pomnik

First topic message reminder :

oo, nie wiedziałam, gdzie zacząć i dzięki temu odkryłam, że w st. albans mają taki oto pomnik! i kenny go teraz bezcześcił, bo siedział pod nim i po prostu palił jakiegoś skręta. ukradł ashowi, bo jego przecież nie było stać! a miał ochotę się zjarać i nie ogarniać życia, bo nie wiem, czy czytałaś wczorajszych kenny'ego i grace. ale niestety ta trawka od asha była jakiejś słabej jakości i kenny wcale nie odlatywał. więc siedział tu z jakimś smuteczkiem na twarzy.

no oczywiście, bo on zawsze daje takie słodkie buziaczki! w końcu sama się przekonałam, hahaha!
- możemy robić co tylko chcemy! to, co robią wszystkie normalne pary. wiesz, patrzeć w niebo i trzymać się za rączki. - zaśmiał się, ale zaraz jego dłoń powędrowała do jej dłoni, którą ścisnął. może wziął to wszystko na poważnie. albo miał nadzieję, że przypadkiem grace się tu pojawi i ich zobaczy.

Zdecydowanie to drugie, Kenny nie brał niczego na poważnie. Boże mam go za okropnego dupka! Ophelia też za takiego go miała, ale mimo wszystko lubiła go. Pewnie zrobiło jej się miło kiedy złapał ją za rękę. - A będziemy się w szkole na przerwach obściskiwać? - Roześmiała się. Gardziła parami, które w szkole, na korytarzu łaziły za rączkę, szeptały czułe słówka i cały czas były w swoich objęciach. Dlatego zapytała o to przesłodzonym, a jednocześnie ironicznym głosem.

i prawidłowo, bo naprawdę nim jest. chociaż nie da się zaprzeczyć, że naprawdę kochał grace. nawet jeśli teraz się do tego nie przyznawał. myślę, że on po prostu chciał być z ophelią i wmawiać sobie, że może być z kimś innym niż z nią, może chciał się zmusić, żeby się w niej zakochać i zapomnieć o grace. bo grace była jednak wciąż była jego wieelkim problemem.
- przecież nie chodzę do szkoły, ophelio. jako moja dziewczyna powinnaś takie rzeczy wiedzieć! - przypomniał jej całkiem poważnym głosem, ale szybko się zaśmiał. przecież był zawieszony do konca roku i będzie powtarzać klasę! - ale mogę cię odbierać spod szkoły! - wymyślił szybko, podobnym tonem, którym ona się chwilę wcześniej odezwała.

No właśnie. To ja powtórzę, że jak Ophelia się dowie, że Kenny ją tak wykorzystał to go znienawidzi bardzo! I Kenny znów zostanie sam jak palec. Chlip, chlip. ;c Puknęła się w czoło. - Faktycznie, zapomniałam że jesteś złym chłopcem. - Przygryzła wargę. Ona lubiła złych chłopców. Szkoda,że nie wiedziała iż Will jest takim recydywistą. Wtedy od razu by na niego poleciała, a tak tylko się z nim kłóciła! - Ojej, jakie to urocze! Tak, możesz odbierać mnie spod szkoły! - Klasnęła w dłonie niczym małe dziecko.

a ona niby naprawdę chce z nim być i się w nim zakochuje, mhmhm. poza tym kenny zawsze na końcu zostaje sam! myślę, że jest strasznie biedny.... no i ophelka powinna się dowiedzieć wszystkiego o willu! chociaż powinna sie już domyślić, że jest złym chłopcem po jego zachowaniu. czasami była taka niedomyślna! roześmiał się.
- okej, ale już nigdy tego nie rób. - stwierdził z rozbawieniem, bo przeraziła go taka wersja ophelii, więc tylko przyciągnął ją do siebie i pocałował namiętnie.

Jakbyśmy chciały super dramę to powinna się w nim zakochać! Ale nie, takiej dramki raczej nie będzie. xd No i jak Ofelka miałaby się dowiedzieć czegokolwiek o Willu skoro nie znała ani jego imienia, ani on nic nie chciał jej o sobie zdradzić. No to sorry!
- W porządku, będę już całkowicie normalna. - Uśmiechnęła się. Jak miała być tą normalną Ophelią, to powinna mieć serce z kamienia i ignorować Kenny'ego, a tak nie było. Pewnie odwzajemniła pocałunek, a potem zapytała. - Jak było na urodzinach ojca? - Bo na pewno coś jej nadmieniał, albo gdzieś tam od kogoś słyszała.

to trzeba coś wymyślić, żeby się dowiedziała! no i lepiej, żeby się w nim nie zakochała, i tak większa drama by była, jakby to on się w niej zakochał....ale to chyba niemożliwe!
- zapewne domyślasz się jak, sądząc po tym, jak wygląda szkoła. - zarechotał, bo wcale nie zamierzał jej mówić o grace, jeszcze nie! dopiero potem się o niej dowie i będzie drama! a zresztą, zawsze jest. xd

Ofelka cały czas ma jakieś dramy, nic dziwnego że ma serce z kamienia. I ona nie zakocha się w Willu pierwsza! A skoro on też się w niej nie zakocha, to nigdy się w sobie nie zakochają! ;oooooooooo
- Dostałeś opieprz i postanowiłeś zdemolować szkołę? - Uniosła kąciki ust ku górze. W sumie ona była trochę podpita to nie wszystko kojarzyła. Otrzeźwiała dopiero jak Kenny zaczął się do niej dobierać, a ona zwiała od niego.

/ i dobrze! niech will będzie samotny jak jego siostra ;x

mówiłam o kenny'm, że się w niej nie zakocha, no i kenny też ma zawsze jakieś dramy z przerwami na zaliczanie wszystkich lasek, a co do ophelii i willa to jakoś ich przymusimy!xd chyba że lilka będzie chciała, żeby alisha z nim była. xdddddddddddddddd
- ja tylko chciałem zrobić mu jakiś prezent urodzinowy! - stwierdził, wzruszając ramionami, chyba że nadal leżeli, to nie wiem, jak wzruszył tymi ramionami, no ale on potrafi wszystko. i ja idę, więc oni jeszcze gadali chwilę i pokłamał coś o tym, że kolacja była nudna i nienawidzi swojej rodziny, a potem odprowadził ją pod akademik, bo taki dobry z niego nieudawany chłopak!

/nie rób ze mnie takiej psycholki minnie ;c /

/ a ja chciałam tylko dodać, że Alishą zajmie się Dexter, ja to czuje. ;x
Jesteś psycholką Lilka! I pa Minnie!

dzięki eff ;c

Robert w końcu dodzwonił się do Lily i się tutaj umówili. Stęsknił się za nią, ale był okropnie zły na to co zrobiła. No i musiał wiedzieć czy to wszystko co o niej mówią to prawda. A ja muszę iść, więc kończymy jutro..

<3 Lily tak cholernie za nim tęskniła, że nie mogła się dłużej przed nim ukrywać i udawać, że nic się nie stało. przyszła na to spotkanie co najmniej spanikowana. podeszła do chłopaka i nawet nie dała mu buziaka. - cześć. - powiedziała cicho i momentalnie spuściła głowę. jeśli ktoś mu tego nie powiedział to musiała to zrobić sama i była tego świadoma!

Robert z nerwów znowu zaczął palić. O ile w ogóle przestał. W każdym razie teraz właśnie wyciągał jedną fajkę z paczki z zamiarem zapalenia jej. Zobaczył jednak, że ktoś stanął przed nim, więc podniósł wzrok i od razu odrzucił papierosa w bok. Wbił w nią wzrok i nie odpowiedział na jej przywitanie. Stali tak w milczeniu dłuższą chwilę, aż w końcu Robert ruszył w jej kierunku i objął ją. Ulżyło mu, że widzi ją całą i zdrową. Nie zmieniało to jednak faktu, że wciąż był na nią wściekły. - Co to miało znaczyć?! Gdzie ty byłaś?! - warknął, odsuwając się od niej i mierząc ją wzrokiem.

ulżyło jej kiedy ją przytulił do siebie to było coś czego od tak dawna potrzebowała. bo co jej daje przytulanie się do vincenta! nic, oprócz tego, że jest misiasty przytulasty... westchnęła kiedy ją od siebie odsunął i zadawał pytania. - zależy o co dokładnie pytasz. - mruknęła i unikała jego wzroku jak tylko się dało bo dla niej to zbyt wiele... objęła się ramionami i usiadła gdzieś tam skruszona, bo najchętniej zostawiłaby za sobą ten rozdział swojego życia. a to nie takie proste skoro większość oceniała ją właśnie przez to.

najchętniej jeszcze by ją poprzytulał, ale niestety nie mógł, bo przecież musiał z nią poważnie porozmawiać. wziął głęboki wdech, żeby się jakoś uspokoić i nie krzyczeć tak na nią. nieźle nabroiła, ale nie lubił widzieć jej takiej smutnej. co oczywiście nie oznacza tego, że tak po prostu to zostawi i wrócą do normalnego życia. - o wszystko - mruknął i przeczesał dłonią włosy. - gdzie byłaś? - zapytał od razu, ponownie wbijając w nią wzrok.

- teraz? chowałam się po szkolnych korytarzach. - wymruczała i westchnęła cicho. - robert błagam. jeżeli coś słyszałeś, to nie wierz w to tak od razu... miałam swoje powody. - pociągnęła nosem i spojrzała na niego przygryzając wargę. - znalazłam się z vincentem w macedonii przez kompletny przypadek... nie do końca wiem jak to się stało... ocknęłam się na miejscu i nie wiedzieliśmy gdzie jesteśmy i co tu robimy... nie znaliśmy języka, nie mieliśmy przy sobie kompletnie nic... chciałam wrócić do domu, więc szukałam tam jakiejkolwiek pracy... jedyny facet który mówił po angielsku miał klub nocny. miałam być tam tylko kelnerką, tańczyć od czasu do czasu jeśli któraś z dziewczyn nie przyjdzie... a okazało się to być zupełnie coś innego.... - powiedziała cicho i otarła z policzków po na same wspomnienia robiło się jej słabo!

nie odpowiedział jej, bo był pewien, że ona wie, że nie chodzi mu o to gdzie była teraz tylko wtedy. - miałaś swoje powody? czyli to jednak prawda? - dalej na nią patrzył. miał nadzieję, że jednak powie, że te wszystkie plotki to zupełne kłamstwo, a prawda jest inna. odwrócił wzrok dopiero wtedy gdy skończyła mówić. chyba jednak wolał nie znać prawdy. wtedy przynajmniej mógł mieć nadzieję, że to wszystko było zmyślone. wlepił spojrzenie w jakiś punkt i stał tak milcząc.

westchnęła cicho. nie chciała żeby to wszystko się tak skończyło. - przepraszam... możesz zrobić co chcesz robert z tą wiedzą... nie jestem w stanie cofnąć czasu. - powiedziała cicho i spuściła wzrok. było jej przykro, ale z drugiej strony wiedziała, że sobie zasłużyła na to!

oparł się o jakiś murek. nie chciał sobie nawet wyobrażać tego co robiła w tej całej macedonii i tego, że jacyś obcy faceci dotykali jej, albo robili nie wiadomo co jeszcze. sam też nie mógł przecież już nic z tym zrobić, bo przecież czasu się nie cofnie. - lily.. - westchnął i spojrzał na nią.

- powiedz szybko to co chcesz powiedzieć bo zaraz pęknie mi chyba serce. - mruknęła krzyżując ręce na piersiach. chciała się szybko dowiedzieć jeśli nie chciał jej więcej widzieć na oczy. chciała w spokoju przezywać swoją klęskę i tak dalej... a on ciągnął cały czas tą niepewność!

zmrużył oczy, sam nie wiedział co chce jej powiedzieć, co ma o tym wszystkim teraz myśleć. czasami nie miał nawet siły na takie rozmowy. można powiedzieć, że już zdążył się przyzwyczaić do takich wybryków. podrapał się po skroni. - mogłaś chociaż dać znać, że żyjesz. że wróciłaś - mruknął. - wszystkiego dowiedziałem się od jakichś obcych ludzi i to w dodatku przez przypadek - dodał.

- a sądzisz, że mi było po tym wszystkim łatwo? z macedonii przywieźli mnie tutaj i wsadzili do więzienia za sprzedawanie się. i co miałam zrobić. zadzwonić do ciebie i tak po prostu ci o tym powiedzieć? już tyle złego narobiłam, ciągle cię ranię. - powiedziała ze łzami w oczach bo bardzo jej na robercie zależało i nie chciała wyrządzać mu więcej żadnej krzywdy... a zawsze działo się tak, że robiła coś nieodpowiedniego