#7 |emily & ruby|

First topic message reminder :

już odkąd weszli do budynku ruby zdjęła szaliczek i tak dalej. dlatego w pokoju już była porozpinana kompletnie i wystarczyło, że zsunęła płaszczyk z ramion by zawiesić go na wieszaku. buty też zdjęła, a miała jakieś fajne martensy.
- powinni naprawić tu ogrzewanie. jest zimno! - wzdrygnęła się czując jak wiatr przedziera się przez nieszczelne okna. wskazała mu łóżko (z materacem xd), by na nim sobie usiadł.

emily pojechała do rodziców albo włóczyła się gdzieś tam. za to ruby w nieco melancholijnym nastroju ćwiczyła swój głos i było nawet zza drzwi słychać jak śpiewa. a było to ładne, niemal piękne. i podobało się wszystkim, więc nikt nie narzekał. pewnie akompaniowała sobie gitarą. i kompletnie nie spodziewała się nikogo tutaj, więc miała włosy spięte na czubku głowy, a na sobie jedynie koszulkę, o ironio, jaspera i majteczki.

Zmień jej status w profilu bo już nie ma chłopaka. xd On pewnie sam jeszcze godzinę temu nie wiedział, że zjawi się tutaj, ale coś go tchnęło dlatego też znajdował się teraz przy drzwiach do pokoju Ruby. Kupił nawet pudełko czekoladek! I był przekonany, że jest w pokoju, w końcu poznał jej śpiew. A głos miała zniewalający! Dlatego też zapukał po chwili.

satysfakcjonuje cię nowy status?
dobra. jednak nie była w ubraniach jaspera. pewnie wszystkie wyrzuciła albo oddała lucy, żeby zaniosła do kościoła. spojrzała przestraszona na drzwi. pomyślała sobie, że to fader ted się jej uczepił albo przylazł znowu do emily, bo okropnie na nią leciał. zapomniała nawet o tym, że jest w samych gaciach.. no i bluzie, ale to się nie liczy i doleciała do drzwi. - w porządku! będe już cicho... przepraszam.. - dukała, ale zamiast głupiego księdza stał tam brendon. no to patrzyła na niego zaskoczona.

Owszem!
Uśmiechnął się na widok Ruby w tak skromnym wdzianku, po czym przekroczył próg jej pokoju i zamknął drzwi za sobą. - Spokojnie, mi nie przeszkadza twój śpiew. Jest bardzo ładny. - Pokiwał głową i wręczył jej czekoladki. Musnął nawet jej policzek na powitanie. - Trenujesz do jakiegoś szkolnego konkursu? - Zapytał i usiadł na łóżku jak gdyby nigdy nic. Nie wiedział, że podpisała jakiś tam kontrakt czy coś w tym stylu.

nie podpisała jeszcze! w przyszłą sobotę zaczynają się ćwierćfinały czy coś takiego i będzie na żywo w telewizji. nie mogła się z jednej strony doczekać a z drugiej stresowała się, jak nigdy dotąd. - tak myślisz? - zapytała z lekkim uśmiechem. ten cały xfactor pozwolił jej na uwierzenie w siebie. tym bardziej, że ludzie z widowni, kiedy była na pierwszym castingu, zrobili wow na samo jej wejście. była w końcu taka śliczna! a facet z jury ją podrywał. to słodkie w sumie. - można tak powiedzieć - kiwnęła głową, bo nie mogła nikomu tego powiedzieć. w sumie to się wstydziła. kilka osób nawet ją pytało, czy laska co śpiewała w xfacotrze na castingu, co wyglądała jak ona to ona. a ona udawała, że nie wie o co chodzi. nie lubiła sławy. ale lubiła śpiewać. to nie program dla niej.. no ale nieważne. - fajnie, że wpadłeś. - zagryzła wargę i dopiero teraz zobaczyła, że nie ma spodni. - o kurcze! wybacz, że dzisiaj wyglądam jak wyglądam. ale już w sumie późno... - nie, żeby go wyganiała. xp

Nie ważne gdzie tam śpiewała, bo Brendon i tak nie oglądał telewizji. Miał za dużo pracy. Po za tym na większości muzycznych kanałów on występował jako gwiazda i miał już dość oglądania siebie. - Więc jak wygrasz ten konkurs to koniecznie mi się pochwal. - Pokiwał głową i uśmiechnął się, po czym zlustrował ją wzrokiem. - Przecież wyglądasz ślicznie. - Stwierdził i wzruszył ramionami. - A to,że nie masz spodni cóż... Nie przeszkadza mi. - Roześmiał się. Ach ten Brendon podrywacz! Nie wiem jak głupiutka Ruby mogła na niego lecieć. - Spróbuj czekoladek, które kupiłem. Moje ulubione. - Pewnie były tam różne rodzaje. Takie z likierem wiśniowym, kokosowe lub z masłem orzechowym! xd

nie miała też makijażu. ale zwykle tuszowała rzesy i nakładała na usta błyszczy albo balsam, wiśniowego carmexa. więc nie było aż tak źle. - zawstydzasz mnie, brendon. - zagryzła lewą stronę dolnej wargi i spojrzała na te czekoladki. - oo! paul a young - pewnie co wypad do londynu wchodziła do jego sklepiku i kupowała swoje ulubione czekoladki, bo był po prostu mistrzem. poza tym kochała też te wszystkie śliczne pazłotka. otworzyła pudełeczko i zaraz znalazła się obok niego na tym łóżku. - chcesz mnie roztyć, że tak po nocy przychodzisz i dajesz mi słodycze? - przyjrzała się jego profilowi. przy nim zapomniała o udręczonej minie jaspera. szybka jest!

To dobrze, że nie miała na sobie makijażu. On generalnie lubił naturalne kobiety, a nie takie wytapetowane dziunie! Pewnie same takie przychodziły na jego koncerty, dlatego też z niewielką ilością fanek spał! Roześmiał się słysząc jej pytanie. - Nie chcę żebyś się roztyła, po prostu głupio mi było przychodzić z pustymi rękoma, a to jedyne co wpadło mi do głowy.- Wzruszył ramionami i rozejrzał się po pokoju. - Gdzie twoja współlokatorka? - Zapytał po chwili, raczej nie znał Emily. Ale z tego co się orientował to o tej porze uczniowie powinni być już dawno w łóżkach!

- mogłeś kupić kwiaty - szturchnęła go w bok i odpakowała jedną z uśmiechających się do niej czekoladek. - ty też jedz. - położyła gdzieś na łóżku, za nimi to opakowanie i wstała na chwilę podwijając rękawki bluzy. podeszła do lodóweczki z której wyjęła sok. nie wiedziała, że rozpierdalają szkołę. nic w sumie nie słyszała stąd, bo to różne budynki. ale przynajmniej nie było nikogo w akademiku i był spokój. - a czemu pytasz? - zdziwiła się nalewając im do szklanek soku. nie była pewna, czy brendon przyszedł do niej czy do emily. ale raczej się nie znali. w końcu emily tak twierdziła, a ruby ufała jej bardziej niż sobie. - pojechała do domu na weekend. - wyjaśniła mu po chwili.

Pewnie odpakował jedną czekoladkę. Taką z masłem orzechowym. Sama bym taką zjadła, ale mam uczulenie na orzechy. To niesprawiedliwe! Podrapał się po policzku. - Och, tak po prostu pytam. Chciałem wiedzieć czy jesteśmy sami, czy raczej mam się kogoś spodziewać i szybko stąd zmywać. - Wzruszył ramionami. Jasne, pewnie chciał ją przelecieć! Jaki inny cel miał Brendon? ;x - Ale skoro pojechała na weekend to będę mógł tu siedzieć dopóki moja osoba Ci się nie znudzi i sama mnie stąd nie wywalisz. - Powiedział z rozbawieniem.

wzięła te szklanki i jedną podała jemu, ale pewnie nie chciał to obie odłożyła na stolik nocny. i tak jej dzisiaj nie przeleci. jej rany po jasperze są zbyt głębokie i jeszcze się paprzą. - to chyba posiedzimy tu całkiem długo. - uśmiechnęła się słodko i przeszła na czworaka po tym łóżku, by położyć się już normalnie, z głową na poduszce. ale jakoś na boku, by na niego się swobodnie gapić. - nie chcesz mi czegoś zagrać? - zapytała w sumie nieśmiało, bo jej gitara to zwykły akustyk, a on grał na drogich i wyszukanych gitarach ze strunami z prawdziwego złota... no może jednak nie. takie struny nie byłyby najfajniejsze.

No już się domyśliłam, że jej nie przeleci, ale on postara się i w końcu ją wyrucha. - Całkiem długo mówisz? - Uśmiechnął się i pochylił nawet nad nią kiedy tak leżała. - Uważaj, żebym tutaj nie zasnął. Ostatnio strasznie się w nocy rozpycham. - Posmutniał momentalnie, ale potem roześmiał się i założył kosmyk jej włosów za ucho, bo tak wyglądała ładniej, a przynajmniej widział całą jej twarz. - Zagrać? - Zapytał zdziwiony. - Na twojej gitarze? - Zerknął na jej sprzęt. - Szkoda, że nie zapowiedziałem się wcześniej, to dałabyś mi znać i wziąłbym swoją. - Pewnie na swojej gitarze wymiatał. xd

- spokojnie. najwyżej zwalę cię na podłogę albo pójdę na łóżko emily. - kiwnęła głową na posłanie przyjaciółki. pewnie idealnie zaścielone, jakby robiła to z linijką. emily była momentami taką pedantką, że nie dało isę z nią mieszkać! - twój błąd, brendon. - zauważyła wciskając mu palucha w policzek. ale delikatnie, bo nie miała zbyt dużo siły. uśmiechnęła się rozbawiona. - jak nie umiesz grać to powiedz... najwyżej włączę jakąś muzykę i będziesz udawał, że to ty. - ale wredna! śmiała się z niego i to jeszcze otwarcie.

- Ale ja wolałbym spać obok Ciebie, wiesz boję się spać sam i boję się ciemności. - Zrobił taką przestraszoną minę, po czym uśmiechnął się pogodnie i przewrócił oczami słysząc jej zarzuty. - Oczywiście, że potrafię grać. - Chwycił momentalnie jej gitarę po czym dostroił ją do swoich potrzeb i zaczął grać jakąś słodką, miłosną balladkę! Ale nie wiem co, możesz sobie wybrać bo nie mam wenki na przytoczenie żadnej piosenki niestety. Aczkolwiek grał super, a na dodatek zaczął jeszcze śpiewać, a jak powszechnie wiadomo głos miał zniewalający.

akurat słucham elvisa, a ty tak o nim napomkniałaś wcześniej. więc grał teddy bear albo inny treat me nice. - więc będziesz musiał się pilnować. - sama nie weidziała, skąd u niej takie odważne teksty! w końcu powinna raczej ryczeć tu i jęczeć mu, że schrzaniła związek, który miał być na całe życie. ale w tej chwili uświadomiła sobie, że to było dobre wyjście. jasper nie był dla niej. a idealnym facetem był brendon. uśmiechnęła się szerzej, kiedy zaczął śpiewać. czuła się godna jego głosu, więc gdzieś tam się do niego włączyła. i wyszło im perfekcyjnie! pewnie głównie ze względu na ruby, bo brendon od czasu do czasu fałszował. ech!

Wcale nie fałszował, był idealny! Nawet dbał specjalnie o swoje struny głosowe. Więc obojgu wyszło nieźle to całe śpiewanie. Kiedy skończył grać, bo pewnie nie znał nut na pamięć to odłożył gitarę i położył się obok Ruby. Czuł się jak u siebie, ale był bezczelny. - Tak rzadko chwalisz się swoim głosem, że czasem zapominam jak pięknie śpiewasz. - Odparł gapiąc jej się w oczy, ojej jakie to słodkie, jaki Brendon potrafił być słodki to niesamowite. Można było wyczuć to napięcie między nimi, choć Brendon wcale nie uważał że znajomość z Ruby jest na całej życie. W końcu był starszy i myślał bardziej racjonalnie.

jej się to podobało! to, że robi, co chce i nie pyta jej o zdanie. napiła się soku, bo nie mogła już z tych komplementów! - to urocze, co mowisz. ale chyba nie byłoby normalnym, gdybym zamiast mowić do ciebie śpiewała. nie sądzisz? - zauważyła i przymknęła oczy na chwilę. pewnie liczyła na ajkiś pocałunek, ale nic takiego się nie wydarzyło. - czeekaj. chyba mi gorąco. - westchnęła przesuwając się na brzeg łóżka, by zdjąć bluzę, pod którą miała zwykłą bokserkę. ale bez żadnych staników i tak dalej. bo była już po prysznicu i całej wieczornej toalecie. obciągnęła koszulkę na biodra i wróciła obok niego. - ty też nie śpiewasz najgorzej, tak wracając do tematu. - zaśmiała się.

Uśmiechnął się i pogłaskał ją momentalnie po policzku. - Nie chodzi o to, żebyś odpowiadała na moje pytania śpiewająco, tylko o to, że za rzadko chwalisz się swoim talentem. - Pokiwał powoli głową. - A kiedy ma się taki talent należy się nim dzielić. - Stwierdził, a potem obserwował jak zdejmuje tą bluzę. W sumie zrobiło mu się gorąco kiedy zobaczył jej nagie i chude ramiona. Nawet oblizał nieznacznie usta, ale Ruby na szczęście tego nie widziała! - Och, dziękuje za komplement Ruby. - Roześmiał się. Wcale nie oczekiwał, że w zamian ona pochwali jego głos.

- może niedługo się to zmieni. - powiedziała i pewne przypomniała mu o szkolnym konkursie. ale to było coś znacznie większego. a ona zaczynała wierzyć w swoją wygraną. skoro miała brendona po swojej stronie wszystko może się jej udać! - cała przyjemność po mojej stronie, brendon. - uśmiechnęła się do niego szerzej, kiedy wypowiadał jej imię. lubiła je w jego ustach. chociaż miała wrażenie, że nawet jeśli warczał do niej samymi przekleństwami dalej byłoby to tak samo bajeczne jak teraz. sięgnęła do pudełeczka z czekoladkami, które leżało między nimi, ale nie trafiła tam tylko na jego brzuch, czy nawet trochę niżej. odsunęła swoją rękę, jakby parzylo!

On do niej nie warczał i nie był dla niej niemiły! ;c - Zmieni? - Zerknął na nią podejrzanie i przygryzł wargę. - Co masz na myśli? - Był ciekaw, w końcu była taka tajemnicza w swoich słowach. On nie lubił sekretów, to go denerwowało! Pewnie nie spodziewa się tego, że dotknie go gdzieś po podbrzuszu, toteż również się zdziwił. A kiedy poczuł, ze Ruby zabiera szybko rękę i wstydzi się to momentalnie uśmiechnął się do niej. Chwycił pudełko z czekoladkami, które wylądowało przy łóżku, na podłodze, a sam Brendon zbliżył się do Ruby i przytulił ją do siebie, bo tak było fajnie.

- mój konkurs. nie chcę zapeszyć i o tym mówić, brendon. - zaśmiała się nerwowo, ale całe ciśnienie z niej uszło, kiedy ją objął. w sumie nie wiedziała, o co mu chodzi. może dalej pocieszał ją po stracie babci. tak czy siak najpierw leżała jak jakaś kloda, ale po chwili również go do siebie tuliła. było jej przyjemnie i naprawdę fajnie. brendon jednak leżał na jej jednej nodze, którą strasznie uciskał i ją bolała! dlatego też wyjęła ją spod niego i ugięła w kolanie, by oprzeć je o jego bioderko. zamruczała do jego ucha. - ładnie pachniesz. - szepnęła przesuwając po jego uchu nosem.

- W porządku. Powiesz mi o tym jak będzie po wszystkim. - Szepnął do jej ucha. I sam nie wiedział dlaczego teraz ją przytulał, po prostu miał taką ochotę, żeby trzymać ją teraz w swoich ramionach. Smyrał ją pewnie gdzieś w okolicy pleców i wzdychał. Trochę mu się oczy zamykały i robił się senny bo był nieco zmęczony po dzisiejszym dniu. - Dzięki, ty za to jesteś cała ładna. - Mruknął do niej i musnął ją w skroń. Pewnie potem ziewnął. Ech, chyba idę zaraz spać bo przegrywam ze snem. ;c

- ty jesteś kochany. - szepnęła i przymknęła sama oczy. od jego leniwego oddechu również jej zachciało się spać. - brendon? - zapytała niepewnie i odsunęła twarz od niego by zerknąć na niego. - zostaniesz jednak na noc czy wracasz do siebie? bo w sumie położyłabym się. a z tobą chyba jest mi tu wygodniej. - zacisnęła wargi. nie wiedziała, czy czasami nie wracając do tego punktu sprzed kilku miesięcy, załóżmy że tyle aż trwała przerwa między ich "spotykaniem się". przynajmniej tak to wyglądało w jej myślach.

- Zostanę. - Przytulił się do niej mocniej. Po chwili jednak wstał i ogarnął się jakoś bo przecież nie będzie spał w spodniach itp! W każdym bądź razie poszeptali jeszcze czułe słówka i poszli spać. Dobranoc!

- jezu! emily. przestań to oglądać. - rzuciła w nią rozbawiona poduszką, bo od rana leciał tylko jej wczorajszy występ. przeszła dalej i sikała po gaciach z tego wszystkiego. w zasadzie to szykowała się do londynu, gdzie miała być do końca programu. miała nadzieję że wygra. a przynajmniej, że zrobi jakąś karierę. poznała mnóstwo sławnych osób i nie mogła w to do tej pory uwierzyć!