windsor & glucksburg

- tuż przed premierą możesz zrobić wieczorek zapoznawczy - zaproponował, ale nie przywiązywał do tego większej wagi. niezbyt go interesowali aktorzy, raczej chciał żeby annie była zadowolona. jasne, pewnie specjalnie trzymała to w tajemnicy żeby złamać mu serce xd - jeśli chcesz to mogę spróbować z nim porozmawiać i wydłużyć termin udostępnienia sceny - zaproponował. w tym mógł pomóc! - wiem, że nie chcesz zadnej pomocy od księcia georga, ale chętnie to zrobię jako twój chłopak - wymsknęło mi się - to znaczy udawany chłopak - poprawił się zaraz i upił duży łyk wina bo uwaga uwaga zestresował się trochę, tak george się zaczął przy niej stresować! co ona z nim robiła! - wiem, że nikt nie patrzy ale lubię to robić - przyznał się - lubię ciebie - dodał zaraz spoglądając na nią z lekką niepewnością.

- poznasz ich na imprezie po premierze. o ile będziesz zaproszony - żartowała sobie dalej, bo lubiła się z nim droczyć cały czas. to, że był dla niej nadmiernie miły było podejrzane jednak. na pewno to była grubymi nićmi szyta intryga xd - mój udawany chłopak to właśnie książę george - przypomniała mu, dając nacisk na slowo "książę". wolałaby zwykłego george'a może! - zróbmy tak. na razie będę działać sama, a jeśli poczuję, że naprawdę nie dam rady się wyrobić to poproszę cię o pomoc, hm? - zaproponowała. nie zorientowała się, że się zestresował, chociaż faktycznie jej obserwatorskiemu oku nie umknęło, że zachowywał się trochę bardziej niepewnie niż zwykle. zastanawiała się z czym może to być powiązane, może jego szpiedzy poinformowali go, że flirtowała bezwstydnie z przybranym bratem w miejscu publicznym i znowu narażała jego nieskazitelną opinię? - tak, tak, ja też cię lubię - odpowiedziała trochę na odwal dopijając wino.

- o ile bede? - też żartował z tego. nawet jeśli by nie był to był zapraszamy na wszystkie premiery przez oficjalne władze teatrów czy muzeów więc tak czy siak by przyszedł! nie widziała jego dobrej strony tylko od razu intrygi! - twój udawany chłopak to czasami książe george, a czasami po prostu george - poprawił ją. czasami pokazywał stronę zwykłego georga również! - w porządku, po prostu wiedz że chętnie ci pomogę jeśli będziesz potrzebować - przypomniał jej raz jeszcze. na pewno go poinformowali i na pewno szybciej chciał postawić jasno sprawy żeby nie musieć się już tym martwić - annie - mruknął próbując pokierować konwersację na właściwy ton - tak na prawdę to chciałem o czymś porozmawiać - brzmiało poważnie xd - o nas - poprawił się zaraz.

- może dostaniesz zaproszenie, jak ładnie poprosisz - żartowała sobie dalej. intryga to jej musical, ale miłe zachowanie george'a też xd za długo udawali, teraz nie było już wiadomo co jest prawdziwe, a co nie! - nieprawda - zaprzeczyła od razu. - mój udawany chłopak to książę george. george jest tu teraz tylko ze mną w pokoju - wyjaśniła. chciała powiedzieć coś w stylu "george to mój przyjaciel (/ prawdziwy chłopak??)", ale tak naprawdę nie wiedziała kim dla siebie są i czy przyjaźń to właściwe określenie. - dziękuję, zapamiętam. wiem, że mogę na ciebie liczyć - uśmiechnęła się. już nie raz jej pokazał, że może na niego liczyć, ale nie chciała wykorzystywać jego książęcych mocy. popatrzyła na niego kiedy wszedł na takie poważne tony. - mhm, w porządku - odstawiła kieliszek na regał i przeszła na kanapę, bo czuła, że to będzie dłuższa konwersacja. - wiedziałam, że to w końcu nastąpi - popatrzyla na niego wzrokiem zapraszającym do rozmowy. byla przekonana, że george chce zakończyć ich mały teatrzyk i ustalić warunki publicznego rozstania.

- i tak je dostane - dalej sie nią przedrzeźniał. ale doskonale wiedzieli, że tak czy siak by dostał to zaproszenie i że to była tylko taka gra! - tak, george jest tutaj z tobą w pokoju - potwierdził, ale też nie wiedział do końca kim byli dla siebie. przyjaciółmi? partnerami? w związku na serio? to było dziwne, bo z jednej strony to na pewno była przyjaźń, ale drugiej strony zachowywali się jak para nie tylko na oficjalnych wyjściach. usiadł na fotelu na przeciwko - co masz na myśli przez to, że wiedziałaś że kiedyś to nastąpi? - bo może już się domyślała, że chce zmienić ich podejście do fejkowego związku. tak czy siak zaczął - jesteśmy w tej relacji, prawdziwej i tej udawanej już dość długo - założył nogę na nogę i zdecydowanie się denerwował - chciałbym trochę ją zmienić - odparł odchrząkując - chciałbym i możesz odmówić... chciałbym żebyśmy po prostu byli ze sobą, na prawdę - pewnie z żadną dziewczyną tak nie rozmawiał bo inne po prostu go chciały.

- nie wolałbyś dostać osobistego zaproszenia od serca niż zaproszenia tylko dlatego, że zawsze dostajesz? - nie zamierzała mu tak łatwo odpuszczać, ale chyba jednak odpuściła i prędzej czy później zakończyli ten temat, bo już trzeba przejść do siedzenia na kanapie. nie zdążyła odpowiedzieć, bo on zaczął mówić i wolała najpierw go wysłuchać niż wtrącać swoje uwagi. na samym początku cały czas myślała, że to idzie w stronę rozstania i dopiero na końcu wyskoczył z zupełnie innym pytaniem. - co? myślałam, że chcesz mnie zostawić - wymsknęło jej się od razu i dopiero po chwili dotarło do niej o co on właściwie pyta i że powinna odpowiedzieć coś innego niż wypalać z takimi tekstami. odchrząknęła i popatrzyła na niego. teraz widziała jaki jest zestresowany. zupełnie nie jak george. - dlaczego mielibyśmy to zrobić? - jeszcze pogorszyła sprawę, mogła się nie odzywać xd

- traktuje to jako plan b - odparł w kontekście zaproszenia i faktycznie już siedzieli na kanapie i george się bardzo stresował i patrzył na nią niepewnie więc faktycznie jak nie george! - zostawić? - zdziwił się - dlaczego tak pomyślałaś? - musiał wybadać czy dawał jej jakieś sygnały. ostatnio nawet nie ruchał się z przypadkowymi dziewczynami więc uznał, że na prawdę się poświęca! dobrze, że blisko miał kieliszek więc wypił wino do końca myśląc że to mu pomoże. pogorszyła tym pytaniem sprawę, ale george nie chciał dać się spłoszyć tak szybko dlatego postanowił odpowiedzieć - dlatego, że chciałbym tego - był szczery i na pewno nie zachowywał się jak książe george - i dlatego, że nie potrafię cię już traktować jako udawanej dziewczyny lub po prostu przyjaciółki - dodał nieco ściszonym głosem. zdecydowanie był niepewny!

- tak ustaliliśmy. ciągniemy to tak długo aż komuś przestanie to być na rękę i myślałam, że po prostu przestało ci to być na rękę - oznajmiła dość lekkim tonem, bo jednak nie oczekiwała zbyt wiele od tej relacji, tzn. spodziewała się, że kiedyś po prostu rozejdą się w swoje strony i przestanie być dziewczyną księcia george'a, którą tak naprawdę nigdy nie była. cała atmosfera zrobiła się jej zdaniem dziwna. nie spodziewała się takich kroków ze strony george'a i cały czas podchodziła do ich relacji z dystansem, znajdując sobie kochasiów na boku i oddzielając to co było prawdziwe w znajomości z george'm od tego co nie było. - myślałam, że od samego początku oboje doskonale wiemy co to jest - zauważyła. george w takiej odsłonie to była calkowita nowość dla niej! już wcześniej myślała, że widzi go prawdziwego poza tymi wszystkimi maskami, ale teraz widziała jeszcze inną warstwę, do której nikt nigdy nie miał dostępu.

- nie przestało - zapewnił ją. george też nie oczekiwał zbyt wiele od tej relacji, ale potem trochę zmienił podejście do annie i do tego co ich łączyło. bo łączyło coś na pewno! zaczął czuć się zazdrosny, brakowało mu tego kiedy czasami budzili się obok siebie! to były małe rzeczy, ale dzieki nim czuł się bardziej ludzki. jej słowa zestresowały ją jeszcze bardziej dlatego wstał i podszedł do okna - masz rację, to głupie - zaśmiał się i próbował wycofać ze swoich słów czując, ze ta rozmowa może ich nigdzie nie zaprowadzić. zagapił się na to co działo się za oknem i analizował szybko jak powinien się zachować w tej sytuacji i jak z tego skutecznie wybrnąć żeby nie wyjść na głupka. nie wytrzymałby tego!

annie też nie była ślepa i zauważała, że coś między nimi się dzieje, ale wolała nie analizować tych uczuć i szufladkować jako przywiązanie czy bliskość wynikającą ze spędzania dużo czasu razem. 
- george... - zawahała się kiedy wstał. też chwilę nic nie mówiła i obserwowała go jak próbował wycofać się z tej sytuacji. bo wiedziała, że to właśnie chce zrobić! i kiedy zauważyła, że on chce się wycofać, ona poczuła, że wcale nie chce, żeby to zrobił. wstała i podeszła do niego. - powiedziałam, że myślałam, że od samego początku oboje doskonale wiemy co to jest... ale chyba gdzieś w międzyczasie to się zmieniło, prawda? -  spytała łagodnie. autentycznie pytała, bo sama nie była pewna jaka jest odpowiedź na to pytanie. - to coś więcej niż zaplanowaliśmy - stanęła z nim ramię w ramię koło okna również patrząc co się dzieje za szybą, ale dłonią lekko musnęła jego dłoń.

annie zamiast analizować co się działo między nimi to wolała pukać jakiś randomowych gości z którymi się spotykała xd
jasne, że chciał się wycofać. czuł że za bardzo się odkrył i że teraz annie wiedziała więcej o nim niż powinna. nie czuł się z tym dobrze! spojrzał na nią słysząc swoje imię, co jakiś czas uciekał jednak wzrokiem w podłogę - dla mnie się zmieniło - przyznał jej racje, nie wiedział jak ona się czuła. chciałby to usłyszeć, ale na razie była powściągliwa w swoich wyznaniach i przez to czuł się tak niepewnie - to nie było planowane i zdecydowanie dlatego jest takie ekscytujące - kiedy musnęła jego dłoń to chwycił ją dość pewnie pragnąc wręcz jej dotyku.

była przekonana, że george sypia ze wszystkimi dziewczynami i nie chciała być kolejną głupią laską, która leci na księcia! lepiej było być głupią laską, która sypia z przybranym bratem xd
była powściągliwa z wyznaniami, bo póki co miała ochotę powiedzieć "i have no idea what the fuck is going on", ale jednak kiedy coraz bardziej się przed nią odkrywał to miała szansę też zerknąć w głąb swojej duszy i zastanowić się czy czuje podobnie. ta niepewność zniknęła gdy złapał ją za rękę i poczuła nietypową ekscytację. tyle razy trzymał ją za rękę publicznie, ale teraz czuła się tak jakby złapał ją za rękę po raz pierwszy. 
- czasami mam wrażenie, że naprawdę jesteśmy parą... że to stało się takie naturalne - wyznała, ale ciągle patrzyła za okno, bo ciężko jej było stanąć twarzą w twarz z george'm i uczuciami. lepiej by było gdyby znowu zaśpiewała dla niego piosenkę!

a george był bardziej porządny niż ona! i bardziej wierny od jakiegoś czasu. wow annie wychodziła znowu na ladacznice!
no właśnie, a książe czuł że się coraz bardziej otwierał, a nie dostawał nic w zamian. czuł się już nagi i obnażony. on też poczuł się inaczej kiedy chwycił jej dłoń. to było dla niego coś nowego. coś co pewnie czuł dawno temu, bo chyba pisałam mu w karcie że był zakochany w jakiejś dziewczynie z liceum dawno, dawno temu! - może po prostu nią jesteśmy co? - uchwycił jej drugą dłoń i pociagnął tak żeby stali na przeciwko siebie - co ty na to? - zapytał wprost. musiał wiedzieć jak ona się z tym czuje!

nie wiedziała czego george od niej oczekuje! a bycie ladacznicą dobrze wpływało na jej sztukę!
własnie dlatego annie nie wykonywała napisanych przez siebie piosenek przed innymi. też czuła się wtedy naga i obnażona i niepewna. george kompletnie zaskoczył ją swoimi wyznaniami, bo nie spodziewałaby się po nim, że będzie chciał z nią być naprawdę. przecież mówimy tu o chlopaku, który mógł mieć dosłownie każdą dziewczynę na tej planecie. no a annie... zawsze dość kiepsko dobierała sobie kandydatów do lokowania uczuć. przyzwyczaiła się do tego, że wszyscy uważali, że naprawdę jest z księciem i mówiła o tym tak jakby nigdy nic, ale cały czas wiedziała, że mają tę bezpieczną powłoczkę ponad swoją relacją i że to nie jest naprawdę. z drugiej strony, podczas tego całego udawania wytworzyli też drugą relację, niedostępną oczom mediów i poddanych, tę intymną i prawdziwą. myślała o tym wszystkim patrząc mu w oczy i zastanawiając się co się między nimi dzieje i czy to trwało już od jakiegoś czasu tylko ona tego nie zauważyła. 
- może po prostu nią jesteśmy - powtórzyła po nim z lekkim uśmiechem, ale jednak przeszło jej to przez gardło z pewnym trudem. nie było to dla niej takie jasne i łatwe. była zła na siebie, że skończyła dokladnie tak jak nie chciała, czyli ostatecznie ulegając urokowi księcia. to niszczyło wszystkie jej podstawy do droczenia się z nim xd

po prostu lubiła być ladacznicą! trzeba to przyznać xd
mógł mieć każdą dziewczynę, ale zazwyczaj chciał ją na chwile i się nudził. i tak postępował z dziewczynami lepiej niż gabriel xd gabryś xdddddddddddddd
on też przywykł do tego, że był z annie i że musiał udawać, że tak na prawdę jest. dopiero po jakimś czasie dotarło do niego, że tak na prawdę od jakiegoś czasu już praktycznie nie udawał i że był zaangażowany dość mocno w tą relację i w to żeby ją zadowolić. nie zauważył nawet kiedy przeszli na ten etap! to było tak naturalne wow! - może tak jest, nie ma sensu już udawać czegokolwiek - poczuł się trochę pewniej słysząc jej słowa. zaśmiał się lekko i wtedy postanowił jeszcze bardziej zauroczyć ją swoją postawą, dlatego położył dłonie na jej policzkach i pocałował ją!

podświadomie jej to pasowało.
gabryś brzmi jak imię kogoś kto nigdy by nie zranił żadnej dziewczyny! 
wiele w ich relacji było udawane, wywiady, publiczne wystąpienia. ale jednak jak mieli tę chwilę dla siebie, nawet na szepnięcie sobie czegoś na ucho podczas oficjalnej kolacji to faktycznie było to całkowicie naturalnie i tylko ich. poza tym spędzali bardzo dużo czasu wspólnie poza swoim obowiązkowym pokazywaniem się publicznie i cały czas łaknęli swojego towarzystwa, nieświadomi tego, że od dawna łączy ich coś więcej. ale kiedy ją pocałował to wszystko jej się poukładało w jedną całość i w końcu to zrozumiała! nawet jeśli teraz nagle wydawało się to przerażające. przyzwyczaiła się do tego, że musiała oczarować wszystkich w pałacu, ale nigdy nie było to na serio. teraz reguły gry się zmieniły! całowała jednak teraz george'a, a nie księcia george'a, więc nie myślała o elce (chociaż pewnie statystyczny anglik myślał o elce pięć razy dziennie). 
- pewnie teraz triumfujesz, że nie mogłam się tobie oprzeć - wtrąciła tak jakby przegrała jakiś zakład, bo może mieli taki niepisany. nie czuła się jednak przegrana, dlatego zaakceptowała to, że jest głupią laską lecącą na george'a (znała go lepiej od tych głupich lasek!) i została na noc, żeby przypieczętować ich oficjalny prawdziwy związek.

to było przypieczętowanie tego co budowali przez tak długi czas!
- to nie triumf, to autentyczna radość - nie chciał się z nią bawić w żadne wygrane zakłady, czuł że to co się teraz stało to obopólna korzyść i całkiem nowa przygoda i relacja! nazajutrz na pewno wyglądali inaczej na zdjęciach którzy robili im paparazzi, jeszcze bardziej naturalnie!

skończyli właśnie seksualne eskapady w łóżku (pewnie nie tak ekscytujące jak te z philipem) - masz ochotę na szampana? - zapytał kreśląc jakieś wzorki na jej nagich plecach.

ciekawe czy myslala o philipie zeby sie bardziej podniecic xd
- nie - usiadla sie na lozku i zaczela rozgladac sie za swoimi rzeczami. - wlasciwie to mialam w plach juz isc - poinformowala go. nie miala o czym z nim rozmawiac wiec nie widziala sensu w lezeniu razem w lozku xd

obstawiam, że tak bo byla wredną pipą. dobrze, że ich imion nie pomyliła w łóżku xd byłby niewygodne pytania.
jaka czuła florence xd nawet dla georga który był trochę jak robot była jednak zimna jak lód - nie chcesz zostać? - zapytał siadając na łóżku - prędzej czy później będziesz musiała się tu przeprowadzić - przypomniał jej.

udalaby ze to ktos wazny i zagrala na jego uczuciach zapewniajac go, ze ona bylaby bardzo wyrozumiala gdyby przypadkiem wymsknelo mu sie imie annie.
nie pomyslala o przeprowadzce kiedy myslala o slubie. troche jej sie to nie podobalo bo lubila przebywac sama i nie wiedziala czy bedzie w stanie wytrzymac tyle czasu z kimkolwiek. krolowa w koronie miala oddzielne lozko wiec myslala, ze oni tez tak beda spali xd - no tak - powiedziala bardziej do siebie kiedy george jej to uswiadomil. - musze sie do tego przyzwyczaic - usmiechnela sie i spojrzala na niego.

jak miała wszystko obcykane, cwaniara! chciała go przechytrzyć!
hahahhaa, myślała że się z nim hajtnie i tyle. będzie dalej prowadzić swoje życie, ale z tytułem i jego kasą, a z tym wiązały się inne obowiązki o których nie pomyslała. czyli mieszkanie z georgem dopóki nie przeprowadzą sie do buckingham i nie będzie rządził anglią, plus urodzenie mu odpowiednich dzieci - do myśli o tym, że będziemy razem mieszkać? - dopytał. myślał, że będzie sobie z tego zdawać sprawę.

oj tam przechytrzyc. miala swoja wizje na zycie i robila wszystko zeby stala sie rzeczywistoscia!
miala nadzieje, ze wystarczy jesli tylko bedzie dobrze wygladac i ladnie pachnac xd taka byla zafiksowana na znalezieniu meza, ze nie myslala dokladnie o tym co sie z tym laczylo. niby to bylo oczywiste, ale george poprosil ja o reke szybciej niz myslala. miala tylko nadzieje, ze poczeka zanim bedzie rzadal dzieci. - do wszystkiego, czeka mnie duzo zmian - przypomniala mu.

to była patologiczna wizja! szkoda, że nie wiedział w jaką pułapkę dał się złapać biedak!
to się przeliczyła xd może nie chciał od razu jej zapładniać, ale na pewno o tym myślał. musiał spełnić wszystkie królewskie obowiązki! w tym posiadanie potomków! wszystko poszło dość szybko z zaręczynami, ale george musiał odwrócił uwage od swojej porażki! przysunął się do niej i cmoknął ją w ramię, nie chciał być dla niej lodowaty! - ale to dobre zmiany - on tak uważał!

sam sie w to wpakowal!
moze babka miala juz zapisane w kalendarzu kiedy zacznie kazac im sie starac xd kochany george. szkoda tylko, ze florence nie dokonca doceniala takie czulosci. nie byly czyms na czym jej zalezalo. moze gdyby byl bardziej lodowaty to wtedy bylaby zainteresowana. - tez tak uwazam - chwycila jego dlon i pocalowala go krotko.