sam i ciotka

rafe uwielbia karaoke (fakty z karty xd), więc wolał się uzewnętrzniać w ten sposób. nadal nie rozumiał wierszy, ale rozumiał śpiewanie piąty raz pod rząd 'i wanna know what love is'. 
- więc kiedy jestem obok to nie możesz się na niczym skupić? - zamachał brewkami i nawet przerwał swoje ćwiczenia po to, żeby objąć samuela i zjechać dłońmi po jego plecach do tyłka. 
dla dzieci pewnie nie xd będą jak rodzina neila patricka harrisa.

haha ciąg dalszy widzę xd
to było prawie jak wiersz, tylko śpiewany. mógł w sumie śpiewać jakiegoś baudelaire'a!
już się do niego dobierał skoro w danej sekundzie nie ćwiczył. oczywiście dłonie chłopaka na jego tyłku już sprawiały że chętnie by się na niego rzucił, ale musiał zachować clean mind - rafeeeee - jęknął kiedy ten już go kusił.
hahahahaha, czyli dobry glina i dobry glina. wyjdą fajne dzieci xd

to ważne xd
- tak, wiem, musisz się uczyć - śmiał się i już go zaczepiał przesuwając nosem po jego policzku i szyi. jak widać nic sobie nie robił z tego, że samuel musiał się uczyć i wolał go rozpraszać. 
fajne albo rozpieszczone xd kiedyś się dowiemy!

wiadomo!
wziął głęboki wdech i przymknął oczy kiedy smyrał go nosem - tak, muszę się uczyć - powtórzył dość stanowczo jak na siebie. złapał go za ramiona i odsunął trochę tworząc między nimi dystans - muszę się uczyć, a do tego potrzebuję ciszy, skupienia i samotności - teraz chyba jednak powiedział bardziej dosadnie xd

westchnął kiedy samuel go odsunął od siebie, ale wcale się nie zrażał. 
- no dobra - odparł, ale niestety to nie oznaczało, że zamierza zostawić chłopaka w spokoju. - obiecuję, że nie będę cię rozpraszać. rączki mam tutaj - uniósł je do góry, żeby udowodnić swoją niewinność. cały czas uśmiechał się do niego szeroko. nie wiedział, że mają spinę xd

uparty! czy to też fakt z karty? xd
liczył na to, że znajdzie sobie inne zajęcie, ale on tylko postanowił mu nie przeszkadzać. nie mieli spiny, sam był po prostu trochę zmęczony, zawiedziony, rozczarowany postawą rafe w obliczu ostatnich wydarzeń.
- może pójdziesz na karaoke z kolegami? albo do kina? - zasugerował jeszcze dosadniej. wiedział, że wcale nie będzie miał rączek przy sobie.

sprawdziłam... tak. a cytując dosłownie "uparty osioł" xd
- ale ja chcę spędzać czas z tobąą - jęczał i już teraz nie miał rączek przy sobie, bo jednak postanowił złapać jego dłonie i zamknąć w swoich. jak samuel mógł odmówić swojemu kochanemu misiowi? - chcesz się mnie pozbyć? - na razie palnął to jako żart, chociaż to, że samuel wysyłał go do kina już zapaliło w nim lampkę ostrzegawczą. rafe nie lubi oglądać filmów, fakty z karty xd, zanudziłby się tam! wolał oglądać czytającego sama xd

hahahahaha.
nie miał rączej przy sobie przez co samuel już rozpływał się w jego oczyskach. normalnie już by skakał wokół niego. ale faktycznie był trochę zły, że rafe odreagowuje w niedobry dla siebie i toksyczny sposób. plus dlatego, że wyznał mu miłość, a on nie pamiętał xd
- nie - zaśmiał się nerwowo - potrzebuję po prostu trochę czasu w samotności.... - wyjaśnił - na naukę! - dodał szybko żeby dziwnie to nie zabrzmiało xd ale chyba było za późno.

wina sama, że wyznawał mu miłość w nieodpowiednich momentach xd mógł sprobować następnego dnia, wtedy rafe chętnie by mu odpowiedział. no, może nie następnego, bo spędził wtedy pół dnia z głową z sedesie.
rafe faktycznie wyłapał to już po swojemu, bo to, że samuel jeszcze nie dał się rozpłynąć w jego ramionach było już wystarczająco podejrzane.  
- potrzebujesz czasu w samotności, dostaniesz czas w samotności, tyle ile chcesz - burknął urażony i już się zaczął wycofywać do wyjścia.

mógł spróbować następnego dnia, albo następnego. bardzo chciał, ale jednak moment został stracony xd poza tym obawiał się tego, że rafe zatraci się w tej beznadziejności którą czasami prezentował.
widział po jego minie, że to wyłapał. kiedy zaczął się wycofywać to ruszył za nim - nie o to mi chodziło - zaczął się tłumaczyć, pewnie na marne.

trzeba było wybrać bardziej odpowiedni i romantyczny moment, na przykład gdy rafe śpiewał 'i wanna know what love is' na karaoke xd
- to niby o co? - odwrócił się i zatrzymał nagle. - mówiłeś, że mogę ciągle u was siedzieć, a teraz mnie wypraszasz, bo jednak ci przeszkadzam - tak to zrozumiał i poczuł się zraniony. nie chciał wracać do własnego domu, wolał siedzieć tutaj, nawet jeśli samuel miałby się zajmować czymś innym i nie zwracać na niego uwagi.

pewnie nienawidził tej piosenki przez niego xd
trochę się go przestraszył kiedy ten się obrócił. zrobił krok w tył - bo możesz - powiedział zaraz coś zupełnie odwrotnego niż przed sekundą - myślałem, że porozmawiamy w końcu o tym co się stało, ale ty tylko biegasz, pływasz, chcesz imprezować albo uprawiać seks - wytknął mu - to niczego nie rozwiąże - wyjaśnił - ostatnio musiałem cię zbierać z baru - przypomniał mu niepewnym głosem.

a rafe ją uwielbiał i każe mu do niej tańczyć na weselu xd
- teraz będziesz mnie pouczać jak mam przeżywać żałobę? - prychnął, bo tak to zrozumiał. nie widział nic złego w sposobie w jaki dusi swoje uczucia. wydawało mu się, że daje radę wypocić smutek w ćwiczeniach - nie jestem taki jak ty, nie muszę ciągle paplać o swoich wewnętrznych przeżyciach i pisać o nich wierszy - dodał tonem wyrażającym trochę pogardy, choć nie było to zamierzone, po prostu w emocjach mu się wymsknęło.

sam specjalnie zwichnie kostkę tuż przed xd
- nie? - bo kompletnie nie o to mu chodziło. raczej martwił się że rafe utonie w tych negatywnych emocjach - po prostu to co robisz jest niezdrowe, było dopuszczalne na początku, ale w końcu doprowadzi cię do jakiegoś momentu bez wyjścia - tak uważał. mógł jednak mówić prościej bo rafe znowu opacznie go zrozumie! - wybacz, że jestem taki wylewny - trochę się wkurzył, że go skrytykował - przynajmniej gdyby mój chłopak powiedział mi, że mnie kocha to w zamian nie poklepałbym go po plecach - wypomniał mu skoro już sobie jechali xd

to rafe go weźmie w ramiona xd
- a może dzięki temu czuję się lepiej? - walnął jakąś szafkę, która stała obok nich, bo już krew zaczynała mu buzować w żyłach, a byli za tym etapem kiedy mógł wyżywać się na samie. - i może nie chcę, żebyś patrzył na mnie jak na chłopaka, któremu umarła matka i myślał, że musisz mnie wyciągać z jakiegoś dołka, bo wcale w żadnym nie jestem?! - wyrzucił jeszcze. nadal sobie wmawiał, że jego wir ćwiczeń, imprez i zajęć wcale nie był równoznaczny z tym, że był w rozsypce. myślał, że właśnie robienie tych wszystkich rzeczy chroni go przed rozsypką. nie wiedział czemu samuel nagle wyjeżdżał z jakimiś wyznaniami miłości i to wymalowało się na jego twarzy. nie pamiętał tego zdarzenia, ups! juz wtedy słuchając słów sama nie za bardzo do niego docierały, więc nic dziwnego, że mózg nie przekazał mu ich później. - to, ze nie piszę wierszy na twoją cześć nie oznacza, że jestem jakimś neandertalczykiem, który poklepałby cię po plecach! - wkurzył się o takie domniemania.

będzie z nim wirował po sali balowej. właśnie sobie to wyobraziłam xd
- a czujesz? - zerknął na szafkę. dobrze, że to nie było lustro i kolejna twoja postać nie była pokrzywdzona xd - bo jeśli byś się czuł to chyba nie uderzałbyś bezbronnej szafki - choć faktycznie powinien się cieszyć, że to nie on dostał xd - jesteś w dołku! - nagle go oświecił - ciągle ćwiczysz, imprezujesz, sypiasz tutaj, nie chcesz rozmawiać ze swoją rodziną, nie chcesz rozmawiać o tym co się stało, myślisz, że to normalne?! - tak, teraz się ewidentnie kłócili. dobrze, że ciotki nie było i się nie wtrącała - to było normalne przez tydzień lub dwa jak dawałem ci przestrzeń na oswojenie się z sytuacją, ale po takim czasie nie rozmawianie o tym i udawanie, że nic się nie stało jest destrukcyjne! - musiał to tłumaczyć neandertalczykowi rafe. ale spuścił zaraz z tonu - zrobiłeś to, wtedy w klubie - przyznał się zdecydowanie spokojniej. ups.

wesele i dzieci, cała przyszłość zaplanowana xd
krwawa seria, wszystkie postacie pokrzywdzone, żeby nadrobić xd 
- czuję się lepiej kiedy o tym nie rozmawiamy, ale teraz każesz mi o tym rozmawiać! - czyli jednak przyznał się, że jak o tym myślał to czuł się gorzej i jego pomysły na pogodzenie się z żałobą nie działały. aż się zawiesił kiedy samuel zaczął mu wykrzykiwać wszystko co jest z nim nie tak. nie był nauczony w rodzinie, żeby rozmawiać o takich sprawach, więc był zaskoczony, że chłopak mu to faktycznie wszystko podał na tacy. - oswajam się z tym po swojemu! nie udawaj, że wiesz jak to jest, bo nie masz pojęcia! poczekajmy aż tobie ktoś umrze to zobaczymy czy będziesz chciał, żebym cię pouczał! - warknął na niego, chociaż akurat jeśli chodzi o opuszczenie przez rodziców to sam miał doświadczenie i rafe dobrze to wiedział. - co zrobiłem - mruknął nie rozumiejąc.

tak xd
chciałaś żeby były pokrzywdzone to masz xd
- każę ci o tym rozmawiać właśnie po to żebyś poczuł się lepiej! - wykładał mu wszystko dalej skoro ten nie kumał i w sumie podświadomie jeszcze rację mu przyznawał. samuel za to z ciocią uzewnętrzniał się pewnie raz w tygodniu, bo ciocia dbała o jego zdrowie psychiczne po tym co przeszedł w domu rodzinnym - moja rodzina zachowuje się tak jakby faktycznie byli martwi więc nie mów mi że nie wiem jak to jest być pozostawionym bez rodziny! - ich przejścia w zasadzie były trochę podobne - i to nie jest pouczanie, nie traktuj prób martwienia się o ciebie jako atak - dodał jeszcze spuszczając trochę z tonu. bał sie, że sąsiedzi się zlecą - poklepałeś mnie po plecach kiedy powiedziałem, że cię kocham - miał ochotę dodać 'głąbie' ale powstrzymał się.

jestem usatysfakcjonowana xd
- czy twoim zdaniem rozmowa teraz o tym sprawia, że czuję się lepiej?! - mówił ciągle podniesionym głosem, więc oboje doskonale wiedzieli jaka jest odpowiedź na to pytanie. ciotka i sam powinni go posadzić w kręgu zaufania i przekazać mu feelings stick, żeby mógł wypowiedzieć się na temat swoich uczuć. haha sorry, odniesienie do new girl, nadrabiaj xd - ty też nie lubisz o nich mówić, więc nie możesz mnie zmuszać do tego, żebym ja mówił o swojej - miał nadzieję, że jednak sam to zrozumie. oboje nie byli akceptowani przez swoich rodziców, ale samuel chociaż miał ciotkę. ciotka rafe'a kazała mu pakować ciuchy mamy xd dobrze, że sam i rafe znaleźli siebie i zbudują zdrowy kochający dom hehe. oczywiście już po tym jak wyjdą ze wszystkich nieporozumień, które ich teraz dopadły. - nie potrzebuję, żebyś się o mnie martwił, dobrze sobie radzę - burknął, bo w tej chwili nawet nie był w stanie docenić tego jak sam się o niego troszczył. chwilę mu zajęło przetworzenie informacji, które sam mu przekazał. - wyznałeś mi miłość w klubie kiedy byłem pijany i odleciałem? - układał to sobie na głos. też mówił spokojniej, chociaż nadal naburmuszonym tonem - i to ty jesteś na mnie zły? to ja powinienem być zły, że nie zrobiłeś tego kiedy indziej, przy ognisku, pod namiotem - wymyślał bardziej romantyczne okoliczności. bardziej się przejął tym jak sam mu powiedział niż tym co powiedział.

cieszymy się xd
- ta rozmowa nie ma sprawić, że nagle poczujesz się lepiej, ale że oczyścisz się z negatywnych emocji i wypowiesz je na głos! - nie rozumiał tego do czego sam chciał dążyć. jedna rozmowa niczego nie załatwi, ale może być początkiem czegoś co rozwiąże jego problemy i targające nim emocje.
hahahaha, feeling stick dobry patent, zastosuje w domu xd
- nie mówię o nich bo najpierw sprawili mi piekło, a potem wykluczyli mnie z rodziny, są złymi ludźmi i nadal chodzą po tym świecie sprawiając innym przykrość - tłumaczył mu i jednocześnie się uzewnętrzniał. terapia xd - twoja mama była dla ciebie wyrozumiała i dobra, a potem nagle zniknęła masz prawo czuć się zły, smutny, wkurzony ale nie możesz udawać, że nic się nie stało! - poniosło go więc podszedł i chwycił go za koszulkę. to zazwyczaj rafe nim tarmosił xd - tak, świetnie sobie radzisz - przytaknął ironicznie i puścił go zaraz. jednak nie lubił przemocy! rafe wywoływał w nim złe zachowania - wybacz że nie wybrałem odpowiedniego momentu kiedy nie zapijałeś swojej żałoby tanim piwem - tak był zły, tak chciałby żeby inaczej to wyszło, ale wolał wytykać wszystko jemu!

- nie muszę tego wypowiadać na głos, śmierć mojej mamy wykrzykuje z każdego kąta na uczelni, w domu, wszyscy o tym gadają, nie muszę nic dodawać od siebie, bo wszyscy wiedzą lepiej! tak jak ty! - denerwował się dalej, bo jego zdaniem oczyszczał się z emocji poprzez ćwiczenia. nadal nie dopuszczał do siebie myśli, że sam może mieć rację i że wcale nie radził sobie ze stratą. haha, cieszę się, że się zainspirowałaś xd sluchał tego co mówił sam, ale w tej chwili był zbyt nabuzowany, żeby skupiać się na jego smutnej historii rodzinnej - przykro mi, że twoi rodzice ci to zrobili, ale przynajmniej wiesz na czym stoisz. moi też wykluczyli mnie z rodziny tylko nie powiedzieli tego nigdy na głos i każdego pierdolonego dnia dawali mi do zrozumienia, że nigdy nie będę spełniać ich oczekiwań, nie będę jak idealny eden - zaczął się uzewnętrzniać i wypluwać z siebie wszystko w wyraźnej wściekłości - moja mama nie była wyrozumiała, moja mama była rozczarowana i jedyne o co jestem wkurzony to to, że nigdy nie zobaczy co mogłem osiągnąć. a może jednak dobrze, że umarła, dzięki temu nigdy nie okaże się, że tak naprawdę nigdy nic nie osiągnę i nie będę wystarczająco dobry - walnął szafkę znowu. - zadowolony?! to chciałeś usłyszeć? - warknął na niego bojowo akurat jak sam podszedł i byli blisko, więc rafe już wyglądał jakby mieli do siebie podskakiwać i stawać do boju. - nie możesz mówić, że mnie kochasz, a potem się denerwować, że nie dostałeś reakcji jak chciałeś! wyznania miłości tak nie działają! - krzyczał na niego zamiast odwdzięczyć się tym samym wyznaniem, bo przecież tak właśnie czuł. w tym momencie inne uczucia i emocje przysłoniły mu osąd.

- nie interesuje mnie to że zdjęcie twojej mamy wisi przy wejściu na uniwersytet, ani to że w kolejnym numerze gazetki opublikowali wspomnienia na jej temat, interesuje mnie to co ty czujesz i masz do powiedzenia - bo martwił się o niego, o jego samopoczucie, jego emocje, jego psychikę. rafe wcale tego nie doceniał, był zaslepiony tą swoją pseudoterapia przez którą tylko dużo się pocił ale on wcale nie czuł się lepiej - jeśli nie znosisz swojej rodziny to ok, ja to rozumiem lepiej niż ktokolwiek inny ale nie udawaj że to nie jest problemem bo jest skoro to cię wkurza i skoro wkurza cię to że według nich, według mamy nigdy nigdy nie będziesz wystarczająco dobry - wytknął mu że ma kompleksy, które udaje że nie istnieją. kolejny problem rafe, nawarstwiło się - chciałem żebyś w końcu powiedział coś prawdziwego a nie ukrywał się za kolejnym treningiem - wytłumaczył i kiedy podszedł znowu zrobił krok w tył bo trochę się przestraszył. bal się autentycznego wpierdolu - zdążyłem zauważyć - zaśmiał się bo zrozumiał to tak że rafe wcale nie chciał mu wyznawać miłości. kolejne niedomówienie - lepiej będzie jak pójdziesz - oznajmił. ta rozmowa nie prowadziła do niego dobrego dzisiaj.

skoro samuel chciał wiedzieć co rafe czuje i co ma do powiedzenia to jak widać mu to wyrzygał, ale to pewnie nie były emocje, których spodziewał się sam. tak naprawdę to co wylewał z siebie rafe nie nawarstwiało się w nim tylko od śmierci mamy, to były uczucia i kompleksy, które butelkował w sobie od urodzenia, a właściwie od momentu kiedy nie łapał literek i cyferek tak szybko jak rodzice tego oczekiwali. teraz był po prostu moment kiedy to wszystko musiało wybuchnąć. i skoro inni od niego tego oczekiwali to tak właśnie się stało. 
- to nie ma już znaczenia - burknął. skoro nie było mamy to nie było problemu. ojcu i tak nigdy nie zaimponuje, więc nie było o czym gadać, to mama dawała jakieś tam przesłanki, że może kiedyś troszeczkę. - treningi są bardziej pożyteczne - podsumował, bo ta rozmowa na pewno nie sprawila, że poczuł się lepiej, a wręcz przeciwnie... tak się tym zajęli, że poczuł się tylko gorzej. potrzebował teraz znowu wycisnąć siódme poty na siłowni. - ta - tylko mruknął i nawet nie spojrzał już na sama i wyszedł trzaskając drzwiami. może faktycznie musiał uciec zanim wyżył się na chłopaku, więc zamiast tego wyżył się na samym sobie i pobiegł na basen, w którym spędził pół nocy aż do wycieńczenia.

sam chciał go zrozumieć, przytulić i mu pomóc. a zamiast tego dostał opierdol i wyrzyg kompleksów xd
sam też nie poczuł się lepiej po tej rozmowie. był rozgoryczony i trochę zły na siebie że go poniosło. na pewno nie ochłonął szybko i próbował się uczyć do zaliczenia, ale nie był w stanie się kompletnie skupić więc poszedł wcześniej spać, ale spać też nie mógł z powodu rafe. dlatego chodził na następny dzień niewyspany i wkurzony!

ostatnio była tu ostra dramka xd
a teraz rafe przyszedł w dobrym humorze i z pudełkiem pizzy i dzwonił do drzwi.