#7 |emily & ruby|

First topic message reminder :

już odkąd weszli do budynku ruby zdjęła szaliczek i tak dalej. dlatego w pokoju już była porozpinana kompletnie i wystarczyło, że zsunęła płaszczyk z ramion by zawiesić go na wieszaku. buty też zdjęła, a miała jakieś fajne martensy.
- powinni naprawić tu ogrzewanie. jest zimno! - wzdrygnęła się czując jak wiatr przedziera się przez nieszczelne okna. wskazała mu łóżko (z materacem xd), by na nim sobie usiadł.

jej dobry humor się jej udzielił i nawet cicho się zaśmiała. jeju! jaka ta emily była słodka.
- ja ciebie też kocham. ale pokocham zdecydowanie mocniej, kiedy dostaniesz główną nagrodę! - pokiwała głową. w tle leciały jakieś swingowe pioseneczki, bo ruby miała właśnie na coś takiego ochotę. włączyłaby sobie brendona, ale nie chciała przesadzać. chociąż nie sądziła by to było mozliwe. zmrużyła oczy słuchając jej wywodów. nie była specjalnie za tym, by emily podkochiwała się w jeanie. no dobra. nie była za tym, dopóki go nie spotkała na holu. myślała, że był praktykantem! wyglądał tak młodo. i byl naprawdę przystojny. rzuciła w nią poduszką.
- jesteś niepoprawna! zdecydowanie nie zaslugujesz na wzorowe zachowanie! - zaśmiała się.

- Ale Ruby matko! - jęknęła. - Nic na to nie poradzę! On jest taki inteligentny! Tyle wie! Tak ciekawie opowiada! A do tego taki przystojny..... Nie zaprzeczysz, że jest przystojny Ruby. To jest niepoprawne, ale nie mogę na zajęciach oderwać od niego wzroku. - zajęczała jej i złapała poduszkę ze śmiechem, która wyślizgnęła jej się z rąk i upadła na łóżko.
- W ogóle jestem jedyną dziewczyną w tej olimpiadzie! Sami faceci! - zrobiła wielkie oczy. - Nie wiedziałam jak mam obok nich przejść kiedy wchodziłam do sali. - zamruczała speszona.
- I obiecał pożyczyć mi książkę do tego konkursu. Ty wiesz, że to jest książka, której szukałam przez prawie pół roku a okazało się że on ją ma u siebie na półce! Czy to nie przeznaczenie?! - zapytała jej i opadła tułowiem na łóżko ponownie z cichym westchnięciem. Wpadła w słowotok, którego nie potrafiła zatrzymać.

- może przepisz się do innej grupy? - zamrugała oczami. przecież nie chciała by biedna emily nie zdała do następnej klasy przez jakiegoś nauczyciela. zachichotała na wspomnienie jeana. był przystojny ale nie aż tak jak brendon. o matko! ta dziewczyna nie ma gustu. ale dobra.
- niezłą tam poliandrię masz. - stwierdziła rozbawiona. no bo emily... i tyle facetów? to znaczy nie wiedziała ile konkretnie, ale na pewno więcej niż jeden. plus jean. gdyby żyli w świecie zwierząt pewnie najczęściej kopulowałaby właśnie z nim. niezwykłe.
- tak, tak. książka doprowadzi was do ołtarza. - była bardziej sceptycznie niż do własnej znajomości z brendonem. mogłaby tak samo dojrzale podchodzić do niej. może zaoszczędziłaby sobie tylu zmartwień i zawodów. bo nie oszukujmy się, ale z brendonem nic dobrego jej nie czeka.

- Żartujesz, Ruby?! Miałabym zrezygnować z widzenia się z nim codziennie? - zapytała ją jakby była głupiutką dziewczynką i zaśmiała się miło.
- Ruby, chyba go kocham! - powiedziała w końcu poważnie. a potem zasnęła bo ja muszę lecieć a nie wiem czy będę później.

przegadały pół nocy o facetach i zasnęły na jednym łóżku w objęciach czy coś xd pewnie jean albo brendon z przyjemność by dołączył mrr.

- Rubyyyyyyyyyyyy, ruuuuuuuuubyyyyyyyy! - jęczała od samego wejścia i rozglądała się za przyjaciółka. Wpadła do pokoju i skoczyła na łózko ze smutkiem. nie mogła sobie wybaczyć że nie poszła z Jeanem! Ale miała jego szaliczek.

pewnie owinięty wokół szyi. dlatego ruby spojrzała na nią zza swoich okularów. sama za to była przeszczęśliwa. uwielbiała bycie w związku z jasperem. i fakt, że się kochaja. zarówno ciałem jak i umysłem! niezwykłe.
- co jest? - zapytała odkładając książki na bok i zdjęła okulary. wstała w końcu z łóżka i do niej podeszła. odwiązała jej ten szaliczek z szyi.
- o fuj. skąd to masz? - śmierdziało fajkami. bo jean to nałogowy palacz, niestety.

- Jaka jestem głupia ruby! - powiedziała jej smutnym tonem. - Jean zapraszał mnie do siebie a ja powiedziałam, że musze się uczyć! Rozumiesz to! Wczoraj też się opierałam ale w końcu mnie wziął, ale dzisiaj miałam taką możliwość! Mogłam teraz oglądać z nim deszczową piosenkę i przytulać się do jego klatki piersiowej tłumacząc to chłodem czy czymkolwiek innym, ale nie! Bo głupi sprawdzian z matematyki! - powiedziała i miała prawie łzy w oczach, to takie smutne.

zamrugała na jej opowieść! o matko. ile ona traci z życia emily przez jaspera. nie miała czasu porozmawiać wczoraj z emily i nie wiedziała, że ta byla u tego nauczyciela....
- co z nim robiłaś u niego? - zapytała rozbierając ją z płaszczyka, bo emily teraz rozpaczała to nie miała na takie pierdoły pewnie czasu xd ruby wsunęła sie w końcu na to jej łózko i się do niej przytuliła.

Westchnęła ciężko. - Nic, znaczy poszłam po książkę, której zapomniałam też w ogóle i dpiero dzisiaj ją wzięłam, znaczy mij ą dał jak spotkaliśmy sie w kawiarni i piłam z nim herbatę tylko. - powiedziała ciężko wzdychając. - I jedliśmy czekoladę, rozmawialiśmy, nic takiego. A dzisiaj dotknął mojegok olana! - jęknęła.

- co?! o matko! emily. i dzisiaj zapraszał cię znowu do siebie? LECI NA CIEBIE! - zachwyciła się, że i przyjaciółka w końcu będzie szczęśliwa, bo ma tego swojego jeana, który chce ją macać po kolankach. ruby pewnie będzie jej radziła, żeby od razu poszła z nim do łóżka. bo dla niej tak właśnie się robi. skoro z jasperem od razu poszła się kochać. no ale byli przyjaciółmi.. jednak.

- Ja nie wiem, Ruby! Ale jaki on jest cudowny! Nie mogę się na niego napatrzeć, a jak mówi..... Przestraszył mnie dzisiaj w kawiarni szepcząc mi na ucho przywitanie. Wiesz jak mi się momentalnie gorąco zrobiło! Jaki on jest wspaniały. - jęczała.
- Ale ja nie wiem czy on na mnie leci no Ruby! Bądźmy poważne on jest nauczycielem! Przecież to nieetycznie nie wolno mu. - westchnęła ciężko. Było jej tak źle!

- miłość nie wybiera. - przewróciła oczami. od razu stwierdziła, że jean ją kocha. bo inaczej nie śmiałby jej macać po kolanie! teraz myślała, że każdy facet jest taki jak jasper. a brendon to jedno odchylenie od normy i nie ma drugiego takiego chama na świecie. naiwna!
- zaprosił cię do siebie. bądźmy poważne! który nauczyciel zaprasza uczennice do siebie? nawet na herbatę i czekoladę i oglądanie deszczowej piosenki - zasmiała się.

- Wczoraj miałam iść tylko po książkę. Nie chciałam iść na górę i do jego mieszkania ale w końcu poszłam. Ma takie śliczne mieszkanie, trochę bałagan ale to przecież nie problem. I siedzieliśmy na kanapie rozmawiając o tym co chciałabym robić w przyszłości i w ogóle. - oparła czoło o jej obojczyk.
- Ruby co mam robić. Pogubiłam się. a co jak mi się zdaje, że on jest taki miły i chce tylko jednego. - bo onannie jest przekonana przecież co do seksu. chciałaby to zrobić z kimś kogo bardzo kocha. i kto przede wszystkim kocha ją.

- czemu od razu myślisz o najgorszym? może jest miłym gościem. a w domu była jakaś kobieta? przecież nie wiemy, czy czasami kogoś nie ma. emily? - zapytała nieco unosząc swoją główkę. przecież nie chiałaby ten zranił jej przyjaciółkę. nawet faktem, że kogoś ma. ruby gładziła delikatnie jej ramię. jasper dzisiaj rano podobnie miział ją. znowu wychodząc z jego mieszkania, czuła się, jakby mieszkali tam tylko oni. i byli już małżeństwem... ale wtedy musiała wrocić tu po mundurek.

- Nie.... Mieszka z jakimś tam kumplem z tego co mówił. - powiedziała z westchnięciem. ona i tak już się czuła zraniona, a to na pewno dopiero początek i najgorsze zacznie się później! Przymknęła oczy i wtuliła się w Ruby.
- Wiesz jak on mi miesza w głowie........ - zamruczała z rozżaleniem bo to przecież same problemy!
- A co u ciebie Ruby? Znów nie było cię na noc. - powiedziała nieznacznie tylko się uśmiechając.

- przecież podoba ci się, jak ci mieszka w głowie - odsunęła się od niej, by przejść przez pokój i zobaczyć, kto napisał do niej. myślała, że to jasper, jęczący, że rodzice już wrócili. ale kompletnie się skołowała widząc, że to nikt inny jak brendon. chwilę stała w miejscu i dopiero głos emily ją wybudził z letargu. uśmiechnęła się do niej delikatnie.
- to była ostatnia noc, kiedy jego rodziców nie było w domu. teraz będę już pewnie tu codziennie. - zasmiała się. dalej jednak stała w miejscu.

zmarszczyła brwi kiedy Ruby czytała smsa bo nie zachowywała się normalnie, jak przed chwilą.
- Jasne, że mi się podoba. - wymruczała obojętnie bo teraz były ważniejsze rzeczy!
- Co się stało?- bo ewidentnie się coś stało!

- nie.. nic. tylko brendon. - zagryzła wargę i opadła w końcu na swoje łóżko. wydawał się być... no taki jak zawsze. jakby wcale nie wiedział o tym, że ona nie chce go znać! dopiero po chwili przypomniała sobie, że przecież nigdy mu wprost tego nie powiedziała. napiła się soku z butelki, która stała przy jej łózku.

Podeszła i usiadła na brzegu jej łóżka.
- Ruby. Nie mów że teraz żałujesz tego, że jesteś z Jasperem tylko dlatego że on do ciebie napisał. - zaczęła łagodnie bo Emily na pewno milion razy bardziej tolerowała Jaspera niż Brendona, których znała prawdopodobnie tylko z opowieści!

- nie... ale.. nieważne - powiedziała jej, że idzie do sklepu, bo zapomniała kupić pasty do zębów i zwiała xd

No więc Jasper przyszedł do niej. Ale bez puzzli. Liczył na to, że ona jakieś ma;d. Zapukał i czekał aż mu otworzy.

nie miała! a przecież on miał całą kolekcję! myślała, że się skapnie! ;c ubrała się jakoś fajniej. to znaczy w sam sweter, nieco rozciągnięty i czarne legginsy, w których jej nogi wyglądały jak jeszcze dłuższe patyki, co jej całkiem odpowiadało! akurat upinała włosy w jakiegoś luźnego koczka na czubku głowy i za chwilkę mu otworzyła. oczywiście z uśmiechem.
- musisz być cicho. przed chwilą było sprawdzanie pokoi - bo przecież wilki z st. albans mogą przyjmować tu gości do dziewiątej! musnęła jego policzek swoimi usteczkami.

Ojtam, to będą rozwiązywać krzyżówki! Przy puzzlach za bardzo hałasował, bo ekscytował się za każdym razem, jak dopasował jakiś element. Kiedy mu otworzyła, on objął ją w pasie i przyciągnął do siebie. Wcześniej oczywiście zamykając drzwi, w końcu nikt nie mógł zobaczyć, że jest w środku, to było niedozwolone.
- Nie ma sprawy - uśmiechnął sie lekko i pocałował ją prosto w te usteczka.

- i musiałam puścić wodę pod prysznicem, bo emily gdzieś znikła! - posmutniała, pewnie martwiła się o nią, a ta była po prostu na ratowaniu jakiś pcheł, bo chcieli je wytępic na pewnym piesku. a przecież to równało się z ich wyginięciem! przykra sprawa, a ruby o tym po prostu zapomniała. uśmiechnęła się do niego niemrawo, ale ten pocałunek poprawił jej humor. wplotła palce w jego włosy i cicho westchnęła. tak bardzo ją rozpalał. a ona tak bardzo nie mogła mu ulec. nie chciała tego tu robić. następnym razem wynajmą pokój w hotelu. najtańszy i zrobią zrzutę xd
- co chcemy robić, kochanie? - musnęła go palcem po policzku. leciała jakaś fajna muzyka. pewnie coś z lat 60, bo ruby chciała być hipiską. dajmy na to jakieś supertrump, czy coś.