pomnik

First topic message reminder :

oo, nie wiedziałam, gdzie zacząć i dzięki temu odkryłam, że w st. albans mają taki oto pomnik! i kenny go teraz bezcześcił, bo siedział pod nim i po prostu palił jakiegoś skręta. ukradł ashowi, bo jego przecież nie było stać! a miał ochotę się zjarać i nie ogarniać życia, bo nie wiem, czy czytałaś wczorajszych kenny'ego i grace. ale niestety ta trawka od asha była jakiejś słabej jakości i kenny wcale nie odlatywał. więc siedział tu z jakimś smuteczkiem na twarzy.

- cóż, ja myślałam, że licea zawsze są takie złe. wszyscy narzekają i chcą tylko iść na studia i zacząć żyć. - wzruszyła ramionami, jak gdyby nigdy nic. - prawa? no proszę. to musi być interesujące. - ona też jest na pierwszym, nie wiem czemu napisałam drugim, ale okej. jego studia pewnie trochę komplikowały alice sprawę, w końcu chciała zniszczyć studenta prawa, a ten nie może być w takim razie mądrzejszy od niej. może sama wieczorami uczyła się wszystkich kodeksów i szukala kruczków. spojrzała niepewnie na dianę i podrapała się za uchem. - nie, w porządku, myślę, że jakoś uda mi się tam trafić. nie chciałam wam przerywać randki i zabierać tyle czasu. - machnęła dłonią, dalej posyłając im ten sam sympatyczny uśmiech.

te majtki z takim wypełniaczem xd zmrużyła oczy słuchając o tym prawie. nie mogła w to uwierzyć, bo logan może nie był głupi jak but, ale zwykle stronił od nauki. trochę jej to nie pasowało, ale przecież nie zrobi mu wstydu przed laską. chciała go kopnąć, kiedy mówił o odprowadzeniu jej do katedry. chyba zwariował! przecież to całe milion kilometrów stąd. nie w tych butach, nie w tym wcieleniu. ta laska nie miała samochodu? - jakbyś sobie nie dawała rady to pewnie ktoś po drodze ci pomoże - uśmiechnęła się pewna, że już się jej pozbyła. - i nie jesteśmy na randce - zaprzeczyła, jakby ta nowa mogła komukolwiek powiedzieć o tym. ale diana dmuchała na zimne. nie chciała znowu kłócić się o to z simonem.

- Faktycznie prawo jest bardzo ciekawe - pokiwał głową, mając nadzieję, że sprawia wrażenie idealnego studenta, chociaż więcej czasu spędzał na imprezach niż na uczelni, bo był śmierdzącym leniwcem. - Jesteś pewna, że sobie poradzisz? St. Albans może i jest spokojną mieściną, ale wieczorem może tu być niebezpiecznie - postraszył ją, zastanawiając się, czy mógłby porzucić Dianę pod pomnikiem i odprowadzić Alice, ale to chyba byłoby bardzo nieuprzejme, a jednak starał się udawać dobrze wychowanego chłopca.

rozejrzała się.
- wcale nie jest jeszcze tak późno. i tak bardzo mi pomogliście. poza tym jesteście chyba pierwszymi osobami, które tutaj poznałam. - wyszczerzyła się. nie będzie im przecież teraz mówić o tym, że tak naprawdę niczego się nie boi, bo ma w torebce pistolet, z którym się nie rozstawała, a także znała wszystkie możliwe sztuki walki. takie st. albans wieczorem nie przerażało jej ani trochę. nie chciała być teraz nachalna i nakłaniać ich do odprowadzenia jej, żeby przypadkiem diana jej nie znielubiła od początku. musiała sprawić, że się zaprzyjaźnią! widziała jednak, że logan jest bardziej podatny na jej wpływy, więc następnym razem po prostu zaczai się na niego gdzieś na uczelni i wpadnie przypadkiem. miała już jakiś plan działania. - naprawdę? myślałam, że jesteście parą. och, nieważne. najwyraźniej zupełnie nie znam się na ludziach. - roześmiała się, ukrywając się za planem, jakby naprawdę popełniła wielką gafę. a przecież dobrze znała się na ludziach. była z pewnością świetną obserwatorką.

spiorunowała go wzrokiem. co za idiota! nie mogła uwierzyć w to, ze logan jest takim napalonym dupkiem. najchętniej wbiłaby mu szpilkę w stopę albo nawet oko. pewnie kiedy się kłócili niejednokrotnie rzuciła w niego swoimi butami. - może powinnyśmy o tym pomyśleć, skarbie? - zatrzepotała rzęskami przysuwając buzię do jego twarzy i zaraz potrząsnęła głową. - nie, nie. raczej to by nie wypaliło. musisz potrenować. - poradziła alice, która dopiero widzę odmłodziła się o rok, gdyż przed chwilą miała całe dwadzieścia lat xd sama jednak była pewna tego, że zna się na ludziach. biedna diana, pewnie po raz pierwszy będzie wyrolowana przez taką szmatę, jaką jest alice. - powinnaś poradzić sobie z tą katedrą, to niedaleko. - aha... jasne. dla niej tak naprawdę daleko była nawet druga strona ulicy.

Popatrzył na Dianę jak na głupią, bo czasami była wyjątkowo irytująca, a potem poprawił kołnierzyk swojej koszuli, czy cokolwiek miał na sobie, nie chce mi się go ubierać to pewnie chodził w worku po ziemniakach ale i tak wygladał całkiem przystojnie. - Zdecydowanie nie jesteśmy parą - zapewnił Alice i westchnął ciężko, wsuwając dłonie w kieszenie swoich spodni, które idealnie podkreślały kształtność jego tyłeczka. - Mam nadzieję, że zrobiliśmy na tobie dobre wrażenie - wyszczerzył się do Alice i zmierzwił swoje włosy. Głupie posty, sorry, ale nie umiem pisac!!!!!!!!!!!!!!

musiałam ją odmłodzić, żeby była na pierwszym roku, bo skoro wcześniej nie studiowała, a teraz się zapisała jakoś, to nie mogłaby być od razu na drugim....ta intryga jest tak duża, że aż mnie przerasta. xd i ja też już nie umiem pisać i myśleć tym bardziej, więc idę i trzymajcie jutro kciuki za mnie, żebym nie umarła!
- taaak, poćwiczę trochę na ludziach w pociągu, kiedy będę jutro jechać na uczelnię. - wymyśliła i zaśmiała się, już ostatni raz. pewnie miała dość tego śmiechu i uśmiechania się, bo normalnie nie robiła takich rzeczy. była raczej typem smutasa! takim willem, gdyby zdecydował się na zemstę, OJA! - jasne, że tak. bardzo miło było was poznać. mam nadzieję, że kiedyś jeszcze na was wpadnę, jak będę miała jakiś problem z drogą. - posłała im uroczy pożegnalny uśmiech, żeby ją ładnie zapamiętali. - pa! - rzuciła jeszcze i pomachała do nich ręką trzymającą ten plan miasta, który i tak nie był jej potrzebny i ruszyła w stronę katedry, chociaż i tak kiedy zniknęła z ich oczu, to skierowała się od razu do swojej kwatery głównej akcji, czyli domku gdzieś na obrzeżach miasta.

jezu... boję się o antoinette za każdym razem jak wspominasz o willu xd - na razie - mruknęła za nią i chwilę tak stała gapiąc się na jej plecy. - oszalałeś? - warknęła zaraz na logana. - ona była jakaś dziwna, a ty śliniłeś się, jakby była jedyną laską na świecie. - uderzyła go w ramię i zaraz prychnęła jak konik. - naprawdę dziwna dziewczyna. - nie wiedziała skąd to wrażenie, ale inaczej nie umiała myśleć o tej dziewczynie. - jak jej było na imię? - bo wypadło jej z głody.

- Daj spokój, nie była dziwniejsza od ciebie - mruknął, gdy pomachał na pożegnanie Alice. - Alice. I zobaczysz, że jeszcze ją zaliczę, chyba że znów się do mnie przykleisz. Wiem, że boli cię to, że nie jesteśmy już razem, ale nie musisz się tak do mnie przyczepiać. Pozwolisz, że wrócę do domu? Brat z pewnością nie może się mnie doczekać - mruknął, krzyżując ręce na piersi, mrużąc oczy. Niezła była sunia z Diany, zastanawiał się, czy nie chciałaby iść z nim do łóżka, ale podejrzewał, że w dalszym ciągu była tak samo powściągliwa co kiedyś. Ale może chociaż by mu obciągnęła, z tym zawsze nieźle sobie radziła.

- alice... - powtórzyła ignorując jego oszczerstwa na swój temat. bo nic z tego, co mówił nie było prawdą. to raczej on był najdziwniejszy na świecie. posłała mu mrożące krew w żyłach spojrzenie. - nic mnie nie boli, przynajmniej nie z powodu naszego rozstania. chyba, że mówimy o moich stopach... - zmarszczyła nos, bo te bolały ją już od dłuższego czasu. szkoda, ze logan nigdy nie lubił jej masować, więc teraz nawet się o to nie pytała. odsunęła się od niego i złapała za swój telefon, próbując znaleźć w nim numer do swojego szofera. - jasne, szerokiej drogi. - machnęła mu i już odwróciła się by odejść, ale po chwili znowu się na niego gapiła. - alice... miała dziwne oczy. zwróciłeś uwagę? - bo te oczy nie dawały jej spokój. w końcu jednak westchnęła. - dobra, nieważne. - pokręciła głową, bo to po prostu nic nieznacząca dziewucha, która miała być może zbyt ładne lico jak na jej gust.

- Dziwne oczy? W jakim sensie? - Zmarszczył czoło i pokręcił głową. Diana brzmiała dramatycznie i robiła wielkie halo, chociaż pewnie jak zwykle nie było to nic wielkiego. - Nie zwróciłem na nie uwagi - był zajęty gapieniem się na jej biust oraz kuszące usta, w które chętnie by się wpił - więc nie sądzę, by jej oczy były jakieś niespotykane czy dziwne - wzruszył ramionami, przyglądając się dłuższą chwilę Dianie. - Podrzucić cię gdzieś? Mój samochód stoi za rogiem - machnął ręką w bliżej nieokreślonym kierunku.

- czemu mnie to nie dziwi? - wplotła palce w jego włosy, które okazały się nie mniej miękkie niż przed tymi latami, co się nie widzieli i jedynie westchnęła. miała świadomość swojego dramatyzowania i wyolbrzymiania wielu kwestii. - mój samochód właśnie podjechał, więc nie, dzięki. - pokręciła głową i złapała go za koszulkę, by się pochylił nad nią, aż uraczyła go pocałunkiem. - słodkich snów, logan. do zobaczenia... - bo coś czuła, że ją śledzi i pojawi się niebawem tam gdzie ona. wskoczyła do swojego samochodu i odjechała.

Pokręcił głową i odszedł, po drodze zatrzymując się przy jakimś sklepie, by kupić piwo dla brata. I dla siebie też, w sumie.