sam i ciotka

zostawiał pod drzwiami paczkę podpisaną dla samuela, ale nie zamierzał dzwonic do drzwi.

pech chciał, że samuel wracał właśnie do domu i zastał go pod drzwiami jak zostawiał paczkę. zaśmiał się i włożył ręce do kieszeni kurtki - co tam masz? - zapytał rozbawiony tą całą sytuacją.

przeklnął pod nosem na widok samuela. nie tak miał wyglądać jego miły gest! 
- ktoś to zostawił u ciebie pod drzwiami, oglądałem - odchrząknął, udając, że nie wie o co chodzi.

samuelowi się bardzo podobał ten miły gest i to, że go przyłapał!
zerknął pobieżnie na prezent i jakiś tajemniczy liścik - to twoje pismo - wskazał rozbawiony w stronę wycieraczki, na której stało pudełeczko - jeśli chcesz się ze mną umówić to wystarczyło zapytać - na pewno by się zgodził, może najpierw trochę podroczył!

wkurzał się, że samuel znał jego pismo i że przykrywka została spalona. 
- nie chcę się z tobą umówić - warknął na niego wkurzony. wskazał na paczkę - miałem to wyrzucić, ale stwierdziłem, że może tobie się przyda. także wszystkiego najlepszego - mruknął takim tonem jakby robił mu łaskę, że tu przyszedł. był niezadowolony z obrotu sytuacji. nie chciał, żeby samuel znowu sobie za dużo pomyślał.

sam dużo o nim wiedział, nie wiem czego ten się spodziewał. pewnie wkurzał się, a tak na prawdę chciał zostać rozpoznany!
- kupiłeś mi prezent na urodziny jeszcze jak się spotykaliśmy? - zapytał lekko zdziwiony i niezbyt zniechęcony faktem, że na niego warczy. był pod wrażeniem, że wtedy tak bardzo wybiegał w przyszłość! - jesteś większym romantykiem niż myślisz - rozszyfrował jego prawdzie 'ja', a potem chwycił paczkę - dziękuje - podszedł bliżej żeby w podzięce dać mu buziaka w policzek!

rafe był bardzo skonfliktowany w tej relacji. chciał robić miłe rzeczy dla sama i chciał się z nim całować, ale jednocześnie nie chciał mieć z nim nic wspólnego.
- nie, kupiłem to dla innego chłopaka, a teraz nie mam co z tym zrobić - wymyślił bez sensu. jeśli samuel otworzy tę paczkę to zobaczy, że była tam czołówka czy inny gadżet przydatny na wyprawach pod namioty. może sam mówił mu, że tego potrzebuje i rafe zapamiętał! słodziak! - to nie jest romantyczne! - krzyknął aż, bo już zupełnie się zdenerwował, że samuel oskarżał go o takie rzeczy. - nie - odepchnął go, więc sam nie trafił w policzek.

miał konflikt wewnętrzny! sam mógł o tym napisać wiersz he he.
- próbujesz okłamać siebie czy mnie? - bo nie wierzył że zrobiłby coś aż tak chamskiego. popychanie tak, ale kupowanie innym chłopakom prezentów, które dostał samuel... nie wierzył w to! xd logika zero. na pewno jak zobaczy ten prezent to doceni! kiedy go odepchnął z jego twarzy zniknął jednak uśmieszek - dlaczego taki jesteś? - burknął. nie podobało mu się, ze go odepchnął. przecież milion razy go przepraszał! - nie przynoś mi prezentów, skoro nie chcesz się ze mną całować - zastrzegł.

samuel padłby z wrazenia gdyby rafe napisał o nim wiersz. jak adam w sex ed xd 
- dostałeś prezent, więc nie drąż tematu - obraził się na niego za to, że cieszył się z prezentu xd to dopiero jest logika zero. tak czy siak, nie tak to miało wyglądać i rafe myślał, że sam nigdy się nie dowie, ze to od niego i po prostu zrobi mu przyjemność. - okej, zrobiłem coś miłego dla ciebie, przyznaję! zadowolony? - wyrzucał mu tak jakby kłócili się nie wiadomo o jakie wielkie sprawy xd - to nie znaczy, ze chcę się z tobą całować - dodał. chociaż trochę tak było!

od razu by zerwał z niego ciuchy xd
- och przepraszam, mówisz o tym? - wskazał na prezent i potrząsnął nim lekko - faktycznie dostałem - potwierdził zadowolony. to tylko potwierdzało jego teorię, że rafe był kryptoromantykiem! - dlaczego masz taki problem z przyznaniem się, że chciałeś zrobić dla mnie coś miłego? - nie krytykował go, był szczęśliwy z tego powodu i rafe też powinien - nie prawda - pokręcił głową nie wierząc mu i znowu zrobił krok w jego stronę. nieugięty!

rafe by go pobił w ramach obrony xd
uśmieszek na twarzy samuela tylko jeszcze bardziej go denerwował. jasne, cieszyłby się z tego, że samuel cieszy się z prezentu i że z niego korzysta, ale teraz miał wrażenie, że on wykorzystuje to przeciw niemu i że ten uśmieszek wynika z nabijania się z niego czy coś. 
- masz rację. to był błąd, nie powinienem był robić dla ciebie nic miłego i więcej nie będę - upierał się przy swoim i zrobił krok do tyłu, zeby utrzymać dystans między nimi.

hahahh, patologia xd
sam po prostu wyrażał swoją radość! a rafe traktował to jak atak! trafił jednak na taki dzień, kiedy samuel był średnio nachalny więc też zachował dystans - w takim razie po co to robisz? - wskazał na prezent - po co angażujesz się, a potem uciekasz? - jakby sam nie zrobił dokładnie tego samego jakiś czas temu. jego głos był trochę przepełniony pretensją! chciał spędzać z rafe tylko miłe chwile, a hollywood skutecznie to uniemożliwiał w ramach zemsty. ile można było!

romantyczne love story xd
- teraz wiesz jak to jest - rzucił tak jakby cała ta ich relacja w ostatnim czasie była wielkim skomplikowanym planem zemsty hollywooda i pokazania samuelowi jak czuł się kiedy ten go porzucił. a tak naprawdę to nigdy nie byłby na tyle inteligentny, żeby coś takiego zaplanować i dopiero w tym momencie przyszło mu to do głowy. uznał ich interakcję za zakończoną i uciekł.

było mu smutno, że tak to ukartował jednak! cieszył się i nie cieszył jednocześnie z prezentu!

miał popołudniowy trening i po drodze przybiegł do domu sama. pojawił się więc w podkoszulku bez rękawów i krótkich spodenkach i dzwonił do drzwi ciągle truchtając w miejscu.

sama nie było w domu bo pozapisywał się na wszystkie dodatkowe zajęcia tylko żeby unikać trochę rafe! był przytłoczony tym jak się zachowywał, tym że nic nie pamiętam z jego wyznań i tym, że jego twarz prawie mu wyskakiwała z lodówki xd
myślał, że dziś będzie miał spokój skoro rafe standardowo miał późny, popołudniowy trening. przeliczył się - cześć? - zapytał trochę zdziwiony lekko się śmiejąc i dostrzegając jego sylwetkę przed drzwiami.

skoro go kochał to powinien się cieszyć, że rafe był cały czas obok xd nie wiedział, że stał się taki irytujący. sam sam się oferował i zapraszał do siebie. teraz jak miał jakieś inne zajęcia i mniej czasu dla rafe'a to ten znowu miał za dużo czasu dla siebie i przychodziły mu dziwne myśli do głowy, a musiał być cały czas w ruchu.
- cześć słońce! - zawołał radośnie na jego widok i przetruchtał do niego, żeby od razu go przywitać namiętnymi pocałunkami na dzień dobry. był trochę spocony, ale samuel zawsze to lubił heheh.

cieszył się do momentu, do którego nie zaczeli się widywać prawie cały czas i do momentu do którego nie pamiętał jego wyznania. teraz miał cringe jak myslał o tej sytuacji!
musiał być caly czas w ruchu, dlatego albo biegał, albo ćwiczył, albo pływał, albo ruchał samuela xd
- cześć - powtórzył pewniej jeszcze raz i oddał mu pocałunek na przywitanie - nie miałeś trenować? - dopytał badając co go tu sprowadza i jednocześnie otwierając zakluczone drzwi.

teraz wiedział jak rafe się czuł przy pierwszym zerwaniu kiedy to samuel nie odwzajemniał jego uczuć.
dobre podsumowanie zajęć rafe'a xd
- a na co to wygląda? - zaśmiał się i przeszedł z truchtu w miejscu do skipu a. wyglądało na to, że już nawet podczas treningów samuel się go nie pozbędzie, bo rafe olał podwórkową siłownię dla ogródka przed wejściem do jego domu. - ale wpadłem na świetny pomysł i od razu musiałem się z tobą podzielić! chodźmy na karaoke! - oczy mu się zaświeciły na samą myśl.

karma xd
- na trening? - odparł niepewnie z lekkim westchnięciem. już wiedział, że nigdy nie będzie mieć czasu dla siebie. nawet nie mieli dziecka, a i tak czuł się uwięziony i osaczony w tym momencie. dziecko przynajmniej byłoby dobrą wymówką xd
- mam jutro ważne zaliczenie, nie mogę - odpowiedział. i chyba nie była to odpowiedź której spodziewał się rafe.

dopadła go!
- dokładnie - zaśmiał się i zaczął się rozciągać wyciagając rękę na bok. heheh totalnie wyobrażam sobie ich adoptowane dzieci na kolejnej generacji. będą najkochańszymi tatusiami, nie popełniając błędów własnych ojców. jego odpowiedź faktycznie go zawiodła. - na pewno już wszystko umiesz, dobrze ci zrobi trochę się wyluzować przed - upierał się.

podniecało go to jak rafe się wyginał i prezentował swoje wdzięki i mięśnie, ale nie mogło go teraz to opętać! dlatego szybko otworzył drzwi i zrobił krok w głąb mieszkania - nie umiem, chce się trochę pouczyć, a potem iść spać. jestem zmęczony - wytłumaczył upierając się przy swoim. też sobie ich wyobrażam jako parę kochanych tatuśków xd ciekawe który będzie złym, a który dobrym gliną xd

podążył za nim w głąb mieszkania, ciągle w skipie a. nie mógł się rozproszyć.
- czyli karaoke jutro od razu po teście - zadecydował. on też miał jakieś tam zajęcia na uczelni, ale nie przejmował się tym za bardzo i wolał urwać się na wagary i karaoke. - a dzisiaj po prostu posiedzimy i popatrzę jak się uczysz - zaśmiał się. dla niego to będzie dobra rozrywka, chociaż samuel doskonale wiedział, że rafe będzie mu przeszkadzać i domagać się uwagi. czy sam dałby radę być złym gliną? xd

łączył przyjemne z pożytecznym xd
- zobaczymy - odpowiedział w bardzo nieoczywisty sposób. nie chciał wcale za bardzo iść na karaoke bo byli tam w zeszłym tygodniu trzy razy. miał wrażenie że rafe wyśpiewuje swój żal, a wolałby gdyby mu się po prostu uzewnętrznił i mogli o tym pogadać. albo napisać wiersz, cokolwiek innego tylko nie kolejne karaoke xd
- chyba będę potrzebował się skupić - wytłumaczył delikatnie sugerując że może lepiej by był gdyby ten wieczór spędzili osobno.
a rafe potrafiłby być złym gliną? xd