starbucks

louis miał wielką bekę teraz z hazzy razem z ochroniarzem, wziął telefon i napisał do chłopaków xd

dopiero niedawno się obudził, bo miał strasznego kaca i rzygał cały dzień. jutro miał jakiś ważny egzamin, a nic się nie uczył, bo był zbyt załamany swoim życiem. poza tym przecież on wszystko umiał, bo już pracował w korpo, a te głupie pierwszoroczniaki nie. w każdym razie przyszedł po kawę, bo dla niego było rano i trzeba było się obudzić. stał sobie w kolejce.

haha, założę się, że harry nawet się nie pojawi a i tak zaliczy! magnolia już tu siedziała przy kawie i jakimś cieście, na które tylko się patrzyła, bo była na diecie, a uważała, że jak patrzy na jedzenie to się nim najada. nie musi nawet go wsadzać do mordki! zauważyła dextera i gapiła się na niego, kusząc go wzrokiem i powtarzając w głowie "spójrz się tu" bo wierzyła w siłę swojego umysłu.

zapomniałam, że dexter i harry się kumplują xddddd dexter rzeczywiście zauważył magnolię, ale dlatego, że rozglądał się niepewnie po zapełnionym lokalu. wszyscy nagle postanowili wyjść sobie na wieczorną kawkę z pogaduchami, a drugą połowę stolików zajmowali uczący się studenci i jacyś niedoszli pisarze z laptopami. denerwował się na to, że nawet nie będzie miał gdzie usiąść, denerwował się na siostrę na odwyku i na głupią marthę, która porzuciła go dla ferba... gadał coś pod nosem do siebie podczas zamawiania i w efekcie napisali mu na kubku "ten idiota ferb", bo zrozumieli, że tak ma na imię. czekał na odbiór zamówienia i nie wiedział gdzie usiąść.

jak mogłaś xd biedny dexter! jeszcze jego kumpel dixon był wariatem i chciał go zamordować. ten to ma przejebane w życiu. będą musieli się umówić z harrym na dobrą whisky i dziwki. chociaż nie, harry już jest ustatkowanym facetem! przypał, że jest tyle młodszy od dexa a już będzie miał rodzinę, a ten dalej nic. magnolia zauważyła, ze facet szuka miejsca dlatego zamachała do niego i wskazała na miejsce obok siebie, wyraźnie go do siebie zapraszając. jeszcze w międzyczasie przeciągnęła usta błyszczykiem, żeby wyglądały na jeszcze większe.

niech się spotkają, dexter chętnie opowie harry'emu, jak to on też w jego wieku brał ślub, a potem jego ukochana zdradzała go ze wszystkimi naokoło. bardzo lubił tę opowieść. mogą iść na whisky i dziwki. w końcu dziwkom też lubił to opowiadać. zauważył, że jakaś kobitka do niego macha, więc najpierw rozejrzał się naokoło, żeby upewnić się, że nie macha do kogoś, kto stoi za nim i nie zrobić z siebie idioty. zmierzwił niesforne włosy i ruszył w jej kierunku.
- przepraszam, czy my się znamy? - spytał ostrożnie, kiedy do niej przyczłapał.

o jezu, to może niech lepiej się jednak nie spotykają xd
- nieee, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby się tak właśnie stało - zauważyła i z gracją wyciągnęła w jego stronę rękę. wyglądał pewnie tak samo jak na obrazku z tą kawą xd przypominał jej colina z love actually. takiego troszkę nieogarniętego pisarza, wielkiego myślciela, pierdołę życiową, którą mogłaby przelecieć. trochę na takich leciała. - magnolia northrop - przedstawiła mu się lekko uśmiechając i świdrując go wzrokiem. gdyby wiedziała, jakiego ma małego to by sobie darowała to wszystko.

hahahahaha. i jeszcze nie miał tej kawy, dopiero czekał na zamówienie! szeroko się uśmiechnął, kiedy mu odpowiedziała. była czarująca! przynajmniej jemu tak się wydawało, bo mnie osobiście naya strasznie irytuje. jeśli chodzi o jej wyobrażenie o nim, zgadzało się tylko to, że był pierdołą życiową, ale może to wystarczy...
- dexter debuchy. - uścisnął jej dłoń. - bardzo miło mi poznać! - dodał zaraz wesoło i już miał się dosiadać, kiedy barista zaczął krzyczeć, że jest macchiato do odebrania dla ferba i aż zacisnął oczy, bo to było jego zamówienie. nie ruszył się nawet, dopiero jak barista go rozpoznał i zawołał, że to dla niego, poszedł odebrać tę nieszczęsną kawę.

- francuz! mmm. - zamruczała, bo miała same dobre wspomnienia z francuzami. wszyscy mieli zwinne języczki i robili nieziemskie minetki. była w podróży poślubnej ze swoim mężem, którego to zabiła, właśnie w paryżu, gdzie zasypiał około ósmej, więc ona mogła lecieć się bawić na miasto z prawdziwymi francuzami, którzy lecieli na amerykańskie tancerki erotyczne. teraz dalej umiała się tak ruszać, więc dexter powinien skorzystać! jak wrócił z kawą zaśmiała się. - ferb jak z tej kreskówki? - zafalowała brewkami, bo nawet ona lubiła sobie czasem to włączyć i pośmiać się z ich przygód.

- to ja! - zaśmiał się od razu. w sumie zrobiłam z niego jakiegoś żałosnego człowieka, a miał być radosnym kwiatuszkiem. życie go dopadło chyba. wrócił z tą kawą i usiadł, bo już mu chyba było bez różnicy. dobrze, że marthy nie bylo w pobliżu, bo by myślała, że on specjalnie podaje się za ferba. chciał nagadać magnolii, jak nienawidzi ferba, ale stwierdził, że nie może tego zrobić, bo tak bardzo wyglądała na uradowaną! - taaak, czasem tak na mnie mówią. - pokiwał głową i upił trochę kawy. - bo mój ojciec stworzył tę kreskówkę. - pochylił się, jakby zdradzał jej wielką tajemnicę i zaśmiał się. i kto tu teraz udaje ferba... tak naprawdę jego rodzice zginęli dwadzieścia lat temu w wypadku. ups.

hahahahhahahahhahah! magnolia słysząc, że jest synem faceta, który stworzył kreskówkę odchrząknęła. w końcu ruchała ojca ferba i phineasa, a wczoraj nawet poznała młodszego columbo xd no i właśnie. - nie jesteś jego synem. - powiedziała poważnie. - oni nazywają się columbo i są ze stanów. czemu go udajesz? - była nawet zaintrygnowana tym kłamstewkiem, chociaż z drugiej strony było to wszystko zabawne. aż napiła się swojej zbyt słodkiej kawy i gapiła na niego wyczekująco.

prawie spadł z tego krzesełka jak się dowiedział, że ona wie, kto stworzył tę kreskówkę. pewnie była jakąś szaloną fanką! wciąż mógł wykorzystać to na swoją korzyść.
- ta historia lepiej brzmiała niż to, że zawsze podaję imiona bohaterów z kreskówek i wydaje mi się to takie zabawne. - wymyślił zaraz. kiedyś był prawnikiem, umiał kłamać! zresztą to podawanie imion z kreskówek pasowałoby do niego. od razu stwierdził, że od teraz będzie tak robić. super zabawa.

- wcale nie. to jest lepsze. - zaśmiała się. - oni nie są nawet w połowie tak fajni jak ty - powiedziała do niego teatralnym szeptem. - wiem, co mówię. mieszkam na przeciwko nich - puściła mu nawet oczko i zerknęła na krzywy napis na jego kubku i odrzuciła włosy przez ramię. - nieładnie tak kłamać. tym bardziej na pierwszym spotkaniu. to miało mnie zbajerować? - wyciągnęła szyję i się po niej podrapała, zjeżdżając ręką do swojego cycka jeszcze, żeby ustawić je lepiej w staniku.

na jego twarzy pojawił się jeszcze szerszy uśmiech, kiedy powiedziała, że columbowie nie są tacy fajni jak on! chociaż jedna tak uważała, nie to co szmata martha.
- też poznałem kiedyś prawdziwego ferba... przelotnie. - pokiwał głową. taaa, przelotnie, jak jego pięść leciała obok jego głowy. - to miało przedstawić mnie jako poważnego człowieka, a nie faceta, który ogląda kreskówki. - zaśmiał się i na chwilę zawiesił wzrok na jej cyckach. nie mógł się powstrzymać! tak dawno nie ruchał!

- co to za oksymorony! poważny facet? daj spokój, każdy mężczyzna to duże dziecko. ale chyba właśnie to, my kobiety, tak w was lubimy. wy, stworzeni do bycia dziećmi, my do wiecznego wychowywania tych dzieci. - wzruszyła ramionami. wcale jej to nie pasowało, ale nie musiał wiedzieć tego na pierwszej randce. ona była maszyną do seksu, wydawania pieniędzy i wiecznej zabawy. pozwoliła mu chwilę popatrzeć się w jej dekolt, ale zaraz odchrząknęła. - opowiedz coś o sobie.

pokiwał głową.
- no tak, to by się zgadzało... ja oglądam fineasza i ferba dla rozrywki, ty pewnie oglądasz je ze swoimi dziećmi. - stwierdził, bo od razu sobie ubzdurał, że ona na pewno ma dzieci i gada z nim, bo widzi w nim swojego smarkatego syna. - a co byś chciała wiedzieć? - uśmiechnął się. nie bardzo wiedział od czego zacząć, przecież nie będzie opowiadać, że jego największą pasją jest czytanie spoilerów i oglądanie głupich filmików na youtube.

miała ochotę mu przyłożyć! dziećmi?! wyglądała jakby miała dzieci?! jasne, że trochę mówiła, że kobiety to matki, ale bez jaj. czy ona wyglądała jak typowa maciora? wyprostowała się i pokręciła głową. - nie oglądam ich z dziećmi, bo ich NIE MAM - podkreśliła to, żeby zrozumiał. nawet objęła kubek dłońmi, żeby zerknął na jej paluchy, a na żadnym z nich nie było nawet śladu obrączki! miała całe życie przed sobą a nie myślenie o dzieciach. zwłaszcza, że teraz była bogata i wolna! - mm, czym się zajmujesz na przykład? co robisz w zapyziałym st. albans zamiast w pięknej prowansji albo nawet paryżu? - zapomniała mu już chyba tą maciorę i przypomniała sobie, ze jest francuzem i zrobi jej taką minetę, jakiej nie miała od lat!

- rozumiem, rozumiem... - pokiwał głową. zresztą cieszył się, że nowa znajoma nie ma dzieci, bo to oznaczało, że wcale nie robi teraz castingu na kolegę z podwórka swojego kilkuletniego synka. - studiuję. wcześniej pracowałem w paryżu, ale postanowiłem się trochę rozwijać. na naukę nigdy za późno! - wyjaśnił jej wesoło. taaa, jasne. gdyby w pracy nie odkryli, że sfałszował dyplom, nigdy by nie skończył prawa. - moja siostra też się tu uczy, więc przyjechałem się nią trochę opiekować. - dodał jeszcze. teraz szczególnie musiał się nią opiekować... - informacja za informację. czym ty się zajmujesz? - spytał od razu.

- co studiujesz? - zapytała licząc, że coś super ekstra studiuje! a nie coś nudnego. liczyła, że jest artystą! pytania o nią zawsze były dziwne, bo musiała się trochę pogimnasytkować, żeby nie wyjść na głupią idiotkę, którą zresztą była. - pracuję nad książką - wypaliła, bo pewnie chciała coś wydać. oczywiście zatrudniła jakiegoś ghostwritera, który zrobi za nią bestseller! - poza tym trochę jestem modelką, prowadzę fundację. - wzruszyła ramionami. pewnie otworzyła fundację po śmierci męża, nazwała ją jego imieniem i zajmuje się geriatrią xd - poza tym jeśli twoje siostra już studiuje to nie potrzebuje chyba opieki brata? jest dorosła. - mrugnęła do niego.

pogadali jeszcze i nawet ją tak zabajerował, że zdobył jej numer, szalony dexter, hehehe. nie chce mi się nim, daj kogoś innego.

a ona poszła ruchać ojca ferba!

umówili się na kawę i teraz stali obydwoje w kolejce. - nie wiem którą wybrać - marudziła piper, bo kompletnie nie potrafiła się na cokolwiek zdecydować.

widzę, że gardzisz randką, którą dla nich wymyśliłam i wolisz tradycyjne spotkanka na kawę wieczorną!
- zamknij oczy i wyceluj palcem w górę i powiem ci, którą wskazujesz. - wymyślił, bo on też nie wiedział co wziąć i liczył na to, że piper wybierze wszystko.

nie gardzę tylko sama kazałaś mi zaczynać, to nie marudź.
- to w sumie jakiś sposób - wzruszyła ramionami. - ale co jak wyceluje jakąś, która będzie niedobra? - spojrzała na niego. w sumie w starbucksie byłam tylko 2 razy i brałam to samo, to nie wiem czy mają tam jakieś niesmaczne kawy. patrzyła chwilę jeszcze na menu, ale zaraz zamknęła oczy i zaczęła machać ręką, żeby zaraz coś tam wskazać.

nie marudzę... randka nie ucieknie. xd
- kawa z reguły jest niedobra. chodzi tylko o bitą śmietanę na wierzchu. - wzruszył ramionami, bo dla niego pewne rzeczy były oczywiste. ja też byłam w starbucksie dwa razy, więc nie bardzo wiem co mają. kojarzę tylko świąteczne pierniczkowe kawy, ale pewnie ta oferta już się skończyła. a szkoda, przynajmniej matt miałby jeszcze pierniczkowego ludzika do bitej śmietany. roześmiał się, jak tak machała ręką. - wiesz co, ja nie wiem co ty wskazujesz. to chyba nie był dobry pomysł. - stwierdził ze śmiechem.