laser quest

haha nie wiem czemu napisałam liam zamiast rafe w kwestii tych mięśni do popatrzenia. bo liam to raczej chuderlak taki xd
roześmiał się na prośbę chłopaka.
- koleś, ja ci tu tyłek ratuję - oznajmił wesoło i odsunął się skoro liam nie chciał, żeby się na nim pokładał. może rafe myślał, że to jest wysokokontaktowa gra tak jak rugby na przykład. olał zaraz liama i przebiegł do kolejnego murku w niedalekiej odległości i strzelał stamtąd .

oj tam oj tam xd zapatrzyłaś się na liama!
- jasne jasne - zaśmiał się rozbawiony, a potem przebiegł dalej, gdzieś niedaleko niego. zabił kolejnych rywali i już nikt im nie pozostał - wygraliśmy! - krzyknął do nieznajomego kolegi i wyrzucił ręce do góry na znak zwycięstwa.

- taak! żryjcie gruz! - zawołał do dzieciaków. lubił rywalizację i lubił wygrywać, więc teraz musiał się popisać przed przegranymi xd - dobra robota - podszedł bliżej liama i przybił mu piątki w obie dłonie, które uniósł do góry, czy tego chciał czy nie.

nie spodziewał się piąteczek ale się ucieszył, że wygrali - dobra, zapraszam wygranych na piwo - ale z tych co chcieli został chyba tylko rafe - chcesz iść na piwo? - zapytał rozbierając się z tego całego majdanu co miał na sobie i oddając to jakiejś obsłudze.

- widać wszyscy są bardziej chętni do zabijania niż do picia piwa - zaśmiał się kiedy wszyscy zniknęli i zostali tylko we dwójkę. - jasne, zawsze trzeba uczcić wygraną. jestem rafe, tak w ogóle. - przedstawił się, ale nie podał mu ręki, bo akurat ściągał wszystkie ochraniacze.

- liam - przedstawił się również nowemu koledze. najwyraźniej tak teraz zdobywa się nowych przyjaciół poza zielonymi! bo on ciągle zapewne ze swoją paczką latał albo za archim - miło mi cię poznać rafe, jesteś nowy w mieście czy po prostu nie mieliśmy się okazji jeszcze spotkać? - zapytał zaciekawiony.

a jednak istnieją ludzie poza zielonymi, kto by pomyślał xd
roześmiał się na pytanie liama, bo uznał je za niedorzeczne! a to dlatego, że:
- mieszkam tu całe moje życie. - oznajmił z rozbawieniem. tak samo jak co najmniej trzy pokolenia wstecz. jego rodzina praktycznie rządziła tym miastem. a przynajmniej uniwerkiem xd

pierwszy raz pewnie miał z nimi do czynienia xd oprócz ludzi z uniwerka xd
liam nie pochodził z albans, więc skąd miał wiedzieć kim była rodzina hollywoodów! pamiętam, że miałam kiedyś polly hollywood, aż muszę sprawdzić kogo córką była. roześmiał się kiedy dowiedział się, że mieszka tu całe życie - och, dobra, wybacz. ja jestem z dublina, więc najwidoczniej nie znam dosłownie wszystkich w mieście - przeczesał włosy palcami i poprawił okulary na nosie.

biedny liam wrzucony w nowe środowisko.
musiał znać nazwisko hollywood skoro to było nazwisko dziekana. ale rafe nie chwalił się nazwiskiem i nie przedstawiał od razu jako hollywood. musiała być córką kenny'ego, bo on miał kilkoro dzieci, każde z inną kobietą. polly była w takim razie jedną z rozlicznych przyrodnich ciotek rafe'a.
- ja jestem z st. albans i też nie znam wszystkich w mieście, to byłoby niemożliwe, no chyba że chodziłbyś po wszystkich domach i zbierał kasę na renowację katedry. - załóżmy, że chodził ktoś taki po mieście i wszyscy go znali xd

liam nie ogarniał takich rzeczy jak nazwisko dziekana, co go to obchodziło xd jedynie co go interesowało to chodzenie na wykłady a potem jak najszybsze wyjście z uczelni, bo zazwyczaj ekipa miała coś bardzo szalonego do roboty. możliwe, ze tak było, że polly była córką kenny'ego! i pewnie nadal jest pogodynką czy robi coś podobnie ciekawego w telewizji. zaśmiał się - nie, nie jestem kimś takim. niestety - rozłożył bezradnie ręce - ale mam za to inne talenty życiowe - uśmiechnął się do chłopaka.

przynajmniej chodził na wykłady, to mu się chwali. rafe'a wykłady nie interesowały, ale i tak miał plecy na uczelni. chociaż trener go bardziej wspierał niż dziekan.
- taak? jakie? poza laser questem, oczywiście - zerknął jeszcze w stronę pomieszczenia, które przed chwilą opuścili.

starał się! chciał zostać dziennikarzem, więc chodził na wykłady i był grzecznym dzieciakiem. przynajmniej z pozoru - na przykład potrafię mówić w paru językach albo grać na flecie, jakkolwiek to brzmi w tym momencie - zaśmiał się z własnych słów. grywał na różnych fletach, a rafe mógł pomyśleć sobie co tylko chciał. - a ty, co masz za ukryte talenty? - zapytał.

- jeśli musisz się tłumaczyć z tego, że grasz na flecie, to chyba nie powinieneś tego robić. - zaśmiał się pod nosem. komentarz liama co do fletu jednak sprawił, że gaydar rafe'a zaczął się odzywać, bo żaden hetero by się nie przejmował gadaniem o flecie do nowego kolegi xd - ja nie ukrywam moich talentów. i jestem otwarcie świetnym pływakiem. - od razu zaczął się popisywać, ale liam sam go do tego zachęcił. zresztą to był jego jedyny talent xd

dobrze, że jego gaydar zadziałał xd rafe dobrze przeczuwał, że liamowi podobają się chłopcy, dziewczyny również, ale różnie to bywało. w meksyku świetnie bawił się i z tymi i z tymi, w albans też zależało od jego humoru kto trafiał do jego łóżka albo do czyjego trafiał łóżka on - może masz rację - puścił do niego oczko co do tego fletu - świetnym pływakiem? spoko, szanuję - poklepał go po ramieniu - chcesz iść do baru jakiegoś czy może kupujemy piwo i idziemy na chatę? - zapytał.

- obojętnie - odpowiedział, bo tak było. skończyło się pewnie na tym, że liam zaprosił go na chatę, bo liczył, że będzie mógł zobaczyć ten tyłeczek rafe'a, ale on był grzeczny cały wieczór i tylko pogadali przy piwku! next, zacznij.

skakał i ćwiczył jakieś specjalne chwyty na małych dzieciach które załatwiał na arenie. król laser tag normalnie! jego drużyna wygrywała!

deli się tutaj pewnie przypadkiem znalazła ale świetnie się bawiła razem z samuelem. nie pamiętam co oni mają za relki o ile jakieś mają, ale tu na pewno była xd

na pewno się znają! samuel skompletował drużynę z zielonych i właśnie dojeżdżali tutaj jakiś jedenastolatków xd
- uważaj! - rzucił się na nią kiedy jakiś dzieciak w nią celował wylądowali na podłodze, a w zasadzie samuel na niej i próbował się podnieść.

ni z tego ni z owego wylądowała na podłodze a samuel na niej. zaczęła się chichrać z jego zachowania - ej, to tylko dzieciaki - dalej się śmiała - złaź, no już - popędziła go, bo chciała grać dalej. strzeliła przy okazji w jakiegoś kolesia, który celował w samuela.

samuel brał takie gry i rywalizację bardzo na serio! dlatego dzieciaków traktował jak prawdziwych wrogów. kiedy deli zastrzeliła dzieciaka za nim wstał pospiesznie, chwycił go pod pachę zasłaniając jego ciałem swoje - za naszą drużynę!!! - pobiegł na przód strzelając w opór - deli biegnij na prawą flankę! - uzywał terminologii wojskowej!

musiała się szybko ogarnąć, żeby wstać i działać dalej. na szczęście była mloda i sprawna ale kompletnie nie zrozumiała co do niej mówił samuel - co? co ty do mnie mówisz? - pobiegła w przeciwną stronę xd

pewnie przed grą przedstawił im i rozrysował pełen plan. opowiadał o nim godzinę i nikt go nie słuchał, a on był przekonany że wszyscy będą działać według jego taktyki. jak jednak zaczęli to jego drużyna rozbiegła się, każdy w inną stronę - nie w tą stronę - zaczął do niech machać i biec jednocześnie, ale nie zauważył jakiejś przeszkody i wyrżnął na podłogę rozbijając sobie nos.

deli instynktownie podbiegła do samuela bo miała w sobie jakieś cechy opiekuńczości, to pewnie po lucku jej zostało xd od razu sprawdziła czy żyje i czy się ma jakoś - bardzo cię boli, samuel? - zapytała spokojnym tonem, spoglądając na to jak mu nos krwawi.

samuel chronicznie sobie coś rozwalał więc nie przeraziła go krew ani to że coś go boli xd średnio za na dwa tygodnie miał coś rozbite hehehehe - tylko trochę - powiedział odważnie i zaczął wycierać koszulką nos zostawiając na niej krwawiącą plamę - może to odstraszy te dzieciaki? - wskazał na plamę z krwi śmiejąc się przy tym.

- masz złamany noooos - westchnęła i pomogła mu wstać. nie bała się krwi, przyzwyczaiła się do ogarniania innych ludzi w różnych stanach - chodź, musimy stąd wyjść i musimy iść na pogotowie - zaproponowała spoglądając na niego.