotkaniu grupy. - nie wszyscy mają wszystko tak poukładane jak ty. - zauważyła. nadal uważała, że silas sobie radzi super dobrze.

ukrywalby ja w akademiku xd
przelknal sline kiedy wytknela mu, ze radzi sobie lepiej od niej. dobrze, ze nie denerwowal sie szybko. te slowa go zabolaly. - ciezko na to pracowalem. nic nie przyszlo mi z latwoscia - powiedzial na swoja obrone wyprostowal sie. - powinnas docenic to, ze masz rodzine - on uwazal, ze miala lepiej od niego.

mogłaby zostać squatterką xd
- wiem to. ale masz talent i cel, prawda? wiesz co chcesz robić w życiu i masz wiele perspektyw - zauważyła. ona go chwaliła, nie chciała go obrażać. nie spodziewała się, że on to inaczej zinterpretuje. - to nie jest rodzina, tylko para ludzi, którzy dostają pieniądze za to, że upychają nas pod jednym dachem - westchnęła. a jednak nie chciała, żeby ją oddawali! kellerowie byli zdecydowanie lepsi od innych rodziców zastępczych, którzy bywali np. agresywni.

nie miala zbyt duzo lepszych opcji xd
- jestes mloda, masz jeszcze czas zastanowic sie nad tym co chcesz robic - zapewnial ja. - mozesz probowac roznych rzeczy, duzo ludzi zmienia zdanie co do kierunku - dodal. on mial chociaz tyle dobrze, ze od razu chcial byc aktorem. glownie dlatego, ze wtedy mogl udawac, ze jest kims innym. choc na chwile zapominal o swoim beznadziejnym zyciu. - niestety musimy sobie radzic z tym co mamy - odpowiedzial co do jej opiekunow. nadal uwazal, ze lepsze to niz nic.

- nie stać mnie na studia. jeśli miałabym dostać stypendium to musiałabym wcześniej wiedzieć co chcę robic - marudziła mu. nie wiem jak działają studia w anglii, ale dla dramki przyjmijmy, że to co mówi stefka ma sens xd zaraz przyszli pozostali i zaczęlo się spotkanie grupy, więc na tym musieli zakończyć swoją dyskusję. stefka jeszcze na pewno nie raz poprosi go o poradę co do swojej przyszłości!

była tutaj na zajęciach z robienia garnków, bo musiała się wyżyć w jakiś sposób pozytywny i teraz właśnie wychodziła z sali i rozmawiała z kimś na temat następnego zadania.

lubil spedzac kreatywnie czas wiec byl tu stalym bywalcem. tym razem wybral jakies zajecia z rysunku. pewnie zeby podziwiac klate przystojniaka, ktory byl modelem. - Sophie! - pomachal do niej wesolo I przytulil ja na przywitanie.

przytuliła się również do niego na przywitanie - cześć valentino, jak miło cię w końcu widzieć! - ucieszyła się na jego widok, był taki uroczy - co tam u ciebie słychać! opowiadaj! - zachęciła go.

- ile masz czasu? - zasmial sie gdy kazala mu opowiadac co u niego I spojrzal na swoj nadgarstek udajac, ze patrzy na zegarek, ktorego nie mial. - na jakich zajeciach bylas? - zainteresowal sie. gdyby wiedzial, ze tez tu przychodzi to by sie z nia umowil.

- dla ciebie? całe tony czasu! - zapewniła go rozbawiona, bo był jedną z niewielu osób dla których mogła poświęcić wszystko. dosłownie wszystko. nawet swój cenny czas - na lepieniu garnków! wiesz jakie to odprężające? nawet ulepiłam dzisiaj jakiegoś śmiesznego koślawca, ale oddałam koleżance, bo potrzebowała jako wazon - zaśmiała się.

- w takim razie czeka nas dlugi wieczor - powiedzial z rozbawieniem. lubil gadac o sobie wiec z checia jej o wszystkim opowie. - I nie zaprosilas mnie? - udal oburzonego tym, ze nie otrzymal zaproszenia. - nastepnym razem licze na to, ze bedziemy lepic garnki razem - tego jeszcze nie probowal, ale byl otwarty na nowe wrazenia.

- wino w takim razie i idziemy do ciebie? - już czuła tą długą noc w jego pokoju gdzie będą mogli porozmawiać i wyżalić się na różne tematy w swoim życiu - a skąd mogłam wiedzieć, że lubisz lepić garnki, valentino! - dźgnęła go w ramię - następnym razem cię zapraszam. ulepię ci najlepszy krzywy wazon na kwiatki ever! - zażartowała rozbawiona.

- swietnie - podobal mu sie taki plan. wino I plotki zawsze byly dobrym pomyslem na spedzenie wieczoru. - jeszcze nie wiem czy lubie wiec twoim zadaniem bedzie przekonanie mnie do tego - tez ja szturnal. - twoj wazon bedzie stal w honorowym miejscu zeby wszyscy mogli go podziwiac - zasmial sie.

- no mam nadzieję, że tak będzie, bo inaczej będę przychodziła do ciebie codziennie i sprawdzała, czy go czasem nie przestawiłeś gdzieś - pogroziła mu zabawnie palcem i się zaśmiała - przekonam cię, zobaczysz, że cię przekonam. chodźmy w takim razie po winko i na ploteczki - złapała go pod rękę i ruszyli w kierunku wyjścia.

- czy to grozba? - zasmial sie. nie mialby nic przeciwko zeby go odwiedzala. lubil towarzystwo! - mozesz mu juz zaczac opowiadac - zaproponowal. i poszli do niego! zaczne cos next.

własnie skończyło się spotkanie jej sekty grupy wsparcia i czytała na tablicy ogłoszeń jakie inne zajęcia oferuje ośrodek kultury. julio zachęcał ją, żeby odważyła się wyjść do ludzi i coś więcej robić, ale nie była gotowa sama. zastanawiała się na co leila i jo poszłyby z nią.

nie byl zainteresowany zajeciami w osrodku kultury, ale za to tiffy tak. - czesc - powiedzial donosnie zanim do niej doszedl I pomachal do niej gdy spojrzala w jego kierunku. - co ciekawego wypatrujesz? - zainteresowal sie I zerknal na tablice.

nawet się uśmiechnęła na jego widok. ostatnio często na siebie wpadali i stał się jedną z tych osób, które kojarzyły jej się z bezpieczeństwem. 
- zastanawiałam się czy zapisać się na jakieś zajęcia - przyznała. - ale chyba nie ma nic dla mnie - zerknęła jeszcze raz na tablicę. myśl o tym, że miałaby przyjść do nowej grupy ludzi i próbować robić coś nowego mimo wszystko nadal ją przerażała.

ucieszyl sie, ze powitala go usmiechem. polubil ja I chcial jej sie kojarzyc z czyms dobrym.
- a co lubisz robic? - zerknal na nia, ale zaraz powrocil do czytania jakie zajecia oferuja. sam nie widzial tez tu niczego interesujacego bo nie lubil przebywac miedzy ludzmi.

pomagał jej się przełamywać, a to było coś waznego dla niej. teraz wiedziała, że może na nim polegać w takich sprawach. pewnie zaraz go wkręci, żeby chodził razem z nią na jakieś zajęcia!
- oglądać seriale i robić zakupy na aliexpress? - palnęła. spojrzała jeszcze raz na tablicę i westchnęła. - sama nie wiem... kiedyś lubiłam wychodzić na imprezy i do ludzi, a teraz cały czas siedzę w domu i nie wiem już co lubię i co chcę - wyznała mu.